Καλημέρα και καλή σας εβδομάδα!
Συνεχίζοντας την καινούργια και επιτυχημένη στήλη με τις μικρές και μεγάλες ειδήσεις που αφορούν το βιβλίο,την γλώσσα και τον πολιτισμό,προσπαθούμε από την ταπεινή μας θέση -αρκούντως ερασιτεχνική- να εγκαινιάσουμε μια νέα φάση επικοινωνίας μαζί σας.
Σήμερα,όπως θα δείτε και στην συνέχεια, ξεκινάμε με δύο αρνητικά θέματα,όπως τον θάνατο του καθηγητή Παναγιώτη Μουλλά καθώς και το οριστικο κλείσιμο του ιστορικού εκδοτικού οίκου Ελληνικά Γράμματα. Μάλιστα στη είδηση αυτή προχωράμε και σε μία "πρωτοτυπία" προβάλλοντας δύο διαφορετικές απόψεις στο ίδιο θέμα,καθώς πίσω από το λουκέτο βγαίνουν στο δρόμο εργαζόμενοι συμπολίτες μας και θα πρέπει να δώσουμε την προσοχή μας και σε αυτό.
Εάν και εφόσον επιθυμείτε να συμβάλλεται στην προσπαθειά μας, μπορείτε να επικοινωνήστε στο e-mail μας rmbookzine@gmail.com και να μας στέλνεται τις δικές σας ειδήσεις.
Πέθανε ο καθηγητής Παναγιώτης Μουλλάς
Δημοσιεύτηκε: Δευτέρα, 13
Σεπτεμβρίου 2010 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Μια μεγάλη μορφή της Νεοελληνικής Γλώσσας και της μελέτης της
Ελληνικής Γραμματείας, ο καθηγητής Παναγιώτης Μουλλάς, πέθανε το βράδυ
του Σαββάτου σε ηλικία 75 ετών. Με άξονα τη Νεοελληνική Γλώσσα, ο Π.
Μουλλάς αναμετρήθηκε με το μεγαλύτερο όγκο της ελληνικής λογοτεχνικής
παραγωγής, με τέτοιο τρόπο ώστε κατάφερε να του προσδώσει περαιτέρω
δυναμική.
Γεννημένος στο Κιλκίς, ο Μουλλάς σπούδασε Φιλολογία στο ΑΠΘ, υπήρξε
επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, έζησε για πολλά
χρόνια στο Παρίσι, όπου δίδαξε Νεοελληνικά στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ
και στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόνης. Το 1977 εξελέγη καθηγητής
της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ κι έκτοτε ζούσε
και δίδασκε στη Θεσσαλονίκη.
Είχε γράψει εκατοντάδες δοκίμια και μελέτες για τη νεοελληνική
πεζογραφία και ποίηση, ενώ έχει μεταφράσει και πολλά κλασικά έργα.
Μερικά από τα βιβλία του «Ο χρόνος του εφήμερου. Στοιχεία για την
παραλογοτεχνία του 19ου αιώνα», «Για τη μεταπολεμική μας πεζογραφία -
Κριτικές καταθέσεις», «Για τον Αλέξανδρο Αργυρίου», «Κωστής Παλαμάς, ο
ποιητής και ο κριτικός», «Εισαγωγή στην πεζογραφία του Παπαδιαμάντη», «Η
δέκατη μούσα. Μελέτες για την κριτική» και πολλά ακόμη.
Ο Π. Μουλλάς είχε στο παρελθόν μιλήσει αρκετές φορές στον «Α» για το
έργο του. Σε μια από τις συνεντεύξεις του είχε πει πως «όταν
προσδιορίζομαι, λέω ότι είμαι και θεωρητικός και κριτικός και ιστορικός
της Λογοτεχνίας. Δεν μπορεί το ένα να υπάρξει χωρίς το άλλο. Η κριτική
του βιβλίου στις εφημερίδες, πάντως, αδυνατίζει ολοένα, παρά τα ένθετα,
για τα οποία μπορεί να πει κανείς και κάτι άλλο: αυτό το ξεχωριστό τμήμα
απομονώνει τον αναγνώστη της υπόλοιπης εφημερίδας, σαν να λέει ότι η
λογοτεχνία είναι για κάποιους ειδικούς».
Για τα εφόδια που πρέπει να έχει ένας κριτικός, έλεγε ότι «ο κριτικός
είναι ένας απαιτητικός και ενημερωμένος αναγνώστης, ένας επαρκής
αναγνώστης. Οση περισσότερη εποπτεία έχει τόσο καλύτερος κριτικός θα
είναι. Για να είναι καλός, χρειάζεται να έχει κάποιο ταλέντο και μια
παιδεία: να ξέρει όχι μόνο λογοτεχνία, αλλά και φιλοσοφία και επιστήμη
και άλλα πολλά. Η γνώση δεν έχει όρια». Ωστόσο αυτό που του έκανε
εντύπωση στην Ελλάδα είναι «όχι μόνο το γεγονός ότι γράφονται πράγματα
από ανθρώπους ατάλαντους, αλλά επίσης και το ότι αυτοί που τα γράφουν
δεν είναι καν ενημερωμένοι. Πολλοί άνθρωποι πάνε στο χώρο της
λογοτεχνίας για λόγους ευκολίας, γι’ αυτό έχει αυξηθεί η παραγωγή και
χάνονται πολλά καλά βιβλία στο σκουπιδότοπο. Η αγορά μάς κυβερνά και το
ζήτημα είναι πώς να κάνεις τη δουλειά σου σωστά μέσα σ’ αυτήν την
εμπορευματοποίηση. Η κριτική πρέπει να είναι ένα προπύργιο. Πρέπει να
αντιταχθεί σ’ αυτά τα φαινόμενα, να αντιτάξει την ποιότητα μέσα σ’ όλη
αυτήν την ποσότητα».
«Το μόνο που εύχομαι είναι να έχω χρόνια για να μπορέσω να εργάζομαι
πάνω στα σχέδιά μου. Η μόνη μου ανταμοιβή θέλω να είναι η δουλειά μου.
Αυτό με κρατάει», έλεγε ο Παναγιώτης Μουλλάς. Η κηδεία του θα γίνει
αυτήν την εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη, ενώ το υπουργείο Πολιτισμού και
Τουρισμού στο συλλυπητήριο μήνυμά του εξαίρει «την αφοσίωση και την
επιστημονική πληρότητα ενός από τους πλέον ισχυρούς στυλοβάτες της
νεοελληνικής γραμματείας σε παγκόσμιο επίπεδο».
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=7&artid=57934
ΔΟΛ
Οχι στις απολύσεις
http://www.sek-ist.gr/EA/home.php?article_ID=4296
Επίσης οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Γράμματα αποφάσισαν 24ωρη απεργία την Τετάρτη 29 Σεπτέμβρη μαζί το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής και τρίωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση έξω από το Υπουργείο Εργασίας την ημέρα που θα πραγματοποιηθεί η τριμερής συνάντηση.
«Αδιαπραγμάτευτη θέση μας αποτελεί η διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας και η εκπλήρωση των υποχρεώσεων της εταιρείας προς όλους τους συνεργάτες της (συγγραφείς, μεταφραστές, επιμελητές, εικονογράφους, κ.ά.)...Δηλώνουμε πως οποιαδήποτε απόφαση της εργοδοσίας να προχωρήσει σε απόλυση συναδέλφου ή συναδέλφων θα σημαίνει για εμάς την αυτόματη κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων. Καλούμε το σύνολο του εργατικού κινήματος και των εργαζομένων, τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας αλλά και κάθε πολίτη να συμπαρασταθεί στον αγώνα μας» αναφέρουν στην απόφαση της συνέλευσης.
