Μανώλης Ρασούλης - στίχοι και τραγούδια

Μία μικρή ανθολογία τραγουδιών και στίχων του Μανώλη Ρασούλη εις μνήμην.

	Δεκέμβρης του '49
	Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης Μουσική: Μη διαθέσιμο   Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης Δεκέμβρης του '49, μ' αίμα κραγιόν στα χείλη, η μοίρα, η θειά μου η γριά ήρθε για ν' αναγγείλει πως όλα τα 'καψε η φωτιά όπλα, βουνά κι ανθρώπους και με τη λέξη προσφυγιά τους πήρε σ' άλλους τόπους. Πες τους βρε καρδιά πατρίδα το τραγούδι σου χάρισέ τους γυρισμέ μου το λουλούδι σου φέρ' τους πια να ξαποστάσουν μες την έννοια μου στην πηγή να ξεδιψάσουν την παραμυθένια μου. Στο σταυροδρόμι του καιρού, φανάρι χαλασμένο το κόκκινο είναι του γυαλιού συνέχεια αναμμένο κι εγώ περνώ, ξαναπερνώ σαν κάτι να προσμένω μα τ' όνειρο το μακρινό παντού είναι σκοτωμένο.

	Μπορεί ν' αλλάξει Κεμάλ
	Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης Ως και τ' αγάλματα κάνουνε άλματα Μ' αυτοί που ξέρουν δεν μιλάνε Όλα τα πράγματα γίνονται θαύματα κι οι νεκροκεφαλές γελάνε Αυτός ο κόσμος μπορεί ν' αλλάξει, Κεμαλ Μέσα στις καρδιές στις πλατείες, σε γραφεία οβάλ θέλει σωστοί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς να 'ναι η ψυχή η νύφη και γαμπρός ο νους Τα προαιώνια κρύβουν νετρόνια που με μία έκρηξη αλλάζουν Και οι θεούληδες οι καημενούληδες γίνονται ντεμοντέ κι αράζουν

	Έτσι που λες Ρήγα Φερραίο
	Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης Μουσική: Νίκος Ξυδάκης Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης Πάνω στης ιστορίας το μαστάρι με βρήκε ο χρόνος γαντζωμένο τον ύπνο μου σακί στο κρεμαστάρι το σφυροδρέπανο κλεμμένο. Έτσι που λες Ρήγα Φερραίο, εγώ θα βγάλω απ' την τρύπα το λαγό κι εσένα το μουστάκι σου ωραίο. Δένω στη σχάρα πίσω τα Βαλκάνια πάω ταξίδι γεια χαρά σας μπροστά τα όνειρά μου τα αλάνια όρτσα κι εσείς με τη σειρά σας. Έτσι που λες Ρήγα Φερραίο σαν που γυρνάω για σωστή καταγωγή δος του με το λαγούτο το μοιραίο.

	Ένα ούζο γα τον Νίκο Καρούζο
	Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Νικολόπουλος & Μανώλης Ρασούλης ( Ντουέτο ) Ο Ομάρ Καγιάμ μεθυσμένος κι απόψε στην ακτή του Ναυπλίου περπατάει αργά Και συ επιτάχυνε, δρόμο κόψε μήπως και τον προλάβουμε στα στενά (χ2) Ένα ούζο στο Νίκο Καρούζο λέω στη μπαρ-γούμαν, να φέρει στη ράμπα των Εξαρχείων και πάλι, να δούμε η νύχτα τι θα μας καταφέρει. (Απαγγελία από τον Μανώλη Ρασούση) [Σα ν' αγαλμάτισε ξαφνικά η θωριά του ορειχάλκινο βλέμμα στραμμένο, προς που; Σπάνια πια παραπονιέται η σκιά του μα η ρίμα του ροβολάει πάντα, παντού Κι αντί να ρίχνεις λάδι στη φωτιά ρίξε μια ζεϊμπεκιά, ρίξε μια ζεϊμπεκιά] Ένα ούζο στο Νίκο Καρούζο λέω στη μπαρ-γούμαν, να φέρει στη ράμπα των Εξαρχείων και πάλι, να δούμε η νύχτα τι θα μας καταφέρει. (χ2)