Τρία αντιφασιστικά (και όχι μόνο) ποιήματα

 

Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε

Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε.

Απ' αυτό βγάζω το συμπέρασμα πως είσαστε εκατομμυριούχοι.

Το μέλλον σας είναι σιγουρεμένο - το βλέπετε

μπροστά σας σ' άπλετο φως. Φρόντισαν

οι γονείς σας για να μη σκοντάψουνε τα πόδια σας

σε πέτρα. Γι' αυτό τίποτα δε χρειάζεται

να μάθεις. Έτσι όπως είσαι

εσύ μπορείς να μείνεις.

Κι έτσι κι υπάρχουνε ακόμα δυσκολίες, μιας κι οι καιροί

όπως έχω ακούσει είναι ανασφαλείς,

τους ηγέτες σου έχεις, που σου λένε ακριβώς

τι έχεις να κάνεις για να πας καλά.

Έχουνε μαθητέψει πλάι σε κείνους

που ξέρουν τις αλήθειες που ισχύουνε

για όλους τους καιρούς

μα και τις συνταγές που πάντα βοηθάνε.

Μιας και για σένα γίνονται τόσο πολλά

δε χρειάζεται ούτε δαχτυλάκι να κουνήσεις.

Βέβαια, αν τα πράματα ήταν διαφορετικά

                   Η μάθηση θα 'τανε υποχρέωσή σου.

 

                   ΜΠΕΡΤΟΛΝΤ ΜΠΡΕΧΤ

 

                   πηγή

 

 

 

 

 

Ο καιόμενος

Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.

Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.

Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;

Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.

Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

Γινόταν ήλιος.

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.

 

ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

πηγή

 

 

 

 

 

«Αλαμπάμα»

 

Εμμερυ Χιλλ (sic) - Γκυ Φόστερ

 

Αμα ο Θεός αμόλησεν τους άξιους πρωτόπλαστους
απ' το στενόν παράδεισο, κι όλης της γης την άπλα
τους χάρισε βασίλειό τους, Αμέρικα - Ιγγλιτέρα,
την πύρινη ρομφαία του τους έδωσε κι: - «Αμέτι»!
Με της ρομφαίας μου τη φωτιά με της ρομφαίας την κόψη
στη Γης να διαφεντεύετε το Δίκιο, την Ειρήνη!

***

Λαός δεν έμεινε λευκός ή κίτρινος ή μαύρος
που να μη χάρηκε βαθιά στα κόκκαλα το Δίκιο
κα να μην τρώγει και αίματα και μ' ίδρο την μπουκιά του
και που να μην πεθαίνει αυτός να ζει τ' αφεντικό του.


ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
«Ευαγγελισμός» 15/9/58

το ποίημα, μαζί με το εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα και δημοσιογράφου Ηρακλή Κακαβάνη, μπορείτε να το διαβάσετε και στο ιστολόγιο Ο άγνωστος ΒΑΡΝΑΛΗΣ και αδημοσίευτα ποιήματά του, όπου και εμείς το αναδημοσιεύουμε. Η «Αλαμπάμα» αποτελεί ένα άγνωστο αντιφασιστικό ποίημα του Κώστα Βάρναλη που δημοσιεύτηκε επίσης στην εφημερίδα Ριζοσπάστης (18/12/2001)