Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Joseph Brodsky

Joseph Brodsky was born in 1940, in Leningrad, and began writing poetry when he was eighteen. Ιωσήφ Μπρόντσκι γεννήθηκε το 1940, στο Λένινγκραντ, και άρχισε να γράφει ποίηση, όταν ήταν δεκαοχτώ. Anna Akhmatova soon recognized in the young poet the most gifted lyric voice of his generation. Άννα Akhmatova σύντομα αναγνωρίζονται στα νεαρός ποιητής της πιο προικισμένους φωνή λυρικού της γενιάς του. From March 1964 until November 1965, Brodsky lived in exile in the Arkhangelsk region of northern Russia; he had been sentenced to five years in exile at hard labor for "social parasitism," but did not serve out his term. Από το Μάρτιο του 1964 μέχρι το Νοέμβριο 1965, Μπρόντσκι έζησε εξόριστος στην περιοχή Αρχάγγελσκ της βόρειας Ρωσίας? Είχε καταδικαστεί σε πέντε χρόνια στην εξορία σε καταναγκαστικά έργα για την «κοινωνική παρασιτισμού," αλλά δεν εξυπηρετεί τους θητείας του.

Four of Brodsky's poems were published in Leningrad anthologies in 1966 and 1967, but most of his work has appeared only in the West. Τέσσερα από τα ποιήματα του Μπρόντσκι δημοσιεύθηκαν σε ανθολογίες Λένινγκραντ το 1966 και 1967, αλλά οι περισσότεροι από το έργο του έχει εμφανιστεί μόνο στη Δύση. He is a splendid poetic translator and has translated into Russian, among others, the English metaphysical poets, and the Polish emigre poet, Czeslaw Milosz . Είναι μια θαυμάσια ποιητική μεταφραστής και έχει μεταφραστεί στα ρωσικά, μεταξύ άλλων, το αγγλικό μεταφυσική ποιητές, και ο Πολωνός ποιητής απόδημος, Czeslaw Milosz . His own poetry has been translated into at least ten languages. Joseph Brodsky: Selected Poems was published by Penguin Books in London (1973), and by Harper & Row in New York (1974), translated by George L. Kline and with a foreword by WH Auden. Η ποίησή του το δικό έχει μεταφραστεί σε τουλάχιστον δέκα γλώσσες. Ιωσήφ Μπρόντσκι: Επιλεγμένα Ποιήματα, δόθηκε στη δημοσιότητα από την Penguin Books στο Λονδίνο (1973), καθώς και από Harper & Row στη Νέα Υόρκη (1974), σε μετάφραση Γιώργου L. Kline και με έναν πρόλογο WH Auden του. A volume of Brodsky's selected poems translated in French has been published by Gallimard; a German translation, by Piper Verlag; and an Italian translation, by Mondadori and Adelphi. Ο όγκος των επιλεγμένων ποιημάτων του Μπρόντσκι μεταφραστεί στα γαλλικά έχει δημοσιεύσει Gallimard? Γερμανική μετάφραση, ένα από Piper Verlag? Και μια ιταλική μετάφραση, από Mondadori και Adelphi. Farrar, Straus, and Giroux published Brodsky's acclaimed collection, A Part of Speech , in 1980. Farrar, Straus, και Giroux δημοσιεύονται φήμης συλλογή Μπρόντσκι, το Α Μέρος της ομιλίας, το 1980.

On June 4, 1972, Joseph Brodsky became an involuntary exile from his native country. Στις 4 Ιουνίου 1972, ο Ιωσήφ Μπρόντσκι έγινε ακούσια εξορία από τη χώρα του αυτόχθονα. After brief stays in Vienna and London, he came to the United States. Μετά από σύντομη παραμονή στη Βιέννη και στο Λονδίνο, ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες. He has been Poet-in-Residence and Visiting Professor at the University of Michigan, Queens College, Smith College, Columbia University, and Cambridge University in England. Έχει Ποιητής-in-Residence και Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Michigan, το Queens College, Smith College, Columbia University, και Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ στην Αγγλία. He currently is Five College Professor of Literature at Mount Holyoke College. Σήμερα είναι πέντε College καθηγητής Λογοτεχνίας στο Mount Holyoke College. In 1978, Brodsky was awarded an honorary degree of Doctor of Letters at Yale University, and on May 23, 1979, he was inducted as a member of the American Academy and Institute of Arts and Letters. Το 1978, Μπρόντσκι απονεμήθηκε τιμητικό διδακτορικό επιστολών στο πανεπιστήμιο Yale, και στις 23 Μαΐου 1979, ήταν inducted ως μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας και του Ινστιτούτου Τεχνών και Γραμμάτων. In 1981, Brodsky was a recipient of the John D. and Catherine T. MacArthur Foundation's award for his works of "genius". Το 1981, Μπρόντσκι ήταν ο αποδέκτης της John D. και T. MacArthur βραβείο του Ιδρύματος Αικατερίνης για τα έργα του «ιδιοφυΐα».

In 1986, Farrar, Straus, and Giroux published Less Than One , a collection of Mr. Brodsky's essays on the arts and politics, which won the National Book Critic's Award for Criticism. Το 1986, Farrar, Straus, και Giroux δημοσιεύονται λιγότερο από ένα, μια συλλογή δοκιμίων του Μπρόντσκι κ. σχετικά με τις τέχνες και την πολιτική, η οποία κέρδισε το National Book Κριτικός Βραβείο της Κριτικής για.

In 1988 Farrar, Straus, and Giroux published a collection of his poetry, To Urania , and in 1992 a collection of essays about Venice, Watermark . Το 1988 Farrar, Straus, και Giroux δημοσίευσε μια ποιητική συλλογή του, να Ουρανία, και το 1992 μια συλλογή δοκιμίων για τη Βενετία, το υδατόσημο.

From Les Prix Nobel . Από Les Prix Nobel . The Nobel Prizes 1987 , Editor Wilhelm Odelberg, [Nobel Foundation], Stockholm, 1988 Τα βραβεία Νόμπελ το 1987, Εκδότης Odelberg Wilhelm, [Nobel] Foundation, Στοκχόλμη, 1988

This autobiography/biography was written at the time of the award and later published in the book series Les Prix Nobel / Nobel Lectures . Αυτή η αυτοβιογραφία / βιογραφία γράφτηκε κατά τη στιγμή της απονομής και αργότερα δημοσιεύτηκε στο βιβλίο σειράς Les Prix Nobel / Nobel Διαλέξεις . The information is sometimes updated with an addendum submitted by the Laureate. Οι πληροφορίες είναι συχνά ενημερώνεται με μια προσθήκη που υποβλήθηκε από την δαφνοστεφής. To cite this document, always state the source as shown above. Για να αναφέρω σε αυτό το έγγραφο, πάντοτε αναφέρεται η πηγή, όπως φαίνεται από τα παραπάνω.

Joseph Brodsky died on January 28, 1996. Ιωσήφ Μπρόντσκι πέθανε στις 28 Ιανουαρίου 1996.
Copyright © The Nobel Foundation 1987 Copyright © The Nobel Foundation 1987

Γιόζεφ Μπρόντσκι

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

Βραβεία

1987 ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

29/12/2009

http://teflon.wordpress.com/2009/12/29/joseph-brodsky-%CE%BF-%CE%B3%CE%AD%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B5-%CE%B3%CE%AD%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B5/

Joseph Brodsky, Ο γέγονε γέγονε (απόσπασμα)

Κατηγορίες: Αφορμές — kyokokishida @ 4:27 πμ

I
1

Έφτασα ως τα Χριστούγεννα με άδεια τσέπη
Ο εκδότης για το βιβλίο μου ν’ απαντήσει πρέπει.
Το ημερολόγιο της Μόσχας στο να μιμηθεί το Κοράνι ρέπει.
Μουσαφίρης να πάω πουθενά δεν μπορώ,
ούτε σε φίλο που ‘ναι όλο κλαψιάρικα παιδιά τριγυρισμένος
ούτε σε οικογένεια ούτε σε κοπελίτσα γνωστή ο καημένος.
Παντού να έχεις λεφτά είσαι υποχρεωμένος.
Κάθομαι στην καρέκλα και τρέμω από θυμό.

