Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009
ΝΕΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ANUBIS
Τεθωρακισμένο Panther
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Όπλα)
Το "Τεθωρακισμένο Panther" είναι μία σε βάθος μελέτη ενός από τα πλέον σημαντικά άρματα μάχης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εμπλουτισμένη με φωτογραφίες που δείχνουν το άρμα σε δράση, αποκλειστικά προφίλ και διαγράμματα. Περιλαμβάνει την ιστορία του σχεδιασμού και της δημιουργίας του άρματος, καθώς και αναλυτικούς πίνακες προδιαγραφών και συγκρίσεις με άλλα άρματα του Β' Π.Π. και αποτελεί την πληρέστερη μελέτη του Panther που μπορείτε να βρείτε.
Σμύρνη - Η Τραγωδία του Ελληνισμού
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Ελληνική Ιστορία)
* Η Σμύρνη πριν από τη θύελλα
* Η Μεγάλη Ιδέα και ο Βενιζέλος
* Κεμάλ και τουρκικός εθνικισμός
* Η πορεία του ελληνικού στρατού και η τελική ήττα
* Η καταστροφή της Σμύρνης
* Το δράμα 500.000 προσφύγων
Χαμένες Πατρίδες - Οι Απώλειες του Ελληνισμού
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Ελληνική Ιστορία)
* Οι προαιώνιες ρίζες του Ελληνισμού
* Κωνσταντινούπολη και Μικρά Ασία
* Βόρειος Ήπειρος
* Ανατολική Ρωμυλία και Θράκη
* Η γέννηση του ελληνικού εθνικισμού
* Ένας αιώνας αγώνες για την εθνική ολοκλήρωση
* Το κυπριακό δράμα
Βαλκανικοί Πόλεμοι - Η Εποποιία του Ελληνικού Στρατού
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Ελληνική Ιστορία)
* Σύνθεση, οπλισμός και εκπαίδευση του Ε.Σ.
* Κινητοποίηση, σχέδια και επιστράτευση
* Οι επιχειρήσεις, μέρα με την ημέρα
* Ολες οι μάχες σε Α' και Β' Β.Π.
* Ενάντια σε Τούρκους και Βούλγαρους
* Μεγάλες νίκες που δόξασαν τα ελληνικά όπλα
* Η Νέα Ελλάδα που προέκυψε από τους Β.Π.
Ιερός Λόχος - Η Ηγεμονία της Θήβας
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Πολεμιστές)
* Η ιστορία της Θήβας: από τον Κάδμο στον Επαμεινώνδα
* Ανταγωνισμός της Θήβας με την Αθήνα και την Σπάρτη
* Επαμεινώνδας και Πελοπίδας: οι εκφραστές της θηβαϊκής ισχύος
* Θηβαϊκή Ηγεμονία
* ο Ιερός Λόχος και οι καθοριστικές μάχες σε Δήλιο, Λεύκτρα, Μαντίνεια
* Το γενναίο και τραγικό τέλος του Ιερού Λόχου στην Χαιρώνεια
* Η παράδοση του Ιερού Λόχου δια μέσω χιλιετιών ελληνικής ιστορίας
Οθωμανοί Γενίτσαροι
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Πολεμιστές)
ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ - Ο "ΝΕΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ" ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ
* Χριστιανοί στην καταγωγή, Οθωμανοί στην ψυχή
*Το παιδομάζωμα στην τουρκοκρατία
*Διείσδυση και κυριαρχία των Τούρκων στα Βαλκάνια
*Εκπαίδευση και ζωή των γενίτσαρων
*Οπλισμός και τεχνικές μάχης
*Οι μεγάλες μάχες τους
* Το "ευτυχές γεγονός" και το τέλος των γενίτσαρων
Φάκελος Rudolf Hess
(Παγκόσμια Πολεμιστή Ιστορία: Απόρρητο Αρχείο)
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της σύγχρονης ιστορίας συνολικότερα, είναι η πραγματική φύση της αποστολής του Ρούντολφ Ες. Ο μέχρι τότε εξ απορρήτων του Αδόλφου Χίτλερ, ο αναπληρωτής Reichsfuhrer, ο άνθρωπος που ξεκίνησε μαζί με τον Χίτλερ την πορεία προς την εξουσία του Γ' Ράιχ και ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπους στην Γερμανία, πέταξε με ένα μοναχικό αεροσκάφος μέχρι τα βρετανικά νησιά, σε μια αποστολή ειρήνης.
Εάλω η Πόλις - Το Λυκόφως του Μεσαιωνικού Ελληνισμού
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Ελληνική Ιστορία)
Πριν από 555 χρόνια μια εποχή έκλεισε και μία άλλη ξεκίνησε. Η εποχή του ισχυρού μεσαιωνικού Ελληνισμού που εκφράστηκε μέσα από μια αυτοκρατορία που αποτέλεσε τη συνέχεια και την ελληνική έκφραση της κραταιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έκλεισε. Και μαζί της έκλεισε και ένα ολόκληρο κεφάλαιο της παγκόσμιας Ιστορίας.
Ρωμαϊκές Λεγεώνες - Η Ακατανίκητη Πολεμική Μηχανή
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Πολεμιστές)
ΡΩΜΑΪΚΕΣ ΛΕΓΕΩΝΕΣ - ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ
* Η εξέλιξη της λεγεώνας, από τις απαρχές της Ρώμης έως την Αυτοκρατορία
*Εξοπλισμός, οργάνωση, εκπαίδευση ανά περίοδο
*Λεγεώνα εναντίον φάλαγγας: Γιατί επικράτησε η Ρώμη
*Καρχηδόνιοι πόλεμοι: από το ναδίρ στο ζενίθ
*Οι μεγάλη Ηγέτες: Σκιπίων, Ιούλιος Καίσαρας, Μάριος, Αύγουστος
*Βαθμοί, διακρίσεις, η ορολογία της λεγεώνας
Otto Scorzeny - Ο Καταδρομέας-Φάντασμα των Ναζί
(Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία: Πολεμιστές)
Ο Ότο Σκορτσένυ, κατά τους δυτικούς συμμάχους ο "πιο επικίνδυνος άνθρωπος στην Ευρώπη", ήταν ο πατέρας των Γερμανών καταδρομέων. Ένας άνθρωπος ατρόμητος, με εξαίρετες προσωπικές ικανότητες, θάρρος και τόλμη απαράμιλλα και αταλάντευτη πίστη στα ιδανικά του, πέτυχε να δημιουργήσει τον δικό του θρύλο, τόσο στα πεδία των μαχών όσο και - κυρίως - με τις επιχειρήσεις ανορθόδοξου πολέμου, των οποίων υπήρξε πρωτοπόρος.
-INFO-
www.anubis.gr
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΡΙΖΩΝΗ "Ο ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΟΣ"
Τετάρτη, 12 Αυγούστου 2009, 9:00 μμ
Οι Εκδόσεις Καστανιώτη και η Δημοτική Επιχείρηση Δήμου Οιτύλου σας προσκαλούν σε μια πειρατική βραδιά στην οποία θα παρουσιαστεί το βιβλίο της Κατερίνας Καριζώνη Ο Μονόφθαλμος.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν η συγγραφέας Κατερίνα Καριζώνη και ο σκηνοθέτης Νίκος Αλευράς. Θα ακολουθήσει αναπαράσταση πειρατικών δρωμένων από την Ομάδα Απόδοσης Τιμών Δήμου Οιτύλου και μανιάτικο γλέντι, με χορούς, Μανιάτικα εδέσματα, άφθονο κρασί (προσφορά του Συνδέσμου Οιτυλιωτών) και το απαραίτητο ρούμι για τους «Πειρατές».
Πλατεία Οιτύλου
Οίτυλος, Λακωνίας
Για τις Εκδόσεις Καστανιώτη κα. Φιόνα Ανδρικοπούλου
Οι Εκδόσεις Καστανιώτη και η Δημοτική Επιχείρηση Δήμου Οιτύλου σας προσκαλούν σε μια πειρατική βραδιά στην οποία θα παρουσιαστεί το βιβλίο της Κατερίνας Καριζώνη Ο Μονόφθαλμος.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν η συγγραφέας Κατερίνα Καριζώνη και ο σκηνοθέτης Νίκος Αλευράς. Θα ακολουθήσει αναπαράσταση πειρατικών δρωμένων από την Ομάδα Απόδοσης Τιμών Δήμου Οιτύλου και μανιάτικο γλέντι, με χορούς, Μανιάτικα εδέσματα, άφθονο κρασί (προσφορά του Συνδέσμου Οιτυλιωτών) και το απαραίτητο ρούμι για τους «Πειρατές».
Πλατεία Οιτύλου
Οίτυλος, Λακωνίας
Για τις Εκδόσεις Καστανιώτη κα. Φιόνα Ανδρικοπούλου
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ
- του Ειρηναίου Μαράκη
- ΜΕ ΛΥΠΗ ΚΑΙ ΘΥΜΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ 81 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ.ΕΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΕ ΕΝΤΥΠΑ ΜΕΣΑ ΕΚΤΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΑΛΕΡΑ) ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΥΤΗ-ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ 4 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΜΑΝΩΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ.
- ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΑ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΑ (ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΥΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΑΛΚΑΙΟΥ/ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΥ) ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ.ΣΑΝ ΝΑ ΑΝΤΗΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥΣ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗ "ΚΑΘΑΡΣΙΣ"-ΚΑΝΑΓΙΕΣ!
- ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΠΟΧΗ ΕΙΧΑΝ ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ.ΟΜΩΣ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ -Ο ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ-ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ,ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ.
- ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΕ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΥΣ ΤΟΝΟΥΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥΣ.ΟΠΩΣ ΤΟΝΙΖΕΙ ΚΑΙ Ο Γ.ΠΑΡΑΣΧΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ,ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ 1929,ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑ ΚΤΛ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ.
- Η ΠΟΙΗΣΗ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗ.ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ.ΠΑΝΤΩΣ,Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΦΟΡ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ "ΚΑΡΥΩΤΑΚΙΣΜΟΣ" ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΕΟΤΕΡΟΥΣ.ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΜΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Ο ΟΜΟΤΕΧΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ (ΒΛΕΠΕ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΤΡΑΚΤΕΡ".
- ΕΔΩ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ.ΔΕΝ ΦΙΛΟΔΟΞΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΑΜΕ ΒΕΒΑΙΑ,ΑΛΛΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ.ΘΑ ΕΠΑΝΕΡΘΟΥΜΕ.
- Χανιά 31/07/09
- για το ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗ
- Ειρηναιός Μαράκης
Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ-ΕΔΩ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ!
ΠΡΟΣΟΧΗ!
ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ!ΣΤΙΣ 8-9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.ΝΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ.ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΧΑΝΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ!Η ΟΕΧ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Ο ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ. ΚΑΛΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ.
ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ. oex-xania.blogspot.com/
ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ!ΣΤΙΣ 8-9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.ΝΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ.ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΧΑΝΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ!Η ΟΕΧ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Ο ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ. ΚΑΛΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ.
ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ. oex-xania.blogspot.com/
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΙΟΥ (HISTOIRE DE L'OEIL) ΜΠΑΤΑΪΓ ΖΩΡΖ
Τίτλος : Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΙΟΥ
Τίτλος Πρωτοτύπου : HISTOIRE DE L'OEIL
Συγγραφέας(είς) : ΜΠΑΤΑΪΓ ΖΩΡΖ
Κατηγορία(ες) : ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΓΑΛΛΙΚΑ
Μεταφραστής : ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Χρονολογία έκδοσης: Ιούλιος 2009
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 2009
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 1928
Σχήμα βιβλίου : 175X120 χιλ.
Τύπος βιβλιοδεσίας : ΜΑΛΑΚΗ
Αριθμός σελίδων : 168
ISBN : 978-960-325-033-3
Τιμή : 13 Ευρώ
Αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου
book cover
GEORGES BATAILLE
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΙΟΥ
Παρουσίαση
Ξανακυκλοφόρησε μετά από 29 χρόνια το τέταρτο βιβλίο των Εκδόσεων Άγρα, που σημάδεψε τον αναγνωστικό χώρο από τη στιγμή που πρωτοεκδόθηκε. Τη νέα έκδοση συμπληρώνουν σχέδια και φωτογραφίες του Hans Bellmer.
«Από κείνα της ακόμα τα χρόνια για μένα δεν υπήρχε καμία αμφιβολία πάνω σ ’αυτό το θέμα: δε μου άρεσε αυτό που ονομάζουμε «σαρκικές απολαύσεις» επειδή πράγματι είναι πάντα ανούσιες. Εμένα το μόνο που μου άρεσε, ήταν καθετί που θεωρούμε «βρώμικο». Ούτε κι η συνηθισμένη κραιπάλη μ ’ικανοποιούσε, κάθε άλλο μάλιστα, γιατί αυτή το μόνο που κάνει είναι να βρομίζει την κραιπάλη, κι αφήνει απείραχτο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάτι ανώτερο κι απόλυτα καθαρό. Η κραιπάλη που ξέρω εγώ, σπιλώνει όχι μόνο το κορμί μου και της σκέψεις μου, αλλά και καθετί που μπορεί να συλλάβει μπροστά της το μυαλό μου, δηλαδή το μέγα έναστρο σύμπαν που δεν παίζει παρά μόνο το ρόλο σκηνικού.»
Από την Ιστορία του ματιού
Κρίσεις
Η σχέση με το έργο του Μπατάιγ είναι μια σχέση δύσκολη, όχι μόνο επειδή απαιτεί ανασκευή ριζική όλων των κυρίαρχων απόψεων κι επανεξέταση ριψοκίνδυνη όλων των συνισταμένων του προβληματισμού πάνω στον άνθρωπο και τον κόσμο, αλλά προπαντός επειδή διεκδικεί ένα βλέμμα που κοιτάει, πίσω απ’ τα παραπλανητικά φαινόμενα, την ουσία των γεγονότων, τη βαθύτερη αιτιολογία των πράξεων, την εσώτατη προέλευση της ιστορίας του ανθρώπου, το σημείο εκείνο της ανείπωτης φρίκης που κουβαλάμε όλοι ανεξαιρέτως μέσα της, που δεν τολμάμε να το αντικρίσουμε, που το απορρίπτουμε ή το παραγράφουμε, γιατί και μόνο η υποψία του της τρελαίνει, αλλά που είναι η πηγή των ειδεχθέστερων και μεγαλειωδέστερων πράξεων του ανθρώπου. Το σημείο εκείνο απ’ όπου βγήκε η Ιστορία του ματιού.
Δ. Δημητριάδης, Ιούλιος 1979
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ζωρζ Μπατάιγ (Γαλλία, 1897-1962) μετά από μια νεανική έντονη μυστικιστική διάθεση, ασχολήθηκε με τον Νίτσε, την ψυχανάλυση, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία, τη θεολογία, την ανθρωπολογία, και συναναστράφηκετους υπερρεαλιστές χωρίς ποτέ να προσχωρήσει καθαρά στις γραμμές τους. Παρακολούθησε τα μαθήματα του Alexandre Kojève για τον Hegel, ο οποίος μαζί με τον Νίτσε και τον μαρκήσιο ντε Σάντ θα γίνει ένας από τους άξονες της σκέψης του,
Το 1924 διορίζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Το 1928 δημοσίευσε με ψευδώνυμο την Ιστορία του ματιού (Άγρα, 1980).
Ασχολήθηκε συστηματικά με την έκδοση ή τη συμμετοχή σε διάφορα περιοδικά Documents (1929-30), CritiqueSociale (1933), Minotaure(1932-33) και κυρίως με το Acéphale, που ίδρυσε με τον ζωγράφο AndréMasson (1936).
To 1935, περίοδο του Λαικού Μετώπου, ιδρύει την πολιτική ομάδα «Αντεπίθεση» («Contre Attaque») με τους André Breton (προσωρινή συμφιλίωση), Paul Éluard, Pierre Klossowski, Benjamin Péret και τον Yves Tanguy.
Το 1936 ιδρύει το Κολέγιο Ιερής Κοινωνιολογίας με τον ger Caillois και τον Michel Leiris.
Γράφει τα βιβλία Έννοια της δαπάνης (1933), Εσωτερική εμπειρία (1934 – μετά τη μύησή του σε ανατολικές μεθόδους), Το γαλάζιο τ’ουρανού (1936), Μανταμ Εντουαρντά (1937 –με το ψευδώνυμο Pierre Angélique – Αγρα, 1980), Περί Νίτσε (1943 – που μαζί με τον Ένοχο και την Εσωτερική εμπειρία θα αποτελέσουν το Αθεολογικό άθροισμα), Αρχαγγελικό (1944) Αλληλούια (1947) Θεωρία της θρησκείας (12948) Αβάς Γ. (L’ Abbé C. 1950).
To 1946 ιδρύει το περιοδικό Critique που η έκδοσή του θα συνεχιστεί και μετά το θάνατό του το 1962.
Το 1950 γράφει τον πρόλογο στο Ζυστίν ή Οι ατυχίες της αρετής του Μαρκησιού ντε Σαντ.
Το 1955 γράφει το Η προϊστορική ζωγραφική: Λασκώ ή Η γέννηση της τέχνης, το 1957 το Η λογοτεχνία και το κακό (Πλέθρον 1979) και το 1961 Τα δάκρυα του έρωτα (Νεφέλη, 1981).
Το 1262 πεθαίνει στο Παρίσι. Το 1966 και το 1967 ο J.J. Pauvert εκδίδει δύο σπουδαία πεζογραφήματα που δεν είχαν δημοσιευτεί όσο ζούσε: Η μητέρα μου (Άγρα, 2001) και Ο Νεκρός (Άγρα, 1981).
Το 1971 οι εκδόσεις Gallimard αρχίζουν την έκδοση των πολύτομων Απάντων του, με δημοσιεύσεις πολλών άγνωστων γραφτών του, με φροντίδα του Michel Foucalt, του Maurice Blanchot κ.α.
Τίτλος Πρωτοτύπου : HISTOIRE DE L'OEIL
Συγγραφέας(είς) : ΜΠΑΤΑΪΓ ΖΩΡΖ
Κατηγορία(ες) : ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΓΑΛΛΙΚΑ
Μεταφραστής : ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Χρονολογία έκδοσης: Ιούλιος 2009
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 2009
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 1928
Σχήμα βιβλίου : 175X120 χιλ.
Τύπος βιβλιοδεσίας : ΜΑΛΑΚΗ
Αριθμός σελίδων : 168
ISBN : 978-960-325-033-3
Τιμή : 13 Ευρώ
Αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου
book cover
GEORGES BATAILLE
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΙΟΥ
Παρουσίαση
Ξανακυκλοφόρησε μετά από 29 χρόνια το τέταρτο βιβλίο των Εκδόσεων Άγρα, που σημάδεψε τον αναγνωστικό χώρο από τη στιγμή που πρωτοεκδόθηκε. Τη νέα έκδοση συμπληρώνουν σχέδια και φωτογραφίες του Hans Bellmer.
«Από κείνα της ακόμα τα χρόνια για μένα δεν υπήρχε καμία αμφιβολία πάνω σ ’αυτό το θέμα: δε μου άρεσε αυτό που ονομάζουμε «σαρκικές απολαύσεις» επειδή πράγματι είναι πάντα ανούσιες. Εμένα το μόνο που μου άρεσε, ήταν καθετί που θεωρούμε «βρώμικο». Ούτε κι η συνηθισμένη κραιπάλη μ ’ικανοποιούσε, κάθε άλλο μάλιστα, γιατί αυτή το μόνο που κάνει είναι να βρομίζει την κραιπάλη, κι αφήνει απείραχτο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάτι ανώτερο κι απόλυτα καθαρό. Η κραιπάλη που ξέρω εγώ, σπιλώνει όχι μόνο το κορμί μου και της σκέψεις μου, αλλά και καθετί που μπορεί να συλλάβει μπροστά της το μυαλό μου, δηλαδή το μέγα έναστρο σύμπαν που δεν παίζει παρά μόνο το ρόλο σκηνικού.»
Από την Ιστορία του ματιού
Κρίσεις
Η σχέση με το έργο του Μπατάιγ είναι μια σχέση δύσκολη, όχι μόνο επειδή απαιτεί ανασκευή ριζική όλων των κυρίαρχων απόψεων κι επανεξέταση ριψοκίνδυνη όλων των συνισταμένων του προβληματισμού πάνω στον άνθρωπο και τον κόσμο, αλλά προπαντός επειδή διεκδικεί ένα βλέμμα που κοιτάει, πίσω απ’ τα παραπλανητικά φαινόμενα, την ουσία των γεγονότων, τη βαθύτερη αιτιολογία των πράξεων, την εσώτατη προέλευση της ιστορίας του ανθρώπου, το σημείο εκείνο της ανείπωτης φρίκης που κουβαλάμε όλοι ανεξαιρέτως μέσα της, που δεν τολμάμε να το αντικρίσουμε, που το απορρίπτουμε ή το παραγράφουμε, γιατί και μόνο η υποψία του της τρελαίνει, αλλά που είναι η πηγή των ειδεχθέστερων και μεγαλειωδέστερων πράξεων του ανθρώπου. Το σημείο εκείνο απ’ όπου βγήκε η Ιστορία του ματιού.
Δ. Δημητριάδης, Ιούλιος 1979
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ζωρζ Μπατάιγ (Γαλλία, 1897-1962) μετά από μια νεανική έντονη μυστικιστική διάθεση, ασχολήθηκε με τον Νίτσε, την ψυχανάλυση, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία, τη θεολογία, την ανθρωπολογία, και συναναστράφηκετους υπερρεαλιστές χωρίς ποτέ να προσχωρήσει καθαρά στις γραμμές τους. Παρακολούθησε τα μαθήματα του Alexandre Kojève για τον Hegel, ο οποίος μαζί με τον Νίτσε και τον μαρκήσιο ντε Σάντ θα γίνει ένας από τους άξονες της σκέψης του,
Το 1924 διορίζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Το 1928 δημοσίευσε με ψευδώνυμο την Ιστορία του ματιού (Άγρα, 1980).
Ασχολήθηκε συστηματικά με την έκδοση ή τη συμμετοχή σε διάφορα περιοδικά Documents (1929-30), CritiqueSociale (1933), Minotaure(1932-33) και κυρίως με το Acéphale, που ίδρυσε με τον ζωγράφο AndréMasson (1936).
To 1935, περίοδο του Λαικού Μετώπου, ιδρύει την πολιτική ομάδα «Αντεπίθεση» («Contre Attaque») με τους André Breton (προσωρινή συμφιλίωση), Paul Éluard, Pierre Klossowski, Benjamin Péret και τον Yves Tanguy.
Το 1936 ιδρύει το Κολέγιο Ιερής Κοινωνιολογίας με τον ger Caillois και τον Michel Leiris.
Γράφει τα βιβλία Έννοια της δαπάνης (1933), Εσωτερική εμπειρία (1934 – μετά τη μύησή του σε ανατολικές μεθόδους), Το γαλάζιο τ’ουρανού (1936), Μανταμ Εντουαρντά (1937 –με το ψευδώνυμο Pierre Angélique – Αγρα, 1980), Περί Νίτσε (1943 – που μαζί με τον Ένοχο και την Εσωτερική εμπειρία θα αποτελέσουν το Αθεολογικό άθροισμα), Αρχαγγελικό (1944) Αλληλούια (1947) Θεωρία της θρησκείας (12948) Αβάς Γ. (L’ Abbé C. 1950).
To 1946 ιδρύει το περιοδικό Critique που η έκδοσή του θα συνεχιστεί και μετά το θάνατό του το 1962.
Το 1950 γράφει τον πρόλογο στο Ζυστίν ή Οι ατυχίες της αρετής του Μαρκησιού ντε Σαντ.
Το 1955 γράφει το Η προϊστορική ζωγραφική: Λασκώ ή Η γέννηση της τέχνης, το 1957 το Η λογοτεχνία και το κακό (Πλέθρον 1979) και το 1961 Τα δάκρυα του έρωτα (Νεφέλη, 1981).
Το 1262 πεθαίνει στο Παρίσι. Το 1966 και το 1967 ο J.J. Pauvert εκδίδει δύο σπουδαία πεζογραφήματα που δεν είχαν δημοσιευτεί όσο ζούσε: Η μητέρα μου (Άγρα, 2001) και Ο Νεκρός (Άγρα, 1981).
Το 1971 οι εκδόσεις Gallimard αρχίζουν την έκδοση των πολύτομων Απάντων του, με δημοσιεύσεις πολλών άγνωστων γραφτών του, με φροντίδα του Michel Foucalt, του Maurice Blanchot κ.α.
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ
Τίτλος : Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ
Υπότιτλος : ΚΩΜΩΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ
Συγγραφέας(είς) : ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ ΘΩΜΑΣ
Κατηγορία(ες) : ΘΕΑΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Χρονολογία έκδοσης: Ιούλιος 2009
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 2009
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 2009
Σχήμα βιβλίου : 205x125 χιλ.
Αριθμός σελίδων : 104
ISBN : 978-960-325-808-7
Τιμή : 12 Ευρώ
Αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου
book cover
ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ
ΚΩΜΩΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ
Παρουσίαση
Το έργο Ο Καραγκιόζης λαϊκός τραγουδιστής του Θωμά Κοροβίνη γράφτηκε με σκοπό να διαβάζεται αλλά και να παρουσιάζεται σε ζωντανές θεατρικές παραστάσεις ή παραστάσεις του θεάτρου σκιών. Αρκεί ο σκηνοθέτης ή ο καραγκιοζοπαίχτης να το τολμήσουν. Γιατί είναι αυστηρώς ακατάλληλο κι όχι μόνο για ανηλίκους. Η σκόπιμη και ενορχηστρωμένη περιθωριοποίηση και απαξίωση του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού και η μετάλλαξή του στην εποχή μας σε φτηνό εμπορικό σαχλοτράγουδο είναι τα κίνητρα του συγγραφέα. Και η διακωμώδηση αυτής της κατάστασης, ο στόχος του.
Το σενάριο είναι το εξής: η παντοδύναμη εταιρία ΠΑΛΑΙΟΝ ΜΑΣΤΡΟΠΟΝ, προστατευόμενη από τους ΓΑΜΑΣΤΕΡ ΜΠΟΫΣ, αντιμετωπίζει την κρίση των καιρών με τη διοργάνωση διαγωνισμού τραγουδιού. Ο διευθυντής ΛΙΝΟΣ ΛΑΤΣΑΣ ΚΑΙ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑΣ προτείνει τη δουλειά στον ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗ, ο οποίος την αναθέτει στον πολυμήχανο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ. Εκείνος με τη βοήθεια του μπερμπάντη ΣΤΑΥΡΑΚΑ αναζητά υποψήφιους σε ποικίλες λαϊκές γειτονιές. Στο φεστιβάλ, που μετατρέπεται σε ξέφρενο πανηγύρι, παίρνουν μέρος ο ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ, η ΓΙΩΡΓΑΙΝΑ και ο ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ αλλά και νέοι ήρωες, όπως η κατσιβέλα ΛΕΪΛΑ ΚΑΛΤΑΚΑ, η Πόντια ΣΟΥΞΥ ΜΕΛΑ, η τραβεστί ΛΟΥΓΚΡΑ ΜΠΡΑΒΑ, η Κολωνακιώτισσα ΣΤΑΣΑ ΠΟΥΣΤΑΣΑ, η χωριατοπούλα ΛΙΤΑ ΠΕΙΝΑΛΑ, η σουσουράδα ΠΑΣΤΑ ΦΟΛΑ, η συνοικιακή καλλονή ΜΠΙΑ ΧΑΡΧΑΛΑ, η κονφερανσιέ ΚΡΙΣΤΑ ΧΑΛΑΣΤΡΑ, οι λαϊκοί γκόμενοι ΛΑΚΗΣ ΖΗΛΑΡΑΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΑΜΑΡΑΣ. Έπειτα από πολλά σπαραξικάρδια επεισόδια, τραγουδίσματα και ξεφαντώματα, διαγωνίζονται οι υποψήφιοι νικητές και το βραβείο μέσα σε γενική αποθέωση απονέμεται στον ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Θωμάς Κοροβίνης, φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση, έζησε για μια οχταετία στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά πολιτιστικού προσανατολισμού.
Έγραψε τα βιβλία: Τουρκικές παροιμίες, Κανάλ ντ' Αμούρ, Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Mπέλλου, Φαχισέ Τσίκα, Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες, Κωνσταντινούπολη – Λογοτεχνική ανθολογία, Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη, Ο Μάρκος στο χαρέμι, Το χτικιό της Άνω Τούμπας, Τρία ζεϊμπέκικα και ένα ποίημα για τον Γιώργο Κούδα, Οι Ζεϊμπέκοι τής Μικράς Ασίας, Αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη, Θεσσαλονίκη 2005 – Ρεπορτάζ – Στον αδελφό Γιώργο Ιωάννου που λείπει 20 χρόνια στην καταπακτή, Σμύρνη, μια πόλη στην λογοτεχνία, Όμορφη Νύχτα –Χρονογραφία-μυθιστόρημα για 20 χρόνια λαϊκού τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη (1985-2005).
Είναι συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιώv.
Δισκογραφία: Από έβενο κι αχάτη, Φουζούλη: Λεϊλά και Μετζνούν, Τακίμια, To Kελί. Συχνά παρουσιάζει συναυλίες με το δικό του ρεπερτόριο ή με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.
Υπότιτλος : ΚΩΜΩΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ
Συγγραφέας(είς) : ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ ΘΩΜΑΣ
Κατηγορία(ες) : ΘΕΑΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Χρονολογία έκδοσης: Ιούλιος 2009
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 2009
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 2009
Σχήμα βιβλίου : 205x125 χιλ.
Αριθμός σελίδων : 104
ISBN : 978-960-325-808-7
Τιμή : 12 Ευρώ
Αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου
book cover
ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ
ΚΩΜΩΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ
Παρουσίαση
Το έργο Ο Καραγκιόζης λαϊκός τραγουδιστής του Θωμά Κοροβίνη γράφτηκε με σκοπό να διαβάζεται αλλά και να παρουσιάζεται σε ζωντανές θεατρικές παραστάσεις ή παραστάσεις του θεάτρου σκιών. Αρκεί ο σκηνοθέτης ή ο καραγκιοζοπαίχτης να το τολμήσουν. Γιατί είναι αυστηρώς ακατάλληλο κι όχι μόνο για ανηλίκους. Η σκόπιμη και ενορχηστρωμένη περιθωριοποίηση και απαξίωση του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού και η μετάλλαξή του στην εποχή μας σε φτηνό εμπορικό σαχλοτράγουδο είναι τα κίνητρα του συγγραφέα. Και η διακωμώδηση αυτής της κατάστασης, ο στόχος του.
Το σενάριο είναι το εξής: η παντοδύναμη εταιρία ΠΑΛΑΙΟΝ ΜΑΣΤΡΟΠΟΝ, προστατευόμενη από τους ΓΑΜΑΣΤΕΡ ΜΠΟΫΣ, αντιμετωπίζει την κρίση των καιρών με τη διοργάνωση διαγωνισμού τραγουδιού. Ο διευθυντής ΛΙΝΟΣ ΛΑΤΣΑΣ ΚΑΙ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑΣ προτείνει τη δουλειά στον ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗ, ο οποίος την αναθέτει στον πολυμήχανο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ. Εκείνος με τη βοήθεια του μπερμπάντη ΣΤΑΥΡΑΚΑ αναζητά υποψήφιους σε ποικίλες λαϊκές γειτονιές. Στο φεστιβάλ, που μετατρέπεται σε ξέφρενο πανηγύρι, παίρνουν μέρος ο ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ, η ΓΙΩΡΓΑΙΝΑ και ο ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ αλλά και νέοι ήρωες, όπως η κατσιβέλα ΛΕΪΛΑ ΚΑΛΤΑΚΑ, η Πόντια ΣΟΥΞΥ ΜΕΛΑ, η τραβεστί ΛΟΥΓΚΡΑ ΜΠΡΑΒΑ, η Κολωνακιώτισσα ΣΤΑΣΑ ΠΟΥΣΤΑΣΑ, η χωριατοπούλα ΛΙΤΑ ΠΕΙΝΑΛΑ, η σουσουράδα ΠΑΣΤΑ ΦΟΛΑ, η συνοικιακή καλλονή ΜΠΙΑ ΧΑΡΧΑΛΑ, η κονφερανσιέ ΚΡΙΣΤΑ ΧΑΛΑΣΤΡΑ, οι λαϊκοί γκόμενοι ΛΑΚΗΣ ΖΗΛΑΡΑΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΑΜΑΡΑΣ. Έπειτα από πολλά σπαραξικάρδια επεισόδια, τραγουδίσματα και ξεφαντώματα, διαγωνίζονται οι υποψήφιοι νικητές και το βραβείο μέσα σε γενική αποθέωση απονέμεται στον ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Θωμάς Κοροβίνης, φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση, έζησε για μια οχταετία στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά πολιτιστικού προσανατολισμού.
Έγραψε τα βιβλία: Τουρκικές παροιμίες, Κανάλ ντ' Αμούρ, Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Mπέλλου, Φαχισέ Τσίκα, Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες, Κωνσταντινούπολη – Λογοτεχνική ανθολογία, Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη, Ο Μάρκος στο χαρέμι, Το χτικιό της Άνω Τούμπας, Τρία ζεϊμπέκικα και ένα ποίημα για τον Γιώργο Κούδα, Οι Ζεϊμπέκοι τής Μικράς Ασίας, Αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη, Θεσσαλονίκη 2005 – Ρεπορτάζ – Στον αδελφό Γιώργο Ιωάννου που λείπει 20 χρόνια στην καταπακτή, Σμύρνη, μια πόλη στην λογοτεχνία, Όμορφη Νύχτα –Χρονογραφία-μυθιστόρημα για 20 χρόνια λαϊκού τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη (1985-2005).
Είναι συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιώv.
Δισκογραφία: Από έβενο κι αχάτη, Φουζούλη: Λεϊλά και Μετζνούν, Τακίμια, To Kελί. Συχνά παρουσιάζει συναυλίες με το δικό του ρεπερτόριο ή με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.
ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ Πλούσια σοδειά από νέες εκδόσεις
ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Πλούσια σοδειά από νέες εκδόσεις
Φύλλο: 876
Λέανδρος Μπόλαρης
εικόνα
ΕΑ 876 σελ.10
Κάθε καλοκαίρι είναι ευκαιρία για διάβασμα, όμως φέτος αυτή η προσπάθεια γίνεται ακόμα πιο απαραίτητη. Η πολιτική συζήτηση έχει μπει «στα βαθιά νερά» στους κόλπους του κινήματος και της αριστεράς. Μια τέτοια συζήτηση απαιτεί ιδέες και επιχειρήματα -και η μελέτη νέων και παλιότερων εκδόσεων είναι αναγκαίο κομμάτι της προσπάθειας να τα διατυπώσουμε. ’λλωστε, τα βιβλία δεν λείπουν, νέες εκδόσεις και παλιότερες βοηθάνε σε αυτή την κατεύθυνση. Σ΄ αυτό το φύλλο της Εργατικής Αλληλεγγύης παρουσιάζουμε μια επιλογή από τις εκδόσεις της περασμένης χρονιάς μαζί με κάποια βιβλία που αποτελούν «σταθερές αξίες» για το ιδεολογικό οπλοστάσιο των αγωνιστών και αγωνιστριών του κινήματος.
Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού έχει αναγκάσει ακόμα και δηλωμένους θαυμαστές της αγοράς να θυμηθούν τον Μαρξ, ιδιαίτερα τα κείμενά του για την καπιταλιστική οικονομία. Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο έχει μπει σε αυτή τη συζήτηση με δυο νέες εκδόσεις φέτος. Η πρώτη είναι το «Μισθωτή Εργασία και Κεφάλαιο» μια σειρά άρθρων που είχε γράψει ο Μαρξ το 1848 στις οποίες διατυπώνει τις βασικές αρχές της ανάλυσης του καπιταλισμού -της εκμεταλλευτικής φύσης του. Η μπροσούρα ήταν για δεκαετίες εκτός κυκλοφορίας και άρα από τα λιγότερο διαβασμένα κείμενα του Μαρξ. Μαζί μ΄ αυτή, διαβάστε ή ξαναδιαβάστε το «Μισθός Τιμή Κέρδος» του Μαρξ.
Η άλλη σχετική έκδοση του Μ.Β είναι η μπροσούρα του Κρις Χάρμαν «Η νέα κρίση του καπιταλισμού». Ο Χάρμαν δίνει συνοπτικά το ξεδίπλωμα και το βάθος της κρίσης, και εξηγεί ότι η αιτία της δεν βρίσκεται απλά στα κερδοσκοπικά παιχνίδια κάποιων άπληστων μάνατζερ, αλλά στην εκμεταλλευτική φύση του συστήματος. Για μια πιο εκτεταμένη ανάλυση του τρόπου που λειτουργεί ο καπιταλισμός και της ιστορίας του συστήματος, διαβάστε το βιβλίο «Οικονομία του Τρελοκομείου» από τον ίδιο συγγραφέα. Το βιβλίο του νομπελίστα Πολ Κρούγκμαν «Η συνείδηση ενός προοδευτικού» είναι μια απολαυστική, μερικές στιγμές, παρουσίαση των αδιεξόδων της αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού από έναν οικονομολόγο του αμερικάνικου κατεστημένου.
Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο είχε και μια άλλη «πρωτιά» φέτος: κάλυψε ένα μεγάλο κενό εκδίδοντας τη μοναδική ιστορία της «άγνωστης» γερμανικής επανάστασης που κυκλοφορεί στ΄ ελληνικά. Πρόκειται για το βιβλίο του Κρις Χάρμαν «Η Χαμένη Επανάσταση - Γερμανία 1918-1923». Αν νικούσε η επανάσταση στην Γερμανία, η ιστορία του κόσμου θα ήταν εντελώς διαφορετική: η ανθρωπότητα δεν θα ζούσε τα «μεσάνυχτα του αιώνα» στη δεκαετία του ΄30 που οδήγησαν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Αουσβιτς και τη Χιροσίμα. Ο Κρις Χάρμαν παρουσιάζει τη μεγάλη επανάσταση και εξηγεί γιατί ηττήθηκε. Μια από τις καλύτερες αναλύσεις για την ήττα του «γερμανικού Οκτώβρη» μας την έχει αφήσει ο Τρότσκι στο βιβλίο του «Τα Διδάγματα του Οκτώβρη». Διαβάστε το, όχι μόνο για να μάθετε για τη γερμανική επανάσταση αλλά και για την σημασία που έχει το χτίσιμο ενός επαναστατικού κόμματος πολύ πριν το ξέσπασμα μιας επαναστατικής κρίσης.
Η Γερμανική Επανάσταση ήταν κομμάτι του επαναστατικού κύματος που σάρωσε τον κόσμο μαζί με την Επανάσταση του Οκτώβρη στη Ρωσία. Προϊόν του ήταν η δημιουργία επαναστατικών κομμάτων και της Τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς. Εκείνα τα χρόνια, στις αρχές της δεκαετίες του ΄20 ήταν από τα πιο «παραγωγικά», για το μαρξισμό: η θεωρία και η πράξη τροφοδοτούσε η μια την άλλη. Στην έκδοση «Τα τέσσερα πρώτα συνέδρια της Κομμουνιστικής Διεθνούς» μπορούμε να βρούμε συμπυκνωμένη αυτή την εμπειρία. Τα «Πολιτικά Κείμενα» του Αντόνιο Γκράμσι είναι μια συλλογή άρθρων και εισηγήσεων του μεγάλου ιταλού μαρξιστή, καθώς προσπαθούσε να οικοδομήσει ένα επαναστατικό κόμμα, με αρχές αλλά όχι σεχταριστικό. Από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί και μια συλλογή κειμένων από τα «Τετράδια της Φυλακής» του Γκράμσι, με τίτλο «Ιστορικός Υλισμός». Aπαραίτητος οδηγός για τα κείμενα του Γκράμσι είναι το βιβλίο των Κ. Μπάμπερι και Κ. Χάρμαν «Αντόνιο Γκράμσι - Η ζωή και οι ιδέες ενός επαναστάτη». Το βιβλίο του βρετανού μαρξιστή ιστορικού Ε. Χόμπσμπομ «Επαναστάτες» έγινε μπεστ-σελερ, μιας και ασχολείται με την ιστορία των κομμουνιστικών κομμάτων και της Διεθνούς. Διαβάστε το κριτικά, έχετε να μάθετε πολλά.
Τον Νοέμβρη συμπληρώθηκαν ενενήντα χρόνια από την ίδρυση του ΣΕΚΕ, του πρώτου επαναστατικού εργατικού κόμματος στην Ελλάδα. Στο βιβλίο «ΣΕΚΕ-Οι επαναστατικές ρίζες της Αριστεράς στην Ελλάδα» ο Λέανδρος Μπόλαρης παρουσιάζει τις μεγάλες μάχες που έδωσαν οι επαναστάτες και το εργατικό κίνημα στη δεκαετία του ΄20 και εξηγεί πως το ΚΚΕ έγινε ένα σταλινικό ρεφορμιστικό κόμμα στη δεκαετία του ΄30. Τα βιβλία του ιστορικού του εργατικού κινήματος Δημήτρη Λιβιεράτου «Το ελληνικό εργατικό κίνημα 1918-23» και οι δυο τόμοι «Κοινωνικοί Αγώνες στην Ελλάδα» από το 1923 μέχρι το 1931 είναι αναντικατάστατη πηγή. Κλασσικό επίσης είναι το έργο του Παντελή Πουλιόπουλου «Δημοκρατική ή Σοσιαλιστική Επανάσταση στην Ελλάδα». Γράφτηκε το 1934 και προειδοποιεί για τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε για το κίνημα η εγκατάλειψη της στρατηγικής της σοσιαλιστικής επανάστασης από το ΚΚΕ. Μια πολύ ενδιαφέρουσα μονογραφία για τη σφαγή των απεργών στη Καλαμάτα, γραμμένη από τον Ν.Δ. Ζέρβα με τίτλο «Το κίνημα της Καλαμάτας 1934» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία. Το ενδιαφέρον για την ιστορία του εργατικού κινήματος και της αριστεράς αντανακλάται και σε μια σειρά άλλες εκδόσεις. Πολύτιμη είναι η «Συμβολή στην ιστορία των ελλήνων ναυτεργατών» από τον Σ. Σκόρδο, όπως και το «Η Ματαιωμένη Ουτοπία -Γιάννης Γαβριηλίδης, Νίκος Καραγιάννης κι άλλοι σύντροφοι» που επιμελήθηκαν οι Γ. Λαμπάτος, Γ.Κόκκινος και Α.Αθανασοπούλου. Ο Χάγκεν Φλάισερ είναι γνωστός για τα αξιόλογα έργα του γύρω από την κατοχή και την Αντίσταση στην Ελλάδα. Στο βιβλίο του «Οι πόλεμοι της μνήμης» καταπιάνεται με τη πρόσληψη της ιστορίας του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Ο Βίκτορ Σερζ είχε ζήσει από πρώτο χέρι τις ελπίδες που γέννησε η νέα σοβιετική εξουσία στη Ρωσία, τον ηρωικό αγώνα της ενάντια στην αντεπανάσταση και την ιμπεριαλιστική επέμβαση αλλά και τη φρίκη της σταλινικής αντεπανάστασης. Φέτος κυκλοφόρησε στα ελληνικά η αυτοβιογραφία του «Οι αναμνήσεις ενός επαναστάτη». Είναι μια συναρπαστική αυτοβιογραφία και όποιος δεν έχει διαβάσει το μυθιστόρημά του «Η υπόθεση του συντρόφου Τουλάγιεφ», τώρα είναι η ευκαιρία.
Όμως, η συζήτηση για τη Ρωσία και τη μοίρα της ρώσικης επανάστασης δεν περιορίζεται στα λογοτεχνικά κείμενα. Αν μη τι άλλο την επανέφερε η «αποκατάσταση» του Στάλιν από το πρόσφατο συνέδριο του ΚΚΕ. Φέτος που συμπληρώνονται είκοσι χρόνια από τις καταρρεύσεις του 1989, γίνεται ακόμα πιο αναγκαίο το ξεκαθάρισμα στην αριστερά για το τι ήταν αυτά τα καθεστώτα, γιατί κατέρρευσαν. Αναντικατάστατο εργαλείο από αυτή την άποψη είναι το βιβλίο του Τόνι Κλιφ «Κρατικός Καπιταλισμός στη Ρωσία». Μελετήστε το, μαζί με το άρθρο του Π. Γκαργκάνα «Τόνι Κλιφ η παράδοση του ?σοσιαλισμού από τα κάτω΄» στο νέο τεύχος του περιοδικού «Σοσιαλισμός από τα κάτω».
Ποια είναι η στρατηγική μιας αριστεράς που δεν θέλει απλά να διαχειρίζεται το καπιταλισμό όπως η «κεντροαριστερά» του Πρόντι ή του Σημίτη; Μερικά χρόνια πριν αυτή η συζήτηση έμοιαζε ακαδημαϊκή, τώρα αποτελεί άμεση ανάγκη για χιλιάδες νεότερους και παλιότερους αγωνιστές. Αυτή την αντιπαράθεση θα την ενισχύσει η κυκλοφορία του βιβλίου «Δικτατορία του Προλεταριάτου» από τον γάλλο μαρξιστή φιλόσοφο Ετιεν Μπαλιμπάρ (το βιβλίο είχε γραφτεί στα μέσα της δεκαετίας του ΄70). Βέβαια το καλύτερο που έχει να κάνει κάποιος/α που θέλει να μάθει τι πραγματικά σημαίνει εργατική εξουσία, δηλαδή η δικτατορία του προλεταριάτου είναι να διαβάσει τα κλασσικά μαρξιστικά κείμενα. Στο «Εμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία» ο Μαρξ εξάγει τα συμπεράσματα από το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία, την Παρισινή Κομμούνα το 1871. Το «Κράτος κι Επανάσταση» του Λένιν είναι το δεύτερο κείμενο. Στις παραμονές της Επανάστασης του 1917 ο Λένιν αποκαθιστά την αυθεντική μαρξιστική διδασκαλία για το κράτος, για να υποστηρίξει ότι η σοσιαλιστική επανάσταση δεν θα αφήσει «κυριολεκτικά πέτρα πάνω στη πέτρα» από το κράτος των καπιταλιστών.
Φέτος το καλοκαίρι συμπληρώνονται και σαράντα χρόνια από την έναρξη του μεγάλου κύκλου αγώνων της εργατικής τάξης στην Ιταλία, του «καυτού φθινόπωρου» του 1969. Επανακυκλοφόρησε το βιβλίο του Νάνι Μπαλεστρίνι «Τα θέλουμε όλα!» μια συγκλονιστική αφήγηση ενός από τους πρωταγωνιστές της μεγάλης απεργίας στη Φίατ Μιραφιόρι στο Τορίνο το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς.
Η δεκαετία του ΄60 είναι άρρηκτα δεμένη στην ιστορική μνήμη με τη φιγούρα του Τσε Γκεβάρα. Μια σύντομη παρουσίαση της ζωής και των ιδεών του αποπειρώνται οι Ολιβιέ Μπεζανσενό και ο Μισέλ Λεβί στο βιβλίο τους για τον Τσε. Διαβάστε και το βιβλίο του Μαικ Γκονζάλες «Ο Τσε Γκεβάρα και η Επανάσταση στη Κούβα» για μια πιο συνολική άποψη. Το αστυνομικό μυθιστόρημα του Λεονάρδο Παδούρα «Τοπίο Χαμένο στην Ομίχλη» μας μεταφέρει στη σημερινή Κούβα, που μοιάζει μίλια μακριά από τις ελπίδες που είχε γεννήσει η επανάσταση του 1959 και το όραμα του Τσε.
Η κόντρα με τους εθνικιστικούς μύθους γίνεται όλο και πιο επίκαιρη στις μέρες, όταν τα φασισταριά του ΛΑΟΣ λογοκρίνουν μέχρι και σχολικά βιβλία. Το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου «Το μακεδονικό της Θράκης, κρατικοί σχεδιασμοί για τους Πομάκους 1956-2008» είναι μια καλή αποκάλυψη των μεθοδεύσεων του ελληνικού κράτους απέναντι στη τουρκική μειονότητα. Το ίδιο χρήσιμο είναι και το προηγούμενο βιβλίο του «Πόλεμος και Εθνοκάθαρση-η ξεχασμένη πλευρά μιας δεκαετούς εθνικής εξόρμησης 1912-1922» είναι πραγματικά συγκλονιστικό. Για όσους θέλουν μια συνολικότερη παρουσίαση της αιματοβαμμένης ιστορίας των Βαλκανίων, κυκλοφόρησε επιτέλους το έργο του Λευτέρη Σταυριανού «Βαλκάνια από το 1453 και μετά». Μη σας αποθαρρύνει το μέγεθος κι η τιμή του βιβλίου, αξίζει. Το ίδιο ισχύει και για το δίτομο έργο της Μπάρμπαρα Τζέλαβιτς «Η ιστορία των Βαλκανίων». Και φυσικά, κλασσικές παραμένουν οι ανταποκρίσεις του Τρότσκι από τα μέτωπα των Βαλκανικών Πολέμων και άλλα κείμενά του για τα Βαλκάνια που είναι συγκεντρωμένα στο τόμο «Ο Τρότσκι για τα Βαλκάνια».
Η θρησκεία και η σχέση της με τα κοινωνικά κινήματα και την πολιτική επανέρχονται συνέχεια στην επικαιρότητα. Η ισλαμοφοβία για παράδειγμα είναι η «τελευταία λέξη» του ρατσισμού στις μέρες μας. Διαβάστε την ανάλυση των κλασσικών του μαρξισμού στη συλλογή κειμένων «Ο Μαρξ κι ο Ένγκελς για τη Θρησκεία» μαζί με το άρθρο του Νίκου Λούντου στο τελευταίο «Σοσιαλισμός από τα Κάτω».
Το ενδιαφέρον για τις μαρξιστικές ιδέες έρχεται να τροφοδοτήσει κι η κυκλοφορία μιας σειράς άλλων βιβλίων. Για τον μαρξιστή κριτικό τέχνης και φιλόσοφο Βάλτερ Μπένγιαμιν για παράδειγμα. Η βιογραφία του από τον Μ. Μπρόντερσεν είναι μια καλή εισαγωγή στη ζωή και το έργο του, αν και είναι πολύ φτωχή πολιτικά. Το μυθιστόρημα του Μ. Αρπάια «Ο άγγελος στην ιστορία» είναι μια μυθιστορηματική αφήγηση των τελευταίων χρόνων της ζωής του Μπένγιαμιν.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του Ευτύχη Μπιτσάκη «Η εξέλιξη των θεωριών της Φυσικής». Ο Ε. Μπιτσάκης εκτός από βετεράνος αγωνιστής της αριστεράς και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς συγκεκριμένα, έχει κάνει πολλά ως πανεπιστημιακός δάσκαλος για το προχώρημα της επιστήμης, και την υπεράσπιση του υλισμού και του μαρξισμού.
Πλούσια σοδειά από νέες εκδόσεις
Φύλλο: 876
Λέανδρος Μπόλαρης
εικόνα
ΕΑ 876 σελ.10
Κάθε καλοκαίρι είναι ευκαιρία για διάβασμα, όμως φέτος αυτή η προσπάθεια γίνεται ακόμα πιο απαραίτητη. Η πολιτική συζήτηση έχει μπει «στα βαθιά νερά» στους κόλπους του κινήματος και της αριστεράς. Μια τέτοια συζήτηση απαιτεί ιδέες και επιχειρήματα -και η μελέτη νέων και παλιότερων εκδόσεων είναι αναγκαίο κομμάτι της προσπάθειας να τα διατυπώσουμε. ’λλωστε, τα βιβλία δεν λείπουν, νέες εκδόσεις και παλιότερες βοηθάνε σε αυτή την κατεύθυνση. Σ΄ αυτό το φύλλο της Εργατικής Αλληλεγγύης παρουσιάζουμε μια επιλογή από τις εκδόσεις της περασμένης χρονιάς μαζί με κάποια βιβλία που αποτελούν «σταθερές αξίες» για το ιδεολογικό οπλοστάσιο των αγωνιστών και αγωνιστριών του κινήματος.
Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού έχει αναγκάσει ακόμα και δηλωμένους θαυμαστές της αγοράς να θυμηθούν τον Μαρξ, ιδιαίτερα τα κείμενά του για την καπιταλιστική οικονομία. Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο έχει μπει σε αυτή τη συζήτηση με δυο νέες εκδόσεις φέτος. Η πρώτη είναι το «Μισθωτή Εργασία και Κεφάλαιο» μια σειρά άρθρων που είχε γράψει ο Μαρξ το 1848 στις οποίες διατυπώνει τις βασικές αρχές της ανάλυσης του καπιταλισμού -της εκμεταλλευτικής φύσης του. Η μπροσούρα ήταν για δεκαετίες εκτός κυκλοφορίας και άρα από τα λιγότερο διαβασμένα κείμενα του Μαρξ. Μαζί μ΄ αυτή, διαβάστε ή ξαναδιαβάστε το «Μισθός Τιμή Κέρδος» του Μαρξ.
Η άλλη σχετική έκδοση του Μ.Β είναι η μπροσούρα του Κρις Χάρμαν «Η νέα κρίση του καπιταλισμού». Ο Χάρμαν δίνει συνοπτικά το ξεδίπλωμα και το βάθος της κρίσης, και εξηγεί ότι η αιτία της δεν βρίσκεται απλά στα κερδοσκοπικά παιχνίδια κάποιων άπληστων μάνατζερ, αλλά στην εκμεταλλευτική φύση του συστήματος. Για μια πιο εκτεταμένη ανάλυση του τρόπου που λειτουργεί ο καπιταλισμός και της ιστορίας του συστήματος, διαβάστε το βιβλίο «Οικονομία του Τρελοκομείου» από τον ίδιο συγγραφέα. Το βιβλίο του νομπελίστα Πολ Κρούγκμαν «Η συνείδηση ενός προοδευτικού» είναι μια απολαυστική, μερικές στιγμές, παρουσίαση των αδιεξόδων της αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού από έναν οικονομολόγο του αμερικάνικου κατεστημένου.
Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο είχε και μια άλλη «πρωτιά» φέτος: κάλυψε ένα μεγάλο κενό εκδίδοντας τη μοναδική ιστορία της «άγνωστης» γερμανικής επανάστασης που κυκλοφορεί στ΄ ελληνικά. Πρόκειται για το βιβλίο του Κρις Χάρμαν «Η Χαμένη Επανάσταση - Γερμανία 1918-1923». Αν νικούσε η επανάσταση στην Γερμανία, η ιστορία του κόσμου θα ήταν εντελώς διαφορετική: η ανθρωπότητα δεν θα ζούσε τα «μεσάνυχτα του αιώνα» στη δεκαετία του ΄30 που οδήγησαν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Αουσβιτς και τη Χιροσίμα. Ο Κρις Χάρμαν παρουσιάζει τη μεγάλη επανάσταση και εξηγεί γιατί ηττήθηκε. Μια από τις καλύτερες αναλύσεις για την ήττα του «γερμανικού Οκτώβρη» μας την έχει αφήσει ο Τρότσκι στο βιβλίο του «Τα Διδάγματα του Οκτώβρη». Διαβάστε το, όχι μόνο για να μάθετε για τη γερμανική επανάσταση αλλά και για την σημασία που έχει το χτίσιμο ενός επαναστατικού κόμματος πολύ πριν το ξέσπασμα μιας επαναστατικής κρίσης.
Η Γερμανική Επανάσταση ήταν κομμάτι του επαναστατικού κύματος που σάρωσε τον κόσμο μαζί με την Επανάσταση του Οκτώβρη στη Ρωσία. Προϊόν του ήταν η δημιουργία επαναστατικών κομμάτων και της Τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς. Εκείνα τα χρόνια, στις αρχές της δεκαετίες του ΄20 ήταν από τα πιο «παραγωγικά», για το μαρξισμό: η θεωρία και η πράξη τροφοδοτούσε η μια την άλλη. Στην έκδοση «Τα τέσσερα πρώτα συνέδρια της Κομμουνιστικής Διεθνούς» μπορούμε να βρούμε συμπυκνωμένη αυτή την εμπειρία. Τα «Πολιτικά Κείμενα» του Αντόνιο Γκράμσι είναι μια συλλογή άρθρων και εισηγήσεων του μεγάλου ιταλού μαρξιστή, καθώς προσπαθούσε να οικοδομήσει ένα επαναστατικό κόμμα, με αρχές αλλά όχι σεχταριστικό. Από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί και μια συλλογή κειμένων από τα «Τετράδια της Φυλακής» του Γκράμσι, με τίτλο «Ιστορικός Υλισμός». Aπαραίτητος οδηγός για τα κείμενα του Γκράμσι είναι το βιβλίο των Κ. Μπάμπερι και Κ. Χάρμαν «Αντόνιο Γκράμσι - Η ζωή και οι ιδέες ενός επαναστάτη». Το βιβλίο του βρετανού μαρξιστή ιστορικού Ε. Χόμπσμπομ «Επαναστάτες» έγινε μπεστ-σελερ, μιας και ασχολείται με την ιστορία των κομμουνιστικών κομμάτων και της Διεθνούς. Διαβάστε το κριτικά, έχετε να μάθετε πολλά.
Τον Νοέμβρη συμπληρώθηκαν ενενήντα χρόνια από την ίδρυση του ΣΕΚΕ, του πρώτου επαναστατικού εργατικού κόμματος στην Ελλάδα. Στο βιβλίο «ΣΕΚΕ-Οι επαναστατικές ρίζες της Αριστεράς στην Ελλάδα» ο Λέανδρος Μπόλαρης παρουσιάζει τις μεγάλες μάχες που έδωσαν οι επαναστάτες και το εργατικό κίνημα στη δεκαετία του ΄20 και εξηγεί πως το ΚΚΕ έγινε ένα σταλινικό ρεφορμιστικό κόμμα στη δεκαετία του ΄30. Τα βιβλία του ιστορικού του εργατικού κινήματος Δημήτρη Λιβιεράτου «Το ελληνικό εργατικό κίνημα 1918-23» και οι δυο τόμοι «Κοινωνικοί Αγώνες στην Ελλάδα» από το 1923 μέχρι το 1931 είναι αναντικατάστατη πηγή. Κλασσικό επίσης είναι το έργο του Παντελή Πουλιόπουλου «Δημοκρατική ή Σοσιαλιστική Επανάσταση στην Ελλάδα». Γράφτηκε το 1934 και προειδοποιεί για τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε για το κίνημα η εγκατάλειψη της στρατηγικής της σοσιαλιστικής επανάστασης από το ΚΚΕ. Μια πολύ ενδιαφέρουσα μονογραφία για τη σφαγή των απεργών στη Καλαμάτα, γραμμένη από τον Ν.Δ. Ζέρβα με τίτλο «Το κίνημα της Καλαμάτας 1934» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία. Το ενδιαφέρον για την ιστορία του εργατικού κινήματος και της αριστεράς αντανακλάται και σε μια σειρά άλλες εκδόσεις. Πολύτιμη είναι η «Συμβολή στην ιστορία των ελλήνων ναυτεργατών» από τον Σ. Σκόρδο, όπως και το «Η Ματαιωμένη Ουτοπία -Γιάννης Γαβριηλίδης, Νίκος Καραγιάννης κι άλλοι σύντροφοι» που επιμελήθηκαν οι Γ. Λαμπάτος, Γ.Κόκκινος και Α.Αθανασοπούλου. Ο Χάγκεν Φλάισερ είναι γνωστός για τα αξιόλογα έργα του γύρω από την κατοχή και την Αντίσταση στην Ελλάδα. Στο βιβλίο του «Οι πόλεμοι της μνήμης» καταπιάνεται με τη πρόσληψη της ιστορίας του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Ο Βίκτορ Σερζ είχε ζήσει από πρώτο χέρι τις ελπίδες που γέννησε η νέα σοβιετική εξουσία στη Ρωσία, τον ηρωικό αγώνα της ενάντια στην αντεπανάσταση και την ιμπεριαλιστική επέμβαση αλλά και τη φρίκη της σταλινικής αντεπανάστασης. Φέτος κυκλοφόρησε στα ελληνικά η αυτοβιογραφία του «Οι αναμνήσεις ενός επαναστάτη». Είναι μια συναρπαστική αυτοβιογραφία και όποιος δεν έχει διαβάσει το μυθιστόρημά του «Η υπόθεση του συντρόφου Τουλάγιεφ», τώρα είναι η ευκαιρία.
Όμως, η συζήτηση για τη Ρωσία και τη μοίρα της ρώσικης επανάστασης δεν περιορίζεται στα λογοτεχνικά κείμενα. Αν μη τι άλλο την επανέφερε η «αποκατάσταση» του Στάλιν από το πρόσφατο συνέδριο του ΚΚΕ. Φέτος που συμπληρώνονται είκοσι χρόνια από τις καταρρεύσεις του 1989, γίνεται ακόμα πιο αναγκαίο το ξεκαθάρισμα στην αριστερά για το τι ήταν αυτά τα καθεστώτα, γιατί κατέρρευσαν. Αναντικατάστατο εργαλείο από αυτή την άποψη είναι το βιβλίο του Τόνι Κλιφ «Κρατικός Καπιταλισμός στη Ρωσία». Μελετήστε το, μαζί με το άρθρο του Π. Γκαργκάνα «Τόνι Κλιφ η παράδοση του ?σοσιαλισμού από τα κάτω΄» στο νέο τεύχος του περιοδικού «Σοσιαλισμός από τα κάτω».
Ποια είναι η στρατηγική μιας αριστεράς που δεν θέλει απλά να διαχειρίζεται το καπιταλισμό όπως η «κεντροαριστερά» του Πρόντι ή του Σημίτη; Μερικά χρόνια πριν αυτή η συζήτηση έμοιαζε ακαδημαϊκή, τώρα αποτελεί άμεση ανάγκη για χιλιάδες νεότερους και παλιότερους αγωνιστές. Αυτή την αντιπαράθεση θα την ενισχύσει η κυκλοφορία του βιβλίου «Δικτατορία του Προλεταριάτου» από τον γάλλο μαρξιστή φιλόσοφο Ετιεν Μπαλιμπάρ (το βιβλίο είχε γραφτεί στα μέσα της δεκαετίας του ΄70). Βέβαια το καλύτερο που έχει να κάνει κάποιος/α που θέλει να μάθει τι πραγματικά σημαίνει εργατική εξουσία, δηλαδή η δικτατορία του προλεταριάτου είναι να διαβάσει τα κλασσικά μαρξιστικά κείμενα. Στο «Εμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία» ο Μαρξ εξάγει τα συμπεράσματα από το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία, την Παρισινή Κομμούνα το 1871. Το «Κράτος κι Επανάσταση» του Λένιν είναι το δεύτερο κείμενο. Στις παραμονές της Επανάστασης του 1917 ο Λένιν αποκαθιστά την αυθεντική μαρξιστική διδασκαλία για το κράτος, για να υποστηρίξει ότι η σοσιαλιστική επανάσταση δεν θα αφήσει «κυριολεκτικά πέτρα πάνω στη πέτρα» από το κράτος των καπιταλιστών.
Φέτος το καλοκαίρι συμπληρώνονται και σαράντα χρόνια από την έναρξη του μεγάλου κύκλου αγώνων της εργατικής τάξης στην Ιταλία, του «καυτού φθινόπωρου» του 1969. Επανακυκλοφόρησε το βιβλίο του Νάνι Μπαλεστρίνι «Τα θέλουμε όλα!» μια συγκλονιστική αφήγηση ενός από τους πρωταγωνιστές της μεγάλης απεργίας στη Φίατ Μιραφιόρι στο Τορίνο το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς.
Η δεκαετία του ΄60 είναι άρρηκτα δεμένη στην ιστορική μνήμη με τη φιγούρα του Τσε Γκεβάρα. Μια σύντομη παρουσίαση της ζωής και των ιδεών του αποπειρώνται οι Ολιβιέ Μπεζανσενό και ο Μισέλ Λεβί στο βιβλίο τους για τον Τσε. Διαβάστε και το βιβλίο του Μαικ Γκονζάλες «Ο Τσε Γκεβάρα και η Επανάσταση στη Κούβα» για μια πιο συνολική άποψη. Το αστυνομικό μυθιστόρημα του Λεονάρδο Παδούρα «Τοπίο Χαμένο στην Ομίχλη» μας μεταφέρει στη σημερινή Κούβα, που μοιάζει μίλια μακριά από τις ελπίδες που είχε γεννήσει η επανάσταση του 1959 και το όραμα του Τσε.
Η κόντρα με τους εθνικιστικούς μύθους γίνεται όλο και πιο επίκαιρη στις μέρες, όταν τα φασισταριά του ΛΑΟΣ λογοκρίνουν μέχρι και σχολικά βιβλία. Το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου «Το μακεδονικό της Θράκης, κρατικοί σχεδιασμοί για τους Πομάκους 1956-2008» είναι μια καλή αποκάλυψη των μεθοδεύσεων του ελληνικού κράτους απέναντι στη τουρκική μειονότητα. Το ίδιο χρήσιμο είναι και το προηγούμενο βιβλίο του «Πόλεμος και Εθνοκάθαρση-η ξεχασμένη πλευρά μιας δεκαετούς εθνικής εξόρμησης 1912-1922» είναι πραγματικά συγκλονιστικό. Για όσους θέλουν μια συνολικότερη παρουσίαση της αιματοβαμμένης ιστορίας των Βαλκανίων, κυκλοφόρησε επιτέλους το έργο του Λευτέρη Σταυριανού «Βαλκάνια από το 1453 και μετά». Μη σας αποθαρρύνει το μέγεθος κι η τιμή του βιβλίου, αξίζει. Το ίδιο ισχύει και για το δίτομο έργο της Μπάρμπαρα Τζέλαβιτς «Η ιστορία των Βαλκανίων». Και φυσικά, κλασσικές παραμένουν οι ανταποκρίσεις του Τρότσκι από τα μέτωπα των Βαλκανικών Πολέμων και άλλα κείμενά του για τα Βαλκάνια που είναι συγκεντρωμένα στο τόμο «Ο Τρότσκι για τα Βαλκάνια».
Η θρησκεία και η σχέση της με τα κοινωνικά κινήματα και την πολιτική επανέρχονται συνέχεια στην επικαιρότητα. Η ισλαμοφοβία για παράδειγμα είναι η «τελευταία λέξη» του ρατσισμού στις μέρες μας. Διαβάστε την ανάλυση των κλασσικών του μαρξισμού στη συλλογή κειμένων «Ο Μαρξ κι ο Ένγκελς για τη Θρησκεία» μαζί με το άρθρο του Νίκου Λούντου στο τελευταίο «Σοσιαλισμός από τα Κάτω».
Το ενδιαφέρον για τις μαρξιστικές ιδέες έρχεται να τροφοδοτήσει κι η κυκλοφορία μιας σειράς άλλων βιβλίων. Για τον μαρξιστή κριτικό τέχνης και φιλόσοφο Βάλτερ Μπένγιαμιν για παράδειγμα. Η βιογραφία του από τον Μ. Μπρόντερσεν είναι μια καλή εισαγωγή στη ζωή και το έργο του, αν και είναι πολύ φτωχή πολιτικά. Το μυθιστόρημα του Μ. Αρπάια «Ο άγγελος στην ιστορία» είναι μια μυθιστορηματική αφήγηση των τελευταίων χρόνων της ζωής του Μπένγιαμιν.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του Ευτύχη Μπιτσάκη «Η εξέλιξη των θεωριών της Φυσικής». Ο Ε. Μπιτσάκης εκτός από βετεράνος αγωνιστής της αριστεράς και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς συγκεκριμένα, έχει κάνει πολλά ως πανεπιστημιακός δάσκαλος για το προχώρημα της επιστήμης, και την υπεράσπιση του υλισμού και του μαρξισμού.
Βιβλιοκριτική Πικρη γεύση Λεονάρντο Παδούρα Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη
Βιβλιοκριτική
Πικρη γεύση
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ
Τεύχος: 75
Λέανδρος Μπόλαρης
Λεονάρντο Παδούρα Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη Τιμή 19 ευρώ, 364 σελίδες Εκδόσεις Καστανιώτη
O Λεονάρντο Παδούρα ζει και γράφει στην Αβάνα της Κούβας. Γεννήθηκε το 1955, συνεπώς ανήκει στη γενιά των ανθρώπων που γεννήθηκε ουσιαστικά με την Επανάσταση του 1959 και έχει βιώσει από πρώτο χέρι την πορεία της κουβανέζικης κοινωνίας όλες αυτές τις δεκαετίες της «οικοδόμησης του σοσιαλισμού». ’λλωστε, ήταν για χρόνια δημοσιογράφος -και παραμένει- ώστε να έχει πολύ καλά ακονισμένη την αίσθηση της παρατήρησης.
Ο Παδούρα είναι ίσως ο πιο διαβασμένος Κουβανός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων στο κόσμο -και δίκαια. Η πόλη στην οποία επικεντρώνονται οι ιστορίες του, η Αβάνα, δεν θυμίζει την ακρόπολη ενός πολιορκημένου κάστρου της επανάστασης. Είναι μια πόλη φορτωμένη ιστορία είναι αλήθεια, που όμως πια τα βασικά γνωρίσματα σήμερα, ιδιαίτερα μετά τις καταρρεύσεις του 1989, είναι άλλα: ατομικός αγώνας για επιβίωση,
φτώχεια, διαφθορά, και μπόλικος κυνισμός. Ο πρωταγωνιστής των ιστοριών του Παδούρα, όπως ετούτης εδώ, είναι η επιτομή αυτής της πραγματικότητας, με εξαίρεση ίσως τον κυνισμό.
Ο Μάριο Κόντε είναι πρώην αστυνομικός που παραιτήθηκε απογοητευμένος από την υπηρεσία, τώρα κάνει το μεσάζοντα στο «γκρι» εμπόριο παλιών βιβλίων. Είναι επίσης σκληρός πότης, γεμάτος από πικρή ειρωνεία. Αντί να κυνηγά πράκτορες της CIA, όπως παλιότεροι «ήρωες» σε μυθιστορήματα του είδους στη Κούβα, τα βάζει με διεφθαρμένους αξιωματούχους, απατεώνες κάθε λογής που ευδοκιμούν σε μια Αβάνα με ετοιμόρροπα κτίρια, ναρκωτικά και πόρνες.
Ο Γιόγι, πρώην λαμπρός πολιτικός μηχανικός, νυν δαιμόνιος μαυραγορίτης και συνεργάτης του Κόντε, του εξηγεί τη στάση του:
«Χάσατε το χρόνο σας και τη μισή ζωή σας, αλλά η λύση υπάρχει Κόντε: αυτή που θα αναζητήσεις εσύ για τον ίδιο σου τον εαυτό, για τους ανθρώπους που είναι κοντά σου, για την οικογένειά σου, τους φίλους σου. Κι αυτό δεν είναι εγωισμός. Κοίτα, μόνο σήμερα: μ΄ αυτή τη δουλειά, χωρίς να κουνηθώ από το σπίτι μου, ενόσω κοιμάμαι μεσημεριάτικα με τον κλιματισμό μου και χωρίς να ληστέψω κανέναν, κερδίζω πιο πολλά λεφτά απ΄ ότι αν δούλευα έναν ολόκληρο μήνα ως μηχανικός, στο πόδι από τις έξι το πρωί για να στριμωχτώ σε ένα γουάγουα [αστικό λεωφορείο] κι άμα τύχει να περάσει το γαμημένο το γουάγουα, τρώγοντας τα σκουπίδια που δίνουν στην καντίνα και υπομένοντας έναν προϊστάμενο που είναι αποφασισμένος να διαπρέψει πατώντας στις πλάτες των υπολοίπων, μπας και τσιμπήσει καμιά καλή θεσούλα χάρη στην οποία θα μπορεί να ταξιδεύει στο εξωτερικό. και για να κερδίσει πόντους ασχολείται με το να πηδάει τη ζωή των άλλων με το τροπάρι της άμιλλας, εθελοντικής εργασίας και των πλάνων παραγωγής. Η σούμα είναι ξεκάθαρη μεγάλε».
