Δεν έχει περάσει καιρός που η Παλαιστίνη ήταν πρώτη είδηση
στα κανάλια και τις εφημερίδες. Η Γάζα ήταν στις φλόγες. Μια από τις
πιο ισχυρές πολεμικές μηχανές του κόσμου -του σιωνιστικού κράτους του
Ισραήλ, είχε βαλθεί να συντρίψει μια από τις πιο φτωχές και
πυκνοκατοικημένες γωνιές του πλανήτη. Το «έγκλημα» της Γάζας ήταν ότι
επέμενε να στηρίζει την Αντίσταση στον ισραηλινό κατακτητή. Η Αντίσταση,
με ραχοκοκαλιά την ισλαμική Χαμάς, βγήκε από αυτή τη σύγκρουση με το
κεφάλι ψηλά, ουσιαστικά νικηφόρα.
Ο Νασίμ Αλατράς, δημοσιογράφος και αρθρογράφος, έχει συμμετάσχει ενεργά στο αντιπολεμικό κίνημα και στις καμπάνιες αλληλεγγύης στον αγώνα των Παλαιστίνιων. Συχνά τον έχουμε δει να συμμετέχει ως μεταφραστής ή ομιλητής σε εκδηλώσεις της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο. Με το βιβλίο του «Παλαιστίνη αιτίες και μύθοι Η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή από το 1917» (εκδόσεις ΚΨΜ), προσφέρει μια μεγάλη υπηρεσία σε όσους και όσες παλεύουν ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.
Καταρχήν, γιατί στο βιβλίο παρουσιάζει εξαντλητικά την ιστορία της δυτικής επέμβασης και των ιμπεριαλιστικών μηχανορραφιών στη Μέση Ανατολή, μια ιστορία όπου η ιδεολογία, οι μύθοι του σιωνισμού και της χριστιανικής δεξιάς, και το συμφέρον -τα πετρέλαια- παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο.
Παράλληλα, ο Νασίμ μας παρουσιάζει την ιστορία της αντίστασης σε αυτές τις επεμβάσεις. Αυτό κάνει το βιβλίο του να ξεχωρίζει ακόμα κι από πολύ καλές εργασίες που έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά για την ιστορία της Παλαιστίνης. Από τον πρόλογό του μας «προειδοποιεί» ότι δεν συμφωνεί με μια ερμηνεία της ιστορίας που βασίζεται σε «θεωρίες συνωμοσίας»: τέτοιες ερμηνείες κάνουν τον ιμπεριαλισμό να φαίνεται ανίκητος και όλους εμάς ανίσχυρους.
Νήμα
Η συνέχεια της Αντίστασης των Παλαιστίνιων από τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα - είναι ένα κόκκινο νήμα που διατρέχει το βιβλίο. Το Τέταρτο Μέρος έχει τον χαρακτηριστικό και λιτό τίτλο «Εξεγέρσεις, ήττες, προσφυγιά». Ο Νασίμ εξηγεί πειστικά κάτι που ένα μεγάλο τμήμα της αριστεράς στην Ευρώπη και στην Ελλάδα επιμένει να μην αντιλαμβάνεται: το ρόλο του σιωνιστικού κινήματος με τη δική του ατζέντα για τον αποικισμό της Παλαιστίνης και τη δημιουργία του «Μεγάλου Ισραήλ» η οποία συναντήθηκε με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, πρώτα των Εγγλέζων και κατόπιν των Αμερικανών. Αυτή η πίεση προκάλεσε την αντίσταση των Παλαιστινίων και τις εξεγέρσεις που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια για παράδειγμα αφορά την «Μεγάλη Παλαιστινιακή Επανάσταση 1936-1939: οι πραγματικές αιτίες». Όπως αναφέρει: «Η παρουσία και η πολιτική των Αγγλων κατακτητών και των σιωνιστών αποίκων αποτέλεσαν τη θεμελιακή αιτία για την εκδήλωση κάθε αντίδρασης, είτε οργανωμένης είτε αυθόρμητης. Και η συγκεκριμένη επανάσταση εκδηλώθηκε όταν η οργή εναντίον των πολιτικών και των προθέσεων Αγγλων και σιωνιστών ταγματασφαλιτών έφτασε σε ασυγκράτητο πια σημείο».
Ενας από τους μύθους που καλλιεργεί συστηματικά το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ είναι ότι το παλαιστινιακό κίνημα στα πρώτα του βήματα ήταν υποχείριο των ναζί και του φασισμού. Σήμερα, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Αμερική, όποιος μιλάει για την ανάγκη να πάψει να υπάρχει αυτό το κράτος-απαρτχάιντ εξομοιώνεται με τον Χίτλερ και τους ναζί. Ο Ναζίμ απαντάει σε αυτές τις κατηγορίες, αποκαλύπτοντας τις επιλεκτικές σχέσεις του σιωνιστικού κινήματος με τους φασίστες πριν και κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.
Και η Αριστερά; Γιατί είναι τόσο αδύνατη σήμερα στην Παλαιστίνη και στις περισσότερες αραβικές χώρες; Το βιβλίο εντοπίζει το σημείο-κλειδί που δίνει ένα μεγάλο μέρος της εξήγησης. Είναι η υποστήριξη που έδωσε η Ρωσία του Στάλιν στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ το 1948. Αφού κάνει τη σύγκριση της στάσης του Στάλιν απέναντι στο δεύτερο αντάρτικο στην Ελλάδα, ο Νασίμ συμπεραίνει: «Ο Στάλιν άφησε αβοήθητο ένα καθαρά αριστερό αντάρτικο κίνημα γιατί δεν είχε πιθανότητες νίκης και στήριξε ένα καθαρά θρησκευτικό εβραϊκό αποικιοκρατικό κίνημα γιατί ήταν σίγουρος πως θα νικούσε τους ανέτοιμους Παλαιστίνιους».
Το βιβλίο του Νασίμ Αλατράς είναι ένα κάλεσμα σε όλους μας να στηρίξουμε άνευ όρων την Παλαιστινιακή Αντίσταση, χωρίς «ναι μεν αλλά» και «ίσες αποστάσεις». Κλείνει με την αίσθηση της αισιοδοξίας:
«Μετά τη κατοχή του Ιράκ, η Μέση Ανατολή άρχισε να μεταμορφώνεται σε μια διαρκώς διευρυνόμενη εστία αντίστασης. Αν το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο στο Ισραήλ δεν αποδεχτεί ένα πραγματικά ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, τότε η περιοχή γύρω του θα στενέψει τόσο πολύ, που θα γυρίσει την Παλαιστίνη πίσω, στο 1937, στο Πρώτο Σχέδιο Διαμελισμού της. Με τα σημερινά δεδομένα. Τα αυριανά, ίσως γυρίσουν την Παλαιστίνη πριν την Υπόσχεση Μπάλφουρ το 1917».
Δηλαδή μια Παλαιστίνη χωρίς ένα ρατσιστικό κράτος-απαρτχάιντ.
Λέανδρος Μπόλαρης
(Ε.Α. 891)
Ο Νασίμ Αλατράς, δημοσιογράφος και αρθρογράφος, έχει συμμετάσχει ενεργά στο αντιπολεμικό κίνημα και στις καμπάνιες αλληλεγγύης στον αγώνα των Παλαιστίνιων. Συχνά τον έχουμε δει να συμμετέχει ως μεταφραστής ή ομιλητής σε εκδηλώσεις της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο. Με το βιβλίο του «Παλαιστίνη αιτίες και μύθοι Η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή από το 1917» (εκδόσεις ΚΨΜ), προσφέρει μια μεγάλη υπηρεσία σε όσους και όσες παλεύουν ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.
Καταρχήν, γιατί στο βιβλίο παρουσιάζει εξαντλητικά την ιστορία της δυτικής επέμβασης και των ιμπεριαλιστικών μηχανορραφιών στη Μέση Ανατολή, μια ιστορία όπου η ιδεολογία, οι μύθοι του σιωνισμού και της χριστιανικής δεξιάς, και το συμφέρον -τα πετρέλαια- παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο.
Παράλληλα, ο Νασίμ μας παρουσιάζει την ιστορία της αντίστασης σε αυτές τις επεμβάσεις. Αυτό κάνει το βιβλίο του να ξεχωρίζει ακόμα κι από πολύ καλές εργασίες που έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά για την ιστορία της Παλαιστίνης. Από τον πρόλογό του μας «προειδοποιεί» ότι δεν συμφωνεί με μια ερμηνεία της ιστορίας που βασίζεται σε «θεωρίες συνωμοσίας»: τέτοιες ερμηνείες κάνουν τον ιμπεριαλισμό να φαίνεται ανίκητος και όλους εμάς ανίσχυρους.
Νήμα
Η συνέχεια της Αντίστασης των Παλαιστίνιων από τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα - είναι ένα κόκκινο νήμα που διατρέχει το βιβλίο. Το Τέταρτο Μέρος έχει τον χαρακτηριστικό και λιτό τίτλο «Εξεγέρσεις, ήττες, προσφυγιά». Ο Νασίμ εξηγεί πειστικά κάτι που ένα μεγάλο τμήμα της αριστεράς στην Ευρώπη και στην Ελλάδα επιμένει να μην αντιλαμβάνεται: το ρόλο του σιωνιστικού κινήματος με τη δική του ατζέντα για τον αποικισμό της Παλαιστίνης και τη δημιουργία του «Μεγάλου Ισραήλ» η οποία συναντήθηκε με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, πρώτα των Εγγλέζων και κατόπιν των Αμερικανών. Αυτή η πίεση προκάλεσε την αντίσταση των Παλαιστινίων και τις εξεγέρσεις που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια για παράδειγμα αφορά την «Μεγάλη Παλαιστινιακή Επανάσταση 1936-1939: οι πραγματικές αιτίες». Όπως αναφέρει: «Η παρουσία και η πολιτική των Αγγλων κατακτητών και των σιωνιστών αποίκων αποτέλεσαν τη θεμελιακή αιτία για την εκδήλωση κάθε αντίδρασης, είτε οργανωμένης είτε αυθόρμητης. Και η συγκεκριμένη επανάσταση εκδηλώθηκε όταν η οργή εναντίον των πολιτικών και των προθέσεων Αγγλων και σιωνιστών ταγματασφαλιτών έφτασε σε ασυγκράτητο πια σημείο».
Ενας από τους μύθους που καλλιεργεί συστηματικά το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ είναι ότι το παλαιστινιακό κίνημα στα πρώτα του βήματα ήταν υποχείριο των ναζί και του φασισμού. Σήμερα, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Αμερική, όποιος μιλάει για την ανάγκη να πάψει να υπάρχει αυτό το κράτος-απαρτχάιντ εξομοιώνεται με τον Χίτλερ και τους ναζί. Ο Ναζίμ απαντάει σε αυτές τις κατηγορίες, αποκαλύπτοντας τις επιλεκτικές σχέσεις του σιωνιστικού κινήματος με τους φασίστες πριν και κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.
Και η Αριστερά; Γιατί είναι τόσο αδύνατη σήμερα στην Παλαιστίνη και στις περισσότερες αραβικές χώρες; Το βιβλίο εντοπίζει το σημείο-κλειδί που δίνει ένα μεγάλο μέρος της εξήγησης. Είναι η υποστήριξη που έδωσε η Ρωσία του Στάλιν στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ το 1948. Αφού κάνει τη σύγκριση της στάσης του Στάλιν απέναντι στο δεύτερο αντάρτικο στην Ελλάδα, ο Νασίμ συμπεραίνει: «Ο Στάλιν άφησε αβοήθητο ένα καθαρά αριστερό αντάρτικο κίνημα γιατί δεν είχε πιθανότητες νίκης και στήριξε ένα καθαρά θρησκευτικό εβραϊκό αποικιοκρατικό κίνημα γιατί ήταν σίγουρος πως θα νικούσε τους ανέτοιμους Παλαιστίνιους».
Το βιβλίο του Νασίμ Αλατράς είναι ένα κάλεσμα σε όλους μας να στηρίξουμε άνευ όρων την Παλαιστινιακή Αντίσταση, χωρίς «ναι μεν αλλά» και «ίσες αποστάσεις». Κλείνει με την αίσθηση της αισιοδοξίας:
«Μετά τη κατοχή του Ιράκ, η Μέση Ανατολή άρχισε να μεταμορφώνεται σε μια διαρκώς διευρυνόμενη εστία αντίστασης. Αν το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο στο Ισραήλ δεν αποδεχτεί ένα πραγματικά ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, τότε η περιοχή γύρω του θα στενέψει τόσο πολύ, που θα γυρίσει την Παλαιστίνη πίσω, στο 1937, στο Πρώτο Σχέδιο Διαμελισμού της. Με τα σημερινά δεδομένα. Τα αυριανά, ίσως γυρίσουν την Παλαιστίνη πριν την Υπόσχεση Μπάλφουρ το 1917».
Δηλαδή μια Παλαιστίνη χωρίς ένα ρατσιστικό κράτος-απαρτχάιντ.
Λέανδρος Μπόλαρης
(Ε.Α. 891)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου