ΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΡΟΥΣΑΛΙΔΗ ΣΤΟ «ΑΠΛΟ ΘΕΑΤΡΟ» Ελληνική ψυχή σε ταραγμένα νερά

Της ΒΕΝΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

 

Μια πρώην ηθοποιός, που βυθίστηκε στην τρέλα. Μια γριά κυρία, που έζησε στον Εμφύλιο μια εξωπραγματική ερωτική ιστορία με αντάρτη. Ενας νεαρός που προσπαθεί να καταλάβει και να ξορκίσει το θάνατο του αδελφού του από ναρκωτικά. Και ένα νέο κορίτσι, χωρίς τραύματα αυτό, που με τα πόδια στη γη κυνηγάει έναν άπιαστο έρωτα. 

Η Σωτηρία Ρουβολή και ο Δημήτρης Σαμόλης συμπληρώ-νουν την τετράδα των αταίριαστων ενοίκων του αρχοντικού στο «Βαγόνι στα νερά» Τέσσερις αταίριαστοι άνθρωποι συνυπάρχουν σε ένα ξεπεσμένο αρχοντικό σπίτι για τέσσερις εβδομάδες στο τέλος του καλοκαιριού. Ο ένας επηρεάζει τον άλλο, αλλά η ζωή συνεχίζει ατάραχη το δρόμο της.
Είναι το νέο έργο του Λεωνίδα Προυσαλίδη «Βαγόνι στα νερά». Κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη στο «Απλό Θέατρο». Και όσοι είχαν δει εκεί, πριν από λίγα χρόνια, τη σεζόν 2006-2007, τις «Εφτά λογικές απαντήσεις» του, το έργο με το οποίο μας πρωτοσυστήθηκε ο 36χρονος Θεσσαλονικιός συγγραφέας, καταλαβαίνουν απόλυτα τη φετινή επιλογή του Αντώνη Αντύπα. Εκτός από εκείνους που θεωρούν ότι σε εποχή κρίσης το θέατρο είναι υποχρεωμένο σε ξεκάθαρα πολιτικές επιλογές.
«Εμένα αυτό δεν με αφορά», σχολιάζει ο σκηνοθέτης. «Πάντα με ενδιέφεραν και με ενδιαφέρουν οι άνθρωποι, οι ανθρώπινες σχέσεις. Συζητάμε το "Βαγόνι στα νερά" δυο χρόνια τώρα με τον Λεωνίδα Προυσαλίδη. Η γραφή του με γοητεύει αφάνταστα, αυτός ο ελλειπτικός λόγος και η ποιητικότητά του, αλλά και η ιδιαίτερη θεατρικότητα που διαθέτει».
Οχι ότι το θέμα του έργου δεν έπαιξε ρόλο. «Το "Βαγόνι στα νερά" καταγράφει την ελληνική ψυχή, το νιώθω σαν ένα απόλυτα ελληνικό έργο, κι αυτό με συγκινεί ιδιαίτερα», λέει ο Αντώνης Αντύπας. «Ολα τα πρόσωπα του έργου τα διαπερνούν η προδοσία και η διάψευση των προσδοκιών τους. Πιστεύω ότι τα απωθημένα όνειρα είναι γραμμένα στο κύτταρο του Ελληνα».
Πληγές και μνήμες
Η Μαρία (Μαρίνα Ψάλτη), πρώην ηθοποιός που λαχταράει να επιστρέψει στη σκηνή, προσκαλείται να περάσει μια νύχτα στο αρχοντικό της ηλικιωμένης Ολιας (Μελίνα Βαμβακά). Θα μείνει τελικά 28 μέρες, «από φεγγάρι σε φεγγάρι», όπως λέει ο σκηνοθέτης, «από πανσέληνο σε πανσέληνο». Οι δικές της εκμυστηρεύσεις και πληγές θα πυροδοτήσουν τις μνήμες και θα επηρεάσουν την πορεία όλων των προσώπων του σπιτιού. Του νεαρού Τίμου (Δημήτρης Σαμόλης), που νοικιάζει ένα δωμάτιο, και της κοπέλας του (Σωτηρία Ρουβολή). Ο νεκρός από ναρκωτικά αδελφός του θα πάρει κι αυτός τη θέση του σε «μια παρτιτούρα λεπτών αποχρώσεων και ονειρικής διάστασης».
«Μου κάνει τρομερή εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο ο Προυσαλίδης πλησιάζει σε βάθος τους πιο διαφορετικούς κόσμους, από το θέατρο μέχρι τα ναρκωτικά. Πράγματα παλιά και σύγχρονα αποκτούν στο κείμενό του πολλαπλά επίπεδα, με έναν τρόπο πολύ μοντέρνο και ιδιαίτερο», λέει ο Αντώνης Αντύπας. «Ηθελε πολλή δουλειά μέχρι να αποκρυπτογραφήσουμε όλοι μαζί κάθε φράση, κάθε σημείο στίξης, να βρούμε αυτά που κρύβονται κάτω από το λόγο αυτού του τόσο νέου ανθρώπου».
Φέτος ανέβηκαν στη σκηνή πολλά ελληνικά έργα, αλλά η συντριπτική πλειονότητά τους είναι παλιά κείμενα ή διασκευές από τη λογοτεχνία. Η επιλογή ενός καινούργιου ελληνικού έργου ήταν «μια σύμπτωση», λόγω της ανάγκης του Αντώνη Αντύπα να το σκηνοθετήσει. Αλλά, ναι, πιστεύει ότι «μέσα σ' αυτή την τεράστια κρίση και την επίθεση που δεχόμαστε από το εξωτερικό, ενστικτωδώς οι άνθρωποι του θεάτρου θέλουν να επικοινωνήσουν με κάτι δικό μας, ελληνικό».
Η κρίση
Φοβάται την κρίση, ακόμη κι αυτός, που είναι συνηθισμένος να «διώχνει» κόσμο από το «Απλό Θέατρο»; «Πολύ και ιδιαίτερα φέτος. Οσο και να μας εμπιστεύεται το κοινό, η οικονομική κατάσταση είναι τραγική. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είμαι ευχαριστημένος με την παράσταση, ότι το έργο με γέμισε ως καλλιτέχνη, το ίδιο και η επαφή μου με τις ψυχές των ηθοποιών μου. Εκανα αυτό που είχα ανάγκη», απαντά.
Φέτος το «Απλό» δεν διαθέτει τα δύο κορυφαία ονόματα που τόσα χρόνια τώρα έχουν ταυτιστεί μαζί του: τον Δημήτρη Καταλειφό και τη Ράνια Οικονομίδου. Δεν είναι αυτό μια απώλεια;
«Περάσαμε μαζί εφτά χρόνια πολύ σημαντικά για όλους μας», λέει ο Αντώνης Αντύπας. «Οχι, δεν μου λείπουν. Αφενός δεν υπήρχε το κατάλληλο έργο για να παίξουν, αφετέρου νιώθω ότι η σχέση μας ολοκληρώθηκε, ότι έκλεισε ένας κύκλος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται να ξανασυνεργαστούμε. Μου δίνει, όμως, πάντα μεγάλη χαρά να ανακαλύπτω και να δουλεύω με νέα ταλέντα, όπως πέρυσι με τον Χάρη Φραγκούλη. Φέτος, μάλιστα, θα του δώσω τη μικρή, επάνω σκηνή του θεάτρου, να ανεβάσει ο ίδιος παράσταση με μια δική του ομάδα».
Info: Σκηνικά-κοστούμια Γιώργου Πάτσα, μουσική Ελένης Καραΐνδρου, φωτισμοί Λευτέρη Παυλόπουλου. Η Ελένη Καραΐνδρου έγραψε κι ένα τραγούδι σε ποίηση Προυσαλίδη, που ακούγεται ηχογραφημένο από τη Μαρίνα Ψάλτη και τον Βασίλη Μασσαλά, αλλά και ζωντανά από την ιδιαίτερα προικισμένη φωνητικά Σωτηρία Ρουβολή. *

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=333002