«Τα Γουρούνια στον Άνεμο», Νίκος Νικολαΐδης (Athens Voice Books)

Στη ζωή του δεν κατάφερε και σπουδαία πράγματα, εκτός από τα λιγνιτωρυχεία και τις χειροβομβίδες κι ίσως γι’ αυτό να φταίει το ότι γεννήθηκε μες στο Ροζικλαίρ και κάτω απ’ το πλανητικό σύστημα του Γκλεν Μίλερ και του Μπένι Γκούντμαν, που τον βομβάρδιζε με μπόλικο σεληνόφως, κορνέτες, σαξόφωνα και τόνους πορφυρού λίπστικ… Όλα άρχισαν σε κάποιο Καλοκαίρι της Ασετυλίνης, τότε που πέθαιναν άνυδρες οι σαύρες πάνω στα πεζούλια και τα κορίτσια που αγάπησε είχανε πια χαθεί μαζί με τις έρημες πλατείες και τις στέρνες, την εποχή που ο Σταύρος άρχισε να παίζει με το δίκαννο του πατέρα του, ο Μιχάλης ο Βιθέντε μπήκε μούτσος για το Κολόμπο, ο Ντόντος με τον Κώστα πιάστηκαν στην Πάτρα έτοιμοι να μπαρκάρουν για τη Λεγεώνα των Ξένων, ενώ παράλληλα κυκλοφορούσε κι ο πρώτος Ρόνσον στο σχήμα της Κάντιλακ, κι αυτός ξόδευε απερίσκεπτα τους μύθους του σαβουρογαμώντας εδώ κι εκεί. Βέβαια ποτέ του δεν αρνήθηκε ότι ήταν ένα άτομο με μειωμένες αντιστάσεις και υποβαθμισμένη πνευματικότητα, γεγονός όμως που του επέτρεπε να σιχαίνεται τους χιπάδες με τα σταμπωτά μπλουζάκια, τα φρικιά που παλαντζάρανε ανάμεσα Αστερίξ και Πύλες της Ενόρασης, τους μουσάτους με τ’ αμπέχωνα τύπου Βιετνάμ-τροπικάλ και υφάκι τσεγκουεβάρα, και ιδιαίτερα τις γκόμενες που χύνανε ακούγοντας τον παράνομο Ντόιτσε Βέλε. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι έπρεπε να βρει ένα γρήγορο εισιτήριο, που θα τον έδιωχνε μακριά απ’ αυτή τη σκατούπολη.

..Είναι μια πρόγευση του βιβλίου Τα Γουρούνια στον Άνεμο που έγραψε στα 1993 ο σκηνοθέτης Νίκος Νικολαΐδης,. Όταν είδα για πρώτη φορά ταινία του Νίκου Νικολαΐδη το πρώτο πράγμα ήταν να συμφωνήσω ότι επρόκειτο για τον πιο cult σκηνοθέτη του νεώτερου ελληνικού κινηματογράφου. Θυμάμαι ότι ήταν Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα του 1979 στην οποία η υπόθεση εξελισσότανε όλη και όλη σε ένα σπίτι. Δεν είχε ούτε ακριβά σκηνικά ούτε μακρινά και όμορφα τοπία. Ο Νικολαΐδης είχε ένα παράπονο-απωθημένο: Τις ταινίες που ονειρευότανε δεν κατάφερε να τις κάνει, δεν μπορούσε αφού του λείπανε ο τρόπος και τα μέσα.  Ωστόσο ο πεντάκις βραβευμένος σκηνοθέτης βρήκε το υποκατάστατο της δημιουργίας του στο γράψιμο. Τα Γουρούνια στον Άνεμο είναι ένα μυθιστόρημα-ένα άγριο λογοτεχνικό είδος σύμφωνα με τον ίδιο- που πήρε στον συγγραφέα 4 χρόνια για να το ολοκληρώσει όντας σε μια άσχημη ψυχολογικά περίοδο της ζωής του. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι αν και δεν έκανε ποτέ του μια ολοκληρωμένη δουλειά στο κινηματογράφο τα Γουρούνια στον Άνεμο είναι από τα πιο ολοκληρωμένα του βιβλία.

Η Athens Voice Books επανεκδίδει Τα Γουρούνια στον Άνεμο ύστερα από χρόνια. Από την Athens Voice Books επανακυκλοφορούν επίσης άλλα δύο από τα γνωστότερα βιβλία του Νικολαΐδη: «Οι τυμβωρύχοι» (β’ έκδοση) και «ο οργισμένος Βαλκάνιος» (11η).

(ένα άρθρο των πρωταγωνιστών)

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.vivlia&id=7298