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ο Κόντε σκοντάφτει στην ιστορία που ξετυλίγεται στο βιβλίο. Ανακαλύπτει μια «φλέβα» πολύτιμων βιβλίων σε ένα παλιό αρχοντικό και μέσω αυτής το μυστήριο της εξαφάνισης μιας τραγουδίστριας των μπολέρο, στην Αβάνα τις παραμονές της Επανάστασης. Ο Παδούρα δεν κάνει το λάθος να «ζωγραφίσει» μια ειδυλλιακή εικόνα για την προεπαναστατική Κούβα, κάθε άλλο. Και μέσα από τις ιστορίες που ξετυλίγονται αφήνει να διαφανεί η σύντομη αίσθηση του ενθουσιασμού που γέννησε η επανάσταση του 1959. Αλλά τι πήγε στραβά; Σε αυτό το ερώτημα δεν έχει απάντηση, και μάλλον θα ήταν υπερβολικό να απαιτούσαμε κάτι τέτοιο από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.
Σε μια συνέντευξη που έδωσε το 2008, ο Παδούρα είπε το μυθιστόρημα που ετοιμάζει βασίζεται στη ζωή του Λέον Τρότσκι και του Ραμόν Μερκαντέρ -του δολοφόνου του. Ισως πρέπει να περιμένουμε τη δημοσίευσή του για να κρίνουμε τις απαντήσεις που δίνει ο συγγραφέας.
Πικρη γεύση
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ
Τεύχος: 75
Λέανδρος Μπόλαρης
Λεονάρντο Παδούρα Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη Τιμή 19 ευρώ, 364 σελίδες Εκδόσεις Καστανιώτη
O Λεονάρντο Παδούρα ζει και γράφει στην Αβάνα της Κούβας. Γεννήθηκε το 1955, συνεπώς ανήκει στη γενιά των ανθρώπων που γεννήθηκε ουσιαστικά με την Επανάσταση του 1959 και έχει βιώσει από πρώτο χέρι την πορεία της κουβανέζικης κοινωνίας όλες αυτές τις δεκαετίες της «οικοδόμησης του σοσιαλισμού». ’λλωστε, ήταν για χρόνια δημοσιογράφος -και παραμένει- ώστε να έχει πολύ καλά ακονισμένη την αίσθηση της παρατήρησης.
Ο Παδούρα είναι ίσως ο πιο διαβασμένος Κουβανός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων στο κόσμο -και δίκαια. Η πόλη στην οποία επικεντρώνονται οι ιστορίες του, η Αβάνα, δεν θυμίζει την ακρόπολη ενός πολιορκημένου κάστρου της επανάστασης. Είναι μια πόλη φορτωμένη ιστορία είναι αλήθεια, που όμως πια τα βασικά γνωρίσματα σήμερα, ιδιαίτερα μετά τις καταρρεύσεις του 1989, είναι άλλα: ατομικός αγώνας για επιβίωση,
φτώχεια, διαφθορά, και μπόλικος κυνισμός. Ο πρωταγωνιστής των ιστοριών του Παδούρα, όπως ετούτης εδώ, είναι η επιτομή αυτής της πραγματικότητας, με εξαίρεση ίσως τον κυνισμό.
Ο Μάριο Κόντε είναι πρώην αστυνομικός που παραιτήθηκε απογοητευμένος από την υπηρεσία, τώρα κάνει το μεσάζοντα στο «γκρι» εμπόριο παλιών βιβλίων. Είναι επίσης σκληρός πότης, γεμάτος από πικρή ειρωνεία. Αντί να κυνηγά πράκτορες της CIA, όπως παλιότεροι «ήρωες» σε μυθιστορήματα του είδους στη Κούβα, τα βάζει με διεφθαρμένους αξιωματούχους, απατεώνες κάθε λογής που ευδοκιμούν σε μια Αβάνα με ετοιμόρροπα κτίρια, ναρκωτικά και πόρνες.
Ο Γιόγι, πρώην λαμπρός πολιτικός μηχανικός, νυν δαιμόνιος μαυραγορίτης και συνεργάτης του Κόντε, του εξηγεί τη στάση του:
«Χάσατε το χρόνο σας και τη μισή ζωή σας, αλλά η λύση υπάρχει Κόντε: αυτή που θα αναζητήσεις εσύ για τον ίδιο σου τον εαυτό, για τους ανθρώπους που είναι κοντά σου, για την οικογένειά σου, τους φίλους σου. Κι αυτό δεν είναι εγωισμός. Κοίτα, μόνο σήμερα: μ΄ αυτή τη δουλειά, χωρίς να κουνηθώ από το σπίτι μου, ενόσω κοιμάμαι μεσημεριάτικα με τον κλιματισμό μου και χωρίς να ληστέψω κανέναν, κερδίζω πιο πολλά λεφτά απ΄ ότι αν δούλευα έναν ολόκληρο μήνα ως μηχανικός, στο πόδι από τις έξι το πρωί για να στριμωχτώ σε ένα γουάγουα [αστικό λεωφορείο] κι άμα τύχει να περάσει το γαμημένο το γουάγουα, τρώγοντας τα σκουπίδια που δίνουν στην καντίνα και υπομένοντας έναν προϊστάμενο που είναι αποφασισμένος να διαπρέψει πατώντας στις πλάτες των υπολοίπων, μπας και τσιμπήσει καμιά καλή θεσούλα χάρη στην οποία θα μπορεί να ταξιδεύει στο εξωτερικό. και για να κερδίσει πόντους ασχολείται με το να πηδάει τη ζωή των άλλων με το τροπάρι της άμιλλας, εθελοντικής εργασίας και των πλάνων παραγωγής. Η σούμα είναι ξεκάθαρη μεγάλε».
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ο Κόντε σκοντάφτει στην ιστορία που ξετυλίγεται στο βιβλίο. Ανακαλύπτει μια «φλέβα» πολύτιμων βιβλίων σε ένα παλιό αρχοντικό και μέσω αυτής το μυστήριο της εξαφάνισης μιας τραγουδίστριας των μπολέρο, στην Αβάνα τις παραμονές της Επανάστασης. Ο Παδούρα δεν κάνει το λάθος να «ζωγραφίσει» μια ειδυλλιακή εικόνα για την προεπαναστατική Κούβα, κάθε άλλο. Και μέσα από τις ιστορίες που ξετυλίγονται αφήνει να διαφανεί η σύντομη αίσθηση του ενθουσιασμού που γέννησε η επανάσταση του 1959. Αλλά τι πήγε στραβά; Σε αυτό το ερώτημα δεν έχει απάντηση, και μάλλον θα ήταν υπερβολικό να απαιτούσαμε κάτι τέτοιο από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.
Σε μια συνέντευξη που έδωσε το 2008, ο Παδούρα είπε το μυθιστόρημα που ετοιμάζει βασίζεται στη ζωή του Λέον Τρότσκι και του Ραμόν Μερκαντέρ -του δολοφόνου του. Ισως πρέπει να περιμένουμε τη δημοσίευσή του για να κρίνουμε τις απαντήσεις που δίνει ο συγγραφέας.
Βιβλιοκριτική Η (μυθ)ιστορία των αριθμών
Βιβλιοκριτική
Η (μυθ)ιστορία των αριθμών
Τεύχος: 75
Πάνος Γκαργκάνας
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ
Ντενί Γκετζ, Μηδέν, Ιστορικό Μυθιστόρημα Τιμή 16 ευρώ, 320 σελίδες Εκδόσεις Ψυχογιός
Το ιστορικό μυθιστόρημα είναι ένα είδος που έχει γνωρίσει άνθιση τα τελευταία χρόνια. Στις καλύτερες στιγμές του μπορεί να βοηθήσει ένα ευρύτερο κoινό να καλύψει κενά που οι σκοπιμότητες ή οι αγκυλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος έχουν αφήσει σε πολύ κόσμο. Τέτοια είναι η περίπτωση, παραδείγματος χάρη, των βιβλίων του Τάρικ ’λι όπως «Ένας σουλτάνος στο Παλέρμο» (βλέπε στο Σοσιαλισμός από τα Κάτω Νο 59) ή για τον Σαλαντίν. Σε εποχές ισλαμοφοβίας, εκείνες οι μυθιστορίες του άνοιξαν παράθυρα στον κόσμο του Ισλάμ και στην ιστορία του. Ο Ντενί Γκετζ ίσως δεν γράφει τόσο συναρπαστικά όπως ο Τάρικ ’λι. Αλλά σ΄ αυτό το βιβλίο προσφέρει ένα αντίστοιχο επίτευγμα. Σε εποχές που η Μεσοποταμία στενάζει κάτω από την αμερικάνικη κατοχή και η αντίσταση των λαών της συκοφαντείται με χίλιους δυο τρόπους, το «Μηδέν» μας ξεναγεί στην πλούσια ιστορία της και την τεράστια συμβολή της στον ανθρώπινο πολιτισμό. Μέσα από τέσσερις σταθμούς - στην Ουρούκ πριν 5.000 χρόνια, στην Ουρ πριν 4.000 χρόνια, στη Βαβυλώνα πριν 2.500 χρόνια και στη Βαγδάτη πριν 1.100 χρόνια - δίνει την πορεία της ένταξης των αριθμών στο οπλοστάσιο της ανθρώπινης γνώσης. Και για να μην αφήσει κανένα κενό στη σύνδεση αυτής της ιστορίας με το σήμερα, ανοίγει και κλείνει το βιβλίο του στο Ιράκ του 2003, καθώς ξεκινάει η αμερικάνικη εισβολή.
Η παγιωμένη αντίληψη για την πρόοδο των επιστημών είναι ότι πρόκειται για ευρωπαϊκή υπόθεση. Κάποιοι μεγάλοι άνδρες, όπως ο Γαλιλαίος, ο Κοπέρνικος, ο Νεύτωνας, πού και πού κάποια γυναίκα, στο Παρίσι, στο Λονδίνο ή στις πόλεις της Αναγέννησης, μας χάρισαν την πρόοδο στα Μαθηματικά, στη Μηχανική, στη Φυσική. Χάρη στις προσπάθειες κάποιων αριστερών ερευνητών, αυτή η εικόνα μπορεί να εμπλουτιστεί και να αποχτήσουμε την αίσθηση των κοινωνικών συνθηκών μέσα στις οποίες έγιναν οι μεγάλες επιστημονικές επαναστάσεις που συνδέονται με αυτά τα μεγάλα ονόματα. Σπάνια, όμως, η εικόνα φτάνει έξω από την Ευρώπη ή σε αρχαιότερες πηγές αυτής της εξέλιξης. Οι λάτρεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού φρόντισαν συνήθως να υπογραμμίσουν το ρόλο του Αριστοτέλη, του Αρχιμήδη ή του Πτολεμαίου σαν υπόβαθρο για τις πιο σύγχρονες επιστημονικές προόδους. Αλλά σχεδόν πάντοτε λείπουν οι αναφορές σε πολιτισμούς που προηγήθηκαν ή σε πολιτισμούς που γεφύρωσαν το χάσμα ανάμεσα στην αρχαία Αλεξάνδρεια και στην ευρωπαϊκή Αναγέννηση.
Από πού, λοιπόν, μας ήρθαν οι αριθμοί για να μπορέσει να υπάρξει η Αριθμητική και αργότερα η ’λγεβρα; Μήπως η ανθρωπότητα χρωστάει κάποια άλματα που έκανε στους λαούς της Ινδίας (και της Κίνας), της Μεσοποταμίας και αργότερα της Ισλαμικής κυριαρχίας από τον Ινδό ποταμό μέχρι τον Ατλαντικό; Η απάντηση σ΄ αυτά τα ερωτήματα απαιτεί να μελετήσουμε την ιστορία στα τμήματα που συνήθως δεν φτάνει.
Το βιβλίο του Ντενί Γκετζ είναι βοήθεια και κίνητρο προς αυτή την κατεύθυνση. Οι βοσκοί με τα κοπάδια τους και τις πρώτες εμπορικές συναλλαγές τους, οι πρώτες πόλεις, οι επιστάτες των αρδευτικών καναλιών, ο Πύργος της Βαβυλώνας, το αστεροσκοπείο του, οι λαοί των βάλτων και τα πάρε-δώσε τους με τη Βαγδάτη στην εποχή των Χαλίφηδων είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές. Ενδιάμεσα ξεδιπλώνονται έρωτες και καταιγίδες, ο Ντενί Γκετζ πλάθει ιστορίες πάντα γύρω από μια γυναίκα της κάθε εποχής που πάντα έχει το όνομα Αεμέρ. Αλλά μέσα από τις περιπέτειες αναδύονται τα βήματα της «μαγικής» πορείας των αριθμών.
Διαβάστε το και σίγουρα θα σας ανοίξει την όρεξη για να διαβάσετε περισσότερα για αυτά τα άγνωστα περάσματα της ανθρώπινης ιστορίας.
Η (μυθ)ιστορία των αριθμών
Τεύχος: 75
Πάνος Γκαργκάνας
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ
Ντενί Γκετζ, Μηδέν, Ιστορικό Μυθιστόρημα Τιμή 16 ευρώ, 320 σελίδες Εκδόσεις Ψυχογιός
Το ιστορικό μυθιστόρημα είναι ένα είδος που έχει γνωρίσει άνθιση τα τελευταία χρόνια. Στις καλύτερες στιγμές του μπορεί να βοηθήσει ένα ευρύτερο κoινό να καλύψει κενά που οι σκοπιμότητες ή οι αγκυλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος έχουν αφήσει σε πολύ κόσμο. Τέτοια είναι η περίπτωση, παραδείγματος χάρη, των βιβλίων του Τάρικ ’λι όπως «Ένας σουλτάνος στο Παλέρμο» (βλέπε στο Σοσιαλισμός από τα Κάτω Νο 59) ή για τον Σαλαντίν. Σε εποχές ισλαμοφοβίας, εκείνες οι μυθιστορίες του άνοιξαν παράθυρα στον κόσμο του Ισλάμ και στην ιστορία του. Ο Ντενί Γκετζ ίσως δεν γράφει τόσο συναρπαστικά όπως ο Τάρικ ’λι. Αλλά σ΄ αυτό το βιβλίο προσφέρει ένα αντίστοιχο επίτευγμα. Σε εποχές που η Μεσοποταμία στενάζει κάτω από την αμερικάνικη κατοχή και η αντίσταση των λαών της συκοφαντείται με χίλιους δυο τρόπους, το «Μηδέν» μας ξεναγεί στην πλούσια ιστορία της και την τεράστια συμβολή της στον ανθρώπινο πολιτισμό. Μέσα από τέσσερις σταθμούς - στην Ουρούκ πριν 5.000 χρόνια, στην Ουρ πριν 4.000 χρόνια, στη Βαβυλώνα πριν 2.500 χρόνια και στη Βαγδάτη πριν 1.100 χρόνια - δίνει την πορεία της ένταξης των αριθμών στο οπλοστάσιο της ανθρώπινης γνώσης. Και για να μην αφήσει κανένα κενό στη σύνδεση αυτής της ιστορίας με το σήμερα, ανοίγει και κλείνει το βιβλίο του στο Ιράκ του 2003, καθώς ξεκινάει η αμερικάνικη εισβολή.
Η παγιωμένη αντίληψη για την πρόοδο των επιστημών είναι ότι πρόκειται για ευρωπαϊκή υπόθεση. Κάποιοι μεγάλοι άνδρες, όπως ο Γαλιλαίος, ο Κοπέρνικος, ο Νεύτωνας, πού και πού κάποια γυναίκα, στο Παρίσι, στο Λονδίνο ή στις πόλεις της Αναγέννησης, μας χάρισαν την πρόοδο στα Μαθηματικά, στη Μηχανική, στη Φυσική. Χάρη στις προσπάθειες κάποιων αριστερών ερευνητών, αυτή η εικόνα μπορεί να εμπλουτιστεί και να αποχτήσουμε την αίσθηση των κοινωνικών συνθηκών μέσα στις οποίες έγιναν οι μεγάλες επιστημονικές επαναστάσεις που συνδέονται με αυτά τα μεγάλα ονόματα. Σπάνια, όμως, η εικόνα φτάνει έξω από την Ευρώπη ή σε αρχαιότερες πηγές αυτής της εξέλιξης. Οι λάτρεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού φρόντισαν συνήθως να υπογραμμίσουν το ρόλο του Αριστοτέλη, του Αρχιμήδη ή του Πτολεμαίου σαν υπόβαθρο για τις πιο σύγχρονες επιστημονικές προόδους. Αλλά σχεδόν πάντοτε λείπουν οι αναφορές σε πολιτισμούς που προηγήθηκαν ή σε πολιτισμούς που γεφύρωσαν το χάσμα ανάμεσα στην αρχαία Αλεξάνδρεια και στην ευρωπαϊκή Αναγέννηση.
Από πού, λοιπόν, μας ήρθαν οι αριθμοί για να μπορέσει να υπάρξει η Αριθμητική και αργότερα η ’λγεβρα; Μήπως η ανθρωπότητα χρωστάει κάποια άλματα που έκανε στους λαούς της Ινδίας (και της Κίνας), της Μεσοποταμίας και αργότερα της Ισλαμικής κυριαρχίας από τον Ινδό ποταμό μέχρι τον Ατλαντικό; Η απάντηση σ΄ αυτά τα ερωτήματα απαιτεί να μελετήσουμε την ιστορία στα τμήματα που συνήθως δεν φτάνει.
Το βιβλίο του Ντενί Γκετζ είναι βοήθεια και κίνητρο προς αυτή την κατεύθυνση. Οι βοσκοί με τα κοπάδια τους και τις πρώτες εμπορικές συναλλαγές τους, οι πρώτες πόλεις, οι επιστάτες των αρδευτικών καναλιών, ο Πύργος της Βαβυλώνας, το αστεροσκοπείο του, οι λαοί των βάλτων και τα πάρε-δώσε τους με τη Βαγδάτη στην εποχή των Χαλίφηδων είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές. Ενδιάμεσα ξεδιπλώνονται έρωτες και καταιγίδες, ο Ντενί Γκετζ πλάθει ιστορίες πάντα γύρω από μια γυναίκα της κάθε εποχής που πάντα έχει το όνομα Αεμέρ. Αλλά μέσα από τις περιπέτειες αναδύονται τα βήματα της «μαγικής» πορείας των αριθμών.
Διαβάστε το και σίγουρα θα σας ανοίξει την όρεξη για να διαβάσετε περισσότερα για αυτά τα άγνωστα περάσματα της ανθρώπινης ιστορίας.
Κυριακή 19 Ιουλίου 2009
Κώστας Καρυωτάκης, Μαρία Πολυδούρη: Έρωτας και θάνατος στη σκιά της ποίησης.
| |||||||||
288 σελίδες
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
ΠΑΠΠΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Ι. (ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ)
Στο βιβλίο περιλαμβάνονται τα σημαντικότερα ποιήματα των δύο σπουδαίων ποιητών που συνδέθηκαν με έναν θυελλώδη έρωτα. Η έκδοση αποτελείται από δύο μέρη: το ένα αφιερωμένο στον Καρυωτάκη και το άλλο αφιερωμένο στην Πολυδούρη. Σε κάθε μέρος υπάρχει εισαγωγή και χρονολόγιο για κάθε ποιητή.
ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΠΟ ΤΟ Α ΕΩΣ ΤΟ Ω ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ 19ο ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ
 |
| Βλέμματα από την Ελλάδα, Από το Άλφα έως το Ωμέγα και από τον 19ο στον 20ό αιώνα (σκληρόδετη έκδοση με κουβερτούρα) |
| Ελευθερίου Μάνος (κείμενα), Γιακουμής Χάρης (φωτογραφικό αρχείο) |
| «Βλέποντας αυτές τις φωτογραφίες έχει κανείς την εντύπωση ότι ολόκληρος ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν πρόσφυγες, ότι κατέφθασαν σε τούτα τα μέρη κυνηγημένοι. Άνθρωποι της ανάγκης και μιας ελπίδας η οποία ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε». Μάνος Ελευθερίου Ένα οδοιπορικό στην Ελλάδα του 19ου και του 20ού αιώνα όπως το φαντάστηκε ο Χάρης Γιακουμής μέσα από 200 σπάνιες φωτογραφίες και κείμενα του Μάνου Ελευθερίου που τις συνοδεύουν. Μια αληθινή ματιά στον τόπο, το χρόνο και την ευαισθησία ενός λαού. |
ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ
του Ειρηναίου Μαράκη
Μικρές επαρχίες.
Κωμοπόλεις,χωριά,κοινότητες.Άνθρωποι,ζώα,σταροχώραφα,ποτάμια και λαγκάδια,αγροτικές εργασίες.Μικρές επαρχίες της μετανάστευσης και του πόνου.Η Μανωλάδα της Ηλείας.Ο ένδοξος Όλυμπος,η θάλασσα και δρόμοι χωρίς γυρισμό.Ο Ταύγετος του Βρεττάκου.
Οι πόλεις της επαρχίας.
Ο μικρός και μεγάλος κόσμος τους,σπίτια μνημεία που θυμίζουν αλλοτινές εποχές.Ανεργία,πείνα,φόβος μπροστά στις κρίσεις.Λιμάνια και εθνικές οδοί,μακρές πορείες με το αυτοκίνητο,ζώη με πάθος και όνειρο.
Θεσσαλονίκη-η νύφη του Θερμαικού,τα Λαδάδικα,το Γεντί Κουλέ και ο Λευκός Πύργος.Η πόλη του Λαμπράκη,του Χριστιανόπουλου και του.... Ψωμιάδη.
Πάτρα-πολύτιμο καρναβάλι,λιμάνι και βιομηχανικά ερείπια,Αφγανοί,Κούρδοι και άλλοι μετανάστες .Διωγμοί μεταναστών.Η πλατεία Αγίου Γεωργίου και ρωμαικά μημεία.
Χαλκίδα-τα τρελά νερά του Ευρίπου,το φάντασμα του Σκαρίμπα και η ανάγκη για φυγή πέρα από το όνειρο.
Πρέβεζα-εκεί που αυτοκτονούν οι ήρωες.Η πλήξη που σκοτώνει.
Χανιά-κρητικό θάρρος και όπλα.Ο Βενιζέλος και ο Ενετικός φάρος.Ο τόπος που το πείσμα δεν έχει αντίκρισμα.
Και αλλες πόλεις της μικρής επαρχίας.Η Τρίπολη,η Καβάλα,η Καστορία,η Ρόδος,η Σπάρτη....
Και η Αθήνα?
Ακρόπολη και νέο μουσείο,πόλη της αντιπαροχής και του καυσαέριου.Άνθρωποι και εδώ,άλλοι πόνοι και στίγματα.
Ανύπαρκτη Δημοκρατία.Η υποκρισία των εχόντων,ο Λαναράς και οι αγώνες του κόσμου του.Κέντρο της χώρας....
Μα πάνω από όλα ο 'Ερωτας.Ο έρωτας για ζωή.Ο έρωτας για ελευθερία και δημιουργία.Ο έρωτας που όλα τα κανοναρχά και τα προστατεύει.
Αυτός,που χωρίς αυτόν,όλα τα παραπάνω θα ήταν μάταια...
Καληνύχτα.
Κωμοπόλεις,χωριά,κοινότητες.Άνθρωποι,ζώα,σταροχώραφα,ποτάμια και λαγκάδια,αγροτικές εργασίες.Μικρές επαρχίες της μετανάστευσης και του πόνου.Η Μανωλάδα της Ηλείας.Ο ένδοξος Όλυμπος,η θάλασσα και δρόμοι χωρίς γυρισμό.Ο Ταύγετος του Βρεττάκου.
Οι πόλεις της επαρχίας.
Ο μικρός και μεγάλος κόσμος τους,σπίτια μνημεία που θυμίζουν αλλοτινές εποχές.Ανεργία,πείνα,φόβος μπροστά στις κρίσεις.Λιμάνια και εθνικές οδοί,μακρές πορείες με το αυτοκίνητο,ζώη με πάθος και όνειρο.
Θεσσαλονίκη-η νύφη του Θερμαικού,τα Λαδάδικα,το Γεντί Κουλέ και ο Λευκός Πύργος.Η πόλη του Λαμπράκη,του Χριστιανόπουλου και του.... Ψωμιάδη.
Πάτρα-πολύτιμο καρναβάλι,λιμάνι και βιομηχανικά ερείπια,Αφγανοί,Κούρδοι και άλλοι μετανάστες .Διωγμοί μεταναστών.Η πλατεία Αγίου Γεωργίου και ρωμαικά μημεία.
Χαλκίδα-τα τρελά νερά του Ευρίπου,το φάντασμα του Σκαρίμπα και η ανάγκη για φυγή πέρα από το όνειρο.
Πρέβεζα-εκεί που αυτοκτονούν οι ήρωες.Η πλήξη που σκοτώνει.
Χανιά-κρητικό θάρρος και όπλα.Ο Βενιζέλος και ο Ενετικός φάρος.Ο τόπος που το πείσμα δεν έχει αντίκρισμα.
Και αλλες πόλεις της μικρής επαρχίας.Η Τρίπολη,η Καβάλα,η Καστορία,η Ρόδος,η Σπάρτη....
Και η Αθήνα?
Ακρόπολη και νέο μουσείο,πόλη της αντιπαροχής και του καυσαέριου.Άνθρωποι και εδώ,άλλοι πόνοι και στίγματα.
Ανύπαρκτη Δημοκρατία.Η υποκρισία των εχόντων,ο Λαναράς και οι αγώνες του κόσμου του.Κέντρο της χώρας....
Μα πάνω από όλα ο 'Ερωτας.Ο έρωτας για ζωή.Ο έρωτας για ελευθερία και δημιουργία.Ο έρωτας που όλα τα κανοναρχά και τα προστατεύει.
Αυτός,που χωρίς αυτόν,όλα τα παραπάνω θα ήταν μάταια...
Καληνύχτα.
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
μνήμη σύχρονου πολίτη
γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
Επίγραμμα από μνήμα αγωνιστή-
"έδωσα την ζωή μου για να μην πεθάνει η ελπίδα-
σήμερα που η ελπίδα έγινε εμπόρευμα
έκλαψα για να μην κλάψεις-
τώρα που τα δάκρυα γίνανε της μόδας
και πέθανα για να μην πεθάνεις-
ενώ ήσουν ήδη νεκρός.
Γελάς,χορεύεις,πίνεις
ενώ οι μέρες απαιτούν τη θυσία σου.
Κακός,ανάξιος κληρονόμος του πόνου."
Χανιά,17/07/09
γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
Επίγραμμα από μνήμα αγωνιστή-
"έδωσα την ζωή μου για να μην πεθάνει η ελπίδα-
σήμερα που η ελπίδα έγινε εμπόρευμα
έκλαψα για να μην κλάψεις-
τώρα που τα δάκρυα γίνανε της μόδας
και πέθανα για να μην πεθάνεις-
ενώ ήσουν ήδη νεκρός.
Γελάς,χορεύεις,πίνεις
ενώ οι μέρες απαιτούν τη θυσία σου.
Κακός,ανάξιος κληρονόμος του πόνου."
Χανιά,17/07/09
ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ, ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ -
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟ ΚΑΙ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
του Ειρηναίου Μαράκη
σημείωσεις
1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ
ΠΡΟΙΔΕΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
εκδόσεις Πελεκάνος
2. του ιδίου
Η ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ-ΜΑΗΣ 1852
εκδόσεις Πελεκάνος
3.από προσωπικό κείμενο του συγγραφέα
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟ ΚΑΙ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
του Ειρηναίου Μαράκη
Η ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ.ΑΥΤΗ Η ΛΑΘΟΣ ΙΔΕΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ (ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ) ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ (1811-1920).
"Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΣΚΕΠΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙ ΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΟΠΟΥ ΤΟ ΚΑΜΗ.-ΝΟΜΙΖΕΙ ΕΞΕΝΑΝΤΙΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΝΑ ΚΥΡΥΤΤΗ ΑΡΕΤΕΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ.ΤΟΥΤΟ ΕΚΑΜΕ ΩΣΤΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ,ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ,ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑΝ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΙΣ ΤΕΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΤΗΣ.ΕΝΩ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΟΙ ΚΑΡΤΕΡΓΑΡΑΙΟΙ, ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΛΕΙΠΟΥΝΕ,ΕΚΕΡΔΟΣΚΟΠΗΣΑΝΕ ΝΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΙΜΗΣΟΥΝ,ΑΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΚΡΗΜΝΟ ΤΗΣ ΑΝΟΗΣΙΑΣ ΤΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΨΟΥΝΕ ΤΗΝ ΥΠΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ." (1)
ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΕΝΕΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.ΑΣ ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΟΝ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟ.
"ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙΡΟΣ ΟΠΟΥ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ,ΕΙΝΑΙ ΔΙΗΡΗΜΕΝΗ ΣΕ ΔΥΩ ΚΟΜΜΑΤΑ,'ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Σ'ΕΝΑΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΙΝΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ, Ο ΟΠΟΙΟΝ ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΕΒΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΒΕΙ".(2)
ΚΥΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥΣ Η ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ ΚΑΙ Η ΔΟΞΟΜΑΝΙΑ-ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΩΦΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΞΑ.
ΕΤΣΙ, ΤΟ ΕΝΑ ΑΝΤΙΠΑΛΕΥΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΡΙΣΗ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ( Ο ΜΑΡΞ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΕ ΟΞΥΔΕΡΚΕΙΑ,ΟΧΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ "ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ" ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΟΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ) ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ.-ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ,ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ,ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΑΣ ΣΕ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΚΟΙΝΗΣ (ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ) ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ.
ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ ΑΝΑΤΕΛΕΙ ΛΟΙΠΟΝ,ΚΟΥΒΑΛΩΝΤΑΣ ΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΠΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ).ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ Ο Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ.(3)
Πρώτο χρέος:Το μίσος.
Δεύτερο χρέος:να επιθυμίσουμε,να μαντέψουμε,να βρούμε και να στερεώσουμε το πρόσωπο του ερχόμενου πολιτισμού(...)
Σκοπός τι μίσος ,είναι η Αγάπη.
Ποια θάναι η μορφή της νέας αγάπης;(...)...η αλλαγή αυτή είναι το στοιχείο που ζητούν να βρούν -και δέν το βρίσκουν πάντα-οι μεγάλοι επαναστάτες.
(...)Ποιοί θα νικήσουν;Οι πιο σοφοί;οι πιο πολλοί;οι πιο ξυπνοί;οι πιο σήμερα δυνατοί;
Θα νικήσουν όσοι πιστέβουν.
...
"Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΣΚΕΠΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙ ΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΟΠΟΥ ΤΟ ΚΑΜΗ.-ΝΟΜΙΖΕΙ ΕΞΕΝΑΝΤΙΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΝΑ ΚΥΡΥΤΤΗ ΑΡΕΤΕΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ.ΤΟΥΤΟ ΕΚΑΜΕ ΩΣΤΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ,ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ,ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑΝ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΙΣ ΤΕΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΤΗΣ.ΕΝΩ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΟΙ ΚΑΡΤΕΡΓΑΡΑΙΟΙ, ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΛΕΙΠΟΥΝΕ,ΕΚΕΡΔΟΣΚΟΠΗΣΑΝΕ ΝΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΙΜΗΣΟΥΝ,ΑΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΚΡΗΜΝΟ ΤΗΣ ΑΝΟΗΣΙΑΣ ΤΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΨΟΥΝΕ ΤΗΝ ΥΠΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ." (1)
ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΕΝΕΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.ΑΣ ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΟΝ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟ.
"ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙΡΟΣ ΟΠΟΥ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ,ΕΙΝΑΙ ΔΙΗΡΗΜΕΝΗ ΣΕ ΔΥΩ ΚΟΜΜΑΤΑ,'ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Σ'ΕΝΑΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΙΝΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ, Ο ΟΠΟΙΟΝ ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΕΒΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΒΕΙ".(2)
ΚΥΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥΣ Η ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ ΚΑΙ Η ΔΟΞΟΜΑΝΙΑ-ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΩΦΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΞΑ.
ΕΤΣΙ, ΤΟ ΕΝΑ ΑΝΤΙΠΑΛΕΥΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΡΙΣΗ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ( Ο ΜΑΡΞ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΕ ΟΞΥΔΕΡΚΕΙΑ,ΟΧΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ "ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ" ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΟΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ) ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ.-ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ,ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ,ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΑΣ ΣΕ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΚΟΙΝΗΣ (ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ) ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ.
ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ ΑΝΑΤΕΛΕΙ ΛΟΙΠΟΝ,ΚΟΥΒΑΛΩΝΤΑΣ ΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΠΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ).ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ Ο Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ.(3)
Πρώτο χρέος:Το μίσος.
Δεύτερο χρέος:να επιθυμίσουμε,να μαντέψουμε,να βρούμε και να στερεώσουμε το πρόσωπο του ερχόμενου πολιτισμού(...)
Σκοπός τι μίσος ,είναι η Αγάπη.
Ποια θάναι η μορφή της νέας αγάπης;(...)...η αλλαγή αυτή είναι το στοιχείο που ζητούν να βρούν -και δέν το βρίσκουν πάντα-οι μεγάλοι επαναστάτες.
(...)Ποιοί θα νικήσουν;Οι πιο σοφοί;οι πιο πολλοί;οι πιο ξυπνοί;οι πιο σήμερα δυνατοί;
Θα νικήσουν όσοι πιστέβουν.
...
σημείωσεις
1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ
ΠΡΟΙΔΕΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
εκδόσεις Πελεκάνος
2. του ιδίου
Η ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ-ΜΑΗΣ 1852
εκδόσεις Πελεκάνος
3.από προσωπικό κείμενο του συγγραφέα
ΠΕΡΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ Παρουσίαση ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ
Τίτλος : ΠΕΡΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ
Συγγραφέας(είς) : ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ
Κατηγορία(ες) : ΔΟΚΙΜΙΟ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΠΟΛΛΕΣ
Μεταφραστής : ΔΙΑΦΟΡΟΙ
Χρονολογία έκδοσης: Ιούνιος 2009
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 1993
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 1993
Σχήμα βιβλίου : 175x120 χιλ.
Τύπος βιβλιοδεσίας : ΜΑΛΑΚΗ
Αριθμός σελίδων : 264
ISBN : 978-960-325-081-4
Τιμή : 14 Ευρώ
Αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου
Ζυράννα Ζατέλη, Το πάθος χιλιάδες φορές
17 Ιουνίου 2009
Ζυράννα Ζατέλη, Το πάθος χιλιάδες φορές
Το πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα της Ζυράννας Ζατέλη κυκλοφόρησε τη Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009.
Τα πολύ παλιά τα χρόνια, στο ξεκίνημα των καιρών
και στο μακρινότερο σημείο της γης ήταν μια πόρτα.
Μια κλειδωμένη πόρτα. Από όλες τις μεριές του κόσμου
ταξίδευαν άντρες και γυναίκες με κλειδιά στο χέρι
για να ανοίξουνε την πόρτα.
Μα η πόρτα δεν άνοιγε με τίποτα.
Όποιος πίστεψε ότι οι νεκροί του πρώτου βιβλίου είχαν πεθάνει διαψεύσθηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όταν γύρισαν όλοι οι «άσωτοι». Καταβεβλημένοι από τα στοιχεία της φύσης, από πάθη και έρωτες που δεν τους σήκωνε η πάνω μεριά της γης, τίναξαν από τον γιακά τους τα χώματα και επέστρεψαν θριαμβικά, για να δειπνήσουν όπως άλλοτε με τους ζωντανούς –μια νύχτα κόσμος ολόκληρος και το ανθρώπινο δράμα εν οίστρω–, μέχρι να έρθει η σεβαστή εκείνη ώρα, το πρώτο χάραμα, να ημερέψουν και να κρυφτούν ξανά ως όφειλαν στα σκότη. Και όλα τούτα υπό το άγρυπνο βαθύσκιωτο βλέμμα της Λεύκας, που αργότερα θα επιλέξει ως αληθινό της ψευδώνυμο το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους. Η μικρή ελαφίνα θα μεταμορφώνεται λίγο-λίγο σε γυναίκα, πάντα αινιγματική, ταγμένη στα δοξαστικά ξοδέματα της πένας της και προορισμένη να μιλάει στις ψυχές όπως μιλούν τα φύλλα όταν τ’ αγγίζει ο αέρας, περιφρουρώντας και μαζί απεικονίζοντας ανείπωτα μυστικά.
Στον μαγικό κόσμο της Ζυράννας Ζατέλη μας ταξιδεύει και αυτή τη φορά το νέο της βιβλίο Το πάθος χιλιάδες φορές, όπου το φανταστικό περιπλέκεται με το πραγματικό, η ζωή αναμετριέται με τον θάνατο και καλά κρυμένα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια.
Το μυθιστόρημα, αυτοτελές και αύταρκες, συνιστά γεφύρωμα μεταξύ του πρώτου και του τρίτου βιβλίου της τριλογίας Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους. Σε αυτό ο αναγνώστης παρακολουθεί τη διαδρομή ενός ιδιαίτερου κοριτσιού, της Λεύκας, από την παιδική ηλικία προς την ενηλικίωση. Με φόντο το υποβλητικό τοπίο της υπαίθρου της βόρειας Ελλάδας, εκτυλίσσονται θαυμαστά και απρόβλεπτα επεισόδια που επιδρουν καθοριστικά στον ψυχισμό της μικρής ηρωίδας και την οδηγούν ανέκκλητα σε μια διττή μεταμόρφωση: αφενός σε συγγραφέα, αφετέρου σε ψυχοπομπό. Συνεργοί σε αυτή τη μεταμόρφωση γίνονται τα έμψυχα αλλά και τα άψυχα στοιχεία της ζατελικής φαντασίας, οι ζωντανοί αλλά και οι νεκροί, ο φυσικός κόσμος αλλά και ο μεταφυσικός, σ’ ένα βιβλίο που εξυψώνει τον έρωτα, το θάνατο, το πάθος και τον πόνο, σε μεγαλειώδη συστατικά της ζωής, της τέχνης και της δημιουργίας.
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ
Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ ΜΙΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ
του Ειρηναίου Μαράκη"Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια Στο μυαλό είναι ο Στόχος, το νου σου ε;
ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΠΟΥ ΟΙ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟΙ ΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΔΙΝΑΝ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΞΕΠΕΤΑΓΜΕΝΗΣ,ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΚΑΙ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑΣ" ,ΜΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΚΟΡΗΣ
.ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΦΙΡΜΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ (ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ),ΟΥΤΕ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΦΕΡΝΟΥΣ ΓΑΜΠΡΟΥΣ ΤΗΣ..."ΣΟΟΥ ΜΠΙΖ".
ΩΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ,ΠΑΝΤΩΣ, ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "ΤΟ ΒΑΡΥ ΠΕΠΟΝΙ" ΜΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ (ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ -1977)
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΕΠΟΧΗ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΤΕΣ ΑΣΙΜΟ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ.ΕΙΝΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΡΕ ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΑΣ.
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ 1940 ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ(ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ) ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟ 1993.
ΗΤΑΝ 53 ΕΤΩΝ.
-Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ-
ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΕΙΤΕ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑΝ ΤΗ ΣΙΩΠΗ (ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ), ΕΙΤΕ ΥΜΝΟΥΣΑΝ ΤΟ...ΚΟΜΜΑ (ΡΙΤΣΟΣ), ΥΠΟΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΟΦΥΙΑ ΤΟΥΣ Η ΓΩΓΟΥ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ ΕΦΤΙΑΞΕ ΓΝΗΣΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΠΟΙΗΣΗ.
ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΟΤΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ...
25 ΜΑΪΟΥ
Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα
και θα βγω στους δρόμους
όπως και χτες.
Και δεν θα συλλογιέμαι παρά
ένα κομμάτι από τον πατέρα
κι ένα κομμάτι από τη θάλασσα
-αυτά που μ' άφησαν-
και την πόλη. Την πόλη που τη σάπισαν.
Και τους φίλους μας που χάθηκαν.
Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα
ίσα ολόισα στη φωτιά
και θα μπω όπως και χτες
φωνάζοντας "φασίστες!!"
στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες
μ' ένα κόκκινο λάβαρο
ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.
Θ' ανοίξω την πόρτα
και είναι -όχι πως φοβάμαι-
μα να, θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα
και πως εσύ πρέπει να μάθεις
να μην κατεβαίνεις στο δρόμο
χωρίς όπλα όπως εγώ
- γιατί εγώ δεν πρόλαβα-
γιατί τότε θα χαθείς όπως και εγώ
"έτσι" "αόριστα"
σπασμένη σε κομματάκια
από θάλασσα, χρόνια παιδικά
και κόκκινα λάβαρα.
Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ΄όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται,
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με το χαρακτηρισμό -μην τους πιστέψεις!-
Προβοκάτορας.
ΜΙΑ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ,ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΑ...
Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
είναι μη γίνω "ποιητής"
Μην κλειστό στο δωμάτιο
ν' αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω.
Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε
για να με χρησιμοποιήσει.
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα
για να κοιμίζω τους δικούς μου.
Μη μάθω μέτρο και τεχνική
και κλειστώ μέσα σε αυτά
για να με τραγουδήσουν.
Μην πάρω κιάλια για να φέρω πιο κοντά
τις δολιοφθορές που δεν θα παίρνω μέρος
μη με πιάσουν στην κούραση
παπάδες και ακαδημαϊκοί
και πουστέψω
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί
και την καθημερινότητα που συνηθίζεις
σκυλιά μας έχουν κάνει
να ντρεπόμαστε για την αργία
περήφανοι για την ανεργία
Έτσι είναι.
Μας περιμένουν στη γωνία
καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι.
Ο Μάρξ...
τον φοβάμαι
το μυαλό μου τον δρασκελάει και αυτόν
αυτοί οι αλήτες φταίνε
δεν μπορώ γαμώτο να τελειώσω αυτό το γραφτό
μπορεί...ε;...μίαν άλλη μέρα...
ΜΑΥΡΑ ΠΟΥΛΙΑ
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μετς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους
διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες
παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται.
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια Βικτώρια Κουκάκι Γκύζη.
Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια
τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά φουστάνια
σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες
απειλητικές σιωπές κολπίτιδες
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
τριχομονάδες καθυστέρηση
το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο
σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί η δική σας μόνο για γλύψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου.
συλλογή «Τρία Κλικ Αριστερά» διασκευή Magic de Spell.
ΕΠΙΣΗΣ,ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΚΛΗΡΟ ΥΜΝΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟΜΟΡΦΟ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΟΛΟ ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΣΕΙ-'Η ΕΧΑΣΕ ΗΔΗ?-ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ-ΥΠΑΡΞΙΑΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΞΑΝΑ...
-ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ-
- Tρία κλίκ αριστερά "1978,
- "Ιδιώνυμο"1980,
- "Το Ξύλινο Πάλτο"1982,
- "Απόντες"1986,
- "Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών"1988,
- "Νόστος"1990.
-σημείωση-
Όλα τα βιβλία της – εκτός από ένα (Νέα Σύνορα) – κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
Μόνη και ασήμαντη
σε λογαριάζουν,
δεν θέλουν να μιλάς
και σε καταδικάζουν.
Όνειρα φτιάχνεις
με τις λέξεις
και φοβάσαι,το ξέρω
να αντέξεις.
Βασανιστές σ' ακολουθούν
και λόγια για σένα
φοβούνται να πουν.
-Κανάγιες!
.....
Σβήνουν τα φώτα της πόλης,
σβήνεις και εσύ
με ποτό και χάπια
ως άλλος Καρυωτάκης.
.....
Θα τα ξαναπούμε...
Μόνη και ασήμαντη
σε λογαριάζουν,
δεν θέλουν να μιλάς
και σε καταδικάζουν.
Όνειρα φτιάχνεις
με τις λέξεις
και φοβάσαι,το ξέρω
να αντέξεις.
Βασανιστές σ' ακολουθούν
και λόγια για σένα
φοβούνται να πουν.
-Κανάγιες!
.....
Σβήνουν τα φώτα της πόλης,
σβήνεις και εσύ
με ποτό και χάπια
ως άλλος Καρυωτάκης.
.....
Θα τα ξαναπούμε...
Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009
ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ Περί Αναρχισμού
Περί Αναρχισμού
ISBN: 978-960-04-3898-7
Έτος έκδοσης: 2009
Συγγραφέας: ΤΣΟΜΣΚΙ, ΝΟΑΜ
Τιμή: 14.00€
Περί Αναρχισμού
Μετάφραση: ΜΑΡΙΑ-ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ
Ο Νόαμ Τσόμσκι δεν χρειάζεται συστάσεις. Η δριμύτατη κριτική του στο καπιταλιστικό σύστημα, στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, στα ΜΜΕ, σε κάθε μορφής καταπίεση και εκμετάλλευση έχει εδραιώσει τη φήμη του Αμερικανού πολιτικού στοχαστή προκαλώντας ταυτόχρονα ποικίλα σχόλια και συζητήσεις.
Τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο αποκαλύπτουν μια άλλη διάσταση του έργου του: τη σχέση του με το αναρχικό κίνημα και πως αυτό επηρέασε τη σκέψη του.
Πόσο επίκαιρη είναι σήμερα μια συζήτηση περί αναρχισμού; Μπορεί το αναρχικό κίνημα να προκαλέσει κοινωνικές αλλαγές; Ο Τσόμσκι διερωτάται, προκαλεί, θέτει σημαντικά ερωτήματα. Τονίζει αυτό που θεωρεί ως την ουσία του αναρχισμού: πρέπει να αποδειχθεί η αναγκαιότητα της εξουσίας. Σκιαγραφεί το όραμά του για μια ριζική ανασυγκρότηση της κοινωνίας χωρίς ιεραρχικές δομές, για έναν κόσμο όπου κάθε άτομο θα συμμετέχει άμεσα στις αποφάσεις που αφορούν στη ζωή του. Το βασικότερο: επιβεβαιώνει την αντίληψή του για τον τρόπο που πρέπει να οργανώσουμε τη ζωή μας ενόψει των δύσκολων αγώνων του σήμερα και του αύριο.
INFO
1.Noam Chomsky on Anarchism, Marxism & Hope for the future
2.Noam Chomsky on Wikipedia
ISBN: 978-960-04-3898-7
Έτος έκδοσης: 2009
Συγγραφέας: ΤΣΟΜΣΚΙ, ΝΟΑΜ
Τιμή: 14.00€
Περί Αναρχισμού
Μετάφραση: ΜΑΡΙΑ-ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ
Ο Νόαμ Τσόμσκι δεν χρειάζεται συστάσεις. Η δριμύτατη κριτική του στο καπιταλιστικό σύστημα, στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, στα ΜΜΕ, σε κάθε μορφής καταπίεση και εκμετάλλευση έχει εδραιώσει τη φήμη του Αμερικανού πολιτικού στοχαστή προκαλώντας ταυτόχρονα ποικίλα σχόλια και συζητήσεις.
Τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο αποκαλύπτουν μια άλλη διάσταση του έργου του: τη σχέση του με το αναρχικό κίνημα και πως αυτό επηρέασε τη σκέψη του.
Πόσο επίκαιρη είναι σήμερα μια συζήτηση περί αναρχισμού; Μπορεί το αναρχικό κίνημα να προκαλέσει κοινωνικές αλλαγές; Ο Τσόμσκι διερωτάται, προκαλεί, θέτει σημαντικά ερωτήματα. Τονίζει αυτό που θεωρεί ως την ουσία του αναρχισμού: πρέπει να αποδειχθεί η αναγκαιότητα της εξουσίας. Σκιαγραφεί το όραμά του για μια ριζική ανασυγκρότηση της κοινωνίας χωρίς ιεραρχικές δομές, για έναν κόσμο όπου κάθε άτομο θα συμμετέχει άμεσα στις αποφάσεις που αφορούν στη ζωή του. Το βασικότερο: επιβεβαιώνει την αντίληψή του για τον τρόπο που πρέπει να οργανώσουμε τη ζωή μας ενόψει των δύσκολων αγώνων του σήμερα και του αύριο.
INFO
1.Noam Chomsky on Anarchism, Marxism & Hope for the future
2.Noam Chomsky on Wikipedia
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ ΜΙΛΤΟΣ (1919 )
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ
(1919 )
Δισέγγονος του υδραίου αγωνιστή του 1821 Γεωργίου Σαχτούρη, ο Μίλτος Σαχτούρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Προερχόμενος από πλούσια σχετικά οικογένεια, μπόρεσε να αφιερωθεί στη λογοτεχνία χωρίς να είναι αναγκασμένος να απασχολείται με το βιοπορισμό. Άρχισε να γράφει ποιήματα στη διάρκεια της Κατοχής, οπότε και γνώρισε το Νίκο Εγγονόπουλο και ήρθε σε επαφή με τον υπερρεαλισμό. Το 1944 δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα και ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η λησμονημένη. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση έργων του Μπέρτολτ Μπρεχτ και του Φραντς Κάφκα και συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά, Τα Νέα Γράμματα, Τα Νέα Ελληνικά, Τραμ, Τετράδιο, Η Λέξη, Νέα Εστία. Στα ποιήματά του Σαχτούρη, ο κόσμος είναι ενιαίος και κλειστός, απαράλλαχτος και εχθρικός και εντός του ο άνθρωπος διακατέχεται από αγωνία και ασφυκτιά. Έμμεσα αλλά σαφώς πολιτικός, ο λόγος του είναι υπερβολικά απλός και λιτός, αντλεί τη δύναμή του από την καίρια χρήση της λέξης και του συμβόλου, που αυτονομείται και αποκτά τη δική του, ξεχωριστή οντότητα, καθώς σημαίνει το αναπόδραστο. Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο Νέοι ευρωπαίοι ποιητές από την ιταλική ραδιοφωνία και τηλεόραση για την συλλογή του Όταν σας μιλώ, 1956 , το Β Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Τα στίγματα, 1962 , έλαβε τη χορηγεία του ιδρύματος Φορντ, 1972 , το Α Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1987, για τη συλλογή Εκτοπλάσματα και το Μεγάλο κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του, 2003 .
Τα έργα του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος
ποίηση
Ποιήματα. 1945, 1971, 1977
Εκτοπλάσματα, 1989
Καταβύθιση, 1990
Έκτοτε, 1996
Xρωμοτραύματα, 1996
Aνάποδα γυρίσαν τα ρολόγια, 1998
Ποιήματα,1980, 1998, 2002
Τίτλος Συγγραφέας Τιμή -
Ποιήματα. 1945 - 1971 Ποιήματα. 1945 - 1971
ISBN: 960-04-0425-9
Έτος έκδοσης: 1977
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 16.00€
Χρωμοτραύματα Χρωμοτραύματα
ISBN: 960-04-1137-9
Έτος έκδοσης: 1996
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
Ποιήματα, 1980- 1998 Ποιήματα, 1980- 1998
ISBN: 960-04-1950-7
Έτος έκδοσης: 2002
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 16.00€
Καταβύθιση Καταβύθιση
ISBN: 960-04-0376-7
Έτος έκδοσης: 1990
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
Aνάποδα γυρίσαν τα ρολόγια Aνάποδα γυρίσαν τα ρολόγια
ISBN: 960-04-1556-0
Έτος έκδοσης: 1998
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
Εκτοπλάσματα Εκτοπλάσματα
ISBN: 960-04-0278-7
Έτος έκδοσης: 1989
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
Έκτοτε Έκτοτε
ISBN: 960-04-1223-5
Έτος έκδοσης: 1996
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
(1919 )
Δισέγγονος του υδραίου αγωνιστή του 1821 Γεωργίου Σαχτούρη, ο Μίλτος Σαχτούρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Προερχόμενος από πλούσια σχετικά οικογένεια, μπόρεσε να αφιερωθεί στη λογοτεχνία χωρίς να είναι αναγκασμένος να απασχολείται με το βιοπορισμό. Άρχισε να γράφει ποιήματα στη διάρκεια της Κατοχής, οπότε και γνώρισε το Νίκο Εγγονόπουλο και ήρθε σε επαφή με τον υπερρεαλισμό. Το 1944 δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα και ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η λησμονημένη. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση έργων του Μπέρτολτ Μπρεχτ και του Φραντς Κάφκα και συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά, Τα Νέα Γράμματα, Τα Νέα Ελληνικά, Τραμ, Τετράδιο, Η Λέξη, Νέα Εστία. Στα ποιήματά του Σαχτούρη, ο κόσμος είναι ενιαίος και κλειστός, απαράλλαχτος και εχθρικός και εντός του ο άνθρωπος διακατέχεται από αγωνία και ασφυκτιά. Έμμεσα αλλά σαφώς πολιτικός, ο λόγος του είναι υπερβολικά απλός και λιτός, αντλεί τη δύναμή του από την καίρια χρήση της λέξης και του συμβόλου, που αυτονομείται και αποκτά τη δική του, ξεχωριστή οντότητα, καθώς σημαίνει το αναπόδραστο. Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο Νέοι ευρωπαίοι ποιητές από την ιταλική ραδιοφωνία και τηλεόραση για την συλλογή του Όταν σας μιλώ, 1956 , το Β Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Τα στίγματα, 1962 , έλαβε τη χορηγεία του ιδρύματος Φορντ, 1972 , το Α Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1987, για τη συλλογή Εκτοπλάσματα και το Μεγάλο κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του, 2003 .
Τα έργα του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος
ποίηση
Ποιήματα. 1945, 1971, 1977
Εκτοπλάσματα, 1989
Καταβύθιση, 1990
Έκτοτε, 1996
Xρωμοτραύματα, 1996
Aνάποδα γυρίσαν τα ρολόγια, 1998
Ποιήματα,1980, 1998, 2002
Τίτλος Συγγραφέας Τιμή -
Ποιήματα. 1945 - 1971 Ποιήματα. 1945 - 1971
ISBN: 960-04-0425-9
Έτος έκδοσης: 1977
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 16.00€
Χρωμοτραύματα Χρωμοτραύματα
ISBN: 960-04-1137-9
Έτος έκδοσης: 1996
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
Ποιήματα, 1980- 1998 Ποιήματα, 1980- 1998
ISBN: 960-04-1950-7
Έτος έκδοσης: 2002
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 16.00€
Καταβύθιση Καταβύθιση
ISBN: 960-04-0376-7
Έτος έκδοσης: 1990
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
Aνάποδα γυρίσαν τα ρολόγια Aνάποδα γυρίσαν τα ρολόγια
ISBN: 960-04-1556-0
Έτος έκδοσης: 1998
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
Εκτοπλάσματα Εκτοπλάσματα
ISBN: 960-04-0278-7
Έτος έκδοσης: 1989
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
Έκτοτε Έκτοτε
ISBN: 960-04-1223-5
Έτος έκδοσης: 1996
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, ΜΙΛΤΟΣ 8.50€
ΚΑΨΑΛΗΣ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ
ΚΑΨΑΛΗΣ
ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ
Παρουσίαση
Τα 22 ποιήματα της ανά χείρας συλλογής γράφτηκαν μετά από παραγγελία του συνθέτη Νίκου Ξυδάκη, με σκοπό να αποτελέσουν μια μουσική προσωπογραφία του Κ. Π. Καβάφη. Όπερ και εγένετο, φόρος τιμής ενός Αλεξανδρινού συνθέτη στον Αλεξανδρινό ποιητή, ενός ποιητή σε άλλον.
Ο Διονύσης Καψάλης, με εξαιρετική λεπτότητα και διαφάνεια, αφήνει να παρηχούν στα ποιήματα αυτά οι ποητικοί "τρόποι" του Καβάφη, θέματα, λέξεις και ρυθμοί, χωρίς ποτέ να χάνεται η ιδιαιτερότητα της δικής του ποιητικής φράσης, κι έτσι, κλείνοντας κανείς το μικρό ετούτο βιβλίο -που άρχεται με το γνωστό ιδιόχειρο βιογραφικό σημείωμα του Καβάφη και κλείνει με την επιτάφια επιγραφή- μένει παρέα με τη γνωστή φιγούρα του τιμώμενου ποιητή και με τα λόγια του τιμώντος.
Την έκδοση κοσμούν βινιέτες του Νίκου Ξυδάκη.
Απόσπασμα
Υπάρχει τόπος
Πάντα η ίδια πόλη θα 'ναι,
οι δρόμοι της θα σε μεθάνε,
όπου κι αν βγεις,
στο Ράμλι, στην Ιμπραημία,
στα καφενεία, στην Πλατεία
Μωχμάτετ Άλυ,
στο Κάιτ Μπέη και στο Ανφούσι,
μ' όλο το ανθρώπινο λεφούσι,
κι ώς την Κορνίς,
που θα κοιτάς και θα πληθαίνει
η θάλασσα και θ' ανασαίνει
μαβιά, μεγάλη.
Στο Κάμπο Τσέζαρε, στο Σάτμπι,
γιορτάζει η πόλη σου και λάμπει
για σένα πάντα,
Ρωμιοί, Αρμένιοι, Μαλτέζοι,
πηγαίνουν, έρχονται, και παίζει
μακριά μια μπάντα.
Υπάρχει τόπος
Από μακριά θα σε μεθάνε
τα φώτα της, μα πάντα θα 'ναι
πολύς ο κόπος.
Σε βάθος δρόμου μακρινού
μια Αλεξάνδρεια του νου:
υπάρχει τόπος.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Διονύσης Καψάλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε κλασική και αγγλική φιλολογία στις ΗΠΑ (1970-1974) και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο (1981-1984), όπου επίσης δίδαξε για δύο χρόνια.
Από το 1978 έχει δημοσιεύσει δώδεκα ποιητικά βιβλία (όλα εκτός του πρώτου στις εκδόσεις Άγρα), τρεις τόμους με δοκίμια, μια επιλογή από τα Σονέτα του Σαίξπηρ κ.ά. Έχει επίσης δημοσιεύσει ποιητικές μεταφράσεις, άρθρα, μελέτες και βιβλιοκριτικές σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Μετέφρασε για το θέατρο τα έργα του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέττα (που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πατάκη το 1996) και Ο βασιλιάς Ληρ (που θα εκδοθεί προσεχώς από τις εκδόσεις Άγρα).
Από το 1986 ώς το 1997 εργάστηκε ως υπεύθυνος εκδόσεων στο Βιβλιοπωλείον της Εστίας. Από τον Σεπτέμβριο του 1998 εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, όπου, από τον Νοέμβριο του 1999, κατέχει τη θέση του διευθυντή.
Τον Μάιο 2002 εκδόθηκε από την "Άγρα" ο τόμος επιφυλλίδων και δοκιμίων του Στον καιρό και τον Απρίλιο 2003 η συλλογή Από λεπτοτάτη οδύνη. Επίσης από την "Άγρα" ετοιμάζονται ένας τόμος με χάικου του Ίσσα και του Μπασό και μια επιλογή από τα ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον.
Περιεχόμενα
1. Για τον Καβάφη, 1863-1933
2. Η πόλη
3. Τα πλοία
4. Θεραπεία
5. Καλοκαίρια
6. Φάρος της νύχτας
7. Το χρίσμα
8. Μια φράση του
9. Rue Lepsius
10. Οπτασία
11. Τα κρυμμένα
12. Υπάρχει τόπος
13. Λευκά τριαντάφυλλα
14. Αποχαιρετισμός, 27.10.1932
15. Επάνοδος από την Ελλάδα
16. Στο μπαλκόνι
17. Η βαλίτσα
18. Το πέρασμα του χρόνου
19. Η μετάληψη
20. Υπάρχει τόπος
21. Υστεροφημία
22. Στον τάφο
ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ
Παρουσίαση
Τα 22 ποιήματα της ανά χείρας συλλογής γράφτηκαν μετά από παραγγελία του συνθέτη Νίκου Ξυδάκη, με σκοπό να αποτελέσουν μια μουσική προσωπογραφία του Κ. Π. Καβάφη. Όπερ και εγένετο, φόρος τιμής ενός Αλεξανδρινού συνθέτη στον Αλεξανδρινό ποιητή, ενός ποιητή σε άλλον.
Ο Διονύσης Καψάλης, με εξαιρετική λεπτότητα και διαφάνεια, αφήνει να παρηχούν στα ποιήματα αυτά οι ποητικοί "τρόποι" του Καβάφη, θέματα, λέξεις και ρυθμοί, χωρίς ποτέ να χάνεται η ιδιαιτερότητα της δικής του ποιητικής φράσης, κι έτσι, κλείνοντας κανείς το μικρό ετούτο βιβλίο -που άρχεται με το γνωστό ιδιόχειρο βιογραφικό σημείωμα του Καβάφη και κλείνει με την επιτάφια επιγραφή- μένει παρέα με τη γνωστή φιγούρα του τιμώμενου ποιητή και με τα λόγια του τιμώντος.
Την έκδοση κοσμούν βινιέτες του Νίκου Ξυδάκη.
Απόσπασμα
Υπάρχει τόπος
Πάντα η ίδια πόλη θα 'ναι,
οι δρόμοι της θα σε μεθάνε,
όπου κι αν βγεις,
στο Ράμλι, στην Ιμπραημία,
στα καφενεία, στην Πλατεία
Μωχμάτετ Άλυ,
στο Κάιτ Μπέη και στο Ανφούσι,
μ' όλο το ανθρώπινο λεφούσι,
κι ώς την Κορνίς,
που θα κοιτάς και θα πληθαίνει
η θάλασσα και θ' ανασαίνει
μαβιά, μεγάλη.
Στο Κάμπο Τσέζαρε, στο Σάτμπι,
γιορτάζει η πόλη σου και λάμπει
για σένα πάντα,
Ρωμιοί, Αρμένιοι, Μαλτέζοι,
πηγαίνουν, έρχονται, και παίζει
μακριά μια μπάντα.
Υπάρχει τόπος
Από μακριά θα σε μεθάνε
τα φώτα της, μα πάντα θα 'ναι
πολύς ο κόπος.
Σε βάθος δρόμου μακρινού
μια Αλεξάνδρεια του νου:
υπάρχει τόπος.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Διονύσης Καψάλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε κλασική και αγγλική φιλολογία στις ΗΠΑ (1970-1974) και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο (1981-1984), όπου επίσης δίδαξε για δύο χρόνια.
Από το 1978 έχει δημοσιεύσει δώδεκα ποιητικά βιβλία (όλα εκτός του πρώτου στις εκδόσεις Άγρα), τρεις τόμους με δοκίμια, μια επιλογή από τα Σονέτα του Σαίξπηρ κ.ά. Έχει επίσης δημοσιεύσει ποιητικές μεταφράσεις, άρθρα, μελέτες και βιβλιοκριτικές σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Μετέφρασε για το θέατρο τα έργα του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέττα (που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πατάκη το 1996) και Ο βασιλιάς Ληρ (που θα εκδοθεί προσεχώς από τις εκδόσεις Άγρα).
Από το 1986 ώς το 1997 εργάστηκε ως υπεύθυνος εκδόσεων στο Βιβλιοπωλείον της Εστίας. Από τον Σεπτέμβριο του 1998 εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, όπου, από τον Νοέμβριο του 1999, κατέχει τη θέση του διευθυντή.
Τον Μάιο 2002 εκδόθηκε από την "Άγρα" ο τόμος επιφυλλίδων και δοκιμίων του Στον καιρό και τον Απρίλιο 2003 η συλλογή Από λεπτοτάτη οδύνη. Επίσης από την "Άγρα" ετοιμάζονται ένας τόμος με χάικου του Ίσσα και του Μπασό και μια επιλογή από τα ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον.
Περιεχόμενα
1. Για τον Καβάφη, 1863-1933
2. Η πόλη
3. Τα πλοία
4. Θεραπεία
5. Καλοκαίρια
6. Φάρος της νύχτας
7. Το χρίσμα
8. Μια φράση του
9. Rue Lepsius
10. Οπτασία
11. Τα κρυμμένα
12. Υπάρχει τόπος
13. Λευκά τριαντάφυλλα
14. Αποχαιρετισμός, 27.10.1932
15. Επάνοδος από την Ελλάδα
16. Στο μπαλκόνι
17. Η βαλίτσα
18. Το πέρασμα του χρόνου
19. Η μετάληψη
20. Υπάρχει τόπος
21. Υστεροφημία
22. Στον τάφο
EDGAR ALLAN POE - ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
ΠΟΕ
ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ
POE
EDGAR ALLAN
Εθνικότητα : ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ
Ημερομηνία Γέννησης : 1809 - Θανάτου : 1849
Φύλλο : Α
ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Συγγραφέας(είς) : ΠΟΕ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ
Κατηγορία(ες) : ΞΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΑΓΓΛΙΚΑ
Μεταφραστής : ΠΟΛΙΤΗ ΤΖΙΝΑ
Χρονολογία έκδοσης: Νοέμβριος 2000
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 2000
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 1845
Σχήμα βιβλίου : 245x175 χιλ.
Τύπος βιβλιοδεσίας : ΜΑΛΑΚΗ
Αριθμός σελίδων : 80
ISBN : 978-960-325-361-7
Τιμή : 16 Ευρώ
ΠΟΕ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ - ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Παρουσίαση
Το Κοράκι, εκτενές ποίημα σε δεκαοκτώ σύμμετρες στροφές που ανήκει στον " γοτθικό ρομαντισμό ", δημοσιεύτηκε στις 29 Ιανουαρίου 1845 στην εφημερίδα New York Mirror και πολύ σύντομα έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα ποιήματα του κόσμου. Στην παρούσα δίγλωσση έκδοση (αγγλικά-ελληνικά) δημοσιεύεται σε νέα μετάφραση και εισαγωγή της Τζίνας Πολίτη και με την εικονογράφηση του Ιάπωνα καλλιτέχνη Χαμίρου Ακί.
Κατά το παράδειγμα του Baudelaire, το ποίημα συνοδεύεται από τη μετάφραση του δοκιμίου " Ηφιλοσοφία της Σύνθεσης ", όπου ο E. A. Poe περιγράφει τη διαδικασία σύλληψης και γραφής του ποιήματός του, διαδικασία την οποία εντάσσει στο γενικότερο πλαίσιο της ιδεαλιστικής αισθητικής του.
Ως επίμετρο παρουσιάζονται οι σημαντικότερες εικονογραφήσεις του ποιήματος από τους Gustave Dorι, Ιdouard Manet, Odilon Redon, Simon Marsden και Julio Pomar.
Τίτλος : Η 1002η ΝΥΧΤΑ
Τίτλος Πρωτοτύπου : LA MILLE ET DEUXIEME NUIT, THE THOUSAND AND SECOND TALE OF SCHEHERAZADE
Συγγραφέας(είς) : ΓΚΩΤΙΕ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΟΕ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ
ΝΤΑΒΙΝΤΕΣΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΕ
Κατηγορία(ες) : ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΓΑΛΛΙΚΑ
Μεταφραστής : ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΦΗ-ΜΠΕΡΛΗΣ ΑΡΗΣ
Χρονολογία έκδοσης: Απρίλιος 2006
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 2006
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 1842
Σχήμα βιβλίου : 210x125 χιλ.
Τύπος βιβλιοδεσίας : ΜΑΛΑΚΗ
Αριθμός σελίδων : 144
ISBN : 960-325-630-7
Τιμή : 12 Ευρώ
THEOPHILE GAUTIER
EDGAR ALLAN POE
NICOLAE DAVIDESCU
H 1002η ΝΥΧΤΑ
Παρουσίαση
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΧΑΛΙΜΑ (ή Σεχραζάντ) αφού περάτωσε τις Χίλιες και μια νύχτες ; Τρείς συγγραφείς επανέρχονται στον ανατολίτικο κύκλο των αραβικών παραμυθιών για να του δώσουν μια συνέχεια.
Τρία διηγήματα, το πρώτο γραμμένο από Γάλλο, το δεύτερο από Αμερικανό, το τρίτο από Ρουμάνο, διασταυρώνονται πάνω σ'ένα κοινό ερώτημα: γίνεται να δώσουν μια συνέχεια στον υπέροχο κύκλο των ανατολίτικων διηγήσεων αφού η μυθική σουλτάνα φαίνεται να τα'χει διηγηθεί πια όλα; Η αφήγηση μιας ακόμη ιστορίας είναι εφικτή; Και ποιας ιστορίας; Ο Θεόφιλος Γκωτιέ και ο Έντγκαρ Άλλαν Πόου, οι πρώτοι που θέτουν αυτό το ερώτημα, χωρίς να είναι σίγουρο ότι ο ένας γνώριζε το κείμενο του άλλου, απαντούν με πολύ ειρωνικό τρόπο. Στο διήγημα του Γκωτιέ, η Σεχραζάντ επιστρέφει από το Παρίσι στη Βαγδάτη, εφοδιασμένη με μια επιφυλλίδα που της διηγήθηκε ο ίδιος ο Γκωτιέ, αλλά της κόβουν το κεφάλι: η επιφυλλίδα δεν πείθει. Στο διήγημα του Πόου, ξαναπιάνει από μόνη της μια από τις ιστορίες της και η καινούργια αφήγηση αντικαθρεφτίζει τα μύρια παράδοξα του σύγχρονου κόσμου με ανατολίτικο φτιασίδωμα. Όμως τα επιτεύγματα αυτά ακούγονται τόσο παράδοξα που καταλήγουν και πάλι στο θάνατό της.
Πέρα απ'αυτό το κοινό και ειρωνικό συμπέρασμα, τα διηγήματα του Γκωτιέ και του Πόου διαφέρουν ριζικά ως προς τον τόνο και τη δομή. Όμως το «κριτικό διήγημα» του Νικολάε Νταβιντέσκου, Ρουμάνου ποιητή, μυθιστοριογράφου και κριτικού, μας προσκαλεί να τα διαβάσουμε με σταυρωτή ανάγνωση. Ο Νταβιντέσκου, μεταφραστής του Γκωτιέ στα ρουμάνικα, ανακαλεί μέσα στο ίδιο του το διήγημα τον Εντγκαρ Άλλαν Πόου, το γνωστότατο ποίημά του «Το Κοράκι» καθώς και το δοκίμιό του «Η φιλοσοφία της σύνθεσης». Η Σεχραζάντ του Νταβιντέσκου, δεινή αφηγήτρια αλλά και άξια συγκριτική γραμματολόγος, δείχνει, χάρη σε μια ωραία και επιτήδεια σταυρωτή ανάγνωση του «Κορακιού» και διαφόρων ιστοριών από τις Χίλιες και μια νύχτες, ότι η δύναμη της μυθοπλασίας είναι απέραντη. Αλλά δεν ξέρουμε τι θησαυρούς κατέχουμε παρά μόνο αφού τους ανακαλύψουμε χάρη σε μακρινά ταξίδια και σε συναπαντήματα με τους άλλους.
Παρουσίαση
Ευαγγελία Stead-Δασκαλοπούλου
Η νέα Χαλιμά, η μηχανή της μυθοπλασίας και η σταυρωτή ανάγνωση
Theophile Gautier - Η χιλιοστή δεύτερη νύχτα
Edgar Allan Poe - Η χιλιοστή δεύτερη ιστορία της Σεχραζάντ
Nιcolae Davidescu - Η χιλιοστή δεύτερη νύχτα (κριτικό διήγημα)
ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ
POE
EDGAR ALLAN
Εθνικότητα : ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ
Ημερομηνία Γέννησης : 1809 - Θανάτου : 1849
Φύλλο : Α
ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Συγγραφέας(είς) : ΠΟΕ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ
Κατηγορία(ες) : ΞΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΑΓΓΛΙΚΑ
Μεταφραστής : ΠΟΛΙΤΗ ΤΖΙΝΑ
Χρονολογία έκδοσης: Νοέμβριος 2000
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 2000
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 1845
Σχήμα βιβλίου : 245x175 χιλ.
Τύπος βιβλιοδεσίας : ΜΑΛΑΚΗ
Αριθμός σελίδων : 80
ISBN : 978-960-325-361-7
Τιμή : 16 Ευρώ
ΠΟΕ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ - ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Παρουσίαση
Το Κοράκι, εκτενές ποίημα σε δεκαοκτώ σύμμετρες στροφές που ανήκει στον " γοτθικό ρομαντισμό ", δημοσιεύτηκε στις 29 Ιανουαρίου 1845 στην εφημερίδα New York Mirror και πολύ σύντομα έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα ποιήματα του κόσμου. Στην παρούσα δίγλωσση έκδοση (αγγλικά-ελληνικά) δημοσιεύεται σε νέα μετάφραση και εισαγωγή της Τζίνας Πολίτη και με την εικονογράφηση του Ιάπωνα καλλιτέχνη Χαμίρου Ακί.
Κατά το παράδειγμα του Baudelaire, το ποίημα συνοδεύεται από τη μετάφραση του δοκιμίου " Ηφιλοσοφία της Σύνθεσης ", όπου ο E. A. Poe περιγράφει τη διαδικασία σύλληψης και γραφής του ποιήματός του, διαδικασία την οποία εντάσσει στο γενικότερο πλαίσιο της ιδεαλιστικής αισθητικής του.
Ως επίμετρο παρουσιάζονται οι σημαντικότερες εικονογραφήσεις του ποιήματος από τους Gustave Dorι, Ιdouard Manet, Odilon Redon, Simon Marsden και Julio Pomar.
Τίτλος : Η 1002η ΝΥΧΤΑ
Τίτλος Πρωτοτύπου : LA MILLE ET DEUXIEME NUIT, THE THOUSAND AND SECOND TALE OF SCHEHERAZADE
Συγγραφέας(είς) : ΓΚΩΤΙΕ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΟΕ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ
ΝΤΑΒΙΝΤΕΣΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΕ
Κατηγορία(ες) : ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Γλώσσα Πρωτοτύπου : ΓΑΛΛΙΚΑ
Μεταφραστής : ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΦΗ-ΜΠΕΡΛΗΣ ΑΡΗΣ
Χρονολογία έκδοσης: Απρίλιος 2006
Χρονολογία Α' έκδοσης Άγρας: 2006
Χρονολογία έκδοσης Πρωτοτύπου: 1842
Σχήμα βιβλίου : 210x125 χιλ.
Τύπος βιβλιοδεσίας : ΜΑΛΑΚΗ
Αριθμός σελίδων : 144
ISBN : 960-325-630-7
Τιμή : 12 Ευρώ
THEOPHILE GAUTIER
EDGAR ALLAN POE
NICOLAE DAVIDESCU
H 1002η ΝΥΧΤΑ
Παρουσίαση
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΧΑΛΙΜΑ (ή Σεχραζάντ) αφού περάτωσε τις Χίλιες και μια νύχτες ; Τρείς συγγραφείς επανέρχονται στον ανατολίτικο κύκλο των αραβικών παραμυθιών για να του δώσουν μια συνέχεια.
Τρία διηγήματα, το πρώτο γραμμένο από Γάλλο, το δεύτερο από Αμερικανό, το τρίτο από Ρουμάνο, διασταυρώνονται πάνω σ'ένα κοινό ερώτημα: γίνεται να δώσουν μια συνέχεια στον υπέροχο κύκλο των ανατολίτικων διηγήσεων αφού η μυθική σουλτάνα φαίνεται να τα'χει διηγηθεί πια όλα; Η αφήγηση μιας ακόμη ιστορίας είναι εφικτή; Και ποιας ιστορίας; Ο Θεόφιλος Γκωτιέ και ο Έντγκαρ Άλλαν Πόου, οι πρώτοι που θέτουν αυτό το ερώτημα, χωρίς να είναι σίγουρο ότι ο ένας γνώριζε το κείμενο του άλλου, απαντούν με πολύ ειρωνικό τρόπο. Στο διήγημα του Γκωτιέ, η Σεχραζάντ επιστρέφει από το Παρίσι στη Βαγδάτη, εφοδιασμένη με μια επιφυλλίδα που της διηγήθηκε ο ίδιος ο Γκωτιέ, αλλά της κόβουν το κεφάλι: η επιφυλλίδα δεν πείθει. Στο διήγημα του Πόου, ξαναπιάνει από μόνη της μια από τις ιστορίες της και η καινούργια αφήγηση αντικαθρεφτίζει τα μύρια παράδοξα του σύγχρονου κόσμου με ανατολίτικο φτιασίδωμα. Όμως τα επιτεύγματα αυτά ακούγονται τόσο παράδοξα που καταλήγουν και πάλι στο θάνατό της.
Πέρα απ'αυτό το κοινό και ειρωνικό συμπέρασμα, τα διηγήματα του Γκωτιέ και του Πόου διαφέρουν ριζικά ως προς τον τόνο και τη δομή. Όμως το «κριτικό διήγημα» του Νικολάε Νταβιντέσκου, Ρουμάνου ποιητή, μυθιστοριογράφου και κριτικού, μας προσκαλεί να τα διαβάσουμε με σταυρωτή ανάγνωση. Ο Νταβιντέσκου, μεταφραστής του Γκωτιέ στα ρουμάνικα, ανακαλεί μέσα στο ίδιο του το διήγημα τον Εντγκαρ Άλλαν Πόου, το γνωστότατο ποίημά του «Το Κοράκι» καθώς και το δοκίμιό του «Η φιλοσοφία της σύνθεσης». Η Σεχραζάντ του Νταβιντέσκου, δεινή αφηγήτρια αλλά και άξια συγκριτική γραμματολόγος, δείχνει, χάρη σε μια ωραία και επιτήδεια σταυρωτή ανάγνωση του «Κορακιού» και διαφόρων ιστοριών από τις Χίλιες και μια νύχτες, ότι η δύναμη της μυθοπλασίας είναι απέραντη. Αλλά δεν ξέρουμε τι θησαυρούς κατέχουμε παρά μόνο αφού τους ανακαλύψουμε χάρη σε μακρινά ταξίδια και σε συναπαντήματα με τους άλλους.
Παρουσίαση
Ευαγγελία Stead-Δασκαλοπούλου
Η νέα Χαλιμά, η μηχανή της μυθοπλασίας και η σταυρωτή ανάγνωση
Theophile Gautier - Η χιλιοστή δεύτερη νύχτα
Edgar Allan Poe - Η χιλιοστή δεύτερη ιστορία της Σεχραζάντ
Nιcolae Davidescu - Η χιλιοστή δεύτερη νύχτα (κριτικό διήγημα)
PACO IGNACIO TAIBO II ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ
PACO IGNACIO TAIBO II
ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ
Παρουσίαση
«Ο Έκτορ παρατήρησε το μασκαρεμένο πρόσωπο ενός παλαιστή ελεύθερης πάλης, όπου κυλούσε ένα δάκρυ. Ξαφνιάστηκε. Πρώτον, οι παλαιστές δεν κλαίνε, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο αξίωμα. Δεύτερον, υπήρχε ένα τεχνικό πρόβλημα. Η μάσκα θα έπρεπε να εμποδίζει τη φυσική ροή των δακρύων. Ακόμα κι έτσι, παρά τις δύο αυτές αντιφάσεις, ο τύπος έκλαιγε σίγουρα. Τον πλησίασε, παραβιάζοντας την προηγούμενη απόφασή του να τα βλέπει όλα από μακριά. Στα μισά του δρόμου, μια παρέα παλαιστές με μάσκες, με κάπες και στολές σε γιορτινά χρώματα (πορτοκαλί, καναρινί, μαύρες ασημοστόλιστες), κουβαλούσαν στους ώμους τους ένα μεγάλο φέρετρο σε μεταλλικό γκρίζο χρώμα. Πίσω τους οι μαριάτσι άρχισαν να τραγουδούν το Sondelanegra. Πιο πίσω ακολουθούσαν οι συγγενείς, που έκλαιγαν φυσιολογικά και δικαιολογημένα. Ήταν μια πολυάριθμη λαϊκή οικογένεια, όλοι μέσα στα μαύρα, φίλοι γείτονες, περίεργοι. Ο Έκτορ άναψε ένα τσιγάρο. Έβρεχε.»
Ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, o ντετέκτιβ του σπουδαίου Μεξικανού συγγραφέα Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο, καλείται να εξιχνιάσει δύο υποθέσεις συγχρόνως: τη δολοφονία του παλαιστή φίλου του Άνχελ και την αυτοκτονία δύο εφήβων που ήταν παράφορα ερωτευμένοι. Μέσα στην αγαπημένη του Πόλη του Μεξικού –που γίνεται γι’ αυτόν κάθε μέρα όλο και πιο ξένη– ο ιδιωτικός ντετέκτιβ θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα των θυμάτων που περιπλανιούνται χωρίς ανάπαυλα, αλλά και να ανασυστήσει θλιβερές ιστορίες για χαμένες αγάπες, οι οποίες ίσως να μην υπήρξαν ποτέ.
Δυο φορές πιο ευρηματικός από τον συγγραφέα του, ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν είναι ένας από τους πιο αυθεντικούς «ιδιωτικούς ντετέκτιβ» της αστυνομικής λογοτεχνίας. Οι περιπέτειές του αποτελούν μια διαρκώς ανανεούμενη ευχαρίστηση για τον αναγνώστη.
Κρίσεις
Αυτό που μας προσφέρει εδώ ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ είναι ένα κόσμημα μελαγχολικής ειρωνείας.
Édouard Waintrop, Libération
Βιογραφικά στοιχεία
Ο ΠΑΚΟ ΙΓΝΑΣΙΟ ΤΑΪΜΠΟ ΙΙ (1949), μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος, ιστορικός και θεμελιωτής του νέου λατινοαμερικανικού μυθιστορήματος, έχει συγγράψει περίπου πενήντα έργα (μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, ιστορία, ρεπορτάζ και χρονικά) που έχουν δημοσιευτεί σε εικοσιπέντε χώρες και έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες.
Ορισμένα από τα μυθιστορήματα του έχουν αναδειχθεί «βιβλία της χρονιάς» από τους NewYorkTimes, τη LeMondeκαι τους LosAngelesTimes. Το 1992 κέρδισε το βραβείο Planeta/Joaquin Mortiz και τρεις φορές του απονεμήθηκε το διεθνές βραβείο Dashiell Hammett για το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα.
Στην Ελλάδα τα μυθιστορήματά του κυκλοφορούν στις εκδόσεις Άγρα: Η σκιά της σκιάς, Η ζωή η ίδια, Το ποδήλατο του Λεονάρντο, Χωρίς αίσιο τέλος, Στην ίδια πόλη υπό βροχή, Μερικά σύννεφα, Και σαν σκιές επιστρέφουμε, Με τέσσερα χέρια, καθώς και το αστυνομικό μυθιστόρημα «γραμμένο με τέσσερα χέρια» Ανήσυχοι νεκροί (Κι ό,τι λείπει, λείπει), που το συνέγραψε με τον υποδιοικητή Μάρκος (το τελευταίο σε συνέκδοση με τις εκδόσεις Κέδρος), ενώ ετοιμάζεται Το ραντεβού των ηρώων.
Η βιογραφία του Τσε Γκεβάρα που έγραψε το 1996, κέρδισε το 1998 το βραβείο Bancarella στην Ιταλία (Ερνέστο Γκεβάρα, γνωστός και ως Τσε, Εκδόσεις Κέδρος, 2005).
Επίσης είναι ο ιδρυτής και ο οργανωτής του ετήσιο θερινού φεστιβάλ αστυνομικής λογοτεχνίας Semana Negra (Μαύρη Εβδομάδα) στη Χιχόν της Ισπανίας.
ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ
Παρουσίαση
«Ο Έκτορ παρατήρησε το μασκαρεμένο πρόσωπο ενός παλαιστή ελεύθερης πάλης, όπου κυλούσε ένα δάκρυ. Ξαφνιάστηκε. Πρώτον, οι παλαιστές δεν κλαίνε, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο αξίωμα. Δεύτερον, υπήρχε ένα τεχνικό πρόβλημα. Η μάσκα θα έπρεπε να εμποδίζει τη φυσική ροή των δακρύων. Ακόμα κι έτσι, παρά τις δύο αυτές αντιφάσεις, ο τύπος έκλαιγε σίγουρα. Τον πλησίασε, παραβιάζοντας την προηγούμενη απόφασή του να τα βλέπει όλα από μακριά. Στα μισά του δρόμου, μια παρέα παλαιστές με μάσκες, με κάπες και στολές σε γιορτινά χρώματα (πορτοκαλί, καναρινί, μαύρες ασημοστόλιστες), κουβαλούσαν στους ώμους τους ένα μεγάλο φέρετρο σε μεταλλικό γκρίζο χρώμα. Πίσω τους οι μαριάτσι άρχισαν να τραγουδούν το Sondelanegra. Πιο πίσω ακολουθούσαν οι συγγενείς, που έκλαιγαν φυσιολογικά και δικαιολογημένα. Ήταν μια πολυάριθμη λαϊκή οικογένεια, όλοι μέσα στα μαύρα, φίλοι γείτονες, περίεργοι. Ο Έκτορ άναψε ένα τσιγάρο. Έβρεχε.»
Ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, o ντετέκτιβ του σπουδαίου Μεξικανού συγγραφέα Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο, καλείται να εξιχνιάσει δύο υποθέσεις συγχρόνως: τη δολοφονία του παλαιστή φίλου του Άνχελ και την αυτοκτονία δύο εφήβων που ήταν παράφορα ερωτευμένοι. Μέσα στην αγαπημένη του Πόλη του Μεξικού –που γίνεται γι’ αυτόν κάθε μέρα όλο και πιο ξένη– ο ιδιωτικός ντετέκτιβ θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα των θυμάτων που περιπλανιούνται χωρίς ανάπαυλα, αλλά και να ανασυστήσει θλιβερές ιστορίες για χαμένες αγάπες, οι οποίες ίσως να μην υπήρξαν ποτέ.
Δυο φορές πιο ευρηματικός από τον συγγραφέα του, ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν είναι ένας από τους πιο αυθεντικούς «ιδιωτικούς ντετέκτιβ» της αστυνομικής λογοτεχνίας. Οι περιπέτειές του αποτελούν μια διαρκώς ανανεούμενη ευχαρίστηση για τον αναγνώστη.
Κρίσεις
Αυτό που μας προσφέρει εδώ ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ είναι ένα κόσμημα μελαγχολικής ειρωνείας.
Édouard Waintrop, Libération
Βιογραφικά στοιχεία
Ο ΠΑΚΟ ΙΓΝΑΣΙΟ ΤΑΪΜΠΟ ΙΙ (1949), μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος, ιστορικός και θεμελιωτής του νέου λατινοαμερικανικού μυθιστορήματος, έχει συγγράψει περίπου πενήντα έργα (μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, ιστορία, ρεπορτάζ και χρονικά) που έχουν δημοσιευτεί σε εικοσιπέντε χώρες και έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες.
Ορισμένα από τα μυθιστορήματα του έχουν αναδειχθεί «βιβλία της χρονιάς» από τους NewYorkTimes, τη LeMondeκαι τους LosAngelesTimes. Το 1992 κέρδισε το βραβείο Planeta/Joaquin Mortiz και τρεις φορές του απονεμήθηκε το διεθνές βραβείο Dashiell Hammett για το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα.
Στην Ελλάδα τα μυθιστορήματά του κυκλοφορούν στις εκδόσεις Άγρα: Η σκιά της σκιάς, Η ζωή η ίδια, Το ποδήλατο του Λεονάρντο, Χωρίς αίσιο τέλος, Στην ίδια πόλη υπό βροχή, Μερικά σύννεφα, Και σαν σκιές επιστρέφουμε, Με τέσσερα χέρια, καθώς και το αστυνομικό μυθιστόρημα «γραμμένο με τέσσερα χέρια» Ανήσυχοι νεκροί (Κι ό,τι λείπει, λείπει), που το συνέγραψε με τον υποδιοικητή Μάρκος (το τελευταίο σε συνέκδοση με τις εκδόσεις Κέδρος), ενώ ετοιμάζεται Το ραντεβού των ηρώων.
Η βιογραφία του Τσε Γκεβάρα που έγραψε το 1996, κέρδισε το 1998 το βραβείο Bancarella στην Ιταλία (Ερνέστο Γκεβάρα, γνωστός και ως Τσε, Εκδόσεις Κέδρος, 2005).
Επίσης είναι ο ιδρυτής και ο οργανωτής του ετήσιο θερινού φεστιβάλ αστυνομικής λογοτεχνίας Semana Negra (Μαύρη Εβδομάδα) στη Χιχόν της Ισπανίας.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΡΓΥΡΩ ΚΟΚΟΒΛΗ Αλλος δρόμος δεν υπήρχε «ΠΟΛΥΤΥΠΟ», ΣΕΛ. 594
ΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΡΓΥΡΩ ΚΟΚΟΒΛΗ
Αλλος δρόμος δεν υπήρχε
«ΠΟΛΥΤΥΠΟ», ΣΕΛ. 594
allos-dromos-den-ypirxe.blogspot.com
Σαν μυθιστόρημα ...
Οταν οι αναμνήσεις διαπλέκονται με την Ιστορία και αποτυπώνουν τις διαστάσεις του «χθες» και την αμεσότητα του «τότε»
Μαρτυρία και βιωματική κατάθεση, ζώσα ιστορία και κατάθεση ψυχής, το βιβλίο του Νίκου και της Αργυρώς Κοκοβλή αποτελεί μια ουσιαστική συμβολή στην ιστορία της ελληνικής Αριστεράς και μια παρακαταθήκη αγώνων, συνέπειας και ήθους. Το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία των μακρών αυτοβιογραφικών απομνημονευμάτων. Πρόκειται καλύτερα για ένα διπλό αυτοβιογραφικό κείμενο όπου οι συγγραφείς, μαζί αλλά και αυτόνομα, καταθέτουν τις προσωπικές εμπειρίες τους και καταγράφουν την κοινή διαδρομή σε στιγμές κρίσιμες και καθοριστικές για τις τύχες των Ελλήνων κομμουνιστών. Εμπειρίες και διαδρομές όπου η συγκυρία και η απόσταση, η θάλασσα και ο αποκλεισμός, προσέδωσαν τα χαρακτηριστικά της μοναδικότητας καθώς και μια ιδιότυπη διάρκεια που αντιπάλεψε με το χρόνο, προσδίδοντας στη μαρτυρία μυθιστορηματική πλοκή και διάσταση, όπως μυθιστορηματική είναι και η ζωή τους.
Γράφουν σήμερα για τη ζωή αυτή, μια ζωή ταραγμένη αλλά και ήρεμη, μια ζωή επικίνδυνη αλλά και σταθερή, και παράλληλα προσθέτουν καινούργιες και άγνωστες σελίδες στο έπος της Αριστεράς. Διατρέχοντας τον ιστορικό χρόνο με νηφαλιότητα, αναδεικνύουν με ήπιους τόνους τις δικές τους μοναδικές διαδρομές και αναστοχάζονται για όσα έζησαν, για όσα πέρασαν, για όσα κατάλαβαν, χωρίς πίκρα, με τη βεβαιότητα ότι «άλλος δρόμος δεν υπήρχε».
Λιτότητα και ποιητικότητα
Η αναδρομική εξιστόρηση, από ανθρώπους που έζησαν αυτά που αφηγούνται, δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Εμπεριέχει κινδύνους και παγίδες όπως η αποσπασματικότητα και κυρίως οι μεταγενέστερες επεξεργασίες και συνειδητοποιήσεις, που εμπλέκονται στη μαρτυρία αλλοιώνοντας συχνά τις εκτιμήσεις για τα γεγονότα, καθώς ο χρόνος της γραφής διαμεσολαβείται από αυτά που ακολούθησαν, από την ύστερη γνώση. Συχνά το «τότε» χάνεται από ένα μεταγενέστερο και συνολικό «χθες». Κι εξίσου συχνά, το «τώρα» που ορίζεται από το χρόνο της γραφής επικυριαρχεί στο χρόνο της αφήγησης, στο «χθες» και στο «τότε». Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ένας ακόμη κίνδυνος υπήρχε. Καθώς η εξιστόρηση πλέκεται από δύο αφηγητές, το ποιος μιλά, κάθε φορά, δεν είναι μόνο ζήτημα τεχνικής διαχείρισης του λόγου αλλά ισορροπίας του κειμένου και της αφήγησης. Οι συγγραφείς νομίζω ότι δεν έχασαν αυτά τα στοιχήματα. Στην αναδρομική τους εξιστόρηση, τα ομιλώντα υποκείμενα ξετυλίγουν ισόρροπα και αρμονικά το κουβάρι της προσωπικής ζωής μέχρι να φθάσουν στην κοινή πορεία, τονίζουν τα διαφορετικά βιώματα και τις συγκλίνουσες πορείες και συνομιλούν με το δικό τους γνωστό εσωτερικό διάλογο, για τις κοινές στιγμές. Διαβάζοντας το βιβλίο, ακούς και νιώθεις τις φωνές: το λιτό και αυστηρό λόγο του Νίκου, αισθάνεσαι την εκφραστικότητα, την ποιητικότητα της Αργυρώς. Είναι αυτές οι φωνές, με τις ποιότητες και τα χαρίσματα που έχει η κάθε μια, αλλά και με τη συμπληρωματικότητα που τις χαρακτηρίζει, που οργανώνουν με μαεστρία το βιβλίο τους και την αφήγησή τους. Και είναι αυτές οι ίδιες φωνές συντονισμένες στην ίδια κλίμακα και νότα, που γίνονται μια φωνή όταν η γραφή φτάσει στην ακμή της, στις κρίσιμες καμπές, στις στιγμές των μεγάλων αποφάσεων, στην ώρα της τοποθέτησης απέναντι στους άλλους και στους χρόνους του απολογισμού.
Δεν πρόκειται μόνο για χάρισμα αλλά και για εμπειρία και οικείωση προς τη γραφή. Με το ψευδώνυμο Νίκος και Αργυρώ Μαδαρίτη, από τα χρόνια της παρανομίας στην Κρήτη, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στις στήλες της Επιθεώρησης Τέχνης, το 1962, με το διήγημά τους «Βάσανα και καημοί». Με το ίδιο ψευδώνυμο και διατηρώντας ως γενικό τίτλο αυτόν του πρώτου διηγήματος, εξέδωσαν στο Βουκουρέστι, το 1966, συλλογή διηγημάτων τους. Μετά τον επαναπατρισμό τους παρέδωσαν τη συλλογή διηγήσεων «Αληθινές ιστορίες. Στα βουνά της Κρήτης και στην Παρανομία» και πιο πρόσφατα τις εμπειρίες και τις σκέψεις τους για τη ζωή στη Σοβιετική Ενωση: «ΕΣΣΔ. Προσδοκίες και πραγματικότητα. Μνήμες που ποτέ δεν σβήνουν». Καταστάλαγμα λοιπόν, και αυτών των αναζητήσεων ως προς τη γραφή και τους μηχανισμούς της, το σημερινό βιβλίο συμπυκνώνει με άλλο ύφος και σε άλλη έκταση στοιχεία και θέματα οικεία, δουλεμένα και προσφιλή.
Οι αναμνήσεις και οι μαρτυρίες διαπλέκονται με την Ιστορία σε μια λεπτή ισορροπία και αποτυπώνουν τις σαφείς διαστάσεις του «χθες» και την αμεσότητα του «τότε». Το «τώρα», με τις διευκρινίσεις και τις επεξεργασίες του, χωρίς ακροβατισμούς, τοποθετείται σ' ένα άλλο επίπεδο, σε μια συχνά παράλληλη ανάγνωση.
Παιδί 2 χρόνων, ο Νίκος, προσφυγόπουλο, έφτασε με την οικογένειά του στην Κρήτη, στο Βαμβακόπουλο και πολιτογραφήθηκε Κρητικός. Ο πόλεμος και η γερμανική κατοχή τον βρίσκουν νιόφερτο στην Αθήνα, φοιτητή στην Ανωτάτη Εμπορική. Δεν έμελλε, όπως και τόσοι άλλοι, να την τελειώσει ποτέ. Το πτυχίο των Οικονομικών Επιστημών θα το έπαιρνε είκοσι πέντε χρόνια αργότερα στην Τασκένδη. Στο μεσοδιάστημα, αν μπορεί να ονομαστεί έτσι μια εικοσιπενταετία και πολύ περισσότερο η συγκεκριμένη, που συντάραξε όχι μόνο την Ελλάδα αλλά ολόκληρο τον κόσμο, αφιέρωσε κυριολεκτικά την ύπαρξή του -και δεν ήταν ο μόνος- στον πιο αγνό σκοπό. Από το καλοκαίρι του 1941, όταν μ' ένα σαπιοκάικο κατάφερε να ξαναβρεθεί στα Χανιά, υπηρέτησε απλά, όπως μας λέει ο ίδιος, το όραμά του, «που μπορεί να μη βρήκε ώς τώρα δικαίωση», αλλά συνεχίζει να αποτελεί τη μοναδική ελπίδα για την πορεία της ανθρωπότητας».
Στο μάτι του κυκλώνα
Η περιπέτεια αρχίζει με την ένταξη στο ΚΚΕ στην κατοχή και με το φούντωμα των αντιστασιακών οργανώσεων στο νησί. Η δράση πυκνώνει όσο προχωρεί ο χρόνος, όσο διευρύνονται τα καθήκοντα και οι δεσμεύσεις αλλά και όπως μεγαλώνουν οι προσμονές για την επόμενη μέρα, την απελευθέρωση, που για την Κρήτη καθυστερεί. Γιατί, αν η Ελλάδα ελευθερώθηκε και συνταράσσεται από τα Δεκεμβριανά, οι Γερμανοί δεν θα εγκαταλείψουν τα Χανιά παρά τον Ιούλιο του 1945, για να μεταφερθεί κι εκεί, με τις όποιες ιδιαιτερότητες, το μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας σταδιακά κλιμακούμενο οξύ πολιτικό κλίμα.
Κομματικό στέλεχος του ΚΚΕ και γραμματέας του Εργατικού Κέντρου της πόλης, ο Νίκος συλλαμβάνεται τον Οκτώβριο 1946 και από το 1947 βγαίνει στο βουνό. Εκεί γνωρίζεται με την Αργυρώ, μια ΕΠΟΝίτισσα που η «ένταξη του αδελφού στο ΚΚΕ και της οικογένειας στο ΕΑΜ, την έφερε στο μάτι του κυκλώνα». «Δεν απειλούμουν μόνο απ' τη σύλληψη και την ομηρία σε κάποιο νησί», λέει η Αργυρώ. «Εκείνοι -οι παρακρατικοί ήταν ο νόμος και η εξουσία- όποια κοπέλα ήθελαν ήταν δικιά τους. Αρπαζαν και βίαζαν, όπως βασάνιζαν και δολοφονούσαν χωρίς τιμωρία». Κόρη εύπορης οικογένειας, στο μόνο που μπορούσε να ελπίζει ήταν ένας υποχρεωτικός γάμος μ' έναν από τους «παρακρατικούς». Ετσι, το κοριτσόπουλο προτίμησε το βουνό, στα χνάρια και κάτω απ' τον ίσκιο του μεγάλου αδελφού.
Οι βίοι έγιναν παράλληλοι στα Λευκά Ορη στη Δυτική Κρήτη μέσα στην «καταιγίδα», στο μολύβι και στο αίμα του εμφύλιου πόλεμου, σε μάχες άνισες στο οροπέδιο του Ομαλού και στο φαράγγι της Σαμαριάς: η Αργυρώ μαχήτρια του Δημοκρατικού Στρατού, ο Νίκος σε θέσεις ευθύνης και στη συνέχεια «δεύτερος» καπετάνιος μετά τη Βαγγελιώ Κλάδου. Τα γεγονότα στην ηπειρωτική Ελλάδα οδήγησαν και την Κρήτη στη σύγκρουση. Μέσα στην ασφυκτική πίεση, χωρίς εφόδια και τροφή, με στηρίγματα τους βοσκούς, που κι αυτοί ξέκοβαν καθημερινά, με καταφύγια τα βράχια, τους γκρεμούς και τις σπηλιές, χωρίς περιθώριο διαφυγής και με μοναδική εναλλακτική λύση την παράδοση, οι μεγάλες απώλειες του Δημοκρατικού Στρατού στην Κρήτη ηχούν φυσιολογικές. Εκείνο που εκπλήσσει είναι το πώς ένα τμήμα του επιβίωσε, πώς επιβίωσαν αυτοί οι αντάρτες, ακόμη και μετά την ήττα και την υποχώρηση του κύριου όγκου των δυνάμεων από τη Βόρεια Ελλάδα, και ακόμη περισσότερο πώς συνέχισαν να αγωνίζονται.
Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες άρχιζε ένα επόμενο κεφάλαιο ζωής και δράσης: η δωδεκαετής παρανομία, «τότε που φοβόμασταν το φως της ημέρας», όπως λένε. Υπεύθυνοι για την ανασυγκρότηση παράνομων πυρήνων και στη συνέχεια των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ στα Χανιά, με τους «χαφιέδες» και τη Χωροφυλακή να καιροφυλαχτούν αναζητώντας τα ίχνη τους, κρύβονται στο Ακρωτήρι, ενώνουν τις ζωές τους, βγάζουν παράνομα έντυπα, καταφεύγουν σε στάβλους και σε θεμέλια οικοδομών και κυκλοφορούν το βράδυ με χίλιους κινδύνους κι άλλες τόσες προφυλάξεις στα Χανιά για τις απαραίτητες κομματικές επαφές.
Η συνέχεια της ιστορίας, η φυγάδευση των «6 κυνηγημένων» Κρητικών το 1962 με καΐκι στην Ιταλία και από εκεί με συνδέσμους στις Ανατολικές Χώρες, η απόφαση εγκατάστασης στην Τασκένδη, είναι γνωστή γιατί, ξεπερνώντας τους ίδιους, πέρασε στη χώρα των θρύλων της Αριστεράς. Υποδειγματικοί αγωνιστές προτίμησαν να βρεθούν στη χώρα όπου πίστεψαν ότι πραγματώνεται το όραμά τους για να διαψευστούν ταχύτατα αλλά και για να γνωρίσουν τη σκληρότητα του κόμματος και τις απογοητεύσεις της διάσπασης.
Καρπός της ιδιαίτερης σχέσης των δύο, το βιβλίο σέβεται τις πραγματικότητες που χαρακτήρισαν τη συγκεκριμένη εποχή, αποδέχεται τους ανθρώπους όπως ήταν και τα πράγματα όπως συνέβησαν. Απόλυτα σαφές ως προς τις απόψεις που κομίζει, δεν καταγγέλλει. Διέπεται από την ανάγκη κατανόησης και την αναζητά, χωρίς να σχετικοποιεί, μέσα σε σχέσεις, από τις πλέον δεδομένες και αναμφισβήτητες στις πιο απόμακρες και αμφισβητήσιμες. Πραγματεύεται πρωτίστως τους διάφορους τύπους σχέσεων στα διαφορετικά τους επίπεδα.
Ιστορία και ταυτόχρονα ανεκτίμητη πηγή για την Ιστορία, το εγχείρημα των Κοκοβλήδων, που διατρέχει 40 χρόνια της σύγχρονης Ιστορίας μας, δεν αποτιμά συνολικά την πορεία της Αριστεράς, δεν εστιάζει στα προβλήματα και στα λάθη της, δεν αποδίδει ευθύνες και δεν αναζητά ενόχους. Ασχολείται με τον άνθρωπο, στις μεγάλες και λιγότερο στις μικρές του στιγμές, με τα συναισθήματα και με τις ανθρώπινες σχέσεις. Πραγματεύεται τη σχέση με το Κόμμα και το αίσθημα καθήκοντος, με το χρέος και την κομματικότητα. Καθρεφτίζει τη σχέση με τη φύση και με τον τόπο, με την Κρήτη, από τις γαλήνιες στις πιο τραχιές μεταλλάξεις της. Τέλος, αναζητά τη σχέση των ανθρώπων με την ίδια την Ιστορία τους.
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Ελευθεροτυπία ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 16/05/2003
Αλλος δρόμος δεν υπήρχε
«ΠΟΛΥΤΥΠΟ», ΣΕΛ. 594
allos-dromos-den-ypirxe.blogspot.com
Σαν μυθιστόρημα ...
Οταν οι αναμνήσεις διαπλέκονται με την Ιστορία και αποτυπώνουν τις διαστάσεις του «χθες» και την αμεσότητα του «τότε»
Μαρτυρία και βιωματική κατάθεση, ζώσα ιστορία και κατάθεση ψυχής, το βιβλίο του Νίκου και της Αργυρώς Κοκοβλή αποτελεί μια ουσιαστική συμβολή στην ιστορία της ελληνικής Αριστεράς και μια παρακαταθήκη αγώνων, συνέπειας και ήθους. Το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία των μακρών αυτοβιογραφικών απομνημονευμάτων. Πρόκειται καλύτερα για ένα διπλό αυτοβιογραφικό κείμενο όπου οι συγγραφείς, μαζί αλλά και αυτόνομα, καταθέτουν τις προσωπικές εμπειρίες τους και καταγράφουν την κοινή διαδρομή σε στιγμές κρίσιμες και καθοριστικές για τις τύχες των Ελλήνων κομμουνιστών. Εμπειρίες και διαδρομές όπου η συγκυρία και η απόσταση, η θάλασσα και ο αποκλεισμός, προσέδωσαν τα χαρακτηριστικά της μοναδικότητας καθώς και μια ιδιότυπη διάρκεια που αντιπάλεψε με το χρόνο, προσδίδοντας στη μαρτυρία μυθιστορηματική πλοκή και διάσταση, όπως μυθιστορηματική είναι και η ζωή τους.
Γράφουν σήμερα για τη ζωή αυτή, μια ζωή ταραγμένη αλλά και ήρεμη, μια ζωή επικίνδυνη αλλά και σταθερή, και παράλληλα προσθέτουν καινούργιες και άγνωστες σελίδες στο έπος της Αριστεράς. Διατρέχοντας τον ιστορικό χρόνο με νηφαλιότητα, αναδεικνύουν με ήπιους τόνους τις δικές τους μοναδικές διαδρομές και αναστοχάζονται για όσα έζησαν, για όσα πέρασαν, για όσα κατάλαβαν, χωρίς πίκρα, με τη βεβαιότητα ότι «άλλος δρόμος δεν υπήρχε».
Λιτότητα και ποιητικότητα
Η αναδρομική εξιστόρηση, από ανθρώπους που έζησαν αυτά που αφηγούνται, δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Εμπεριέχει κινδύνους και παγίδες όπως η αποσπασματικότητα και κυρίως οι μεταγενέστερες επεξεργασίες και συνειδητοποιήσεις, που εμπλέκονται στη μαρτυρία αλλοιώνοντας συχνά τις εκτιμήσεις για τα γεγονότα, καθώς ο χρόνος της γραφής διαμεσολαβείται από αυτά που ακολούθησαν, από την ύστερη γνώση. Συχνά το «τότε» χάνεται από ένα μεταγενέστερο και συνολικό «χθες». Κι εξίσου συχνά, το «τώρα» που ορίζεται από το χρόνο της γραφής επικυριαρχεί στο χρόνο της αφήγησης, στο «χθες» και στο «τότε». Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ένας ακόμη κίνδυνος υπήρχε. Καθώς η εξιστόρηση πλέκεται από δύο αφηγητές, το ποιος μιλά, κάθε φορά, δεν είναι μόνο ζήτημα τεχνικής διαχείρισης του λόγου αλλά ισορροπίας του κειμένου και της αφήγησης. Οι συγγραφείς νομίζω ότι δεν έχασαν αυτά τα στοιχήματα. Στην αναδρομική τους εξιστόρηση, τα ομιλώντα υποκείμενα ξετυλίγουν ισόρροπα και αρμονικά το κουβάρι της προσωπικής ζωής μέχρι να φθάσουν στην κοινή πορεία, τονίζουν τα διαφορετικά βιώματα και τις συγκλίνουσες πορείες και συνομιλούν με το δικό τους γνωστό εσωτερικό διάλογο, για τις κοινές στιγμές. Διαβάζοντας το βιβλίο, ακούς και νιώθεις τις φωνές: το λιτό και αυστηρό λόγο του Νίκου, αισθάνεσαι την εκφραστικότητα, την ποιητικότητα της Αργυρώς. Είναι αυτές οι φωνές, με τις ποιότητες και τα χαρίσματα που έχει η κάθε μια, αλλά και με τη συμπληρωματικότητα που τις χαρακτηρίζει, που οργανώνουν με μαεστρία το βιβλίο τους και την αφήγησή τους. Και είναι αυτές οι ίδιες φωνές συντονισμένες στην ίδια κλίμακα και νότα, που γίνονται μια φωνή όταν η γραφή φτάσει στην ακμή της, στις κρίσιμες καμπές, στις στιγμές των μεγάλων αποφάσεων, στην ώρα της τοποθέτησης απέναντι στους άλλους και στους χρόνους του απολογισμού.
Δεν πρόκειται μόνο για χάρισμα αλλά και για εμπειρία και οικείωση προς τη γραφή. Με το ψευδώνυμο Νίκος και Αργυρώ Μαδαρίτη, από τα χρόνια της παρανομίας στην Κρήτη, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στις στήλες της Επιθεώρησης Τέχνης, το 1962, με το διήγημά τους «Βάσανα και καημοί». Με το ίδιο ψευδώνυμο και διατηρώντας ως γενικό τίτλο αυτόν του πρώτου διηγήματος, εξέδωσαν στο Βουκουρέστι, το 1966, συλλογή διηγημάτων τους. Μετά τον επαναπατρισμό τους παρέδωσαν τη συλλογή διηγήσεων «Αληθινές ιστορίες. Στα βουνά της Κρήτης και στην Παρανομία» και πιο πρόσφατα τις εμπειρίες και τις σκέψεις τους για τη ζωή στη Σοβιετική Ενωση: «ΕΣΣΔ. Προσδοκίες και πραγματικότητα. Μνήμες που ποτέ δεν σβήνουν». Καταστάλαγμα λοιπόν, και αυτών των αναζητήσεων ως προς τη γραφή και τους μηχανισμούς της, το σημερινό βιβλίο συμπυκνώνει με άλλο ύφος και σε άλλη έκταση στοιχεία και θέματα οικεία, δουλεμένα και προσφιλή.
Οι αναμνήσεις και οι μαρτυρίες διαπλέκονται με την Ιστορία σε μια λεπτή ισορροπία και αποτυπώνουν τις σαφείς διαστάσεις του «χθες» και την αμεσότητα του «τότε». Το «τώρα», με τις διευκρινίσεις και τις επεξεργασίες του, χωρίς ακροβατισμούς, τοποθετείται σ' ένα άλλο επίπεδο, σε μια συχνά παράλληλη ανάγνωση.
Παιδί 2 χρόνων, ο Νίκος, προσφυγόπουλο, έφτασε με την οικογένειά του στην Κρήτη, στο Βαμβακόπουλο και πολιτογραφήθηκε Κρητικός. Ο πόλεμος και η γερμανική κατοχή τον βρίσκουν νιόφερτο στην Αθήνα, φοιτητή στην Ανωτάτη Εμπορική. Δεν έμελλε, όπως και τόσοι άλλοι, να την τελειώσει ποτέ. Το πτυχίο των Οικονομικών Επιστημών θα το έπαιρνε είκοσι πέντε χρόνια αργότερα στην Τασκένδη. Στο μεσοδιάστημα, αν μπορεί να ονομαστεί έτσι μια εικοσιπενταετία και πολύ περισσότερο η συγκεκριμένη, που συντάραξε όχι μόνο την Ελλάδα αλλά ολόκληρο τον κόσμο, αφιέρωσε κυριολεκτικά την ύπαρξή του -και δεν ήταν ο μόνος- στον πιο αγνό σκοπό. Από το καλοκαίρι του 1941, όταν μ' ένα σαπιοκάικο κατάφερε να ξαναβρεθεί στα Χανιά, υπηρέτησε απλά, όπως μας λέει ο ίδιος, το όραμά του, «που μπορεί να μη βρήκε ώς τώρα δικαίωση», αλλά συνεχίζει να αποτελεί τη μοναδική ελπίδα για την πορεία της ανθρωπότητας».
Στο μάτι του κυκλώνα
Η περιπέτεια αρχίζει με την ένταξη στο ΚΚΕ στην κατοχή και με το φούντωμα των αντιστασιακών οργανώσεων στο νησί. Η δράση πυκνώνει όσο προχωρεί ο χρόνος, όσο διευρύνονται τα καθήκοντα και οι δεσμεύσεις αλλά και όπως μεγαλώνουν οι προσμονές για την επόμενη μέρα, την απελευθέρωση, που για την Κρήτη καθυστερεί. Γιατί, αν η Ελλάδα ελευθερώθηκε και συνταράσσεται από τα Δεκεμβριανά, οι Γερμανοί δεν θα εγκαταλείψουν τα Χανιά παρά τον Ιούλιο του 1945, για να μεταφερθεί κι εκεί, με τις όποιες ιδιαιτερότητες, το μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας σταδιακά κλιμακούμενο οξύ πολιτικό κλίμα.
Κομματικό στέλεχος του ΚΚΕ και γραμματέας του Εργατικού Κέντρου της πόλης, ο Νίκος συλλαμβάνεται τον Οκτώβριο 1946 και από το 1947 βγαίνει στο βουνό. Εκεί γνωρίζεται με την Αργυρώ, μια ΕΠΟΝίτισσα που η «ένταξη του αδελφού στο ΚΚΕ και της οικογένειας στο ΕΑΜ, την έφερε στο μάτι του κυκλώνα». «Δεν απειλούμουν μόνο απ' τη σύλληψη και την ομηρία σε κάποιο νησί», λέει η Αργυρώ. «Εκείνοι -οι παρακρατικοί ήταν ο νόμος και η εξουσία- όποια κοπέλα ήθελαν ήταν δικιά τους. Αρπαζαν και βίαζαν, όπως βασάνιζαν και δολοφονούσαν χωρίς τιμωρία». Κόρη εύπορης οικογένειας, στο μόνο που μπορούσε να ελπίζει ήταν ένας υποχρεωτικός γάμος μ' έναν από τους «παρακρατικούς». Ετσι, το κοριτσόπουλο προτίμησε το βουνό, στα χνάρια και κάτω απ' τον ίσκιο του μεγάλου αδελφού.
Οι βίοι έγιναν παράλληλοι στα Λευκά Ορη στη Δυτική Κρήτη μέσα στην «καταιγίδα», στο μολύβι και στο αίμα του εμφύλιου πόλεμου, σε μάχες άνισες στο οροπέδιο του Ομαλού και στο φαράγγι της Σαμαριάς: η Αργυρώ μαχήτρια του Δημοκρατικού Στρατού, ο Νίκος σε θέσεις ευθύνης και στη συνέχεια «δεύτερος» καπετάνιος μετά τη Βαγγελιώ Κλάδου. Τα γεγονότα στην ηπειρωτική Ελλάδα οδήγησαν και την Κρήτη στη σύγκρουση. Μέσα στην ασφυκτική πίεση, χωρίς εφόδια και τροφή, με στηρίγματα τους βοσκούς, που κι αυτοί ξέκοβαν καθημερινά, με καταφύγια τα βράχια, τους γκρεμούς και τις σπηλιές, χωρίς περιθώριο διαφυγής και με μοναδική εναλλακτική λύση την παράδοση, οι μεγάλες απώλειες του Δημοκρατικού Στρατού στην Κρήτη ηχούν φυσιολογικές. Εκείνο που εκπλήσσει είναι το πώς ένα τμήμα του επιβίωσε, πώς επιβίωσαν αυτοί οι αντάρτες, ακόμη και μετά την ήττα και την υποχώρηση του κύριου όγκου των δυνάμεων από τη Βόρεια Ελλάδα, και ακόμη περισσότερο πώς συνέχισαν να αγωνίζονται.
Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες άρχιζε ένα επόμενο κεφάλαιο ζωής και δράσης: η δωδεκαετής παρανομία, «τότε που φοβόμασταν το φως της ημέρας», όπως λένε. Υπεύθυνοι για την ανασυγκρότηση παράνομων πυρήνων και στη συνέχεια των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ στα Χανιά, με τους «χαφιέδες» και τη Χωροφυλακή να καιροφυλαχτούν αναζητώντας τα ίχνη τους, κρύβονται στο Ακρωτήρι, ενώνουν τις ζωές τους, βγάζουν παράνομα έντυπα, καταφεύγουν σε στάβλους και σε θεμέλια οικοδομών και κυκλοφορούν το βράδυ με χίλιους κινδύνους κι άλλες τόσες προφυλάξεις στα Χανιά για τις απαραίτητες κομματικές επαφές.
Η συνέχεια της ιστορίας, η φυγάδευση των «6 κυνηγημένων» Κρητικών το 1962 με καΐκι στην Ιταλία και από εκεί με συνδέσμους στις Ανατολικές Χώρες, η απόφαση εγκατάστασης στην Τασκένδη, είναι γνωστή γιατί, ξεπερνώντας τους ίδιους, πέρασε στη χώρα των θρύλων της Αριστεράς. Υποδειγματικοί αγωνιστές προτίμησαν να βρεθούν στη χώρα όπου πίστεψαν ότι πραγματώνεται το όραμά τους για να διαψευστούν ταχύτατα αλλά και για να γνωρίσουν τη σκληρότητα του κόμματος και τις απογοητεύσεις της διάσπασης.
Καρπός της ιδιαίτερης σχέσης των δύο, το βιβλίο σέβεται τις πραγματικότητες που χαρακτήρισαν τη συγκεκριμένη εποχή, αποδέχεται τους ανθρώπους όπως ήταν και τα πράγματα όπως συνέβησαν. Απόλυτα σαφές ως προς τις απόψεις που κομίζει, δεν καταγγέλλει. Διέπεται από την ανάγκη κατανόησης και την αναζητά, χωρίς να σχετικοποιεί, μέσα σε σχέσεις, από τις πλέον δεδομένες και αναμφισβήτητες στις πιο απόμακρες και αμφισβητήσιμες. Πραγματεύεται πρωτίστως τους διάφορους τύπους σχέσεων στα διαφορετικά τους επίπεδα.
Ιστορία και ταυτόχρονα ανεκτίμητη πηγή για την Ιστορία, το εγχείρημα των Κοκοβλήδων, που διατρέχει 40 χρόνια της σύγχρονης Ιστορίας μας, δεν αποτιμά συνολικά την πορεία της Αριστεράς, δεν εστιάζει στα προβλήματα και στα λάθη της, δεν αποδίδει ευθύνες και δεν αναζητά ενόχους. Ασχολείται με τον άνθρωπο, στις μεγάλες και λιγότερο στις μικρές του στιγμές, με τα συναισθήματα και με τις ανθρώπινες σχέσεις. Πραγματεύεται τη σχέση με το Κόμμα και το αίσθημα καθήκοντος, με το χρέος και την κομματικότητα. Καθρεφτίζει τη σχέση με τη φύση και με τον τόπο, με την Κρήτη, από τις γαλήνιες στις πιο τραχιές μεταλλάξεις της. Τέλος, αναζητά τη σχέση των ανθρώπων με την ίδια την Ιστορία τους.
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Ελευθεροτυπία ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 16/05/2003
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)