Νέες εκδόσεις
Τζόναθαν Σουίφτ
Ο βίος και η πολιτεία του
Εκδόσεις: Μελάνι
Σελ.: 230
Το ενδιαφέρον σε μια βιογραφία είναι διττό: πρωτίστως επικεντρώνεται στην προσωπικότητα του βιογραφούμενου και κατόπιν σε αυτή του βιογράφου! Στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε με έναν ευτυχή συνδυασμό: η προσωπικότητα του Τζόναθαν Σουίφτ συνθέτει όλο το αποκρουστικό μεγαλείο της μεγαλοφυΐας και έναν σπάνιο χάρτη της ανθρώπινης ψυχοσύστασης. Από την άλλη, ο βιογράφος αποδεικνύεται άνθρωπος έτοιμος και ικανός να σηκώσει το βάρος αυτής της τόσο απεχθούς προσωπικότητας με αξιοζήλευτη προθυμία. Ο Τζόναθαν Σουίφτ δεν ήταν καθόλου δημοφιλής στους συγχρόνους του, πράγμα λογικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι είχε κηρύξει πόλεμο ενάντια στη «Δημοκρατία των Ανόητων»… και με «όπλο του τον ορθό λόγο στηλίτευσε όλες τις ανθρώπινες επιδιώξεις για τις οποίες ένιωθε βαθιά αποστροφή», όπως εύστοχα και γλαφυρά σημειώνει ο βιογράφος του, Δημοσθένης Κορδοπάτης. Πράγματι, όλες οι μαρτυρίες που έχουμε για το πρόσωπο του Σουίφτ μιλούν για έναν καθόλου ελκυστικό άνδρα, του οποίου ο χαρακτήρας θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ήταν άθλιος! Αυτά βέβαια επισημαίνονται σε μια εποχή των αρχών του 18ου αιώνα, όπου η ανοχή απέναντι στις ιδιαίτερες προσωπικότητες, σαν κι αυτή του πάστορα Τζόναθαν Σουίφτ, ήταν ελάχιστη, όχι μόνο από τους απλούς ανθρώπους, αλλά και από τα εξέχοντα πνεύματα της εποχής. Στον βίο και την πολιτεία ενός κορυφαίου για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό συγγραφέα διεισδύει ο βιογράφος με τόλμη, κατανόηση, κυνικότητα και σαρκασμό – όπως δηλαδή του αρμόζει –, φιλοτεχνώντας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πορτρέτο μιας πολύ ιδιαίτερης και πολυσήμαντης μεγαλοφυΐας.
Ντέιβ Έγκερ
Τα Αγρίμια
Μετάφραση: Μαρίνα Τουλγαρίδου
Εκδόσεις: Τόπος
Σελ.: 278
Αλληγορικό μυθιστόρημα που καταπιάνεται με τον ευαίσθητο και πολύπλοκο παιδικό ψυχισμό. Στην προσπάθειά του να εξερευνήσει τον τρυφερό κόσμο της παιδικής ηλικίας, ο συγγραφέας βασίστηκε στο διάσημο εικονογραφημένο βιβλίο «Where the Wild Things Are» (1963) του Maurice Sendak και στο ομότιτλο σενάριο που έγραψε ο ίδιος με τον Spike Jonze, σκηνοθέτη τού «Being John Malkovich». Η ταινία προβλήθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο «Στη χώρα των μαγικών πλασμάτων». Αναφέρεται σ’ έναν πιτσιρικά, τον Μαξ, ο οποίος στα εφτά του χρόνια τα έχει παίξει και πραγματοποιεί όλες τις ζαβολιές που περνάνε από το μυαλό του. Φυσικά, ο Μαξ είναι παιδί χωρισμένων γονιών. Συγκεκριμένα, ο πατέρας του – αν και ρομαντικός – δεν δίνει την προσήκουσα σημασία στο παιδί, τού λείπει και η ωριμότητα και περισσότερο μοιάζει χαμένος στον κόσμο τού κέντρου της πόλης όπου και ζει. Αλλά και με τη μάνα του το παιδί δεν έχει καλύτερη τύχη. Φέρνει στο σπίτι τον μικρότερο σε ηλικία εραστή της, ο οποίος κάθε φορά που φεύγει περνώντας από το χολ αποσπά και μερικά κέρματα από το πιατάκι που έχουν για να ρίχνουν τα ψιλά τους. Τέλος, η αδελφή του, με την οποία διατηρούσε μιαν επαφή, έχει μπει στον δύσκολο κόσμο της εφηβείας και δεν έχει ώρα να ασχολείται με το νιάνιαρο. Έτσι κι ο Μαξ αποφασίζει να «κοιτάξει τη ζωή του» και παίρνει των ομματιών του. Αφού εγκαταλείπει το σπίτι του, μπαίνει σε ένα πλοίο και περνά τον ωκεανό ξεμπαρκάροντας σε ένα μυστήριο νησί, του οποίου οι κάτοικοι είναι κάτι τεράστια σε μέγεθος χνουδωτά τέρατα. Εκεί, ο μικρός Μαξ προσπαθεί να τα καταφέρει και να επιβληθεί ως… ηγετική φυσιογνωμία!
Γιώργος Στάμκος
Συνωμοσίες και θεωρίες συνωμοσίας
Εκδόσεις: Άγνωστο
Σελ.: 288
Το ότι μερικές φορές ιστορικά έχουν αποκαλυφθεί εντυπωσιακές περιπτώσεις συνωμοσιών δεν καθιστά την εξαίρεση κανόνα, που θέλει πίσω από κάθε ενέργεια να κρύβεται κι ένα απίθανο μυστικό το οποίο επιβουλεύεται τις τύχες της ανθρωπότητας. Κατά καιρούς και διαχρονικά έχουν αναπτυχθεί διάφορες απόψεις που ανακαλύπτουν παντού διαβολικές πλεκτάνες και πανίσχυρα ιερατεία, τα οποία ελέγχουν την ανθρωπότητα και τις ζωές μας, και των οποίων το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι ότι παραμένουν εικασίες. Ο συγγραφέας στην ενδιαφέρουσα περιδιάβασή του στον ομιχλώδη κόσμο των συνωμοσιών και των θεωριών τους μας επισημαίνει ότι αρκετές φορές πίσω από την κατάχρηση και την υπερβολή αυτών των θεωριών κρύβεται η διάθεση να καλυφθούν πραγματικές συνωμοσίες. Το δίχως άλλο υπάρχουν μια σειρά ενεργειών, οι οποίες λαμβάνουν χώρα πίσω από το ιστορικό προσκήνιο και που εξυπηρετούν σκοπούς που κάθε άλλο παρά για δημοσιοποίηση είναι… Αυτό, ωστόσο, πρέπει να εκτιμάται μέσα σε λογικά πλαίσια, έτσι ώστε ο χώρος που θα καταλάβει η… δημιουργική φαντασία να μην είναι κυρίαρχος εξαλείφοντας κάθε ορθολογισμό. Μέσα από μια σειρά προκαταλήψεων που θέλει πίσω από κάθε καταστροφή, ακόμα και λόγω φυσικών αιτιών, να βρίσκονται οι σιωνιστές, ο ιμπεριαλισμός, η CΙΑ, οι μασόνοι ή μια σειρά απίθανων αιρέσεων, ταγμάτων, χαμένων στην αχλύ της ιστορίας, και ό,τι άλλο φανταστεί ο νους, κρύβεται η προσπάθεια του ανθρώπου να ρίξει φως και να εκλογικεύσει αυτό που τον ξεπερνά, δικαιολογώντας έτσι την αδυναμία του, ενώ ταυτόχρονα δίνει διέξοδο και στη φιλέρευνη φύση του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
Γκιγέρμο Μαρτίνες
Η ακολουθία της Οξφόρδης
Αστυνομικό μυθιστόρημα
Μετάφραση: Ελισώ Λογοθέτη
Εκδόσεις: Πατάκη
Σελ.: 238
Πατρίσια Κόρνγουελ
Το Βιβλίο των Νεκρών
Αστυνομικό μυθιστόρημα
Μετάφραση: Έφη Καλλιφατίδη
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Σελ.: 437
Βασίλης Βασιλικός
Foco d’ amor
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις: Τόπος
Σελ.: 323
Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν
Τα χαρούμενα αγόρια της Ατζαβάρα
Μυθιστόρημα
Μετάφραση: Τάσος Ψαρρής
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Σελ.: 314
http://www.topontiki.gr/article/11012
Ξενοφών Μπρουντζάκης [xenofob@gmail.com]
Το Πείραμα
Η Γιουγκοσλαβική εμπειρία και η διάλυση των Βαλκανίων
Εκδόσεις: Αρμός
Σελ.: 144
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, όπως ήταν φυσικό, δημιούργησε μια σειρά παρενεργειών, οι επιπτώσεις των οποίων είχαν σαν αποτέλεσμα να αλλάξει στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας του 20ού αιώνα η εικόνα του κόσμου όπως την είχαμε εμπεδώσει. Η γεωγραφική, εικόνα, η πολιτική, κοινωνική και πολιτισμική. Ξαφνικά μάθαμε για την ύπαρξη εθνοτήτων που… αγνοούσαμε, μαζί με μια σειρά από εθνοτικές διαμάχες που δεν είχαμε φανταστεί. Μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό των αλλαγών που συνέβαιναν με καταιγιστική σφοδρότητα δεν μας έμενε καν το περιθώριο… και ο χρόνος να εκπλαγούμε. Αντίθετα όλοι μας μοιάζαμε να δεχόμαστε ταχύρρυθμα μαθήματα γεωγραφίας. Ο παγκόσμιος χάρτης, έτσι όπως τον γνωρίζαμε, άλλαξε ριζικά, σύνορα μετατέθηκαν, ξεφύτρωσαν νέα κράτη, άλλαξαν πολιτικές, έπεσαν τείχη και προκαταλήψεις. Ο νέος κόσμος που δημιουργήθηκε μέσα από αιματηρές -τις περισσότερες φορές- και επώδυνες διαδικασίες, δημιούργησε νέα δεδομένα, νέες ελπίδες, μαζί και τις πρώτες απογοητεύσεις. Ο έμπειρος δημοσιογράφος Άκης Κοσώνας μάς μεταφέρει στην εποχή που στα βόρεια σύνορά μας η πραγματικότητα άλλαζε με κινηματογραφική ταχύτητα. Η πάλαι ποτέ, ατελείωτη (για όσους την είχαν διασχίσει με λεωφορείο) Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, διασπάται στα εξ ων συνετέθη. Μέσα σε ένα χρόνο, μετά το 1990 που άρχισε η διαδικασία της απόσχισης, τρεις από τις έξι δημοκρατίες διεκδίκησαν και κέρδισαν την ανεξαρτησία τους• για τις υπόλοιπες τρεις, αυτό ήταν θέμα χρόνου και διεθνών συγκυριών. Μέσα από αυτό τον ενδιαφέροντα τόμο παρακολουθούμε τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, τα νέα κράτη που προκύπτουν μαζί με τη Σερβία και το πώς αυτές οι αλλαγές επηρέασαν στον εγγύς Νότο τις δικές μας (δυτικές) ζωές.
Βενετία Αποστολίδου
Τραύμα και Μνήμη
Η πεζογραφία των Πολιτικών Προσφύγων
Εκδόσεις: Πόλις
Σελ.: 164
Πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη, αυτή της κυρίας Αποστολίδου, που θέτει στο μικροσκόπιο μια «δύσκολη» πτυχή της ελληνικής πεζογραφικής παραγωγής, μιας και πραγματεύεται «Το Τραύμα και τη Μνήμη» του ελληνικού Εμφυλίου όπως αυτό αποτυπώθηκε από όλους εκείνους που υπήρξαν θύματα αυτής της σπαρακτικής διαμάχης. Τραγικό αποτέλεσμα του Εμφυλίου υπήρξαν και οι πολιτικοί πρόσφυγες, όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που αναγκάστηκαν λόγω των περιστάσεων να μεταναστεύσουν σε χώρες που θεωρούνταν ιδεολογικά «φιλόξενες», τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Από αυτή την πραγματικότητα δημιουργήθηκε μια λογοτεχνική παράδοση μέσα στην οποία κυριαρχεί η ευρωπαϊκή εμπειρία των σοσιαλιστικών κρατών που υποδέχτηκαν τους κυνηγημένους συμπατριώτες μας. Από την άλλη πλευρά, έχουμε όλους αυτούς τους ηττημένους του Εμφυλίου, οι οποίοι έμειναν στη χώρα, με αποτέλεσμα να υποστούν μια σειρά κακουργηματικών αντεκδικήσεων από μέρους των νικητών. Διώξεις, κοινωνικοί αποκλεισμοί, βασανισμοί, φυλακίσεις και εξορίες υπήρξαν μια σειρά μέτρων συνετισμού που μπήκαν σε εφαρμογή εναντίον τους. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε μια λογοτεχνία η οποία αποτυπώνει αυτά τα εσωτερικής καταναλώσεως τραυματικά και… αξέχαστα γεγονότα. Είναι αλήθεια ότι αν κι έχουν περάσει πάνω από εξήντα χρόνια από το τέλος του Εμφυλίου, μόλις τώρα αρχίζει να γίνεται μια πιο ανοιχτή συζήτηση για εκείνη την εποχή, πέρα από προκαταλήψεις και κομματικούς φονταμενταλισμούς, απ’ τους οποίους δεν γλίτωσε και η λογοτεχνική παραγωγή. Η κακή πολιτική διαχείριση του Εμφυλίου από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές είχε σαν τραγικό αποτέλεσμα να επιμηκύνουν τις θλιβερές του συνέπειες ως το σήμερα. Συχνά μάλιστα γίνεται και αντικείμενο εκμετάλλευσης, πυροδοτώντας πάθη και μίση που είναι να απορεί κανείς για το πόσο αντέχουν. Ως εκ τούτου, ο προσανατολισμός του βιβλίου να εξεταστεί η λογοτεχνική παραγωγή του Εμφυλίου μέσα από το πρίσμα της τραυματικής εμπειρίας που κυριαρχεί στη μνήμη είναι ενδιαφέρων, όπως ενδιαφέρουσα είναι και η παράμετρος να αναγνωριστεί το τραύμα ως διττό, δηλαδή να ληφθεί υπόψη και το τραύμα του άλλου.
Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα
Χώρος, Πόλη και Εξουσία στη Νεωτερικότητα
Μετάφραση, Επιμέλεια, Εισαγωγή: Ηλίας Γεωργαντάς, Θανάσης Γκούρας
Εκδόσεις: Σαββάλας
Οι σύγχρονες πόλεις συγκροτούνται το δίχως άλλο με βάση τους κυρίαρχους οικονομικούς και εξουσιαστικούς παράγοντες. Έτσι γίνεται προφανές ότι για να κατανοήσουμε πλήρως την εξουσιαστική δομή της κοινωνίας είναι απαραίτητο να αναλύσουμε την έννοια του σύγχρονου χώρου. Στις νεωτερικές κοινωνίες που ζούμε, η πόλη μέσα από μια απίθανη πλειάδα δραστηριοτήτων που βασίζονται αποκλειστικά σε οικονομικά δεδομένα, παίζει καθοριστικό ρόλο για το πώς θα χωροθετηθούν οι παραγωγικές δραστηριότητες και το σύνολο των κοινωνικών αντιθέσεων. Στον ογκώδη αυτό τόμο, ανθολογούνται μια σειρά κειμένων γραμμένων από κλασικούς στοχαστές σχετικά με τον Χώρο, την Πόλη και την Εξουσία στις σύγχρονες κοινωνίες. Τα κείμενα αυτά μεταφράζονται για πρώτη φορά στη χώρα μας. Ανάμεσα στους συγγραφείς – στοχαστές είναι ο Άνταμ Σμίθ, ο Άλφρεντ Βέμπερ, ο Ιμάνουελ Καντ, ο Βάλτερ Μπένγιαμιν. Ο Ερνστ Μπόλχ. Επίσης υπάρχουν κείμενα της Κοινωνιολογικής Σχολής του Σικάγου. Η εισαγωγή, εκτενής, αναλυτική και κατατοπιστική πάνω στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον αυτό θέμα της χωροταξικής σχέσης των πόλεων με την εξουσία, είναι των καθηγητών Ηλία Γεωργαντά και Θανάση Γκιούρα. Η ανθολόγηση αυτή φέρνει στο φως μια σειρά θεωρήσεων, αναλύσεων, εκτιμήσεων και διαπιστώσεων που έχουν παίξει κυρίαρχο ρόλο στη συγκρότηση της σύγχρονης κοινωνικής σκέψης. Πρόκειται για έναν τόμο, στον οποίο φωτίζεται ο πρωταγωνιστικός ρόλος της πόλης και η δυνατότητά της να υπαγορεύει τα περιεχόμενα και να επιβάλει τις μορφές στη σύγχρονη τοπογραφία.
Ρέιμοντ Τσάντλερ
Ο Μεγάλος Ύπνος
Πρόλογος: Ίαν Ράνκιν
Μετάφραση: Φίλιππος Χρυσόπουλος
Εκδόσεις: Κέδρος
Σελ.: 322
Κλασικό απολαυστικό αστυνομικό με πρωταγωνιστή τον απαράμιλλο Φίλιπ Μάρλοου! Στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης, ζει στην πόλη των Αγγέλων ένας πάμπλουτος ηλικιωμένος στρατηγός μαζί με τις δυο… ανήσυχες κόρες του που διανύουν την κρίσιμη και ευαίσθητη ηλικία των είκοσι ετών. Ο στρατηγός Σέργουντ είναι ο πρώτος μυθιστορηματικός ήρωας του Τσάντλερ ο οποίος προσλαμβάνει τον Μάρλοου προκειμένου να λύσει ένα μυστήριο. Στα χέρια του στρατηγού, φτάνει ένα γράμμα το οποίο τον πληροφορεί ότι η μεγάλη του κόρη έχει ένα χρέος στο καζίνο της περιοχής. Καλά θα ήταν όμως τα προβλήματα να σταματούσαν ή να άρχιζαν από εδώ. Η άλλη του κόρη -η μικρή- εικονίζεται να ποζάρει γυμνή σε μια φωτογραφία! Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, έχει να αντιμετωπίσει την εξαφάνιση του άντρα της μεγάλης του κόρης. Ο Μάρλοου συνεπώς έχει πολλή δουλειά, καθώς εξελίσσεται η πλοκή, λεπτή και γεμάτη εκπλήξεις. Με το ξεκίνημα των ερευνών, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με έναν ήρωα του οποίου η προσωπικότητα ζωντανεύει σταδιακά από σελίδα σε σελίδα, έτσι που στο τέλος γίνεται ένας γνώριμος, ένας δικός του άνθρωπος, ένα υπαρκτό πρόσωπο. Μέσα από μια πλοκή όπου οι ανατροπές ανανεώνουν και ξαναζεσταίνουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ο Τσάντλερ ξετυλίγει την ιστορία του με ένα ιδιότυπο προσωπικό ύφος που θα τον κατατάξει στους πιο ξεχωριστούς συγγραφείς αστυνομικών ιστοριών. Σε αυτή την ιστορία, η μεγαλοαστική κοινωνία συγχρωτίζεται με τον υπόκοσμο σε ένα ανεπανάληπτο… διάλογο χρήματος και όπλων.
Ερωτικός Παπαδιαμάντης
Ανθολόγηση: Χριστόφορος Λεοντάκης
Εκδόσεις: Πατάκη
Σελ.: 473
Μια ενδιαφέρουσα πτυχή του Παπαδιαμάντη, σχεδόν αποσιωπημένη λόγω της έντονης αγιοποίησης στην οποία τον έχουν «περιτυλίξει» οι λάτρεις της ελληνοορθοδοξίας, μας προτείνει μέσα από το έργο του ίδιου του συγγραφέα μια ανθολογία που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Η πρότασή της για έναν ερωτικό Παπαδιαμάντη δεν στερείται επιχειρημάτων ούτε πρωτογενών παπαδιαμαντικών κειμένων. Έτσι ο ποιητής Χριστόφορος Λιοντάκης, που εδώ δραστηριοποιείται ως ανθολόγος, μας αποκαλύπτει έναν ερωτικό Παπαδιαμάντη όπως αυτός προκύπτει από το ίδιο του το έργο. Ο Λιοντάκης κάνει ένα διαχωρισμό έξυπνο, προκειμένου να έχουμε μια σαφέστερη εικόνα του ερωτικού Παπαδιαμάντη. Ξεχωρίζει τα διηγήματα εκείνα όπου ο συγγραφέας εξιστορεί προσωπικές ερωτικές ιστορίες, από εκείνα στα οποία καταγίνεται με τις ερωτικές περιπέτειες των ηρώων του. Στις προσωπικές ερωτικές ιστορίες, τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά, όπως σημειώνει ο ανθολόγος, είναι: «ο ρεμβασμός, η νοσταλγία, το ανεκπλήρωτο, η ματαίωση, οι ποιητικές εξάρσεις και το λυρικό παραλήρημα». Ως χαρακτηριστικά δείγματα θεωρεί ανάμεσα σε άλλα διηγήματα, το «Όνειρο στο κύμα», «Ολόγυρα στη λίμνη», «Ρόδινα ακρογιάλια», «Υπό τη βασιλικήν δρύν», και το «Η φαρμακολύτρια». Τα διηγήματα στα οποία αναφέρεται σε περιπέτειες ηρώων του, ο ανθολόγος τα χωρίζει σε τρεις κατηγορίες. Σε εκείνα που κυρίως αναφέρονται σε ερωτοχτυπημένους νεαρούς «Η νοσταλγός», «Έρωτας στα χιόνια» κ.ά., σε εκείνα με λυρική έξαρση και αίσιο τέλος, «Θέρος – Έρως», «Το καμίνι», «Η βλαχοπούλα», και τέλος, σε εκείνα όπου με αφορμή τον έρωτα και το γάμο «στηλιτεύονται κοινωνικές αδικίες και αδιέξοδα, προλήψεις, περίεργοι γάμοι, χωρισμοί»: «Ο γάμος του Καραχμέτη», «Χωρίς στεφάνι», «Το Τυφλό σοκάκι» κ.ά.
http://www.topontiki.gr/article/10601
Ξενοφών Μπρουντζάκης [xenofob@gmail.com]
Νέες εκδόσεις
Ιστορίες Πάθους και Αλητείας
Έρευνα –Συλλογή: Κώστας Ζαχαρόπουλος
Ηλίας Μπαρμπίκας
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Σελ.: 300
Μια ανθολογία… ταχύτητας, γεμάτη μαρσαρίσματα, κοντέρ, κόντρες, σούζες και κυρίως έντονο πάθος για ζωή που βρίσκει ιδεολογική διέξοδο στη δύναμη της μηχανής και τη μέθη του ιλίγγου. Μια σειρά από μηχανόβιους διαφόρων κατηγοριών, κλίσεων και τάσεων μιλούν με την πιο τρυφερή γλώσσα για τις μηχανές τους, το απόλυτο κι επικίνδυνο αντικείμενο ενός πόθου που ακροβατεί πολλές φορές μεταξύ ζωής και θανάτου. Η ιδέα είναι καταπληκτική: οι δυο επιμελητές του τόμου βρέθηκαν κι απλώθηκαν σε ένα δίκτυο μηχανόβιων, από τους οποίους ο καθένας είχε να διηγηθεί μιαν ιστορία…πάθους γι’ αυτά τα γοητευτικά βουερά δίκυκλα! Δίχως δυσκολία φαίνεται πώς η μηχανή είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό συγκοινωνιακό μέσο, κάτι πιο ζωντανό από μέταλλα κι ελαστικά, κάτι που κρύβει πολύ περισσότερα από αυτό που νομίζουμε όλοι εμείς, που η μοναδική σχέση μας με τις μηχανές είναι να τις βλέπουμε να περνούν και να χάνονται από μπροστά μας. Σαν δαίμονες ή σαν θαύμα… Το μοναδικό αυτό βιβλίο βασίζεται σε βιωματικές αφηγήσεις, κι αυτό τελικά τους χαρίζει μιαν αφηγηματική λύτρωση, αλλά και μια ζωντάνια απαστράπτουσα που σε ελκύει να ταξιδέψεις και με τη μηχανή της επόμενης ιστορίας… Οι επιμελητές έχουν χωρίσει σε βασικές ενότητες το θέμα «Μηχανόβιος» και ανάλογα με το περιεχόμενο της αφήγησης, την εντάσσουν ανάλογα. Για παράδειγμα στην ενότητα «Ηρωισμοί» περιλαμβάνονται διάφορες αποκοτιές με μηχανές, στην ενότητα «Μπάτσοι», ιστορίες με παρενόχληση και τσαμπουκάδες εναντίον των μπάτσων - τους χωρίζει μια βαθύτατη κόντρα η οποία καλλιεργείται και υποστηρίζεται και από τη μεριά των μπάτσων. Μια έξυπνη ανθολογία, ωραία στημένη, με ακόμα ωραιότερες ιστορίες. Ένα ταξιδιάρικο, άναρχο κι επικίνδυνο –ό,τι σχετίζεται με το πάθος ενέχει κινδύνους…– ανάγνωσμα!
Στέλιος Παπαγρηγορίου
Για την κυρία Σάντμπλουμ
Εκδόσεις: Τόπος
Σελ.: 134
Μάλλον το πρώτο πεζογραφικό εγχείρημα του συγγραφέα, αυτό δεν καταφέραμε να το διακριβώσουμε προσπαθώντας να αντλήσουμε την πληροφορία από το βιογραφικό, στο οποίο θεωρήθηκε πιο απαραίτητο να μας πληροφορήσουν για τον λόγο, για τον οποίο κόπηκε ο νεαρός συγγραφέας από την… Εθνική Σχολή Μπαλέτου! Αν και γεννημένος στην Κρήτη, διαλέγει για ήρωά του έναν ηλικιωμένο αστυνομικό από τη Βαλτιμόρη. Το θέμα του φιλόδοξο, παρά το γεγονός ότι το πορτραίτο του αστυνομικού φιλοτεχνείται με όλα εκείνα τα στερεότυπα χαρακτηριστικά της αμερικάνικης αστυνομικής λογοτεχνίας. Ένας μεσήλικας μπάτσος λοιπόν έρχεται αντιμέτωπος με την ηλικία του (πώς περνάει η ζωή; σαν νεράκι…) και η νέα αίσθηση του χρόνου τον τρομοκρατεί κανονικά. Η πρώτη αντίδραση για έναν κωλοπετσωμένο μπάτσο από τη Βαλτιμόρη που είναι ταυτόχρονα και πετυχημένος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, είναι να αντιμετωπίσει τη νέα πραγματικότητα μέσα από μια αξιοπρεπή συνταγή κυνισμού, χιούμορ αλλά και με τη βοήθεια της κυρίας Σάντμπλουμ που τον ψυχαναλύει. Ο αστυνομικός έρχεται αντιμέτωπος με την αφόρητη ιδέα της παρακμής, στο σημείο εκείνο του βίου που το μέλλον στενεύει ασφυκτικά, έτσι που να σου κόβεται η αναπνοή. Η κυρία Σάντμπλουμ συμβουλεύει τον συμπαθή μπάτσο να καταγράφει την καθημερινότητά του σε ένα ημερολόγιο. Η γραφή μέσα από την οποία ζωντανεύει η καθημερινότητα του μπάτσου έχει νεύρο, ενδιαφέρον και ουσία. Η περίπτωση του Παπαγρηγορίου σαν συγγραφέα δεν είναι καθόλου αδιάφορη. Το γεγονός ότι πραγματεύεται ένα θέμα ξένο προς τη δική μας πραγματικότητα, τόσο στην εξωτερική του υπόσταση όσο και στα πολιτισμικά του χαρακτηριστικά, ξενίζει αρχικά, αλλά με μια δεύτερη σκέψη, αποκαλύπτει συγγραφικές ικανότητες που αν εξελιχθούν δίχως… απρόοπτα, σίγουρα θα μας εκπλήξουν ευχάριστα!
David Gibbins
Οι φύλακες του Μυστικού
Μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελ.: 568
Όλα τα παρόμοια βιβλία περιπέτειας κυρίως βασίζονται σ’ έναν κανόνα, και αυτός είναι το παρελθόν. Κάτι που έχει σκεπαστεί από τη σκόνη του χρόνου, ξεθάβεται κι έρχεται στο φως μια νέα ιστορία που δεν μπορεί παρά να ενθουσιάσει τους πάντες. Αυτά τα βιβλία έχουν σαν αποκλειστικό αποδέκτη πρώτα το κοινό, το μεγάλο αναγνωστικό κοινό, και σαν στόχο την επιτυχία και δευτερευόντως τη λογοτεχνία. Ωστόσο, φαίνεται να έχουν καθιερώσει ένα ιδιότυπο λογοτεχνικό είδος που αφορά όλους εκείνους που συναρπάζονται από ιστορίες μυστηρίου με μια δόση ιστορικής αλήθειας, γαρνιρισμένης με περιπέτεια και σερβιρισμένης με μυστήριο. Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου είναι αρχαιολόγος και μάλιστα αυθεντία στην εξερεύνηση αρχαίων ναυαγίων και καταποντισμένων πόλεων! Πριν αφοσιωθεί στη συγγραφή, ήταν καθηγητής πανεπιστημίου στην Αγγλία και δίδασκε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης και των Πολιτισμών. Ο ήρωας του βιβλίου είναι θαλάσσιος αρχαιολόγος και σε μια κατάδυσή του στις Αιγυπτιακές ακτές ανακαλύπτει στα βάθη του πόντου ένα απίθανο εύρημα, τη σημασία του οποίου δεν γνωρίζει προς ώρας ούτε ο ίδιος. Αυτή του η ανακάλυψη θα τον συνδέσει με τον προπάππο του, υπολοχαγό του Βρετανικού Βασιλικού Μηχανικού που χάθηκε στα βάθη μιας ζούγκλας της Ινδίας το 1879. Το πνεύμα της περιπέτειας και του μυστηρίου πρωταγωνιστεί σ’ αυτό το βιβλίο, όπου κάποια δόση πραγματικών ιστορικών περιόδων και γεγονότων μπερδεύεται με τη φαντασία που εμπνέεται από τις επιστήμες της Αρχαιολογίας και της Ιστορίας.
Σάντρο Ντελ’ Όρκο
Δελφοί
Μετάφραση: Κούλα Καφετζή
Εκδόσεις: Μελάνι
Σελ.: 318
Πριν ο παγκοσμίου φήμης ιδιωτικός αστυνομικός Έγκον Χιαράφτερ αναλάβει δράση σε αυτή την ιστορία μυστηρίου που διαδραματίζεται στους Δελφούς, ένας άντρας-πνεύμα (αφού παρακολουθούμε μόνο τη σκέψη του), μάς περιγράφει μια σχεδόν ονειρική περιπέτειά του στο Μουσείο των Δελφών με μια γυναικεία ύπαρξη, σάρκινη και γοητευτική, η οποία τον παρασύρει με τη σαγήνη αλλά και την επικίνδυνη υπόσχεση της αποκάλυψης ενός μυστικού, στις εσωτερικές και υπόγειες αίθουσες του Μουσείου. Από τη μεταφυσική διήγηση του άντρα-πνεύματος, επανερχόμαστε στην πραγματικότητα. Ο διευθυντής του Μουσείου, πανικοβλημένος, προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα της υπόθεσης στον ιδιωτικό ντετέκτιβ, του οποίου ζητά τη διακριτική συνδρομή. Η παράξενη όσο και σκανδαλώδης υπόθεση δεν πρέπει να φτάσει στη δημοσιότητα για κανέναν λόγο. Ένα ζευγάρι εισήλθε στο Μουσείο παραβιάζοντας όλα τα υπερσύχρονα ηλεκτρονικά συστήματα συναγερμού. Οι θησαυροί του Μουσείου έμειναν ανέγγιχτοι και δεν σημειώθηκε καμιά ζημιά. Ωστόσο -κι εδώ το παράδοξο παίρνει διαστάσεις- απ’ τους ανθρώπους του Μουσείου έγιναν αντιληπτά, εμφανή σημάδια μιας ερωτικής συνεύρεσης. Αυτή η φαινομενικά αλλόκοτη ιστορία, αν και προκαλεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη, δεν τον προϊδεάζει για το τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια της υπόθεσης. Ο Έγκον Χιαράφτερ προσπαθεί να εντοπίσει τα ίχνη εκείνα που θα τον οδηγήσουν στη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, το αίνιγμα θαρρείς και γίνεται πιο σκοτεινό και περίπλοκο, όσο τα στοιχεία συγκεντρώνονται. Ο αστυνομικός μοιάζει να ισορροπεί ανάμεσα σ’ έναν πραγματικό και σ’ έναν φανταστικό κόσμο. Το μυστήριο αυτής της αστυνομικής περιπέτειας φωτίζεται από το Δελφικό τοπίο με το λαμπερό του φως.
Μάικλ Γκρεγκόριο
Η όψη του σκότους
Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα
Σελ.: 562
Δυο λόγια για τους συγγραφείς: με το όνομα «Μάικλ Γκρεγκόριο» συνυπογράφουν ο Μάικλ Τζέικομπ και η Ντανιέλα Γρεγκόριο, ένα αντρόγυνο που ζει στην κεντρική Ιταλία. Όπως και στα προηγούμενα βιβλία τους, πρωταγωνιστής των υποθέσεων είναι ο εισαγγελέας Χάνο Στιφένιις. Το συγγραφικό δίδυμο γράφει ιστορίες αστυνομικές με έντονο το ιστορικό στοιχείο. Και στο παρόν, όπως και το αμέσως προηγούμενο βιβλίο τους «Μέρες εξιλέωσης», η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Πρωσία, την εποχή που η χώρα καταλαμβάνεται από τις στρατιές του Μεγάλου Ναπολέοντα. Ο στρατάρχης λεηλατεί πέρα απ’ όλα τα άλλα, και τα αποθέματα σε κεχριμπάρι που διαθέτει η Πρωσία, προκειμένου να χρηματοδοτήσει την πολυέξοδη εκστρατεία του στην Ισπανία. Ωστόσο, οι γυναίκες που έχουν κληθεί να συλλέξουν το κεχριμπάρι, εξαφανίζονται ή βρίσκονται δολοφονημένες. Οι Γάλλοι, μπροστά σ’ αυτό το μυστήριο, καλούν τον πολύπειρο εισαγγελέα Χάνο Στιφένιις και του αναθέτουν τη διαλεύκανσή του. Η υπόθεση μοιάζει να είναι η πιο παράδοξη από όσες έχει αντιμετωπίσει στη γεμάτη δράση καριέρα του. Ο εισαγγελέας στη διάρκεια των ερευνών του στρέφει τις υποψίες του στους Πρώσους εθνικιστές, ακόμα και στους ίδιους τους Γάλλους, αλλά έρχεται αντιμέτωπος και με τις προκαταλήψεις εκείνες που θεωρούν ότι στο κεχριμπάρι φυλάσσονται πανάρχαιες μορφές ζωής! Στην προσπάθεια αποκάλυψης του μυστηρίου, έρχεται στο φως η αποτρόπαια επιθυμία ενός επιστήμονα που κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά, ο οποίος δολοφονεί τις γυναίκες στην προσπάθειά του να βρει εκείνη που θα κυοφορήσει το τέλειο έμβρυο… Ένα θρίλερ που αναφέρεται στις παρανοϊκές ιδέες των ναζιστών περί Αρείας φυλής.
http://www.topontiki.gr/article/9073
Ξενοφών Μπρουντζάκης [xenofob@gmail.com]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου