Μπάνκσι: Τέχνη στο δρόμο, στο πλευρό όσων βγαίνουν στους δρόμους

 

Η τέχνη του Μπάνκσι δεν κρύβει τα προβλήματα κάτω απ’ τό χαλί.

Στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος ανεβαίνει από αυτή τη βδομάδα η τανία «Bansky: Η τέχνη στο δρόμο», σε σκηνοθεσία του ίδιου του Μπάνκσι. Ο Τιερί Γκετά, ένας γάλλος μετανάστης στο Λος Άντζελες, με πάθος για την κινηματογραφική κάμερα, αλλά και την τέχνη στο δρόμο, πείθει διάφορους καλλιτέχνες να του επιτρέψουν να τους κινηματογραφήσει εν δράσει. Όμως, τελικά δεν έχει καμία πρόθεση να μετατρέψει σε ταινία το κινηματογραφημένο υλικό.
Ο Μπάνκσι, ο πιο γνωστός ανά τον κόσμο ακτιβιστής της τέχνης στο δρόμο, βρίσκεται στο Λος Άντζελες, έρχεται σε επαφή με τον Τιερί και γοητεύεται από την προοπτική να δώσει ενιαία μορφή στο υλικό, θεωρώντας πως έτσι μπορεί το είδος της τέχνης που υπηρετεί να ξεφύγει από τα όρια του εφήμερου.
Όταν ο Μπάνκσι αποφασίζει να στήσει ένα έργο, βάζοντας στην Ντίσνεϊλαντ ένα ομοίωμα φυλακισμένου στο Γκουαντάναμο, οι δύο συνεργάτες θα έχουν να αντιμετωπίσουν τον πανικό και την οργή του αμερικάνικου κράτους. Όταν θα καταφέρουν να γλιτώσουν από το “σιδερένιο χέρι” των μηχανισμών, θα βρεθούν αντιμέτωποι με το δίλημμα του καλλιτέχνη ανάμεσα στην παραμονή στο περιθώριο και στην υποχώρηση στο “αόρατο χέρι” της αγοράς. Όμως, πάνω απ' όλα, η ταινία είναι μια πλούσια περιπλάνηση στη δουλειά πολλών, λιγότερο ή περισσότερο γνωστών, καλλιτεχνών του δρόμου, στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.

Γκουαντάναμο

Ο Μπάνκσι είναι γνωστός για τις καλλιτεχνικές παρεμβάσεις του στα πιο καυτά πολιτικά μέτωπα σε όλο τον πλανήτη. Το περιστατικό με την κούκλα με τα πορτοκαλί ρούχα, ομοίωμα κρατούμενου στο Γκουαντάναμο που τοποθετήθηκε στην Ντίσνεϊλαντ είναι πραγματικό.
Ο Μπάνκσι είναι στρατευμένος κόντρα στον καπιταλισμό, τον πόλεμο και την οικολογική καταστροφή και όχι μόνο. Είναι στρατευμένος και ενάντια στη μοναξιά, αλλά ακριβώς γι'αυτό παλεύει ενάντια στο σύστημα. Ίσως τα πιο γνωστά έργα του Μπάνκσι είναι αυτά πάνω στο τείχος που έχει χτίσει το ισραηλινό κράτος στην Παλαιστίνη. Είχε βρεθεί στη Δυτική Όχθη το Δεκέμβρη του 2007 μαζί με άλλους καλλιτέχνες, πολλοί από τους οποίους έκαναν εικαστικές παρεμβάσεις στο τείχος.
Οι παρεμβάσεις του Μπάνκσι και άλλων ριζοσπαστών καλλιτεχνών δεν γίνονται για να ομορφύνουν το αστικό τοπίο, δεν “δίνουν χρώμα στο γκρίζο”, ίσα ίσα αποκαλύπτουν ακόμη περισσότερο την ασχήμια, την αλλοτρίωση και την αντίθεση ανάμεσα στους ανθρώπους τις σκέψεις και τις επιθυμίες τους από τη μια μεριά και σε αυτό που τους περιβάλλει χωρίς να το έχουν επιλέξει από την άλλη. Έτσι και στην περίπτωση της Παλαιστίνης, το έργο του με το κορίτσι που κρατώντας μπαλόνια, καταφέρνει να περάσει πάνω από το τείχος, δεν ήταν απλώς μια παρέμβαση στο τείχος, αλλά κάνοντας γνωστό σε όλο τον κόσμο τι σημαίνει ισραηλινή κατοχή, ήταν ταυτόχρονα και ένα κάλεσμα για να γκρεμίσουμε και το σιωνιστικό τείχος και κάθε άλλο τείχος.




Εργατική Αλληλεγγύη