Barouak
πεζοστράτης των κόκκινων αφηγήσεων
κοιτώ το πέταγμα
των κορακιών
πάνω από τα μανιοκαταθλιπτικά
κεφάλια των αγαλμάτων
τα πέτρινα βλέμματα μου προκαλούνε οργή
αγοράζω σκοτάδι
στο παρανάλωμα των λέξεων
ζωγραφίζω με αλγόριθμους
βιντεολόγια προς κάθε βλέμμα
μέρες ψηφιακής χειραψίας
ο έρωτας-η επανάσταση-το νερό
κοινωνικά φύλλα πέφτουν στην καλωδιακή φράντζα μου
σου στέλνω μήνυμα
Καλό ταξίδι στις πόλεις του Ομήρου
εκεί ρώτα για τους ποιητές
που βαδίζουν και παραπαίουν
στις ράχες των μπουκαλιών
τρέχουν στις κεραμοσκεπές
των μυαλών
φωνάζουν ανάμεσα από τα αυτοκίνητα
λέξεις που η μπάσταρδη σου φύση
δεν ευλόγησε ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου