Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Μικρές Ειδήσεις

Μήνας εκλογών ο Νοέμβριος,μήνας αλλαγών είτε προς το καλύτερο,είτε προς το χειρότερο-κάτι που εμείς θα το καθορίσουμε,βέβαια.
Πιστοί στο ραντεβού μας,δυο φορές τον μήνα,με τις μικρές-μεγάλες ειδήσεις που αλιεύουμε από τον τύπο και το διαδίκτυο ελπίζοντας ότι βάζουμε και εμείς ένα λιθαράκι στην ενημερωσή σας.
Καλή εβδομάδα λοιπόν και καλό μήνα!

Τα εύρετρα», το νέο βιβλίο της Κικής Δημουλά
«Τα εύρετρα», το νέο βιβλίο της ποιήτριας και ακαδημαϊκού Κικής Δημουλά «ταξιδεύει» από τις εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ. Πρόκειται για 41 ποιήματα με το γνώριμο πια ύφος, που έχει κερδίσει το σύγχρονο ελληνικό κοινό και ιδιαίτερα το θηλυκό νεανικό, αλλά και πολλούς κριτικούς της μοντέρνας ποίησης. Ελεύθερος στίχος, πολύστιχος ή ολιγόστιχος, προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, ανάδειξη του καθημερινού γεγονότος σε αλληγορία, πρωτότυπο επίθετο, φιλοπαίγμων τόνος, αυτό-ειρωνεία, χρήση λόγιων εκφράσεων, το ρήμα στο τέλος της φράσης, αιφνιδιαστική κατάληξη, ακκισμοί στη γλώσσα. Όλα αυτά ενυπάρχουν και στο 16ο, κατά σειρά, βιβλίο της ποιήτριας, που έφερε ένα νέο κοινό στο πλέον απαιτητικό είδος γραφής, την ποίηση. Μακριά από το ιστορικό και ηρωικό στοιχείο, σε μια εποχή που βομβαρδίζεται από ειδήσεις για αίματα, εθνικισμούς, πολέμους, συμφέροντα, φτώχεια, πείνες, θανάτους, η Κική Δημουλά δείχνει να εμπνέεται από το ιδιωτικό, από το υπαρξιακό, από το ερωτικό, τελικά, από το δωμάτιό της… Και αυτό να περνάει στον κόσμο. Στον κόσμο της. Γοητεύοντας μέσω της τεχνικής και του επιγράμματος: «Ανάγκη τον έρωτα τον έπλασε ο θάνατος από άγρια περιέργεια να εννοήσει τι είναι ζωή». Και παρακάτω αποφαίνεται: «ένας υπναράς είναι ο θάνατος». Για να μας δηλώσει: «Ο, τι κλειδί και να΄ναι αυτό και άλλης πόρτας, ξένης να ΄ναι το αρπάζω παρά να μείνω έξω». Κάτι σαν… αυτοκριτική η παραδοχή: «Η πιο ασφαλής κρυψώνα είναι η ασάφεια». «Τα εύρετρα» στο εξώφυλλο έχουν ένα κοσμητικό σχεδίασμα του εγγονού της ποιήτριας και είναι γραμμένα με το τονικό σύστημα. Αν και, πέραν της εικαστικής νοσταλγίας, οι ψιλές και οι δασείες ουδέν προσφέρουν στην «απόλαυση του κειμένου».

Αθήνα-Έφυγε από τη ζωή ο παιδαγωγός - συγγραφέας - εκδότης Χάρης Σ. Πάτσης.

http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=12071 

Έφυγε από τη ζωή, το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου, σε ηλικία 97 ετών, ο παιδαγωγός - συγγραφέας - εκδότης Χάρης Σ. Πάτσης.

Ο Χάρης Σ. Πάτσης, γεννήθηκε στο Δήμο Θεσπρωτικού Πρεβέζης, σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή - Έδρα Παιδαγωγικής ενώ στη διάρκεια των πανεπιστημιακών σπουδών του παρακολούθησε παράλληλα μαθήματα, στην Πάντειο και στη Γαλλική Ακαδημία.

Χρημάτισε Αριστίνδιν Εκπαιδευτικός Σύμβουλος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και Διευθύνων Σύμβουλος του «Γενικού Συμβουλίου Βιβλιοθηκών Ελλάδος», ενώ τιμήθηκε με το Α' Χρυσό Μετάλλιο Παιδείας, για τη συνεισφορά του στην άνοδο του πνευματικού επιπέδου του ελληνικού λαού.

Οι εκδοτικές δραστηριότητες του ξεκίνησαν το 1945, με την ίδρυση του ομώνυμου εκδοτικού οργανισμού, ο οποίος εξέδωσε μεταξύ άλλων εκπαιδευτικών έργων και την 24τομη «Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια», την οποία αργότερα επέκτεινε σε 36τομη.


Πανελλήνιος μαθητικός διαγωνισμός δοκιμίου «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»
25/10/2010

http://www.diorismos.gr/Dpages/news/viewnews.php?nid=9062&spec=edu&type=1

Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» στοχεύοντας στην ανάδειξη της προσωπικότητας, του έργου και της εποχής του Ελευθερίου Βενιζέλου προκηρύσσει τον Θ Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Δοκιμίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» με θέμα: «Το γλωσσικό ζήτημα 1911-1917: από την καθαρεύουσα στα “Ψηλά Βουνά” και το “Το Αλφαβητάρι με τον Ήλιο”».

Ο διαγωνισμός απευθύνεται στους μαθητές της Γ΄ τάξης των Γυμνασίων όλης της χώρας οι οποίοι καλούνται να αναφερθούν στις φάσεις του γλωσσικού ζητήματος την περίοδο 1911-1917, να σχολιάσουν τη γλωσσική κατάσταση της περιόδου και να αξιολογήσουν τι σηματοδότησε η εισαγωγή και διδασκαλία των βιβλίων “Ψηλά Βουνά” και “Αλφαβητάρι με τον ήλιο” στην εκπαίδευση.
 
Στο φετινό διαγωνισμό θα δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της δυνατότητας σύνθεσης εκ μέρους των μαθητών.
Τα κείμενα των δοκιμίων, τα οποία δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 2.000 λέξεις, θα είναι ατομικές εργασίες και θα γραφούν εκτός ωρών διδασκαλίας. Θα κατατεθούν είτε σε χειρόγραφη μορφή είτε γραμμένα στον υπολογιστή, έτσι ώστε να είναι ευανάγνωστα (η Επιτροπή Αξιολόγησης διατηρεί το δικαίωμα να μην αξιολογήσει δυσανάγνωστα κείμενα, ενώ δε θα αξιολογούνται συλλογικές εργασίες).
Οι μαθητές μπορούν να ανατρέξουν για ενδεικτική βιβλιογραφία στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος: http://www.venizelos-foundation.gr. Τα δοκίμια πρέπει να διακρίνονται για τη λεκτική τους αρτιότητα και ωριμότητα, την πρωτοτυπία των ιδεών και την ικανότητα οργάνωσης της σκέψης.
Τα γραπτά δοκίμια θα υποβληθούν στο σχολείο μέχρι τις 14 Ιανουαρίου 2011. 
Στους μαθητές που θα διακριθούν θα απονεμηθούν βραβεία σε ειδική τελετή, η οποία θα πραγματοποιηθεί στα Χανιά το Μάρτιο του 2011, μήνα θανάτου του Ελευθερίου Βενιζέλου (παραμονή του πολιτικού του μνημόσυνου). Τα έξοδα μετακίνησης και φιλοξενίας των βραβευομένων μαθητών και ενός συνοδού θα καλυφθούν από το Ίδρυμα.
Τα βραβεία για τους νικητές θα είναι τρία (3) κατά σειρά επιτυχίας και θα απονεμηθούν ως εξής:
Στον πρώτο νικητή 1.500 €
στο δεύτερο νικητή 900 € και
στον τρίτο νικητή 600 €.
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε να απευθύνεστε στο e-mail: info@venizelos-foundation.gr καθώς και στα γραφεία του Ιδρύματος στα τηλέφωνα 28210-56008, 28210-51555 και στο Fax: 28210-56009

Δεν διαβάζουν, δεν διαβάζουν

 



Στο «νέο σχολείο» που οραματίζεται η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας από φέτος κιόλας «καθιερώνεται ο θεσμός της φιλαναγνωσίας»: Ενα πρόγραμμα που θα εφαρμόζεται στις δύο πρώτες τάξεις του δημοτικού, με στόχο τη «σταδιακή εδραίωση μιας φιλικής σχέσης των μικρών μαθητών με το λογοτεχνικό βιβλίο».
Από μόνη της, η κίνηση είναι καλοδεχούμενη. Ποιο είναι όμως το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσεται; Και κατά πόσο μια τέτοια παρέμβαση μπορεί ν' απαλλάξει την ανάγνωση από τη ρετσινιά της αγγαρείας;
Τους κερδίζει ο υπολογιστής
Το ότι οι έφηβοι, ειδικά τ' αγόρια, δεν διατηρούν και τις καλύτερες σχέσεις με τη λογοτεχνία το έχουμε διαπιστώσει εδώ και χρόνια, τουλάχιστον εμπειρικά. Αν κρίνουμε όμως από τ' αποτελέσματα πρόσφατα δημοσιευμένης έρευνας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, η παραπάνω διαπίστωση επιβεβαιώνεται πανηγυρικά. Η μεγάλη πλειονότητα των μαθητών του γυμνασίου από κάθε γωνιά της Ελλάδας που συμμετείχαν σ' αυτήν -συμπληρώθηκαν πάνω από 25.000 ερωτηματολόγια- δεν το κρύβουν: σε ποσοστό 75% ομολογούν πως διαβάζουν λίγο ή καθόλου λογοτεχνικά βιβλία και ένας στους τέσσερις εμφανίζεται να διαβάζει πολύ, βασικά πεζογραφία.
Τα κείμενα που διδάσκονται στο σχολείο, μολονότι ανταποκρίνονται αρκετά στα ενδιαφέροντά τους (έτσι δήλωσε το 45%), σπανίως τους ανοίγουν την όρεξη για ν' ανακαλύψουν κι άλλα έργα των συγγραφέων που ανθολογούνται στα εγχειρίδια (47%). Και, ενώ τα κορίτσια δείχνουν να έχουν πιο ζεστή επαφή με το αντικείμενο, όσο περνούν κι αυτά από τη μία τάξη στην άλλη, όλο και απομακρύνονται από το εξωσχολικό διάβασμα. Το παιχνίδι μοιάζει να έχει χαθεί. Πράγμα που σημαίνει ότι χιλιάδες ελληνόπουλα, χωμένα για τα καλά στον υπολογιστή τους, είναι ανύποπτα για τον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει η λογοτεχνία στην καθημερινή τους ζωή -στο ν' αποκτήσουν θετικά πρότυπα, να τονώσουν την αυτοπεποίθησή τους, να ξεκαθαρίσουν τα συναισθήματά τους, να κατανοήσουν συμπεριφορές που τους ξενίζουν, να συμφιλιωθούν με το ότι η ανθρώπινη φύση είναι αντιφατική.
Η έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου πραγματοποιήθηκε με την ευθύνη της δόκτορος φιλολογίας Χριστίνας Αργυροπούλου την περίοδο 2004-2006, με στόχο να προσδιοριστεί σε ποιον βαθμό πάσχει το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο γυμνάσιο και με τι τρόπους θα μπορούσε η διδασκαλία του να γίνει πιο αποδοτική. 

Ρετόρνο 201 

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=54&artid=364032&tid=542&dt=31/10/2010 

Μετάφραση Κωνσταντίνος  Παλαιολόγος,Ξένια Κακάκη,Ιρις  
Καραγιάννη,Μαρία-Βερονίκη  Μπούγαλη,  Μυρσίνη Πάρσαλη,  Εύη Στάθη,  
Εκδόσεις Πάπυρος,  2010,σελ.240,τιμή  13 ευρώ

Οι Άπαντες στίχοι του Γιάννη Σκαρίμπα

Η έκδοση των «Απάντων Στίχων 1936-1970» περιλαμβάνει τα 85 ποιήματα που δημοσίευσε ο ποιητής στις τρεις ποιητικές συλλογές του «Ουλαλούμ» (1936), «Εαυτούληδες» (1950) και «Βοϊδάγγελοι» (1968)- και στη δεύτερη έκδοσή τους (1975, 1976 και 1976 αντίστοιχα)- οι οποίες συναποτέλεσαν τη συγκεντρωτική έκδοση του 1970. Το βιβλίο συνοδεύεται από ένα CD, τους μελοποιημένους «Εαυτούληδες» από τον Διονύση Τσακνή. 

Φωτογραφία του Σωτήρη Λάμπρου για την Βιβλιοθήκη

Ελληνική Λογοτεχνία
Από τον Ομηρο στον 20ό αιώνα
εκδόσεις Στιγμή, σ. 560, ευρώ 48
Εξ όνυχος τον λέοντα τεκμαίρεσθαι. Μεταφερόμενη αυτή η αποφθεγματική φράση στην περίπτωση ενός βιβλίου, θα μπορούσε να σημαίνει ότι από ένα χαρακτηριστικό σημείο του, όπως ο τίτλος, αναγνωρίζεται η αξία του. Και πράγματι, ο τίτλος της καινούριας μελέτης του Στυλιανού Αλεξίου προϊδεάζει για τον ρηξικέλευθο χαρακτήρα της. Ορίζει αυτό καθεαυτό το αντικείμενο της επισκόπησης και όχι την εξέλιξή του στον χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο, από μια άποψη, εξαίρει εκ προοιμίου την ελληνική λογοτεχνία ως ένα όλον ακατάλυτο, ενώ παρόμοια εγχειρήματα είθισται στα καθ' ημάς να τιτλοφορούνται ιστορίες της ελληνικής λογοτεχνίας ή, το συνηθέστερο, ιστορίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας, προσδιορίζοντας στους προλόγους τους το χρονολογικό σημείο της αφετηρίας. Εδώ, είναι ο υπότιτλος αυτός που διευκρινίζει το χρονικό εύρος του σώματος, που παρουσιάζεται ως ελληνική λογοτεχνία. «Από τον Ομηρο στον 20ό αιώνα», που σημαίνει από τον 7ο π.Χ. αιώνα, οπότε και εντοπίζονται τα πρώτα σπαράγματα ομηρικών ποιημάτων, μέχρι τον περασμένο αιώνα. Κάπως ασαφές δείχνει το τερματικό όριο, καθώς θα μπορούσε να αναφέρεται στην αρχή, το μέσον ή το τέλος του αιώνα. Αποσαφηνίζεται, όμως, στον πρόλογο. Στο σώμα που παρουσιάζεται, συμπεριλαμβάνεται η ελληνική λογοτεχνία του πρώτου ημίσεος του 20ού αιώνα, ενώ εξαιρείται αυτή του δεύτερου ημίσεος, ως μη έχουσα ακόμη υποστεί το ξεσκαρτάρισμα του πανδαμάτορος χρόνου. Σε αριθμούς, αυτό μεταφράζεται σ' ένα άνοιγμα 27 αιώνων. Με άλλα λόγια, στην εποχή μας, κατά την οποία προωθούνται συστηματικά και πανταχόθεν η εξειδίκευση και ο κατατεμαχισμός, η μελέτη προβάλλει την αδιάσπαστη συνέχεια της ελληνικής λογοτεχνίας. Αυτήν την, από πολλούς, αμφισβητούμενη συνέχεια, ο μελετητής τη στηρίζει κυρίως στην αντίστοιχη μακραίωνη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας, για την οποία και επιχειρηματολογεί εισαγωγικά, αλλά και προλογικά σε κάθε επιμέρους χρονική περίοδο. Τέλος, τονίζει πλαγίως αυτήν την ενιαία και διαχρονική Ελληνική Λογοτεχνία, αφιερώνοντας το βιβλίο «στη μνήμη του Γιώργου Σεφέρη», που θεωρεί ότι είναι ο μόνος λογοτέχνης που τη γνώρισε και την εκτίμησε στο σύνολό της. 

για την επιλογή των θεμάτων Eιρηναίος Μαράκης
1/11/10






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου