Επισκόπηση αριστερού περιοδικού τύπου

Τρία άρθρα σε τρία περιοδικά θα απασχολήσουν αυτή την Επισκόπηση.

Το πρώτο περιοδικό είναι η «Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης» (τεύχος 37, Ιούνιος 2011). Στο άρθρο του «Δημοτικές εκλογές 2010 στην Αθήνα: ΛΑ.Ο.Σ. ή Κολωνάκι», ο Παναγιώτης Κουστένης αναλύει τα αποτελέσματα των εκλογών στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, όπου για πρώτη φορά μετά από έξι συνεχείς τετραετίες ηττήθηκε ο υποψήφιος της Δεξιάς. Ο Κουστένης εντοπίζει την διπλή πίεση που υπέστη η υποψηφιότητα Κακλαμάνη: στις μεν πιο αστικές περιοχές από την υποψηφιότητα Καμίνη, στις δε πιο μικροαστικές από την υποψηφιότητα του Μιχαλολιάκου της Χρυσής Αυγής. Έτσι, η ήττα που υπέστη η Νέα Δημοκρατία στις βουλευτικές εκλογές του 2009 (όχι μόνο εθνικά αλλά και στα διαμερίσματα του Δήμου της Αθήνας) μετατράπηκε πλέον σε εκλογική συντριβή. Κι αυτό παρά την ομόθυμη στήριξη του Κακλαμάνη και από τα τρία δεξιά κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία, το ΛΑΟΣ και τη Μπακογιάννη.

Η ανάλυση του Κουστένη πάσχει σε διάφορα σημεία, σίγουρα στο γεγονός ότι παραλείπει να εντάξει σ’ αυτήν τα αποτελέσματα της Αριστεράς (η οποία πήρε πάνω από 22% αν αθροίσει κανείς τα αποτελέσματα Σοφιανού, Πορτάλιου και Κωνσταντίνου). Αποδέχεται έτσι ένα δικομματικό πλαίσιο αναφοράς, όπου ο Καμίνης ήταν υποψήφιος της «καλής κοινωνίας», σε αντίθεση με τον Κακλαμάνη που εξέφραζε τις «λαϊκότερες τάξεις». Αλλά πέρα απ’ αυτό, το άρθρο είναι χρήσιμο για κάποιες σημαντικές πληροφορίες, όπως για τα αποτελέσματα της Χρυσής Αυγής. Κατά βάση, λέει ο Κουστένης, πρόκειται για «τμήμα του συντηρητικού χώρου που έχει πάψει να εκφράζεται από την πολιτική της ΝΔ… καταφεύγοντας στο ΛΑΟΣ, με συνέπεια τώρα να μην ακολουθήσει τη στήριξη Κακλαμάνη από τον Γ. Καρατζαφέρη». Η συσχέτιση ποσοστών Μιχαλολιάκου (Αθήνα) - Γεωργιάδη (Αττική) συγκρίνεται μόνο με τη συσχέτιση ποσοστών Σοφιανού - Παφίλη. Το πολιτικό κενό στα δεξιά του Κακλαμάνη, μαζί με τη στοχοποίηση της περιοχής από τη Χρυσή Αυγή με κέντρο τον ρατσισμό κατά των μεταναστών, σήμαναν ψηλά εκλογικά ποσοστά για τους νεοναζί (με μεγαλύτερα το 14,7% στον Άγιο Παντελεήμονα και το 12,6% στη Βικτώρια). Ενδιαφέρον παρουσιάζει ακόμα η προσπάθεια του Κουστένη να εκτιμήσει την ψήφο των 2.500 μεταναστών που συμμετείχαν στις εκλογές. Το ποσοστό του υποψηφίου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πέτρου Κωνσταντίνου υπολογίζεται σε 11,5%-19%. Ο αντιρατσισμός μπορεί να είναι όχι μόνο δύναμη για την ενότητα της εργατικής τάξης, αλλά και κομμάτι της ενίσχυσης της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Στο περιοδικό «Ένεκεν» που κυκλοφορεί (τεύχος 20, Απρίλιος-Ιούνιος 2011), ο Michael Lowy θυμίζει την παρακαταθήκη της Ρόζας Λούξεμπουργκ στο επαναστατικό κίνημα του 20ού αιώνα. Αν και βαθιά γνώστρια του μαρξισμού και σημαντική θεωρητικός του (βλέπε για παράδειγμα τα οικονομικά της κείμενα για τη «Συσσώρευση του Κεφαλαίου»), η Ρόζα επέμενε στην πρωταρχικότητα της ζωντανής επαναστατικής πρακτικής στην πάλη για τον σοσιαλισμό. Ο τίτλος του άρθρου είναι: «Η σπίθα ανάβει στην πράξη: Η φιλοσοφία της πράξης στη σκέψη της Ρόζας Λούξεμπουργκ».
Τέλος, σε ένα αυστηρά ακαδημαϊκό περιοδικό, στα «Ιστορικά» (Ιούνιος 2011, τεύχος 54), η Βίκυ Καραφουλίδου στο άρθρο «Ηθική, οικονομία και δημοκρατία στο σοσιαλισμό του Πλάτωνα Δρακούλη» παρουσιάζει τις ιδεολογικές επιρροές του πρώιμου αυτού Ιθακήσιου σοσιαλιστή. Οι ιδέες του σοσιαλιστικού κινήματος, όταν αυτό έκανε τα πρώτα του βήματα, μπορεί να μας φαίνονται σήμερα αφελείς και ξεπερασμένες. Όπως και να χει, όμως, οι προδρομικές μορφές του Δρακούλη, του Καλλέργη, του Αντύπα έβαλαν τα θεμέλια για το κίνημα της εργατικής τάξης που συνεχίζει να παλεύει στο σήμερα για έναν καλύτερο κόσμο.

http://socialismfrombelow.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=286:i88&Itemid=1