Το Ποίημα της Εβδομάδας: Άσμα για όλες τις θάλασσες και όλα τα καράβια (Song for all seas, all ships) Ουίτμαν, Ουώλτ, 1819-1892

Άσμα για όλες τις θάλασσες και όλα τα καράβια

(Song for all seas, all ships)

του Walt Whitman

από τη συλλογή Φύλλα Χλόης (Leaves of Grass, 1855)

απόδοση : Ναπολέων Λαπαθιώτης

1

Θάναι τραχιά και σύντομα τα σημερνά τα λόγια μου,

Για τα καράβια που αρμενίζουν μέσ’ τις θάλασσες, καθένα με την ίδια του σημαία, και με το σήμα,

Για τους αγνώστους ήρωες πούναι μέσ΄ τα καράβια – για τα κύματα που απλώνονται, κι απλώνονται, πιο πέρα κι απ΄ το μάτι,

Για τη νερόσκονη που σπάει και τους αγέρηδες οπού σφουράνε και φυσάν,

Και θέλω να υψωθεί μέσ΄ απ΄ τα λόγια μου, κι ένα  τραγούδι για τους ναύτες όλων των εθνών,

Απότομο ως το κύμα.

Θέλω να υμνήσω τους πρώτους καπετάνιους, τους γέρους ή τους νέους, και τους δεύτερους, κι όλους  τους ατρόμητους τους ναύτες,

Τους λίγους κι εκλεχτούς, τους σιωπηλούς, που η μοίρα δεν μπορεί να τους ξαφνιάσει, μήτε και να τους σκιάξει ποτέ ο θάνατος.

Προσεχτικά από σένα, μαζωμένοι, γέρικε ωκεανέ, και διαλεγμένοι,

Από σένα, θάλασσα, που διαλές και ξεδιαλές τη ράτσα μέσ’ απ΄ τους καιρούς, κι ενώνεις όλα τα έθνη.

Θρεμένοι από τα σένα, γριά παραμάνα δύστροπη, και που να σ΄ ενσαρκώνουν,

Ατίθασοι, άγριοι, σαν και σένα.

(Πάντα να βγαίνουν ήρωες σε στεριά και θάλασσα, μονάχοι, καν δυο - δυο, –

Πάντα η γενιά τους να βαστάει, δίχως ποτέ της να σωθεί – αν κι είναι σπάνιοι, μ΄ αρκετοί, το σπέρμα να φυλάξουν).

2

Άπλωνε, ω θάλασσα, τις χωριστές σημαίες των εθνών!

Άπλωνε, πάντα φανερά, τα χώρια σήματά τους!

Μόν’ βάστα, σε παρακαλώ, για σένα και για του ανθρώπου την ψυχή, κάποια σημαία που νάναι παραπάνου απ΄ όλες,

Σήμα νοερό, υφασμένο για όλα τα έθνη, σήμα του ανθρώπου που αίρεται πιο πάνου κι απ΄ το θάνατο,

Μνημόσυνο όλων των γενναίων καπεταναίων, των πρώτων και των δεύτερων, και των γενναίων ναυτών,

Κι όλων όσοι έχουν χαθεί, κάνοντας το καθήκον,

Που να βαστάει τη μνήμη τους και νάχει στο ύφασμά της, άτι απ΄ τους αφόβους καπεταναίους, τους νέους και τους γέρους,

Ένα παγκόσμιο λάβαρο, που πάντα μαλακά να κυματίζει, απάνω απ΄ όλους τους αντρείους τους ναύτες,

Σ΄ όλες τις θάλασσες και σ΄ όλα τα καράβια.-

πρωτότυπο

To-day a rude brief recitative,

Of ships sailing the seas, each with its special flag or ship-signal,

Of unnamed heroes in the ships—of waves spreading and spreading far as the eye can reach,

Of dashing spray, and the winds piping and blowing,

And out of these a chant for the sailors of all nations,

Fitful, like a surge.

Of sea-captains young or old, and the mates, and of all intrepid sailors,

Of the few, very choice, taciturn, whom fate can never surprise nor death dismay.

Pick'd sparingly without noise by thee old ocean, chosen by thee,

Thou sea that pickest and cullest the race in time, and unitest nations,

Suckled by thee, old husky nurse, embodying thee,

Indomitable, untamed as thee.

(Ever the heroes on water or on land, by ones or twos appearing,

Ever the stock preserv'd and never lost, though rare, enough for seed preserv'd.)

Flaunt out O sea your separate flags of nations!

Flaunt out visible as ever the various ship-signals!

But do you reserve especially for yourself and for the soul of man one flag above all the rest,

A spiritual woven signal for all nations, emblem of man elate above death,

Token of all brave captains and all intrepid sailors and mates,

And all that went down doing their duty,

Reminiscent of them, twined from all intrepid captains young or old,

A pennant universal, subtly waving all time, o'er all brave sailors,

All seas, all ships.

Ο Ουώλτ Ουίτμαν (Walt Whitman), ο επιφανέστερος αμερικανός ποιητής

του προηγούμενου αιώνα (1819-1892), είχε αγγλική και ολλανδική την καταγωγή.

Στα νεανικά του χρόνια αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές του

για να εργασθεί ως ξυλουργός, οικοδόμος, τυπογράφος και δάσκαλος.

Από το 1838 άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά.

Βαθιά επηρεασμένος από τις θεωρίες του Έμερσον εκδίδει,

το 1855 στην πρώτη της μορφή, τη συλλογή του "Φύλλα χλόης",

αποτελούμενη από δώδεκα ποιήματα.

Έκτοτε εμπλουτίζει σε αλλεπάλληλες εκδόσεις τη συλλογή αυτή με νέες συνθέσεις,

εξασφαλίζοντας την αναγνώριση φανατικών θαυμαστών όπως ο Σουίνμπερν και ο Ο.Μ. Ροσσέτι,

αλλά και την επιφυλακτικότητα του ευρύτερου κοινού,

κυρίως για τις προωθημένες περί ηθικής αντιλήψεις του.

Κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο υπηρετεί ως εθελοντής νοσοκόμος, εμπειρία που τον σφραγίζει

και που την καταγράφει στα "Πολεμικά απομνημονεύματά του" (1875).

Άλλα του έργα: "Δημοκρατικές απόψεις" (1871), "Δείγματα ημερών" (1882),

"Κλαδιά του Νοεμβρίου" (1888), "Χαίρε, φαντασία μου" (1891).

Βιβλιονετ