Οριστικό «λουκέτο» για τον εκδοτικό οίκο «Ελληνικά
Γράμματα» -
Αντιδράσεις συγγραφέων
(ANA)
–
03 Σεπ 2010
Δεν τα κατάφεραν τα «Ελληνικά Γράμματα». Ένας από
τους ιστορικούς ελληνικούς εκδοτικούς οίκους «έπεσε» στο όνομα της
οικονομικής κρίσης, μετά 53 χρόνια ζωηρής παρουσίας στον χώρο του
βιβλίου.
Τα «Ελληνικά Γράμματα» ξεκίνησαν το 1957 ως προσωπική επιχείρηση του
Δημήτρη Παπαχριστοφίλου, που πέρασε στον γιο του, Παύλο, οπότε «άνοιξε»
μία νέα περίοδος για την επιχείρηση, που επεκτάθηκε και σε άλλους
τομείς, όπως το παιδικό βιβλίο, την ελληνική και ξένη λογοτεχνία και το
non fiction.
To 1990 τα «Ελληνικά Γράμματα» εντάχθηκαν στη λίστα των δέκα πιο
παραγωγικών ελληνικών εκδοτικών οίκων. Το 2001 ξεκίνησαν συνεργασία με
τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, που απέκτησε το 51% της εταιρείας
και τον Μάρτιο του 2007 το 100%.
Σημαντικοί Έλληνες συγγραφείς, από τον Ευγένιο Τριβιζά, τον Σωτήρη
Δημητρίου, τον Γιάννη Ξανθούλη, αλλά και μεγάλα ονόματα της ξένης
λογοτεχνίας, όπως Εκο, Μπόρχες, Κάρεϊ, Ουϊλιαμ Τρέβορ φιγουράριζαν,
πολλά χρόνια στις προθήκες του εκδοτικού οίκου.
Απογοητευμένος από την εξέλιξη και συνάμα αισιόδοξος για το μέλλον,
εμφανίστηκε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Παύλος Παπαχριστοφίλου. «Κάποτε εξαναγκάστηκα
να πουλήσω την επιχείρηση και ομολογώ πως, σήμερα, έχω οργή για την
εξέλιξη. Θεωρώ, όμως, ότι τα "Ελληνικά Γράμματα" δεν έχουν πει την
τελευταία τους λέξη. Δεν μπορώ ακόμη να σας πω κάτι συγκεκριμένο. Πέρα
από το επιχειρηματικό κομμάτι και το συναισθητικό, καθώς επρόκειτο για
δημιούργημα του πατέρα μου, αυτό που κυρίως με απασχολεί είναι το μέλλον
των εργαζομένων», είπε.
«Είναι γνωστό πως υπήρχε μια κρίση στα "Ελληνικά Γράμματα", αλλά ήρθε το
μεγάλο κύμα της γενικότερης κρίσης και παρέσυρε και τον εκδοτικό οίκο.
Τα "Ελληνικά Γράμματα" ήταν από τα πρώτα θύματα αυτής της κρίσης, και
για μένα είναι ιδιαίτερα λυπηρό. Η συνεργασία μου με όλους τους
ανθρώπους εκεί, υπήρξε θερμή, γενναιόδωρη και με μεγάλο σεβασμό και
ελπίζω αυτοί οι άνθρωποι να αποκατασταθούν γρήγορα. Εκείνο, όμως, που
πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι ίσως ήρθε ο καιρός να αλλάξει η σπάταλη
υπερπαραγωγή τίτλων και οι εκδόσεις να περιοριστούν σε βιβλία, που
πραγματικά αξίζει να εκδοθούν», δήλωσε από τη Θεσσαλονίκη ο συγγραφέας
Γιώργος Σκαμπαρδώνης, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ο Γιώργος Μανιώτης, που δεν είχε
πληροφορηθεί την είδηση, δήλωσε σοκαρισμένος.
Από την πλευρά του ο Γιάννης Ξανθούλης διατύπωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ την
εκτίμηση ότι είναι νωρίς για συμπεράσματα οποιουδήποτε τύπου και ότι οι
συγγραφείς δεν έχουν επίσημη ενημέρωση για το τι θα συμβεί στο μέλλον.
«Γνωρίζω ότι τα οικονομικά προβλήματα στα "Ελληνικά Γράμματα" ήταν
αρκετά παλιά. Προφανώς, επρόκειτο για πολύ σοβαρή κατάσταση, που οδήγησε
σε αυτήν την εξέλιξη», δήλωσε ο συγγραφέας των μεγάλων επιτυχιών και
συμπλήρωσε: «Από την άλλη, ας μην ξεχνάμε ότι τα Ελληνικά Γράμματα
συνεργάζονται με συγγραφείς, από τον Ουμπέρτο Εκο μέχρι τον Μπαμπινιώτη
και τον Πελεγρίνη. Σε κάθε περίπτωση είναι νωρίς για συμπεράσματα, αλλά
αυτό που με λυπεί πάνω από όλα, είναι ότι περίπου 100 άνθρωποι από το
διοικητικό προσωπικό είναι χωρίς δουλειά».
Ο Κώστας Μουρσελάς δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Τι να πει ένας συγγραφέας;
Λυπάται και ντρέπεται αφάνταστα για την κατάντια της χώρας μας. Θα ήθελα
να ακούσω τι λένε οι υπεύθυνοι. Κάθε βιβλιοπωλείο ή εκδοτικός οίκος,
που κλείνει, βυθίζει στην πνευματική άβυσσο τον τόπο μας. Το δυστύχημα
είναι ότι αυτή η κατάντια μας δεν αφορά ποτέ τους υπεύθυνους».
Σημειώνεται ότι πολλοί από τους συγγραφείς τους οίκου δεν έχουν ακόμη
ενημερωθεί για την εξέλιξη και μόλις χθες κοινοποιήθηκε στους
εργαζόμενους της επιχείρησης, οι οποίοι, όπως δήλωσαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ,
ύστερα από εργασία 20 χρόνων και διαβεβαιώσεις για έξοδο από την κρίση
-για την οποία ήταν ενημερωμένοι- νιώθουν τώρα απογοήτευση.
© 2010 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ
ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΦΕΡΕΪΝΤΟΥΝ ΦΑΡΙΑΝΤ
Ισορροπώ πάνω σ' ένα τεντωμένο σχοινί
στον Βασίλη Κ. Καλαμαρά
Σε μία γνωστή άγνωστη χώρα, στο
Ιράν, όπου χωράει πολλή λογοκρισία ένεκα του θεοκρατικού καθεστώτος,
εκδόθηκε στα περσικά μία ανθολογία νεοελληνικής ποίησης χιλίων σελίδων.
Τυπώθηκε σε τρεις χιλιάδες αντίτυπα, με τον τίτλο Ελληνική ποίηση του
σήμερα.
Φωτεινό παράθυρο σε εκατό χρόνια ελληνικής μοντέρνας ποίησης, σε
μετάφραση του πέρση ποιητή, με ελληνική υπηκοότητα, Φερεϊντούν Φαριάντ.
Το επίμετρο υπογράφουν ο Νάνος Βαλαωρίτης και ο Κώστας Σοφιανός, ενώ
μπορούμε να βρούμε και μία συνέντευξη που έδωσε ο ανθολόγος και
μεταφραστής στον περσικό Τύπο. Ο τιμημένος με Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης
υπήρξε στενός φίλος και μεταφραστής του Γιάννη Ρίτσου. Η ανθολογία
περιλαμβάνει 500 έργα 100 ποιητών, η οποία έχει την αρχή της στον Καβάφη
και στον Παλαμά, δεν παραλείπει τον Μεσοπόλεμο, περνάει από τη γενιά
του '30, στέκεται στην πρώτη και στη δεύτερη μεταπολεμική γενιά, η γενιά
του '70 δεν περνάει απαρατήρητη, ενώ δεν αγνοεί τους νεότερους και
νεότατους ποιητές.http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=28/08/2010&id=196566
Αφιέρωµα στον Καββαδία
Αφιέρωµα στον Νίκο Καββαδία (φωτογραφία) για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του πραγµατοποιείται στο Κέντρο Μελέτης Χορού Ντάνκαν (Καλλιπόλεως και Χρυσάφης, Βύρωνας). Στην εκδήλωση µε τίτλο «Γράµµα σε έναν ποιητή».
Θα µιλήσει ο Θάνος Μικρούτσικος. Τραγουδούν: Κώστας Θωµαΐδης, Αννα Λινάρδου. Η καλλιτεχνική επιµέλεια και ενορχήστρωση είναι του Γιάννη Παπαζαχαριάκη.
Μια παρέα με... μυστήρια ενδιαφέροντα
Τα μέλη της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας γράφουν από κοινού ένα βιβλίο και μιλούν για τα σχέδιά τους
ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΟΥΖΕΛΗ |
Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου
2010
«Δεν είμαστε συνδικαλιστική ομάδα. Ο σκοπός μας ήταν να βρισκόμαστε και να περνάμε καλά» λέει ο Τεύκρος Μιχαηλίδης. Γρήγορα, κάπου στο τρίτο ραντεβού, αποφάσισαν να επισημοποιήσουν τη σχέση τους. Εννέα μήνες αργότερα, γεννήθηκε η Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας, με καταστατικό, ιστοσελίδα και σχέδια. Περισσότερο από μισός αιώνας χωρίζει την 82χρονη Αθηνά Κακούρη από τα νεότερα μέλη, τους 28χρονους Βασίλη Δανέλλη και Ανδρέα Μιχαηλίδη, αλλά δηλώνουν όλοι ομόφωνα ότι συνεννοούνται άριστα μεταξύ τους. Συναντιούνται μία φορά τον μήνα, αλλά στο ενδιάμεσο οι λογαριασμοί email τους παίρνουν φωτιά. Συζητήσαμε μαζί τους για το ελληνικό αφήγημα στην Ελλάδα και την πορεία του από το περιθώριο στην αναγνώριση, για τις εκδόσεις βίπερ και τους εκδότες που υποστηρίζουν σήμερα το αστυνομικό με σειρές και προσεγμένες εκδόσεις, για το νουάρ, για τις γυναίκες και την αστυνομική λογοτεχνία, για το παιδικό αστυνομικό αφήγημα. Εχει ο καθένας τη δική του άποψη, αλλά τα βρίσκουν. Ανάμεσά τους υπάρχει σεβασμός και αναγνώριση άτυπων ιδιοτήτων: Ο Φίλιππος Φιλίππου είναι ο ιστορικός και ο βιβλιογράφος της ομάδας, ο Νεοκλής Γαλανόπουλος ο νομικός σύμβουλος, ο Ανδρέας Μιχαηλίδης ο σχεδιαστής της ιστοσελίδας της λέσχης (www. crimefictionclubgr.wordpress. com). Τι σχεδιάζουν για το προσεχές μέλλον; Ημερίδα μέσα στο φθινόπωρο με ομιλίες για το είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας και τη θεωρία του, που εύχονται να γίνει τακτικό ετήσιο ραντεβού. Σειρά εκδηλώσεων για επί μέρους θέματα της αστυνομικής λογοτεχνίας, ξεκινώντας με ένα αφιέρωμα στον Γιάννη Μαρή στις αρχές του 2011. Αναγνώσεις αστυνομικών αφηγημάτων στο Βιβλιοπωλείο της Εστίας και συζήτηση με το κοινό, αλλά και συζητήσεις με θεωρητικό προσανατολισμό στο βιβλιοπωλείο Ιανός στην Αθήνα. Επίσης παιχνίδια γνώσεων για την αστυνομική λογοτεχνία και άλλα χάπενινγκ υποσχέθηκαν ότι θα διοργανώσουν. Τα περιμένουμε, γιατί αγαπάμε την αστυνομική λογοτεχνία, μας αρέσουν οι ιδέες τους και θέλουμε να «παίξουμε» κι εμείς μαζί τους.
Δεκαέξι εκδοχές μιας ιστορίας
Ενας φόνος ή μια εξαφάνιση, κάπου σε μια πόλη, από το 1960 ως σήμερα, χαρακτήρες που έχουν κιόλας ονόματα, με καθορισμένη οικονομική και οικογενειακή κατάσταση, αυτά είναι τα στοιχεία μιας ιστορίας που 16 μέλη της ΕΛΣΑΛ θα αναπτύξουν ο καθένας προς τη δική του κατεύθυνση και με το δικό του ύφος ως τα τέλη του Ιανουαρίου. Αυτό το ενδιαφέρον συγγραφικό παιχνίδι θα κυκλοφορήσει και σε βιβλίο για να το απολαύσουμε όλοι.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=4&artId=315426&dt=11/09/2010#ixzz1036IS1xm
«Δεν είμαστε συνδικαλιστική ομάδα. Ο σκοπός μας ήταν να βρισκόμαστε και να περνάμε καλά» λέει ο Τεύκρος Μιχαηλίδης. Γρήγορα, κάπου στο τρίτο ραντεβού, αποφάσισαν να επισημοποιήσουν τη σχέση τους. Εννέα μήνες αργότερα, γεννήθηκε η Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας, με καταστατικό, ιστοσελίδα και σχέδια. Περισσότερο από μισός αιώνας χωρίζει την 82χρονη Αθηνά Κακούρη από τα νεότερα μέλη, τους 28χρονους Βασίλη Δανέλλη και Ανδρέα Μιχαηλίδη, αλλά δηλώνουν όλοι ομόφωνα ότι συνεννοούνται άριστα μεταξύ τους. Συναντιούνται μία φορά τον μήνα, αλλά στο ενδιάμεσο οι λογαριασμοί email τους παίρνουν φωτιά. Συζητήσαμε μαζί τους για το ελληνικό αφήγημα στην Ελλάδα και την πορεία του από το περιθώριο στην αναγνώριση, για τις εκδόσεις βίπερ και τους εκδότες που υποστηρίζουν σήμερα το αστυνομικό με σειρές και προσεγμένες εκδόσεις, για το νουάρ, για τις γυναίκες και την αστυνομική λογοτεχνία, για το παιδικό αστυνομικό αφήγημα. Εχει ο καθένας τη δική του άποψη, αλλά τα βρίσκουν. Ανάμεσά τους υπάρχει σεβασμός και αναγνώριση άτυπων ιδιοτήτων: Ο Φίλιππος Φιλίππου είναι ο ιστορικός και ο βιβλιογράφος της ομάδας, ο Νεοκλής Γαλανόπουλος ο νομικός σύμβουλος, ο Ανδρέας Μιχαηλίδης ο σχεδιαστής της ιστοσελίδας της λέσχης (www. crimefictionclubgr.wordpress. com). Τι σχεδιάζουν για το προσεχές μέλλον; Ημερίδα μέσα στο φθινόπωρο με ομιλίες για το είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας και τη θεωρία του, που εύχονται να γίνει τακτικό ετήσιο ραντεβού. Σειρά εκδηλώσεων για επί μέρους θέματα της αστυνομικής λογοτεχνίας, ξεκινώντας με ένα αφιέρωμα στον Γιάννη Μαρή στις αρχές του 2011. Αναγνώσεις αστυνομικών αφηγημάτων στο Βιβλιοπωλείο της Εστίας και συζήτηση με το κοινό, αλλά και συζητήσεις με θεωρητικό προσανατολισμό στο βιβλιοπωλείο Ιανός στην Αθήνα. Επίσης παιχνίδια γνώσεων για την αστυνομική λογοτεχνία και άλλα χάπενινγκ υποσχέθηκαν ότι θα διοργανώσουν. Τα περιμένουμε, γιατί αγαπάμε την αστυνομική λογοτεχνία, μας αρέσουν οι ιδέες τους και θέλουμε να «παίξουμε» κι εμείς μαζί τους.
Δεκαέξι εκδοχές μιας ιστορίας
Ενας φόνος ή μια εξαφάνιση, κάπου σε μια πόλη, από το 1960 ως σήμερα, χαρακτήρες που έχουν κιόλας ονόματα, με καθορισμένη οικονομική και οικογενειακή κατάσταση, αυτά είναι τα στοιχεία μιας ιστορίας που 16 μέλη της ΕΛΣΑΛ θα αναπτύξουν ο καθένας προς τη δική του κατεύθυνση και με το δικό του ύφος ως τα τέλη του Ιανουαρίου. Αυτό το ενδιαφέρον συγγραφικό παιχνίδι θα κυκλοφορήσει και σε βιβλίο για να το απολαύσουμε όλοι.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=4&artId=315426&dt=11/09/2010#ixzz1036IS1xm
Μεταφυσικό χάος αλλά και καυστικός κοινωνικός σχολιασμός
- ο δαίμονας μέσα του
Ο Στίβεν Κινγκ, γράφοντας με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ
Μπάκμαν, μεταμορφώνει ένα ήσυχο αμερικανικό προάστιο σε πεδίο
τρόμου. Μεταφυσικό χάος αλλά και καυστικός κοινωνικός σχολιασμός.
Στη συνέχεια, σε μια αναδρομή στο παρελθόν, προερχόμενη από ένα γράμμα, μαθαίνουμε πως σε άλλη πόλη κάποιοι άγνωστοι σκότωσαν ένα ζευγάρι και τα δύο μεγαλύτερα παιδιά τους. Γλίτωσε μόνο ο Σεθ, τον οποίο αναλαμβάνει η θεία του η Οντρεϊ που ζει στο Γουέντγουερθ με τον σύζυγό της, τον Χερμπ. Αυτά τα δύο πρόσωπα, τα οποία συνδέει μια περίεργη σχέση που περικλείει και έναν λανθάνοντα ερωτισμό, πρωταγωνιστούν στο μυθιστόρημα. Ο Σεθ που κατατρύχεται από τις σκέψεις που σχετίζονται με τον θάνατο των γονιών του είναι αυτιστικός, δεν πάει σχολείο, και η τηλεόραση αποτελεί τη μοναδική του εκπαίδευση. Αν και γλυκό παιδί, είναι διχασμένο άτομο: μέσα του υπάρχει το πνεύμα του Κακού που ο ίδιος και η Οντρεϊ το ονομάζουν Τακ, κάτι που θυμίζει «δαίμονα». Ο Τακ επιχειρεί να αλλάξει την πραγματικότητα με την βοήθεια «πλασμάτων» (creatures). Αυτά τα δημιούργησε η φαντασία του Σεθ, βλέποντας τηλεόραση: του αρέσουν οι παλιές ταινίες γουέστερν, όπως, η β΄ κατηγορίας, Οι ρυθμιστές του 1958, όπου μια συμμορία τρομοκρατεί μια πόλη μεταλλωρύχων στο Κολοράντο (αποδεικνύεται πως τα μέλη της είναι «καθάρματα» που επέζησαν από τον πόλεμο Βορείων και Νοτίων), καθώς και σίριαλ, όπως η Μπονάντσα. Επίσης, ο Σεθ λατρεύει παιχνίδια με βίαιους ήρωες, που στηρίζονται σε τηλεοπτικά καρτούν. Ωστόσο, η άφιξη του παιδιού στο σπίτι της θείας του προξενεί ανεξήγητα φαινόμενα, με αποτέλεσμα να πεθάνει ο σύζυγός της. Η Οντρεϊ που γνωρίζει κάθε κίνηση του οκτάχρονου ανιψιού της φοβάται πολύ για το τι θα συμβεί.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artid=352428&dt=05/09/2010#ixzz103CM2xyy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου