| Sherlock Holmes: Ο ντετέκτιβ που δεν εννοούσε να πεθάνει Ψήφοι: 1 - Προβολές: 98 - Σχόλια: 1 - Κατηγορία: Film/Video/Art | |||
| |||
Ο Sherlock Holmes γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αι. από την πένα του Arthur Conan Doyle. Σύντομα όμως, ο συγγραφέας δεν άντεχε πλέον τη δημοσιότητα που τραβούσε το δημιούργημά του και αποφάσισε να τον σκοτώσει· εις μάτην. Ο διασημότερος ντετέκτιβ όλων των εποχών, Sherlock Holmes, σύντομα επέστρεψε, συνεχίζοντας την επικίνδυνη καριέρα του για σχεδόν τρεις δεκαετίες ακόμα...
Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο φτωχός Σκωτσέζος γιατρός Arthur Conan Doyle δημιούργησε με την πένα του ένα ντετέκτιβ προικισμένο με εξαιρετική ευφυΐα, ιδιαίτερη παρατηρητικότητα και επαγωγική σκέψη που κατόρθωνε να λύσει ακόμα και τα πιο πολύπλοκα και σκοτεινά μυστήρια.
Ο λονδρέζος ντετέκτιβ, με την χαρακτηριστική κάπα, το βρετανικό καπελάκι κυνηγιού και την διάσημη πίπα του, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1887 στην ιστορία «Σπουδή στο Κόκκινο», όπου γνωρίζεται με τον σύντομα πιστό του βοηθό δρ. Watson· ακολούθησε το «Σημάδι των Τεσσάρων», αλλά ήταν με τη δημοσίευση των σύντομων ιστοριών του ντετέκτιβ στο περιοδικό The Strand, το 1891, που έγινε ευρύτερα γνωστός και ιδιαίτερα δημοφιλής στο αναγνωστικό κοινό της εποχής. Το όνομα του Sherlock Holmes σύντομα έγινε πιο γνωστό και αναγνωρίσιμο από αυτό του δημιουργού του.
Ο κριτικός Φ. P. Κίρτινγκ υποστηρίζει ότι η εμφάνιση του Holmes το 1887 σηματοδοτεί την αρχή της αστυνομικής ιστορίας ως είδος. Η υπερβολική δημοσιότητα που έλκει όμως ο ήρωας, κουράζουν τον δημιουργό του, ο οποίος ήδη τον Νοέμβριο του 1891 αναφέρει σε μια επιστολή προς τη μητέρα του: «Σκέφτομαι να σκοτώσω τον Χολμς και να τον ξεφορτωθώ μια και καλή. Με αποσπά από άλλα πράγματα».
Ο συγγραφέας ερεύνησε προσεκτικά τις δυνατότητες και σχεδίασε το θάνατο του πνευματικού του τέκνου, που δημοσιεύτηκε το 1893 πάλι στο περιοδικό The Strand: o Sherlock πέφτει από τον καταρράκτη Reichenbach στην Ελβετία, μαζί με τον αιώνιο εχθρό του, τον σατανικό καθηγητή Moriarty, στην σύντομη ιστορία «To τελικό πρόβλημα». Το κοινό όμως δεν διατίθεται καθόλου να αποδεχθεί αυτή την εξέλιξη και η κατακραυγή αναγκάζει τον A. C. Doyle να επαναφέρει στη ζωή τον ήρωά του με την «Περιπέτεια του Άδειου Σπιτιού» το 1903 για να συνεχίσει την εκπληκτική του πορεία στο χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Ο Sherlock ζούσε σαν μποέμ στην οδό Baker του Λονδίνου, ενώ ο συμπαθής σύντροφός του στη λύση των μυστηρίων Δρ. Watson ήταν αυτός που κατέγραφε τις περιπέτειές τους και όπως μας πληροφορεί, ο Sherlock ενίοτε, ελλείψει κάποιας ενδιαφέρουσας υπόθεσης, κατέφευγε στη χρήση κοκαΐνης και μορφίνης, αμφότερα νόμιμα ναρκωτικά της εποχής εκείνης. Ο ίδιος συστήνεται στο κοινό ως εξής: «Το όνομά μου είναι Σέρλοκ Χολμς. Δουλειά μου, να γνωρίζω όσα οι άλλοι αγνοούν. Σε κάθε περίπτωση, έμαθα να ζω από την εξυπνάδα μου, αν και συχνά κινδύνεψε η ζωή μου (τρεις φορές από άντρες και μία από γυναίκα)» κι συμπληρώνει: «Εδώ που τα λέμε, η κοινωνία είναι τυχερή που δεν έγινα εγκληματίας. Μιλώ έτσι, γιατί διαθέτω σύνθετο μυαλό, όπως οι περισσότεροι εγκληματίες».
Συνολικά, ο A. C. Doyle έγραψε τέσσερα διηγήματα και 56 σύντομες ιστορίες με πρωταγωνιστή τον αγαπημένο ντετέκτιβ. Το έργο του μεταφράστηκε στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου, ενώ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για άλλους συγγραφείς, λογοτεχνίας και θεάτρου. Δεκάδες είναι και οι τηλεοπτικές και κινηματογραφικές εμφανίσεις του ο ιδιότροπος ήρωας ενώ σήμερα υπάρχουν αρκετά μουσεία αφιερωμένα στον αγαπημένο λογοτεχνικό ήρωα.
Ο Sherlock υπήρξε επίσης ο πρώτος ιδιωτικός ντετέκτιβ που εμφανίστηκε στον κινηματογράφο, αφού η παρθενική αποτύπωσή του σε φιλμ έγινε το 1903 στο «Sherlock Holmes baffled», όταν η έβδομη τέχνη έκανε μόλις τα πρώτα της βήματα. Η εξαφανισμένη πια πρώτη ταινία με τον δαιμόνιο ντετέκτιβ δεν έχει μείνει στην ιστορία ως περιπέτεια αστυνομικού μυστηρίου αλλά ως αφορμή για ένα φωτογραφικό πείραμα, αφού παραγωγός εταιρεία ήταν η American Mutoscope Company του εφευρέτη Thomas Edison.
Η τελευταία σύντομη ιστορία με τον Sherlock Homes δημοσιεύθηκε το 1927, με τίτλο «The Adventure of Shoscombe Old Place» Ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ πέθανε στις 7 Ιουλίου 1930, από καρδιακή προσβολή.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο φτωχός Σκωτσέζος γιατρός Arthur Conan Doyle δημιούργησε με την πένα του ένα ντετέκτιβ προικισμένο με εξαιρετική ευφυΐα, ιδιαίτερη παρατηρητικότητα και επαγωγική σκέψη που κατόρθωνε να λύσει ακόμα και τα πιο πολύπλοκα και σκοτεινά μυστήρια.
Ο λονδρέζος ντετέκτιβ, με την χαρακτηριστική κάπα, το βρετανικό καπελάκι κυνηγιού και την διάσημη πίπα του, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1887 στην ιστορία «Σπουδή στο Κόκκινο», όπου γνωρίζεται με τον σύντομα πιστό του βοηθό δρ. Watson· ακολούθησε το «Σημάδι των Τεσσάρων», αλλά ήταν με τη δημοσίευση των σύντομων ιστοριών του ντετέκτιβ στο περιοδικό The Strand, το 1891, που έγινε ευρύτερα γνωστός και ιδιαίτερα δημοφιλής στο αναγνωστικό κοινό της εποχής. Το όνομα του Sherlock Holmes σύντομα έγινε πιο γνωστό και αναγνωρίσιμο από αυτό του δημιουργού του.
Ο κριτικός Φ. P. Κίρτινγκ υποστηρίζει ότι η εμφάνιση του Holmes το 1887 σηματοδοτεί την αρχή της αστυνομικής ιστορίας ως είδος. Η υπερβολική δημοσιότητα που έλκει όμως ο ήρωας, κουράζουν τον δημιουργό του, ο οποίος ήδη τον Νοέμβριο του 1891 αναφέρει σε μια επιστολή προς τη μητέρα του: «Σκέφτομαι να σκοτώσω τον Χολμς και να τον ξεφορτωθώ μια και καλή. Με αποσπά από άλλα πράγματα».
Ο συγγραφέας ερεύνησε προσεκτικά τις δυνατότητες και σχεδίασε το θάνατο του πνευματικού του τέκνου, που δημοσιεύτηκε το 1893 πάλι στο περιοδικό The Strand: o Sherlock πέφτει από τον καταρράκτη Reichenbach στην Ελβετία, μαζί με τον αιώνιο εχθρό του, τον σατανικό καθηγητή Moriarty, στην σύντομη ιστορία «To τελικό πρόβλημα». Το κοινό όμως δεν διατίθεται καθόλου να αποδεχθεί αυτή την εξέλιξη και η κατακραυγή αναγκάζει τον A. C. Doyle να επαναφέρει στη ζωή τον ήρωά του με την «Περιπέτεια του Άδειου Σπιτιού» το 1903 για να συνεχίσει την εκπληκτική του πορεία στο χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Ο Sherlock ζούσε σαν μποέμ στην οδό Baker του Λονδίνου, ενώ ο συμπαθής σύντροφός του στη λύση των μυστηρίων Δρ. Watson ήταν αυτός που κατέγραφε τις περιπέτειές τους και όπως μας πληροφορεί, ο Sherlock ενίοτε, ελλείψει κάποιας ενδιαφέρουσας υπόθεσης, κατέφευγε στη χρήση κοκαΐνης και μορφίνης, αμφότερα νόμιμα ναρκωτικά της εποχής εκείνης. Ο ίδιος συστήνεται στο κοινό ως εξής: «Το όνομά μου είναι Σέρλοκ Χολμς. Δουλειά μου, να γνωρίζω όσα οι άλλοι αγνοούν. Σε κάθε περίπτωση, έμαθα να ζω από την εξυπνάδα μου, αν και συχνά κινδύνεψε η ζωή μου (τρεις φορές από άντρες και μία από γυναίκα)» κι συμπληρώνει: «Εδώ που τα λέμε, η κοινωνία είναι τυχερή που δεν έγινα εγκληματίας. Μιλώ έτσι, γιατί διαθέτω σύνθετο μυαλό, όπως οι περισσότεροι εγκληματίες».
Συνολικά, ο A. C. Doyle έγραψε τέσσερα διηγήματα και 56 σύντομες ιστορίες με πρωταγωνιστή τον αγαπημένο ντετέκτιβ. Το έργο του μεταφράστηκε στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου, ενώ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για άλλους συγγραφείς, λογοτεχνίας και θεάτρου. Δεκάδες είναι και οι τηλεοπτικές και κινηματογραφικές εμφανίσεις του ο ιδιότροπος ήρωας ενώ σήμερα υπάρχουν αρκετά μουσεία αφιερωμένα στον αγαπημένο λογοτεχνικό ήρωα.
Ο Sherlock υπήρξε επίσης ο πρώτος ιδιωτικός ντετέκτιβ που εμφανίστηκε στον κινηματογράφο, αφού η παρθενική αποτύπωσή του σε φιλμ έγινε το 1903 στο «Sherlock Holmes baffled», όταν η έβδομη τέχνη έκανε μόλις τα πρώτα της βήματα. Η εξαφανισμένη πια πρώτη ταινία με τον δαιμόνιο ντετέκτιβ δεν έχει μείνει στην ιστορία ως περιπέτεια αστυνομικού μυστηρίου αλλά ως αφορμή για ένα φωτογραφικό πείραμα, αφού παραγωγός εταιρεία ήταν η American Mutoscope Company του εφευρέτη Thomas Edison.
Η τελευταία σύντομη ιστορία με τον Sherlock Homes δημοσιεύθηκε το 1927, με τίτλο «The Adventure of Shoscombe Old Place» Ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ πέθανε στις 7 Ιουλίου 1930, από καρδιακή προσβολή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου