Ο Χ.Φ.Λαβκραφτ για τους Τολστόι και Ντοστογιέφσκι*
44[255]. ΣΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΝΤΕΡΛΕΘ
Αγαπητέ μου κε Ντέρλεθ:-
...Διάβασα την Άννα Καρένινα πριν από χρόνια, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως και τίποτα άλλο του Τολστόι. Κατά τη γνώμη μου ο Τολστόι είναι αρρωστημένα κλαψιάρης και συναισθηματικός, με ένα διασκεδαστικά δυσανάλογο ενδιαφέρον για τα κοινωνικά και ηθικά πράγματα. Φυσικά κατά έναν τρόπο αυτό είναι χαρακτηριστικό όλης της Σλαβικής λογοτεχνίας, αλλά άλλοι Ρώσοι συγγραφείς επιδεικνύουν πολύ λιγότερα ποσοστά αυτής της δακρυβρέκτης συναισθηματικότητας, ανάλογα με τη μεγαλοφυΐα τους και τη διεισδυτικότητά τους στο θέμα των ανθρώπινων χαρακτήρων. Αν θέλετε την Ρωσία στην καλύτερη πλευρά της, δοκιμάστε τον Ντοστογιέφσκι, το Έγκλημα και Τιμωρία του οποίου είναι πραγματικά επικό επίτευγμα...
Εγκάρδια και ειλικρινά δκς Σας. ΧΦΛ
___________
*από το Χ.Φ. Λαβκραφτ, ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ, μτφ. Βασίλης Καλλιπολίτης, εκδ. Αίολος (1997) - ο τίτλος εδώ δικός μου
για την αντιγραφή: Λογοτεχνία και Σκέψη
ε είναι λίγο κλαψιάρηδες οι ρώσοι εν γένει αλλά δεν είναι και τόσο δυσάρεστο να τους διαβάζεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα! Ναι, είναι ένας έντονα συναισθηματικός λαός. Πάντως θα συμφωνήσω πως δεν είναι τόσο δυσάρεστο να διαβάζει κανείς τους λογοτέχνες τους, μάλλον ισχύει το αντίθετο. Όπως και να έχει αξίζει κάποιος/α να αναζητήσει τους Ρώσους συγγραφείς, αν δεν το έχει κάνει ήδη!
ΑπάντησηΔιαγραφή