2
Αχ καταραμένο επάγγελμα του ποιητή.
Το τηλέφωνο σιωπά, έπεται δίαιτα αυστηρή.
Ίσως από το συνδικάτο κάτι βγει,
αλλ’ αυτό είναι σαν να τα παίρνεις από μια κυρία.
Το να χάσεις την ανεξαρτησία σου είναι πολύ πιο σοβαρό
από την αθωότητα να χάσεις. Απ’ έξω βέβαια εγώ
υποθέτω θα είναι ευχάριστο να ονειρεύεσαι το γαμπρό,
ευχάριστο να έρχεσαι σε «γάμου κοινωνία».

3
Γνωρίζοντας την κατάστασή μου η αρραβωνιαστικιά μου η καλή
πέντε χρόνια τώρα ούτε μια κίνηση για να με παντρευτεί.
Και πού βρίσκεται τώρα; Δεν έχει μαθευτεί:
Την αλήθεια από δαύτη ούτ’ ο διάβολος δεν θα βγάλει.
Λέει: «Μην άδικα πικραθείς.
Σημασία έχουν τα αισθήματα. Συμφωνείς;»
Αυτή απ’ τη μεριά της ήταν περιχαρής.
Βρίσκεται όμως, φαίνεται, εκεί που έχει μπουκάλι.
[..]
ΙΙΙ
32
Κάθομαι σε μια καρέκλα παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Αστράφτουν οι κατσαρόλες όλες μεμιάς.
Κατεβάζω το κοκτέιλ της μοναξιάς.
Τα νεύρα μου τινάζονται σαν διάβολος στην μπουκάλα.
Νιώθα σαν μια ελαφριά πυρκαγιά στο κρανίο.
Θυμάμαι τις μπουκάλες π’ άδειαζε το φρουραρχείο,
των φυλακών οι Κρέστοβα, Κρέστο, Μπουτίρκιο.
Δεν θέλω άλλα να πω, όχι άλλα.
33
Κάθομαι στην καρέκλα σε διαμέρισμα μεγάλο.
Ακούγεται το καζανάκι στο άδειο μπάνιο.
Αισθάνομαι πάλι πως μόνο για στόχος κάνω.
Πετάγομαι ολόκληρος στον παραμικρό ήχο.
Κλειδαμπάρωσα την πόρτα αλλά πού;
Η νύχτα με σημαδεύει με κέρατα Κριού
όπως ο έρωτας με τόξο παιδιού,
όπως ο Στάλιν στο 17ο συνέδριο εκείνο.
[..]
35
Ανασαίνω ασήμι και φτύνω χαλκό.
Με πιάνουν με αγκίστρι και δίχτυ σωστό.
Πειράζω τις χήνες, για αθανασία κινώ,
δώστε μου και μια μαγκούρα, σώνει!
Νιώθω τη λύσσα του ποντικού του νηστικού.
Πάρτε απο δω τις άγιες εικόνες και το πορτρέτο του Γενικού.
Ακούγεται το τσεκούρι που πέφτει στο δάσος παντού!
Μπας και συνέλθω να κυλιστώ στο χιόνι.
36
Μπα που θα συνέλθω! Ξεχάστε το γενικά!
Σχεδόν σκέφτομαι την ανταρσία τελικά!
Δεν προσκυνάω τον Βούδα με τη σχιστή ματιά,
για μια δεκάρα η αφεντιά μου και με λαγό τα βάζει!
Ας σταματήσουν –που ‘ν’ το μαχαίρι;
Οι φυτοφάγοι και οι ετέροι!
Η μη βία, κύριοι, βρομάει και ζέχνει.
Κι αυτό, ξέρετε, εκεί με πονά κι εκεί με σφάζει.
[..]

Λογοτεχνία & Σκέψη