Ποιήματα που τώρα γράφονται: Άτιτλο, Αντρέας Κολλιαράκης

 Άτιτλο

πράσινα δέντρα και λουλούδια χαμηλά
σαν αεράκι και σα χάδι με κυκλώνεις
βραχνή φωνή, που πεντακάθαρα μιλά
περνάει ο χρόνος κι όσο να'ναι μεγαλώνεις

κλειστά πουκάμισα και φώτα ανοιχτά
γενάρη μήνα, σαν αρχή και σαν τελεία
σκυλί δεμένο που κρυώνει κι αλυχτά
γυάλινα πρόσωπα, φθαρμένα και γελοία

μάλλον στο μάλλον θα βαδίζω και στο πως
ίσος στο ίσως και αταίριαστος στο θαύμα
κάπου θα φτάνει και αυτή η ατραπός
το μέσα μας, το πιο βαθύ, να'κλεινε τραύμα

πράσινα δέντρα και λουλούδια χαμηλά
σαν παραμύθι που αλλάζει πάντα τέλος
κάποια ελπίδα, αχνοφαίνεται δειλά
βαθιές βουτιές μέσα στου βίου μας το έλος

Αντρέας Κολλιαράκης 3/1/2014