Ημερομηνία δημοσίευσης: 17/04/2011
από τον ΑΝΤΑΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗ
Δέκα βιβλία από τη νέα σοδειά που κυκλοφόρησαν μόλις πριν από λίγο καιρό και περιμένουν να αποσπάσουν την προσοχή σας. Για καλό Πάσχα και καλά διαβάσματα.
* Ρουμάνικα διηγήματα. Ένας μεγάλος συγγραφέας που στην Ελλάδα δεν βρήκε ακόμα το κοινό που του αξίζει. Μια σειρά διηγημάτων όπου το καθημερινό μπλέκεται με το μεγαλειώδες, το τραγικό με το κωμικό, το έπος με τους χαμηλούς τόνους, η βία με την ανθρώπινη συνθήκη. Ένα βιβλίο για τους λάτρεις της καλής λογοτεχνίας αλλά και γι' αυτούς που πιστεύουν ότι η μνήμη είναι απαραίτητο στοιχείο του ανθρώπινου πολιτισμού. Νόρμαν Μάνεα, «Οκτώβρης, οχτώ το πρωί» (μτφρ. Ισμήνη Καπάνταη, εκδ. Καστανιώτη).
* Αμερικάνικο αστυνομικό. Τέλη της δεκαετίας του '60 στις ΗΠΑ: Οι Μαύροι Πάνθηρες, η δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι, η αντικομμουνιστική υστερία, τα λατινοαμερικάνικα πραξικοπήματα του Χούβερ, η άνοδος του Νίξον. Και διεφθαρμένοι αστυνομικοί, και ερωτύλες γκόμενες, και αδίστακτοι πράκτορες. Πολλοί θα έχετε ήδη αναγνωρίσει το στιλ του συγγραφέα, του Τζέημς Ελρόυ. Αυτό το πολυσέλιδο «Το αίμα δεν σταματάει ποτέ» (μτφρ. Ανδρέας Αποστολίδης, εκδ. Άγρα) θεωρείται από τα πολύ καλά του βιβλία.
* Φλαμανδικό μυθιστόρημα. Και πάλι μια σημαντική φέτα ιστορίας σε ένα χορταστικό μυθιστόρημα. Εβραίοι που διασώθηκαν από το Ολοκαύτωμα, πυρηνικοί επιστήμονες, σκηνοθέτριες πορνογραφικών ταινιών, σύγχρονα πειράματα που θέλουν να ανακαλύψουν τα μυστικά του σύμπαντος: ο Πάουλ Βεράχεν σε αυτό το «Omega minor» (μτφρ. Ινώ Μπαλτά, εκδ. Πόλις) ανακατεύει όλα αυτά (και πολλά άλλα) ετερόκλητα στοιχεία για να απαντήσει σε ένα απλό ερώτημα: Μα γιατί συνεχίζεται ο πόλεμος στον κόσμο;
* Ισπανικός σουρεαλισμός. Ο Καρλ Μαρξ ανακαλύπτει ότι κανείς πλέον δεν δίνει βάση στις θεωρίες του και όλοι τον λοιδορούν: οι δημοσιογράφοι τον κατηγορούν για τα γκουλάγκ, οι Αλβανοί μετανάστες του φωνάζουν «ζήτω η Αμερική», οι φεμινίστριες δεν θέλουν να τον ξέρουν, οι χρηματιστές τον αγνοούν. Το μυθιστόρημα «Οικογένεια Καρλ Μαρξ» (μτφρ. Κατερίνα Ρούφου, εκδ. Κέδρος) του Ισπανού Χουάν Γκοϊτισόλο θα άρεσε σίγουρα στον Μπουνιουέλ. Θα είχε πλάκα όμως να το διάβαζαν και κάποιοι θρησκόληπτοι της πολιτικής.
* Αγγλικό νουάρ. Από τα νέα, σπουδαία ταλέντα που έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια η Βρετανία, η Σάρα Ουότερς έχει αρχίσει να δημιουργεί και στην Ελλάδα τους φανατικούς οπαδούς της. Στο νέο της μυθιστόρημα «Ανήλικος επισκέπτης» (μτφρ. Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Καστανιώτη) αλλάζει ύφος και κλέβει στοιχεία από την παράδοση των φαντασμάτων για να διηγηθεί μια απολαυστική ιστορία. Διασκεδαστικό και ελαφρώς ανατριχιαστικό.
* Αμερικάνικο μπεστ-σέλερ. Οι Αμερικανοί κριτικοί έψαλλαν ωσαννά για το νέο αυτό μυθιστόρημα του Τζόναθαν Φράνζεν, ανακηρύσσοντας τον συγγραφέα πρόσωπο της χρονιάς. Στο «Ελευθερία» (Ρένα Χάτχουτ, εκδ. Ωκεανίδα) ο Φράνζεν περιγράφει τη δυσκολία της μεσοαστικής Αμερικής να ζήσει στη διαρκώς αυξανόμενη σύγχυση των ημερών μας. Από τα μυθιστορήματα που κάθονται στην καλή αφηγηματική αμερικανική παράδοση.
* Ιταλικό νυχτερινό. Το νυχτερινό αυτό γράφτηκε από έναν Ιταλό αλλά διαδραματίζεται στην Ινδία. Και είναι αποσπασματικό, μυστικοπαθές, γεμάτο ανεπιτήδευτη γοητεία. Από τα πιο συναρπαστικά έργα του Αντόνιο Ταμπούκι, το «Νυχτερινό στην Ινδία» (εκδ. Άγρα) είναι ταυτόχρονα ένα ταξίδι ανάμεσα σε σκιές, η αναζήτηση μιας ταυτότητας, μια πινακοθήκη από παράξενα πρόσωπα και η ιστορία φευγαλέων συναντήσεων που δεν θα ολοκληρωθούν ποτέ.
* Δοκίμια από τη Σερβία. Ο Ντανίλο Κις (1935-1989) εξακολουθεί να θεωρείται η κατ' εξοχήν πρωτοποριακή φωνή της σερβικής λογοτεχνίας. Στη συλλογή «Homo poeticus» (μτφρ. Ισμήνη Ραντούλοβιτς, εκδ. Scripta) ο Κις λέει την άποψή του για θέματα που αφορούν την ιστορία και τη θεωρία της λογοτεχνίας, με ένα προσωπικό και συχνά καταγγελτικό ύφος -το ύφος που χρησιμοποίησε και στα λογοτεχνικά του έργα. Σκέψη που παραμένει ζωντανή και επίκαιρη, για θιασώτες του είδους.
* Ελληνικά κείμενα. Μικρά κείμενα, σχεδόν σπαράγματα παράταιρα μεταξύ τους, που όμως δημιουργούν τον δικό τους μικρόκοσμο και ζουν ηδονικά μέσα σ' αυτόν. Το «Σάββατο» του Γιώργου Χρονά (εκδ. Οδός Πανός) σε παίρνει από το χέρι ήδη από την πρώτη σελίδα και σε ξεναγεί σε σημαντικές ή ασήμαντες στάσεις. Μερικές φορές συναντάς και πρόσωπα που αγάπησες και εξακολουθείς να αγαπάς, όπως τον Πιερ Πάολο Παζολίνι ή τον Μάνο Χατζιδάκι. Και τότε νιώθεις ότι, μέσα σ' όλο αυτόν τον χαμό που ζούμε, υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα θεωρούν την αισθαντικότητα προσόν.
* Ελληνική μελέτη. Από τα σημαντικά έργα των τελευταίων χρόνων, το βιβλίο του Νίκου Κ. Αλιβιζάτου «Το σύνταγμα και οι εχθροί του στη νεοελληνική ιστορία. 1800-2010» (εκδ. Πόλις) ασφαλώς δεν μπορεί να χωρέσει σε μια παρουσίαση λίγων μόνο γραμμών. Μελετώντας τους λόγους που έσπρωξαν συχνά τους Έλληνες να αντιμετωπίζουν το Σύνταγμα ως ένα αναγκαίο κακό, ο Αλιβιζάτος προσπαθεί να αναλύσει και το γιατί φτάσαμε ως κράτος στην κατάσταση που φτάσαμε, αφού πεποίθηση του συγγραφέα είναι ότι «δεν μπορεί να είναι κανείς σήμερα καλός ιστορικός, πολιτικός επιστήμονας ή κοινωνιολόγος, αν δεν είναι σε θέση να διαβάσει έναν νόμο ή να συλλάβει το νόημα μιας δικαστικής απόφασης».
Δέκα βιβλία από τη νέα σοδειά που κυκλοφόρησαν μόλις πριν από λίγο καιρό και περιμένουν να αποσπάσουν την προσοχή σας. Για καλό Πάσχα και καλά διαβάσματα.
* Ρουμάνικα διηγήματα. Ένας μεγάλος συγγραφέας που στην Ελλάδα δεν βρήκε ακόμα το κοινό που του αξίζει. Μια σειρά διηγημάτων όπου το καθημερινό μπλέκεται με το μεγαλειώδες, το τραγικό με το κωμικό, το έπος με τους χαμηλούς τόνους, η βία με την ανθρώπινη συνθήκη. Ένα βιβλίο για τους λάτρεις της καλής λογοτεχνίας αλλά και γι' αυτούς που πιστεύουν ότι η μνήμη είναι απαραίτητο στοιχείο του ανθρώπινου πολιτισμού. Νόρμαν Μάνεα, «Οκτώβρης, οχτώ το πρωί» (μτφρ. Ισμήνη Καπάνταη, εκδ. Καστανιώτη).
* Αμερικάνικο αστυνομικό. Τέλη της δεκαετίας του '60 στις ΗΠΑ: Οι Μαύροι Πάνθηρες, η δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι, η αντικομμουνιστική υστερία, τα λατινοαμερικάνικα πραξικοπήματα του Χούβερ, η άνοδος του Νίξον. Και διεφθαρμένοι αστυνομικοί, και ερωτύλες γκόμενες, και αδίστακτοι πράκτορες. Πολλοί θα έχετε ήδη αναγνωρίσει το στιλ του συγγραφέα, του Τζέημς Ελρόυ. Αυτό το πολυσέλιδο «Το αίμα δεν σταματάει ποτέ» (μτφρ. Ανδρέας Αποστολίδης, εκδ. Άγρα) θεωρείται από τα πολύ καλά του βιβλία.
* Φλαμανδικό μυθιστόρημα. Και πάλι μια σημαντική φέτα ιστορίας σε ένα χορταστικό μυθιστόρημα. Εβραίοι που διασώθηκαν από το Ολοκαύτωμα, πυρηνικοί επιστήμονες, σκηνοθέτριες πορνογραφικών ταινιών, σύγχρονα πειράματα που θέλουν να ανακαλύψουν τα μυστικά του σύμπαντος: ο Πάουλ Βεράχεν σε αυτό το «Omega minor» (μτφρ. Ινώ Μπαλτά, εκδ. Πόλις) ανακατεύει όλα αυτά (και πολλά άλλα) ετερόκλητα στοιχεία για να απαντήσει σε ένα απλό ερώτημα: Μα γιατί συνεχίζεται ο πόλεμος στον κόσμο;
* Ισπανικός σουρεαλισμός. Ο Καρλ Μαρξ ανακαλύπτει ότι κανείς πλέον δεν δίνει βάση στις θεωρίες του και όλοι τον λοιδορούν: οι δημοσιογράφοι τον κατηγορούν για τα γκουλάγκ, οι Αλβανοί μετανάστες του φωνάζουν «ζήτω η Αμερική», οι φεμινίστριες δεν θέλουν να τον ξέρουν, οι χρηματιστές τον αγνοούν. Το μυθιστόρημα «Οικογένεια Καρλ Μαρξ» (μτφρ. Κατερίνα Ρούφου, εκδ. Κέδρος) του Ισπανού Χουάν Γκοϊτισόλο θα άρεσε σίγουρα στον Μπουνιουέλ. Θα είχε πλάκα όμως να το διάβαζαν και κάποιοι θρησκόληπτοι της πολιτικής.
* Αγγλικό νουάρ. Από τα νέα, σπουδαία ταλέντα που έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια η Βρετανία, η Σάρα Ουότερς έχει αρχίσει να δημιουργεί και στην Ελλάδα τους φανατικούς οπαδούς της. Στο νέο της μυθιστόρημα «Ανήλικος επισκέπτης» (μτφρ. Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Καστανιώτη) αλλάζει ύφος και κλέβει στοιχεία από την παράδοση των φαντασμάτων για να διηγηθεί μια απολαυστική ιστορία. Διασκεδαστικό και ελαφρώς ανατριχιαστικό.
* Αμερικάνικο μπεστ-σέλερ. Οι Αμερικανοί κριτικοί έψαλλαν ωσαννά για το νέο αυτό μυθιστόρημα του Τζόναθαν Φράνζεν, ανακηρύσσοντας τον συγγραφέα πρόσωπο της χρονιάς. Στο «Ελευθερία» (Ρένα Χάτχουτ, εκδ. Ωκεανίδα) ο Φράνζεν περιγράφει τη δυσκολία της μεσοαστικής Αμερικής να ζήσει στη διαρκώς αυξανόμενη σύγχυση των ημερών μας. Από τα μυθιστορήματα που κάθονται στην καλή αφηγηματική αμερικανική παράδοση.
* Ιταλικό νυχτερινό. Το νυχτερινό αυτό γράφτηκε από έναν Ιταλό αλλά διαδραματίζεται στην Ινδία. Και είναι αποσπασματικό, μυστικοπαθές, γεμάτο ανεπιτήδευτη γοητεία. Από τα πιο συναρπαστικά έργα του Αντόνιο Ταμπούκι, το «Νυχτερινό στην Ινδία» (εκδ. Άγρα) είναι ταυτόχρονα ένα ταξίδι ανάμεσα σε σκιές, η αναζήτηση μιας ταυτότητας, μια πινακοθήκη από παράξενα πρόσωπα και η ιστορία φευγαλέων συναντήσεων που δεν θα ολοκληρωθούν ποτέ.
* Δοκίμια από τη Σερβία. Ο Ντανίλο Κις (1935-1989) εξακολουθεί να θεωρείται η κατ' εξοχήν πρωτοποριακή φωνή της σερβικής λογοτεχνίας. Στη συλλογή «Homo poeticus» (μτφρ. Ισμήνη Ραντούλοβιτς, εκδ. Scripta) ο Κις λέει την άποψή του για θέματα που αφορούν την ιστορία και τη θεωρία της λογοτεχνίας, με ένα προσωπικό και συχνά καταγγελτικό ύφος -το ύφος που χρησιμοποίησε και στα λογοτεχνικά του έργα. Σκέψη που παραμένει ζωντανή και επίκαιρη, για θιασώτες του είδους.
* Ελληνικά κείμενα. Μικρά κείμενα, σχεδόν σπαράγματα παράταιρα μεταξύ τους, που όμως δημιουργούν τον δικό τους μικρόκοσμο και ζουν ηδονικά μέσα σ' αυτόν. Το «Σάββατο» του Γιώργου Χρονά (εκδ. Οδός Πανός) σε παίρνει από το χέρι ήδη από την πρώτη σελίδα και σε ξεναγεί σε σημαντικές ή ασήμαντες στάσεις. Μερικές φορές συναντάς και πρόσωπα που αγάπησες και εξακολουθείς να αγαπάς, όπως τον Πιερ Πάολο Παζολίνι ή τον Μάνο Χατζιδάκι. Και τότε νιώθεις ότι, μέσα σ' όλο αυτόν τον χαμό που ζούμε, υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα θεωρούν την αισθαντικότητα προσόν.
* Ελληνική μελέτη. Από τα σημαντικά έργα των τελευταίων χρόνων, το βιβλίο του Νίκου Κ. Αλιβιζάτου «Το σύνταγμα και οι εχθροί του στη νεοελληνική ιστορία. 1800-2010» (εκδ. Πόλις) ασφαλώς δεν μπορεί να χωρέσει σε μια παρουσίαση λίγων μόνο γραμμών. Μελετώντας τους λόγους που έσπρωξαν συχνά τους Έλληνες να αντιμετωπίζουν το Σύνταγμα ως ένα αναγκαίο κακό, ο Αλιβιζάτος προσπαθεί να αναλύσει και το γιατί φτάσαμε ως κράτος στην κατάσταση που φτάσαμε, αφού πεποίθηση του συγγραφέα είναι ότι «δεν μπορεί να είναι κανείς σήμερα καλός ιστορικός, πολιτικός επιστήμονας ή κοινωνιολόγος, αν δεν είναι σε θέση να διαβάσει έναν νόμο ή να συλλάβει το νόημα μιας δικαστικής απόφασης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου