(εκδήλωση) Πολιτισμός κι ευνουχισμός, στο Τρίπορτο

Τι εννοούμε σήμερα, όταν λέμε πολιτισμός; Μήπως, έχουμε εθιστεί σε θεάματα τύπου Survivor? Πόσο έχει ευνουχιστεί ο πολιτισμός σήμερα; Τι εννοούμε με τον όρο "πετυχημένος". 

Ελάτε να διαβάσουμε "πολιτισμένα" ποιήματα, την Τετάρτη 29/11/2017 στο Τρίπορτο, Παραμυθίας 48 & Αρτεμισίου στον Κεραμεικό.

Συντονίζει η Φαίη Ρέμπελου.

Ποιήματα που τώρα γράφονται: Σκληρές νότες, του Νίκου Βαρδάκα

Σκληρές  νότες*

Λίγα  φώτα ,πολλά  χνώτα  και  μία  κιθάρα

με  ταξιδεύει  με  σκληρές  νότες  στο  σπίτι  αυτό.

Πολλοί  άνθρωποι, καθόλου φίλοι  σκοντάφτουνε

στο  σώμα  μου  ανήμπορο  πια  να  σταθεί.

Δοκίμασα  ηρωίνη  και  εσύ  κοκαΐνη  μα  είναι  δύσκολο

τελικά  να  ονειρευτούμε.

Από  παιδιά  μαζί  μεγαλώσαμε  στην  ίδια  αυλή ,στον  ίδιο  δρόμο

και  στα  τσιμέντα  του  γηπέδου  γλυκός  ο  πόνος. Με  τα  δερμάτινα

και  τα  τζίν  πιστέψαμε  στην  επανάσταση, με  τους  δίσκους  της  μουσικής

στων  ηρώων  μας  την  ανάσταση.

Jim  Morrisson, Janis  Choplin, Curt  Cobain αλλά  μάταια! Οι  γυναίκες  ποτέ

δεν  μας  χώρισαν. Δεν  μαλώσαμε  γι’αυτές  αν  και  μας  προδώσανε.

Το βάθος  του  κενού  που  βουτάμε  είναι  μεγάλο  και  άγνωστο. Το  σκοτάδι

δεν  αφήνει  να  χαράξει, να  φανεί  φωτεινό  επιτέλους  το  αύριο.

*από την καινούργια ποιητική συλλογή του Νίκου Βαρδάκα

Τίτλος: Στην μνήμη
Συγγραφέας: Νίκος Βαρδάκας
Επιμέλεια και διόρθωση κειμένου: Σωτήρης Αθηναίος
Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Αθήνα, Νοέμβριος 2017
ISBN: 978-618-53022-3-8
Διάσταση σελίδας: 1 7x24cm
Γραμματοσειρά: MinioPro 12’
Χαρτί: Chamois 120gr
Εκδόσεις: 24γράμματα / Γιώργος Δαμιανός

                         http://www.24grammata.com/

Το Ποίημα της Εβδομάδας: Βlack Friday (μια κριτική στα καταναλωτικά ήθη και έθιμα), Ειρηναίος Μαράκης

Βlack Friday
(μια κριτική στα καταναλωτικά ήθη και έθιμα)

Francine Parker: What are they doing? Why do they come here?
Stephen: Some kind of instinct. Memory of what they used to do. This was an important place in their lives.

[Fran and Stephen are observing from the roof of the mall, Dawn Of The Dead (1978)]

στήσε το κορμάκι σου
στην ατέλειωτη ούρα του πολυκαταστήματος
κατανάλωσε, κατανάλωσε
αυτά που έχεις ήδη πληρώσει
τις ιδέες που σε έχουν προδώσει
που την ευημερία σου έταξαν
στήσε το κορμάκι σου
πάρε και μια ασπιρίνη
να περάσει ο πονοκέφαλος
αχ, πονάει η αναμονή
στην ατέλειωτη ουρά του πολυκαταστήματος
κατανάλωσε, κατανάλωσε
κάνε τσιγάρο
τοστάκι αγόρασε, ένα φρέντο καπουτσίνο
μην τολμήσεις να κοιμηθείς
και σου πάρουν τη σειρά
κρίμα θα είναι κι άδικο, αδερφέ μου
τέτοιες προσφορές μία στις χίλιες
ε, κι αν σε ποδοπατήσουν
πες πως το αίμα σου έδωσες, πάλι
στον βωμό της αγοράς
και για το επόμενο πολυκατάστημα
ξεκίνα, μην αργείς
κατανάλωσε, κατανάλωσε
το σπίτι σου χάρισε στις τράπεζες
το μισθό, την καρδιά σου
όταν θα πεθάνεις
επίγραμμα θα σου γράψουμε
πως πήγες ηρωικώς μαχόμενος
υπέρ της μαλακίας σου.

Ειρηναίος Μαράκης

Dawn of the Dead (1978) First Mall Scene 

https://www.youtube.com/watch?v=7zK_44APmbY

Dawn of the Dead Shopping Sequence 

https://www.youtube.com/watch?v=dyucU5rtIu8

Το Λογοτεχνία και Σκέψη διαβάζει: Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος, Βαβέλ - 7 μέρες Δημιουργίας και Καταστροφής, Anima Εκδοτική

III.

Δεν έμαθα ποτέ μου
να οδηγάω.
Ποτέ μου δεν κοίταξα
τον κόσμο κατά πρόσωπο.

Έτσι
αποστασιοποιημένος
πέρασα το μεγαλύτερο
μέρος της ζωής μου.

_____________________________________________________________
Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος, Βαβέλ - 7 μέρες Δημιουργίας και Καταστροφής
σειρά Άρωμα, Anima Εκδοτική (σελ. 15)

[νέα έκδοση] Σε κλειστά βιβλία, Ντέμης Κωνσταντινίδης, 24 γράμματα (δελτίο τύπου)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ποιητική συλλογή ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ του Ντέμη Κωνσταντινίδη, που κυκλοφορεί από τα 24 γράμματα, περιλαμβάνει τόσο πρώιμα ―σχεδόν εφηβικά― όσο και κατοπινά ποιήματα, κάποια μάλιστα πολύ πρόσφατα, που συγκεντρώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από διάσπαρτα χειρόγραφα και δημοσιεύσεις. Με αυτήν την έννοια, αποτυπώνει μία πορεία αγωνιώδη και κοπιαστική, όχι όμως χωρίς τις απολαβές της συμφιλίωσης με την εσωτερική φωνή. Όσο κανείς προσέχει (κι όσο αντέχει), θ’ ανακαλύπτει στις σελίδες της, συν τω χρόνω, τον ενοποιητικό παράγοντα του τυχαίου. Προτείνεται, λοιπόν, η μη γραμμική ανάγνωσή της.

http://dyslexiashop.gr/index.php/product/123123/

Τίτλος: Σε κλειστά βιβλία
Συγγραφέας: Ντέμης Κωνσταντινίδης
Επιμέλεια και διόρθωση κειμένου: Μαρία Καπετανάκη
Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Αθήνα,  Νοέμβριος 2017
ISBN: 978-618-3022-4-5
Σελίδες: 136
Διάσταση σελίδας: 1 7×24cm
Γραμματοσειρά: Minion Pro, 12’
Χαρτί: Chamois 120gr
Εκδόσεις: 24γράμματα / Γιώργος Δαμιανός
Διευθύνσεις / Κεντρική Διάθεση:
α. Πεντέλης 25α και Αίαντος 2α, Βριλήσσια, 152 35
β. Ηρώων Πολυτεχνείου 8, Αγία Παρασκευή, 153 42
Τηλ.: +30 210 612 70 74, +30 210 600 87 50
Email: info@24grammata.com
Web site / e-shop: www. 24grammata.com
Copyright © 2017 24γράμματα

Λάνθιμος ή όταν φτιάχνεις κινηματογράφο για τον... κινηματογράφο

Λάνθιμος: ο πιο ανούσιος, αδιάφορος, κουραστικός και βαρετός, νέος σκηνοθέτης. Με ενδιαφέρουσες, κατά περίπτωση, ιδέες αλλά με κακή εκτέλεση. Κατά βάθος ο Λάνθιμος φτιάχνει ένα κινηματογράφο που σκοπό έχει να προκαλέσει την υπομονή του θεατή και όχι την λογική ή το συναίσθημα του. Αυτό θα μπορούσε να είναι και καλό εάν δεν ήταν το μόνο που εστιάζει, με μια ενοχλητική εμμονή, ο σκηνοθέτης. Εντάξει, δεν ψυχαγωγούν οι ταινίες του, δεν είναι μπλοκμπάστερ (ευτυχώς, έχουμε ποικιλία από δαύτα), δεν είναι ένα ευτελές προϊόν αλλά όμως δεν προκαλούν και κανένα προβληματισμό πάρα μόνο σκόρπιες και επιφανειακές σκέψεις. Στην πραγματικότητα ο Λάνθιμος κάνει απλώς επίδειξη ύφους. Χωρίς μέτρο. Με λίγα λόγια κάνει, αυτό νιώθω, κινηματογράφο για τον... κινηματογράφο. Άντε, στην καλύτερη περίπτωση, κινηματογράφο που βγάζει στη φόρα τα απωθημένα και τις φοβίες μιας ορισμένης τάξης, της μικροαστικής, που όμως δεν ενδιαφέρουν όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους. Για να είμαι ειλικρινής προτιμώ σε αυτή την περίπτωση ένα καμένο μπλοκμπάστερ του Χόλυγουντ παρά μία φλύαρη ταινία, με δήθεν άποψη, χαρακτήρα και ταυτότητα που κατά βάθος δεν έχει να προσφέρει τίποτα παρά μόνο πρόσκαιρη αποχαύνωση με την επίφαση του κοινωνικού και του... σουρεαλιστικού... Αλλά αρέσει θα μου πείτε... Εδώ όμως ανοίγει μια άλλη συζήτηση...

Ειρηναίος Μαράκης / BookS • ComicS • CinemA Reviews

Κινηματογράφος: Mother / Μητέρα, του Αρονόφσκι (2017)

#films #reviews

#Mother 

Mother / Μητέρα, του Αρανόφσκι (2017)

Είδαμε, λοιπόν, και το Mother του Αρονόφσκι... Και τι είδαμε; Μια ταινία γεμάτη στους συμβολισμούς, που είναι τόσοι πολλοί που χωράνε και στην τσέπη σου, μπόλικη φλυαρία, αρκετή επίδειξη κινηματογραφικού ύφους, άπλετη αναπαραγωγή κοινωνικών, σεξιστικών, ιδεολογικών και φυσικά φιλμικών στερεότυπων, το ακατέργαστο, με την αρνητική έννοια, σχεδόν βίαιο και αφελές ανακάτεμα στοιχείων ψυχολογικού θρίλερ, δραματικής ταινίας και ιδεαλιστικής, επιφανειακής στην καλύτερη περίπτωση, κριτικής σε διάφορα κοινωνικά θέματα, με ψήγματα χιούμορ που δεν σε αγγίζει και με διάθεση, αν όχι φανερή πρόθεση, να περιέχει στοιχεία και από τον Χίτσκοκ και από τον Μπουνιουέλ και από τον Πολάνσκι, για να καταλήξει μια κακομαγειρεμένη και δυσκολοχώνευτη σούπα που χρειάζεσαι τόνους σόδας Tuborg, by appointment to the Royal Danish Court, για να χωνέψεις.

Τι άλλο να πει κανείς; Κρίμα για τον Αρονόφσκι, κρίμα για τους, κορυφαίους ομολογουμένως, ηθοποιούς που συμμετείχαν στην ταινία, που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τους, μοιάζουν κουρασμένοι και διεκπεραιωτικοί, κρίμα και για όσους/ες πλήρωσαν (και πληρώσαμε) για να την δούμε, κρίμα και γι' αυτούς που υπερασπίζονται ένα υποτιθέμενο κινηματογραφικό αριστούργημα που προσπέρασε την καλλιτεχνική επιτυχία αλλά που ξεσήκωσε πλήθος συζητήσεων τόσο για το θέμα του, όσο και για την ποιότητα του. Όπως να το δει κάνεις, έχει κι αυτό την σημασία του...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 4.5-5/10

Ειρηναίος Μαράκης / BookS • ComicS • CinemA Reviews