"ΣΚΗΝΗΣ ΑΠΟΝΤΕΣ"

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ Η ΦΥΓΗ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΑ...ΨΙΛΑ

TO BIBΛΙΟ-ΛΕΥΚΩΜΑ ,ΠΟΥ ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ Η ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΑΔΙΑΛΛΕΙΠΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ...ΠΑΡΟΝΤΕΣ --------------------------------------------------------------------

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ -------------------------------------------- Γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά κατάγεται απ το Πόρτο-Κάγιο της Μάνης. Εχει τελειώσει το Πολιτικό τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εχει γράψει επιθεωρησιακά νούμερα στη ΝΕΤ , στο θέατρο, έχει χρονογραφήσει σε εφημερίδες κι απ το 2006 ήταν μια απ τους σεναριογράφους των «Επτά θανάσιμων πεθερών» του Mega Channel. ---------------------------------------------------------------------

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΛΙΑΝΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ----------------------------------------- Η Μάρω ξέρει ν’ αγαπάει. Με πράξεις, όχι με λόγια. Υλοποιώντας έτσι, άκουσα ή εκούσα αδιάφορο, το μείζον της «αγαπητικής» διαδικασίας που συμπυκνώνεται σ’ εκείνο το υπέροχο «η αγάπη ουκ εκπίπτει». Στην ίδια ρίζα άλλωστε φυτρώνουν κι ο Θεός και το θέαμα κι ο θεατής. Άλλωστε στην ίδια παγίδα της υποτίμησης των δεύτερο-τριταγωνιστών πέφτουν οι θρησκείες, δε θα πέφτει η ιστορία των λιγότερο προβεβλημένων αλλά ίσως και περισσότερο αγαπηθέντων «χρυσών δεύτερων» του θεάματος; Τι να πει ο δυστυχής Ιωσήφ που μήτε αγιογραφήθηκε, μήτε υμνήθηκε, μήτε αναλύθηκε ποτέ από τους κοσμικούς έστω ως ο αφανέστερος «ήρωας» σύζυγος Παναγίας Παρθένου και Πατήρ κατά Κόσμου του Χριστού!!! Ποιος θα θυμηθεί λοιπόν –να ’σαι καλά Μάρω μου- τον Παντελή Ζερβό, ας πούμε, πατέρα και σύζυγο όλων των αστέρων; Αυτή την προσπάθεια την εγκολπώνομαι με τον νου, για να την βάλω στον κόρφο της εμπειρίας μου ως θεατή κοινώς πως μου την κάνω δώρο. Κάντε το ίδιο και θα πλουτίσετε εαυτούς και αλλήλους πολύ μακριά ευτυχώς από τον πολιτισμικό μύθο του «αντιστάρ». Αυτοί οι άνθρωποι, κυρίως οι αφανείς εργάτες πίσω απ’ το πανί ή την οθόνη και τη σκηνή είναι αυτοί που έστησαν και στήριξαν, διακόσμησαν, οργάνωσαν και συντήρησαν τη «φάτνη» του θεάματος. Το μικρό ανθρώπινο θαύμα-τραύμα που είναι η «μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας». Αγαπήστε τους προσφέροντες τους δια της μνήμης την «αθανασία» που δεν τους χάρισε το… χρηματιστήριο των αστέρων. Λιάνα Κανέλλη Απρίλης 2010  

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ---------------------------------------------- Τους συναντώ 8 μήνες τώρα. Είμαστε συνέχεια μαζί. Μέρα-νύχτα. Ποια νύχτα δηλαδή? Μέχρι τα χαράματα εγώ , αυτοί , ασπρόμαυρα πλάνα, η ασπρόμαυρη σκυλίτσα μου, που ξενύχταγε μαζί μου και σκυλοβαριόταν , μαύροι καφέδες, ατέλειωτα τσιγάρα και την άλλη μέρα φτου κι απ την αρχή. Τους γνώρισα καλύτερα. Eίπαμε «χαίρω πολύ». Αυτό απαιτεί η ευγένεια . Συστηθήκαμε . Δεν ξέρω αν χάρηκαν. Κάποια στιγμή κουράστηκα και τους το έδειξα. Παραγνωριστήκαμε παιδιά.. Συμφώνησαν. Διάλειμμα κοινή συναινέσει. Τους παράτησα για λίγο. Ήθελα να τους ξεχάσω για να ξορκίσω το μεγαλείο, την αντοχή, το ταλέντο και την επιμονή να επιβάλλουν ακόμα την παρουσία τους. Δυο μέρες κράτησε το πείσμα μου. Πάμε πάλι. Έμαθα τα πάντα γι αυτούς. Αυτοί δεν ξέρουν τίποτα για μένα και γιατί άλλωστε? Το πήρα απόφαση και συνέχισα αυτή την υπέροχα βασανιστική συναναστροφή. Υποκλίθηκα, προβληματίστηκα, απόρησα, θυμήθηκα, λυπήθηκα, δάκρυσα, γέλασα, έμαθα πολλά απ αυτό το παρεάκι ,που τελικά αγάπησα. Έμαθα πως όλοι αυτοί οι της «σκηνής…απόντες » χωρίς gossip, φανφάρες, πάρτι, δεξιώσεις, life style ,πρωτοσέλιδα , επί τούτου σκάνδαλα, αλλά με πολύ ταλέντο και δουλειά, όταν ήρθε η ώρα, έριξαν την αυλαία, κάποιος έσβησε τα φώτα κι αθόρυβα οι περισσότεροι αποχώρησαν. Η ιδέα αυτού του βιβλίου μου ήρθε, όταν κάποια στιγμή ένιωσα ,πως δεν μας χρωστάνε. Τους χρωστάμε. Έστω σ ένα βιβλίο ασπρόμαυρης νοσταλγίας. Έστω σε μερικές αράδες βιογραφικής πληροφόρησης. Έστω σ αυτή τη χώρα ,που ο καλλιτεχνικός ετεροφωτισμός είναι τρόπος ζωής. Αυτό το βιβλίο είναι μια αναφορά γι αυτούς ,που η «φυγή» τους πέρασε στα «ψιλά». Γι αυτούς τους που το «γεια-χαρά» δεν έγινε με τυμπανοκρουσίες κι αφιερώματα. Δεν ξέρω εσείς εγώ πάντως χάρηκα πολύ ,που σας λάτρεψα αγαπημένοι μου. Θα μου λείψετε. Μας λείπετε. Τίποτα άλλο.

 

 

ΜΑΡΩ ΜΠΟΥΡΔΑΚΟΥ Απρίλης 2010