Ο άνθρωπος με την καμπαρντίνα

Θα βρείτε την ιστορία και στο νέο μας ιστολόγιο "Κίβδηλη Αντιόχεια"
 http://kivdilh-antioxeia.blogspot.com/2011/01/blog-post.html





Το ξημέρωμα τον βρήκε έξω από μια άθλια καντίνα.Καφές μαυροζούμι και μπαγιάτικο τοστ για πρωινό.Η βροχή της χθεσινής νύχτας είχε ποτίσει τα ρούχα του.'Εβηχε.Έφτυνε αίμα.Κρύωνε."Το κεφάλι μου θα με φάει" μονολογούσε,με τέτοιο τρόπο που έκανε τον ηλικιωμένο στο διπλανό τραπέζι να τρέμει από φόβο. "Το κεφάλι μου θα με φάει και αυτά τα χέρια, που όποτε πάνε για το καλό στο έγκλημα γυρίζουν."Ένα έγκλημα, χωρίς αρχή,τέλος,λογική. "Σκότωσα, για να σκοτώσω." επαναλάμβανε."Αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν μ' άρεσε...Μ' άρεσε!"
 Γύρισε το βλέμμα του στον γέρο στο διπλανό τραπέζι που έτρεμε σαν ψάρι.Μια ξινή,υγρή μυρωδιά πλανιόταν στον αέρα."Ο γέρος τα κάνε απάνω του" σκέφθηκε.Ένιωσε υπεύθυνος γι' αυτό ."Σας τρόμαξα,ε? Συγγνώμη..." του είπε. Ο γέρος έκανε να πιει μια γουλιά καφέ αλλά λίγο το πάρκινσον,λίγο ο φόβος τον έχυσε πάνω του "Α,καθόλου..." κατάφερε να ψελίσει "κανένα πρόβλήμα...συμβαίνουν αυτά" και χαμογέλασε μ' ένα μισερό χαμόγελο δείχνοντας μια σειρά από ανύπαρκτα δόντια.
 Η μικρή σερβιτόρα, με το πυρόξανθο μαλλί και το σιλικονούχο στήθος, τους πλησίασε.Δούλευε από χθές το ξημέρωμα και έτσι,στο τέλος της βάρδιας θέλησε να μιλήσει με κάποιον.Ο γέρος, παλιός πελάτης δεν ήταν πια του γούστου της και έτσι έμενε ο σιωπηλός,γεροδεμένος τύπος της γωνίας με το καφέ,ξεθωριασμένο παλτό.Το λάγνο βήμα της του θύμισε την γυναίκα της χθεσινής βραδιάς.Ανατρίχιασε.Ήταν η σειρά του να τρομάξει.Σηκώθηκε απότομα όρθιος." Όχι,όχι άλλες γυναίκες!" ούρλιαξε. " Όχι άλλες γυναίκες!" και χάθηκε μέσα στην βροχή.


-


Την επόμενη μέρα, εφημερίδες και τηλεοράσεις είχαν ρεπορτάζ για την νέα φρικιαστική δολοφονία της οδού Ξ..... στην πολίχνη Λ..... και εκτενέστατο αφιέρωμα στις αποτρόπαιες μεθόδους του εγκληματία, που ήταν ήδη γνωστός, λόγω των ελάχιστων μαρτυριών, ως ο "άνθρωπος με την καμπαρντίνα". Οι αρχές της μικρής πολιτείας αδυνατούσαν να φέρουν εις πέρας αυτή την τόσο δύσκολη υπόθεση και από το κέντρο δεν υπήρχαν άτομα καθώς όλοι τους είχαν αναλωθεί στο κυνήγι της τρομοκρατίας...Έτσι, ξεκίνησαν τις έρευνες από τους κατοίκους της πόλης και ειδικότερα τους νεοφερμένους.Οι μετανάστες και οι Ρόμα της γέφυρας ήταν οι πρώτοι ύποπτοι.Η εθνικότητα των γυναικών που δολοφονούνταν, μόνο Ελληνίδες, αμέσως περιόριζε και το πεδίο δράσης αυτών των ομάδων...Το ξύλο και οι απειλές όμως για απέλαση δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακόμα και ο ιδιωτικός ερευνητής που κλήθηκε από το δημοτικό συμβούλιο γύρισε πίσω άπραγος.
 Είχαν συμπληρωθεί τρία χρόνια εκληματικής δράσης,έντεκα δολοφονίες και μια αθρόα εσωτερική μετανάστευση των γυναικών για να γλιτώσουν από τα νύχια του "λύκου", όπως ήταν το έτερο παρωνύμιο του άγνωστου κατά συρροή δολοφόνου.Ο δήμαρχος, παλιός ασφαλίτης, οργάνωσε ομάδες κρούσης και βραδινές περιπολίες που συνέχισαν το "έργο" από εκεί που το είχαν αφήσει οι αρχές.Ο ξυλοδαρμός του Γιουσούφ Άλι, Άραβα μετανάστη, έγινε εκείνη την εποχή. Για περισσότερα αποτελέσματα υπόσχονταν ότι με την σύλληψη του δράστη, θα έκανε εκστρατεία για να παντρευτούν τα μπακούρια της πολίχνης με γυναίκες από το εξωτερικό.Χάρη σε αυτό το κόλπο κατάφερε να κερδίσει τις καλλικρατικές εκλογές κόντρα στον αριστερό υποψήφιο που στην διακύρηξη του εγκαλούσε τον άγνωστο δράστη ως "όργανο της αστικής τάξης για την αποσταθεροποίηση και την παραπλάνηση των πολιτών ενόψει των εκλογών"...


Τα χρόνια περνούσαν.'Οταν το θέμα κατάφερε να βγει στην επικαιρότητα, ήμουν εγώ που κλήθηκα από τον συντάκτη μου ,να αναλάβω της έρευνα της υπόθεσης και την προσπάθεια να ανακαλύψουμε επιτέλους την αλήθεια, εν μέρει για να με ξεφορτωθεί, εφόσον είχα εμπλακεί ενεργά στην ανακάλυψη νέου κυβερνητικού σκανδάλου και εν μέρει γιατί η πολίχνη Λ.... ήταν τόπος καταγωγής μου.Από που να ξεκινήσει κανείς....τι στοιχεία να συλλέξει και πώς να τα διαχειριστεί. Και οι δικές μου έρευνες δεν είχαν ανταπόκριση.Οι κάτοικοι του χωριού είχαν ερμητικά το στόμα τους κλειστό.Το μόνο που κατάφερα να αποκομίσω ήταν η πληροφορία ότι όλες οι κοπέλες ήταν κόρες τοπικών παραγόντων ή σχετίζονταν με αυτούς.Είχα επιτέλους βρει μια άκρη. Όταν μίλησα για αυτό στον συντάκτη το μόνο που κατάφερα ήταν να μείνω χωρίς δουλειά...'Ημουν απελπιστικά μόνος.


-


"Η επιστροφή είναι πάντα μια γλυκόπικρη διαδικασία κάθαρσης.
 Καθένας την αντιλαμβάνεται με τον δικό του τρόπο.Καθένας ενεργεί με βάση ορισμένες αρχές.Η δική μου επιστροφή στον τόπο που μεγάλωσα αποτέλεσε μια αφορμή για τις αρτιότερες και φριχτότερες δολοφονίες στην ιστορία του ελληνικού εγκλήματος.Η ανικανότητα των αρχών οδήγησε στην μη συλληψή μου.
 Τώρα που η αρρώστια με κατατρώει εσωτερικά και μένω καθηλωμένος στο κρεβάτι, μόνο έναν στόχο μπορεί να έχω - την όλη καταγραφή των γεγονότων στο χαρτί έτσι ώστε όλοι να μάθουν την πραγματική αιτία αυτών των εγκλημάτων.
 Τον έρωτα."



"...Κι εσύ τρελή με τυραννάς
 και πίκρες με κερνάς πρωί και βράδυ,
 μοιάζεις με κόρη μάγισσας
 που αλλάζει πρόσωπο μες στο σκοτάδι..."




Ειρηναίος Μαράκης
Χανιά Κρήτης
 10/1/2011