Μια νεαρή που ετοιμάζεται να πάρει πτυχίο διεθνών σχέσεων επιθυμεί να γίνει πουτάνα. Τα καταφέρνει για ένα διάστημα δουλεύοντας σε μπαρ, αργότερα τα παρατάει και διορίζεται σε μια σπουδαία διπλωματική θέση. Εκεί θα υπηρετήσει «παντοιοτρόπως» τον κύριο πρέσβη και έτσι θα ολοκληρωθεί και πάλι με διαφορετικό τρόπο το όνειρό της. Μια άλλη νεαρή άνεργη προκαλεί τον έρωτα του σεΐχη Ομάρ, ο οποίος την παίρνει μαζί του στο Εμιράτο για να ζήσει μια «αληθινή» σαπουνόπερα. Μια φοιτήτρια προσπαθεί να περάσει το τελευταίο μάθημα για το πτυχίο της Νομικής αλλά μπλέκει με έναν αλβανό στρίπερ και δεν ξέρει ποια είναι η κόλαση, τα νομικά ή η ζωή.
Τα περισσότερα διηγήματα της Γαλάτειας Ριζιώτη είναι ιστορίες με ηρωίδες, κυρίως, γυναίκες στην ηλικία περίπου των 35 ετών, οι οποίες βρίσκονται σε μεταιχμιακές καταστάσεις ή σε καταστάσεις απόλυτου τέλματος. Αναζητούν δουλειά, ευτυχία, γάμο, αγάπη, σιγουριά. Θα πεις πολύ συνηθισμένο, τέτοια γράφει και η Ρόζαμουντ Πίλτσερ πάρα πολύ καλά. Ομως αυτές οι ηρωίδες σε ξεγελούν. Νομίζεις ότι μιλούν για κάτι καθημερινό, ίσως ανούσιο και ξαφνικά σου πετάνε μια πεπονόφλουδα, γλιστράς πάνω της και πας κάπου αλλού, για να σηκωθείς γρήγορα και να συνεχίσεις αυτή τη φαινομενικά ανούσια ιστορία ως το επόμενο γλίστρημα. Οι ηρωίδες βλέπουν τη ζωή τους σαν σε καθρέφτη και δεν ξέρεις αν συμμετέχουν σε αυτήν ή όχι.
Τα διηγήματα της Ριζιώτη θυμίζουν τα κομμάτια της τζαζ όπου ο μουσικός αναπτύσσει τη μελωδία, την αφήνει να κυλάει σαν να την παρακολουθεί ενώ παράλληλα τη σχολιάζει, την παρακάμπτει για να πει κάτι άλλο, βάζει καινούργια στοιχεία, επιμένει στα κενά, στις συγκοπές αλλά όλα αυτά ενώ η μελωδία υπάρχει κάπου και συνεχίζει τον δρόμο της. Αυτό το πετυχαίνει η συγγραφέας χρησιμοποιώντας μια αδιόρατη ειρωνεία που κινείται πάνω σε ένα σκοινί προκαλώντας αμφίσημα αισθήματα. Οι σκέψεις των ηρωίδων λοξοδρομούν με μικρά βηματάκια για να υπονομεύσουν την αφήγηση, τόσο λίγο όσο χρειάζεται για να κεντρίσουν τον αναγνώστη και να του πουν «μη χαζεύεις, εδώ υπάρχει και κάτι άλλο!».
Χαρακτηριστικό είναι το ομότιτλο διήγημα με το βιβλίο «Μπαρ Ταρ», όπου η ηρωίδα καθισμένη σε ένα μπαρ προσπαθεί να γράψει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά το μυαλό της απασχολούν τα μικρογεγονότα που συμβαίνουν γύρω της. Η πραγματικότητα, ύπουλη, ήρεμη, την καθορίζει, όπως και την ίδια τη Γαλάτεια Ριζιώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου