Επισκόπηση αριστερού περιοδικού τύπου

Πολιτική, φιλοσοφία και ιστορία βρίσκονται σταθερά στα ενδιαφέροντα των περιοδικών εκδόσεων της Αριστεράς και αυτό το δίμηνο.

 σχολιάζει ο Θανάσης Καμπαγιάννης

 

Το τελευταίο τεύχος της Ουτοπίας (τχ. 96, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2011) κυκλοφορεί με ένα αφιέρωμα στη σχέση «Ελλάδας-Ευρώπης». Η αντιμετώπιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα και – την τρέχουσα περίοδο – φλέγοντα ζητήματα μέσα στην Αριστερά. Η επιβολή του Μνημονίου σημαίνει πως κάθε επίθεση στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα συνοδεύεται πια με τον καθημερινό εκβιασμό της «αποβολής της χώρας από το ευρώ» και της εθνικής απομόνωσης. Με αυτά σαν δεδομένα, το αφιέρωμα της Ουτοπίας δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο. Στο άρθρο με τίτλο «Μαρξισμός και ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» (τμήμα ενός μεγαλύτερου κειμένου που πρωτοεμφανίστηκε στο International Socialism, τχ. 128), ο Χριστάκης Γεωργίου εντοπίζει τα δύο κρίσιμα στοιχεία που συνυπάρχουν στην οικοδόμηση της ΕΕ: το ένα είναι ότι η ΕΕ είναι κομμάτι της διεθνοποίησης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και πιο συγκεκριμένα της προσπάθειας του να ανταγωνιστεί με επιτυχία τους παγκόσμιους ανταγωνιστές του, πρώτα και κύρια τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι η διεργασία αυτή δεν σήμανε ποτέ την εξάλειψη των εθνικών καπιταλιστικών πόλων και των συνεπαγόμενων μεταξύ τους ανταγωνισμών. Στο άρθρο «Αποδέσμευση από την ΕΕ: κρίσιμη προϋπόθεση για το άνοιγμα μιας διαδικασίας σοσιαλιστικής μετάβασης στη χώρα μας», ο Σταύρος Μαυρουδέας εξηγεί γιατί καμία αριστερή στρατηγική δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και γιατί η ρήξη αυτή είναι δεμένη με την πάλη για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.

Η Μαρξιστική Σκέψη (τμ. 4, Ιανουάριος-Μάρτιος 2012) κυκλοφορεί με αφιέρωμα στην «Περιβαλλοντική Κρίση». Μετά την απογοήτευση που προκάλεσαν τα αποτελέσματα της Συνόδου για την κλιματική αλλαγή στο Durban της Νότιας Αφρικής, η ανάγκη για ριζικές αντικαπιταλιστικές λύσεις απέναντι στην περιβαλλοντική κρίση είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει άρθρα για την κλιματική αλλαγή, την πυρηνική ενέργεια και το έγκλημα της Φουκουσίμα, την επιστροφή των μαλθουσιανών θεωριών για τον υπερ-πληθυσμό, κοκ. Δύο άρθρα αξίζουν ιδιαίτερης αναφοράς: το άρθρο του Τζον Μπέλαμι Φόστερ με τίτλο «Η οικολογία του Μαρξ» και η συνθετική απόπειρα του Κώστα Σκορδούλη με τίτλο «Μαρξισμός και Οικολογία: η δύσκολη πορεία προς μια γόνιμη σύνθεση».
Στο τελευταίο τεύχος της Μαρξιστικής Σκέψης, η ενότητα της φιλοσοφίας είναι αφιερωμένη στον Γκέοργκ Χέγκελ. Για όποιον θέλει να γνωρίσει τη φιλοσοφική σκέψη του Χέγκελ, τα κείμενα του Πλεχάνοφ και του Λούκατς (που μεταφράστηκαν ειδικά γι’ αυτό το αφιέρωμα) είναι πολύ καλές αφετηρίες. Στην ιστορία του μαρξισμού, υπάρχει μια μακρά αντιπαράθεση για το αν η επιρροή του Χέγκελ στον Μαρξ ήταν ή όχι ένα ιδεαλιστικό κατάλοιπο των νεανικών του χρόνων, από το οποίο χρειάστηκε να ξεκόψει για να ασχοληθεί με το πραγματικά επιστημονικό του έργο, τη συγγραφή του Κεφαλαίου. Στη μαρξιστική αργκό, αυτή υπήρξε η αντιπαράθεση ανάμεσα στον «εγελιανό» μαρξισμό του Λούκατς και του Γκράμσι και τον «δομιστικό» μαρξισμό του Αλτουσέρ. Το άρθρο του Άντι Μπλούντεν «Το υποταγμένο υποκείμενο: ο Αλτουσέρ ενάντια στον Μαρξ και τον Χέγκελ», καθώς και η παρουσίαση του Χρήστου Κεφαλή «Για τη μαρξιστική προσέγγιση του Χέγκελ» είναι πολύ διαφωτιστικές εισαγωγές σε αυτή την κουβέντα, χωρίς να κρύβουν την προτιμήσεις τους προς τον Χέγκελ και ενάντια στον Αλτουσέρ.
Τέλος, η Μηνιαία Επιθεώρηση Βιβλίου Διαβάζω (τχ. 523, Νοέμβριος 2011) κυκλοφόρησε με ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στον πρώτο Έλληνα μαρξιστή ιστορικό, τον Γιάννη Κορδάτο, με την ευκαιρία των 50 χρόνων από τον θάνατό του το 1961. Ο εύγλωττος τίτλος του αφιερώματος είναι: «Γιάννης Κορδάτος: 50 χρόνια στη σκιά της ιστορίας».

http://socialismfrombelow.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=330:i90&Itemid=1