Για τον Ευτυχισμένο Θάνατο και τον Ξένο του Αλμπέρ Καμύ

~ Για τον Ευτυχισμένο Θάνατο και τον Ξένο του Αλμπέρ Καμύ ~

Ο Ευτυχισμένος Θάνατος

Αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα του βιβλίου του Αλμπέρ Καμύ που εκδόθηκε μετά το θάνατό του και χαιρετίσθηκε ως ένα μέγιστο λογοτεχνικό γεγονός. Μπορεί να ερευνηθεί με ποικίλους τρόπους: ως ένα συναρπαστικό, πρώτο δοκίμιο για τον "Ξένο", ως ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα και ως ένα έργο έξοχης γραφής.

"Ο Ευτυχισμένος Θάνατος" αρχίζει μ' ένα φόνο και λήγει με το θάνατο του κεντρικού χαρακτήρα, του Μερσώ. Στο ενδιάμεσο, έχουμε μια επίκληση από τη ζωή στο Αλγέρι, από τη σχέση του Μερσώ με τη Μάρθα και με τον Ρολάν Ζαγκρέ, το μυστηριώδη ανάπηρο, τον οποίο θα σκοτώσει - από την Πράγα, όπου καταφεύγει ο Μερσώ και από την επιστροφή του στο Αλγέρι, για να πειραματιστεί με δύο τρόπους ζωής, την ομαδική και την ασκητική. Τελικά, έχει κατακτήσει την ευτυχία και την διατηρεί, ακόμη και στο θάνατο.

Από το οπισθόφυλλο

μετάφραση: Ελένη Καλκάνη

εκδοτικός οίκος Ν. Δαμιανού

Ο Ξένος

"... Αυτό που θα διαβάσει ο αναγνώστης στον Ξένο είναι η ιστορία ενός ανθρώπου, που δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια.

Ένιωσα εξάλλου την ανάγκη να πω, κι ας μοιάζει παράδοξο, πως προσπάθησα ν' αποδώσω με τον ήρωά μου το μόνο Χριστό που μας αξίζει. Είναι φανερό λοιπόν, μετά τις εξηγήσεις μου, ότι το είπα χωρίς πρόθεση βλασφημίας, απλώς και μόνο με την κάπως ειρωνική τρυφερότητα που δικαιούται να νιώθει ένας καλλιτέχνης για τα πρόσωπα που δημιουργεί".

Αλμπέρ Καμύ, 1954

μετάφραση: Νίκη Καρακίτσου - Ντουζε, Μαρία Κασαμπάλογλου - Ρομπλέν

εκδ. Καστανιώτης

 

 

Επιμέλεια-επιλογή: Ειρηναίος Μαράκης/Λογοτεχνία & Σκέψη