Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Το αντιπολεμικό έπος του Ντάβιντ Γκρόσμαν To «Στο τέλος της γης» του ισραηλινού συγγραφέα κυκλοφορεί στα ελληνικά








Αθήνα

Μια μάνα φεύγει από το σπίτι της μόλις ο εικοσάχρονος γιος της κατατάσσεται στον στρατό και παίρνει τους δρόμους, σε ένα μεγάλο ταξίδι, προκειμένου να μη βρίσκεται στο σπίτι για να δεχτεί τυχόν κακά μαντάτα. Πιστεύει πως έτσι κρατάει τα κακά νέα σε απόσταση και τον γιο της ασφαλή. Στη διαδρομή του ταξιδιού της από την Ιερουσαλήμ ως τη Γαλιλαία περνά μέσα από την αφήγηση η ιστορία του ισραηλινού κράτους από την ίδρυσή του το 1948 ως σήμερα. Αυτό είναι το αρχικό γεγονός από το οποίο ξεδιπλώνεται η πλοκή στο τελευταίο μυθιστόρημα του γνωστού ισραηλινού συγγραφέα Ντάβιντ Γκρόσμαν που κυκλοφορεί τη Δεύτερα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Έξω από το κείμενο, ένας συγγραφέας αρχίζει να γράφει ένα μυθιστόρημα λίγο προτού ο μεγάλος του γιος απολυθεί από τον στρατό και ενάμιση χρόνο προτού καταταγεί ο μικρότερος. «Είχα ένα αίσθημα τότε ότι γράφοντας το βιβλίο τον προστάτευα κατά κάποιον τρόπο», λέει ο Γκρόσμαν. Αυτή η δεισιδαιμονική ευχή του πατέρα δυστυχώς δεν ευοδώθηκε. Ο γιος του Γκρόσμαν, Γιούρι, στον οποίο αφιερώνεται το βιβλίο, σκοτώθηκε το 2006, κατά την εισβολή του ισραηλινού στρατού στον Νότιο Λίβανο. Από τη στιγμή εκείνη η ζωή της ηρωίδας του, Όρα, και η δική του ταυτίστηκαν, το δράμα του πατέρα στον πραγματικό κόσμο εγγράφτηκε στο μυθιστορηματικό σύμπαν προσδίδοντας στην αφήγηση άμεση τραγικότητα.

Πολιτικοποιημένος, ακτιβιστής, υπέρμαχος της ειρηνικής επίλυσης του παλαιστινιακού, ο Γκρόσμαν αναφέρεται στην αραβο - ισραηλινή διένεξη στα λογοτεχνικά του κείμενα, γράφει γι’ αυτήν σε δοκίμια και άρθρα. Τα μυθιστορήματά του, ιδιαίτερα αυτό το τελευταίο, είναι αυτοβιογραφικά, μιλάει για τα βιώματα του λαού του. Με συνοδοιπόρο έναν παλιό της εραστή, που είναι και ο πραγματικός πατέρας του γιου της, η Όρα διασχίζει το κράτος του Ισραήλ αφηγούμενη την ιστορία της ζωής του γιου της.

Μέσα από τις αναμνήσεις και τις συζητήσεις των δύο ταξιδιωτών αναδύεται η ιστορία της χώρας. Μέσα από τις εμπειρίες του ταξιδιού σκιαγραφείται με σκληρό ρεαλισμό η καθημερινότητα του πολέμου, της βίας, της αβεβαιότητας, του φόβου, της απώλειας και της τραγωδίας. Μέσα από τη σχέση των δύο εραστών προβάλλει η ανάγκη για τον έρωτα, για τη ζεστασιά της ανθρώπινης επαφής και την αγάπη, η ανάγκη για ειρήνη και για τις χαρές της ζωής αλλά και ο αγώνας των ανθρώπων να ζήσουν τη ζωή τους και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια χώρα όπου το κοινό και το δημόσιο, με την επιτακτική μορφή των συνεχών πολεμικών συγκρούσεων, καταλαμβάνει κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής του ατόμου. Δυνατό, τραγικό αλλά και τρυφερό, το μυθιστόρημα αυτό είναι μια αφυπνιστική αντιπολεμική αφήγηση, μια καταγγελία του μίσους και της βίας.


Βιβλία + ιδέες περισσότερες ειδήσεις 
 
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=398396 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου