Το Ποίημα της Εβδομάδας: τρία ποιήματα από την Πρόγνωση Καιρού, εκδ. Βακχικόν, Θεοχάρης Παπαδόπουλος

 

Η οθόνη

Μια οθόνη κοιτάς με τις ώρες.
Τα μάτια καρφωμένα,
το βλέμμα εκστατικό.
Μια οθόνη στα μάτια σε κοιτάζει.
Ματιά φιδιού η ματιά της,
σε μαγεύει,
το βήμα σου οδηγεί.
Αργά, με χίλιες γαλιφιές,
σε θανατώνει.


Η ομπρέλα

Άνοιξε την ομπρέλα, βιαστικά.
Δεν έβρεχε.
Κάποιοι τον είπανε τρελό,
άλλοι προσπέρασαν απλά,
άλλοι τον κοίταξαν έντονα.
Κανείς δε φαίνεται πως ένιωσε
τον κατακλυσμό που πνίγει
την καρδιά του.


Κυνηγητό

Τρέχεις μες το δρόμο.
Κάποιος σε κυνηγά.
Ιδρώνει το κορμί,
κουράστηκε το βήμα σου.
Κάποιος σε κυνηγά.
Ποτέ του δεν κουράζεται,
τώρα σε πλησιάζει,
μεγάλωσε η σκιά του,
νοιώθεις την ανάσα του.
Άλλο δεν μπορείς να τρέξεις.
Τρέμοντας γυρνάς πίσω το βλέμμα
και έκπληκτος κοιτάς τον εαυτό σου. 

Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος ζει στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Τα παράταιρα (Ιδ. έκδοση, 1997), Κραυγές (Εκδ. Ιωλκός, 2009), Ερείπια (Εκδ. ΡΕΩ, 2010), Πρόσωπα γνωστά (Εκδ. ΡΕΩ, 2011), Ξερόκλαδα (Εκδ. ΡΕΩ, 2012).

Νέα σειρά λογοτεχνίας από τις εκδόσεις Κριτική

Οι Εκδόσεις Κριτική μπαίνουν ξανά δυναμικά στο χώρο της λογοτεχνίας, κάνοντας την αρχή με νέους Έλληνες συγγραφείς.

Γιατί Έλληνες;  Γιατί τώρα; Στόχος των Εκδόσεων είναι να δώσουν το βήμα στη νεότερη γενιά Ελλήνων οι οποίοι,

βλέποντας τον γύρω κόσμο τους να θολώνει, τα όνειρά τους να ξεχνιούνται, το κέντρο τους υποχωρεί,

αποφασίζουν να εκφραστούν με άλλη γλώσσα και νέο ύφος, και εμφανίζονται μπροστά, τώρα,

παραμερίζοντας ότι είναι φτιαχτό και ξεπερασμένο, βλέπουν ανάμεσα στα ξέφτια του πρόσφατου παρελθόντος,

κρατούν σφιχτά τις αξίες τους και δεν συνθηκολογούν. Γι’ αυτό, λοιπόν, το δικαιούνται να τους ακούσουμε όλοι.

Ήδη διαθέσιμα, σε έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση:

  Ο μεσολαβητής  του Αντώνη Μπουλούτζα

Εγχειρίδιο διαπλοκής ή πραγματεία περί αθωότητας, ένα υποβλητικό μυθιστόρημα για την υπόθεση που άλλοι ονομάζουν Συνείδηση και άλλοι Ψυχή.

Δυστυχώς απολύεσαι του Φώτη Καλαμαντή

Εννιά διηγήματα που μοιάζουν με ταινίες μικρού μήκους σε ύφος νουάρ. Ο συγγραφέας αποτυπώνει με οδυνηρή διεισδυτικότητα, κυνικό ρεαλισμό

αλλά και απροσδόκητο χιούμορ τις συνέπειες της γενικευμένης κρίσης.

Σύντομα στα βιβλιοπωλεία:

Ο ουρανός που ονειρεύτηκες του Γιάννη Σκαραγκά

Παγιδευμένοι από μια καταιγίδα, οι χαρακτήρες βυθίζονται σε μια σειρά από σκοτεινά μυστικά και επώδυνες αποκαλύψεις.

Εκδίκηση και συγχώρεση, χαμένες ευκαιρίες και ξανακερδισμένες ζωές στροβιλίζονται σε ένα μυθιστόρημα με αναπάντεχες ανατροπές και δραματικό βάθος.

Οι αποκλεισμένοι της Μαρίας Σούμπερτ

Η Μαρία Σούμπερτ γράφει με χιούμορ, αποκαλύπτοντας μέσα από τους διαλόγους τους χαρακτήρες του νέου μυθιστορήματός της.

Προσεγγίζει τους ήρωες μέσα από μια βαθιά συμπαθητική οπτική γωνία και προτείνει πως μια κρίση μπορεί να γίνει δημιουργική και να οδηγήσει σε αλλαγή.

Χωρίς απόδειξη του Στάμου Τσιτσώνη

Δώδεκα ιστορίες που ισορροπούν ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, στον σαρκασμό και στο χιούμορ,

στο παράδοξο και στο μαθηματικώς ευεξήγητο. Δώδεκα διηγήματα που δεν χρειάζεται να γνωρίζεις

 αν αυτό που περιγράφουν έχει συμβεί αλλά που σε προκαλούν να το αποδεχτείς. Έτσι, χωρίς απόδειξη.

Για τις Εκδόσεις Κριτική

Μάκης Τσίτας

210 7212307, 6973 987742

Βιβλίο: Λέων Τρότσκι, Η πάλη ενάντια στο φασισμό στη Γερμανία, εκδ. Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο

γράφει ο Νεκτάριος Δαργάκης 

Ένα από τα καλύτερα βιβλία για να καταλάβουμε πως ο Χίτλερ κατάφερε και αναρριχήθηκε στην εξουσία είναι η έκδοση του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου “Η πάλη ενάντια στο φασισμό στη Γερμανία”.

 

Το βιβλίο περιέχει τα κλασικά κείμενα του Τρότσκι για εκείνη την περίοδο, καθώς και ένα πολύ βοηθητικό χρονολόγιο που έχει γράψει ο Κρις Χάρμαν. Με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει τη σκέψη του Τρότσκι έχοντας όλο το απαραίτητο ιστορικό μπακγκράουντ σχετικά με τα γεγονότα εκείνων των χρόνων.

 

Ο Χίτλερ διορίστηκε Καγκελάριος το 1933. Πως όμως φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση σε μια χώρα όπου μόνο μια δεκαετία πριν από το 1918 μέχρι το 1923 παίχτηκε το μεγάλο στοίχημα να επικρατήσει μια δεύτερη εργατική επανάσταση δίπλα στην Ρώσικη του 1917;

 

Τα κείμενα του Τρότσκι είναι πολύτιμα για να βρούμε τις απαντήσεις. Μετά την ήττα της επανάστασης ο γερμανικός καπιταλισμός φάνηκε να σταθεροποιείται. Η κυρίαρχη πολιτική δύναμη   ήταν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), το οποίο σχημάτισε κυβέρνηση μετά τις εκλογές του 1928. Σε εκείνη την εκλογική μάχη συγκέντρωσε 9 εκατομμύρια ψήφους, ενώ διέθετε τρομερή ισχύ ανάμεσα στην εργατική τάξη. Είχε ένα εκατομμύριο μέλη, έλεγχε τα Ελεύθερα Συνδικάτα όπου συμμετείχαν πέντε εκατομμύρια εργάτες, ενώ είχε δεκάδες εφημερίδες, λέσχες και αθλητικούς συλλόγους. Το Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚPD) δεν ήταν αμελητέα δύναμη, αλλά υπολοιπόταν πολύ από το SPD. Στις εκλογές είχε πάρει τρία εκατομμύρια ψήφους. Οι Ναζί του Χίτλερ ήταν στο περιθώριο. Είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν μόλις 2,5%. 

 

Τα πάνω κάτω έφερε η μεγάλη οικονομική κρίση του '29. Το κραχ στην Γουόλ Στριτ συγκλόνισε όλο τον πλανήτη. Η Μεγάλη Ύφεση χτύπησε και την Γερμανία καθώς η οικονομία της εξαρτιόταν από τα αμερικάνικα δάνεια. Εργοστάσια έκλειναν, οι άνεργοι έφτασαν τα 6 εκατομμύρια, οι αγρότες έχαναν τη γη τους.

 

Η κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Μίλερ πήρε σκληρά αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Από την οικονομία η κρίση πέρασε στην πολιτική. Η κυβέρνηση κατέρρευσε το Μάρτη του 1930. Στις εκλογές που ακολούθησαν κανένα κόμμα δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει την πλειοψηφία. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Χίντενμπουργκ, διόρισε ως καγκελάριο τον Χάινριχ Μπρίνινγκ. Ένα δεξιό πολιτικό που δεν είχε ουσιαστική δύναμη μέσα στη Βουλή. Η κυβέρνησή του έπαιρνε αποφάσεις με προεδρικά διατάγματα. 

Σε αυτές τις εκλογές οι Ναζί είχαν τρομακτική άνοδο της τάξης του 800%. Έφτασαν να έχουν 6,4 εκατομμύρια ψήφους, ενώ στα τέλη του '30 είχαν στρατολογήσει 100 χιλιάδες στις παραστρατιωτικές οργανώσεις τους (SA). Ο Χίτλερ είχε την εικόνα πως δυνάμωσε ο Μουσολίνι και ο ιταλικός φασισμός στις αρχές του '20.

 

Ο Τρότσκι μέσα από τα κείμενά του δίνει την καλύτερη ανάλυση για τον φασισμό. Εξηγεί ότι δεν είναι ίδιος με τις άλλες μορφές αστικής αντίδρασης, αλλά ένα αντεπαναστατικό αντιδραστικό κίνημα που ξεκινάει από την τρομοκρατία στους δρόμους για να αποτελέσει το πιο ισχυρό εργαλείο της αστικής τάξης απέναντι στον κίνδυνο να χάσει την εξουσία. Ο φασισμός είναι ασύμβατος με οποιαδήποτε πτυχή της εργατικής δημοκρατίας, για αυτό και χρειάζεται να τσακίσει τα συνδικάτα και τα κόμματα που έχουν αναφορές στην εργατική τάξη.

 

Τέρας

 

Ποια ήταν όμως η στάση των εργατικών κομμάτων απέναντι στο τέρας του φασισμού που αναδυόταν; Το SPD ήταν βαλτωμένο στον κοινοβουλευτισμό. Η κυρίαρχη άποψη έλεγε πως αφού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι πιστός στο Σύνταγμα, οι φασίστες δεν θα καταφέρουν να πάρουν την εξουσία. Στηριζόντουσαν ακόμα στην αυταπάτη ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την Αστυνομία επειδή διέθεταν την αρχηγία της, ενώ θεωρούσαν “κάστρο” τους την τοπική κυβέρνηση της Πρωσίας. Έτσι στήριζαν την κυβέρνηση Μπρίνινγκ ως το “μικρότερο κακό” απέναντι στον Χίτλερ. 

 

Το KPD από τη δική του μεριά είχε ηρωικά μέλη που έδιναν μάχες στους δρόμους απέναντι στα τάγματα εφόδου των Ναζί. Η ηγεσία του όμως κάτω από την σταλινική καθοδήγηση της Κομιντέρν έσπρωχνε προς την καταστροφή. Η θεωρία του “σοσιαλφασισμού” ήταν ο βασικός λόγος. Παρά την τρομακτική άνοδο του Χίτλερ, ο βασικός εχθρός θεωρούνταν οι σοσιαλδημοκράτες. 

 

Ο Τρότσκι -ιδιαίτερα με τα κείμενα του “Το κλειδί της διεθνούς κατάστασης βρίσκεται στη Γερμανία (Νοέμβρης '31), “Και τώρα” (Γενάρης '32)- επιχειρεί να προσανατολίσει το KPD πατώντας πάνω στην επαναστατική παράδοση των Μπολσεβίκων. Βγάζει κραυγή αγωνίας ότι οι κομμουνιστές πρέπει να πάρουν πρωτοβουλία για το εργατικό Ενιαίο Μέτωπο. Να βάλουν σε κίνηση τα εκατομμύρια εργάτες που επηρεάζονται από τη Σοσιαλδημοκρατία για να αποκρούσουν τον φασιστικό κίνδυνο και να τους κερδίσουν στην επαναστατική προοπτική. 

 

Η φωνή του όμως ήταν αδύναμη. Όχι λόγω κάποιας θεωρητικής αδυναμίας, αλλά επειδή οι οργανωμένες δυνάμεις που διέθετε στη Γερμανία ήταν απελπιστικά μικρές για να στρίψουν το κόμμα στην σωστή κατεύθυνση. 

 

Το '32 η κατάσταση χειροτέρεψε. Οι Ναζί στις προεδρικές εκλογές πήραν 37%. Και πάλι υπήρχε χρόνος, όμως τα δύο εργατικά κόμματα παρέμεναν αγκυλωμένα στις στρατηγικές τους. Μέχρι τα τέλη της χρονιάς δύο κυβερνήσεις άλλαξαν αφού ακόμα η αστική τάξη δεν είχε αποφασίσει να δώσει την εξουσία στο Χίτλερ. 

 

Οι αυταπάτες της σοσιαλδημοκρατίας και η καταστροφική πολιτική του KPD όμως έδεναν τα χέρια της εργατικής τάξης και άνοιγαν διάπλατα το δρόμο στους Ναζί. Μέσα σε λίγους μήνες μετά το Γενάρη του '33 και τον διορισμό του ο Χίτλερ αξιοποιώντας την κρατική εξουσία τσάκισε όλες τις εργατικές αντιστάσεις και γέμισε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης με σοσιαλδημοκράτες, κομμουνιστές  κι όποιον άλλο διαφωνούσε.

 

Τα κείμενα του Τρότσκι παραμένουν αξεπέραστα για όποιον θέλει να μάθει για εκείνη την περίοδο, μα πάνω από όλα είναι το καμπανάκι κινδύνου για το σήμερα, για την φασιστική απειλή που επιστρέφει. Το βιβλίο μας δίνει την καλύτερη θεωρητική βοήθεια για να την τσακίσουμε πριν αναπτυχθεί όπως τότε.

 

Εργατική Αλληλεγγύη 

"Αγωνιστική Πορεία": 40 χρόνια από την πρώτη βδομαδιάτικη εφημερίδα της ΟΣΕ

"Αγωνιστική Πορεία": 40 χρόνια από την πρώτη βδομαδιάτικη εφημερίδα της ΟΣΕ

 αναδημοσίευση από την εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη και από την ιστοσελίδα του ΣΕΚ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα)

 

• Στην μνήμη του συντρόφου Κώστα Χρονόπουλου, “υπεύθυνου συμφώνως τω νόμω” της Αγωνιστικής Πορείας

Την Τετάρτη 29 Οκτώβρη στην ιστοσελίδα sekonline ανέβηκαν σε μορφή pdf τα φύλλα της Αγωνιστικής Πορείας, βδομαδιάτικης εφημερίδας της ΟΣΕ (Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση), με αφορμή την έκδοση του πρώτου φύλλου της στις 29 Οκτώβρη του 1974 πριν ακριβώς 40 χρόνια.

 

Τα 6 συνολικά φύλλα της Αγωνιστικής Πορείας (που καλύπτουν τις έξι βδομάδες ανάμεσα στις 29 Οκτώβρη και στις 6 Δεκέμβρη), παρά τον μικρό τους αριθμό έχουν μεγάλη ιστορική και πολιτική αξία καθώς καταφέρνουν να διασώσουν μέσα από άρθρα, ρεπορτάζ και συνεντεύξεις τις συντριπτικές αλλαγές που συντελούνταν μέσα στην ελληνική κοινωνία τους κρίσιμους μήνες που ακολούθησαν την κατάρρευση της χούντας τον Ιούλη του 1974, το ξέσπασμα της Μεταπολίτευσης.

 

Το αίσθημα της ελευθερίας και της αυτοπεποίθησης κυριολεκτικά αναβλύζει, όχι μόνο από τα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές κινητοποιούνται με αποχές και διαδηλώσεις απαιτώντας  την αποχουντοποίηση, αλλά και μέσα από τους εργατικούς χώρους, που μετά από 7 χρόνια σκληρής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, μετατρέπονται σε κέντρα σκληρής διεκδίκησης.

 

Κόντρα στην φασιστοπροπαγάνδα ότι “στην χούντα είχαμε να φάμε”, για τους εργάτες και τις εργάτριες η επταετία σήμαινε άθλιες συνθήκες εργασίας και άθλια μεροκάματα και υπερκέρδη για τα αφεντικά - που μόλις το πρώτο κύμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης έκανε την εμφάνισή του άρχισαν τις απολύσεις: “Νάσιοναλ Καν, ΕΛΣΑ, Χάνομαγκ, ΙΖΟΛΑ, Ολυμπιακή, δεν υπάρχει τέλος...Η Ολυμπιακή του Ωνάση για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που η κρίση του πετρελαίου δημιούργησε δήλωσε ότι από την 1η Νοεμβρίου όλοι οι εργαζόμενοι (6.500) θα πάρουν υποχρεωτική άδεια για ένα μήνα...” διαβάζουμε στο πρώτο φύλλο της Α.Π.

 

Οι εργάτριες στην Σίσερ Πάλκο οργανώνονται ενάντια στην πληρωμή “με το κομμάτι”, το ίδιο οι 200-400 εργάτες της εταιρίας “Θερμίς”. Στην Τριούμφ 600 εργάτριες δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, “εννιά ώρες και ένα διάλειμμα στις 1.30 για ένα τέταρτο”. Στα εργοστάσια ΕΛΒΥΚ και Ελληνικά Φινιστήρια οι εργάτες φτιάχνουν επιτροπή ενάντια στις απολύσεις. Κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία ο “ρεπόρτερ” της Α.Π τους παίρνει συνέντευξη σκαρφαλωμένος στα κάγκελα του εργοστασίου: “Στα συνδικάτα αυτή τη στιγμή ποιοί βρίσκονται, εκείνοι που ήταν επί επταετίας”; Για να πάρει την απάντηση: “Εδώ δεν υπήρχανε συνδικάτα...”

 

Επιτροπές

 

Οι εργάτες όχι μόνο δεν αποδέχονται τις απολύσεις, αλλά οργανώνουν επιτροπές, όπου υπάρχουν σωματεία πετάνε έξω τους χουντικούς, όπου δεν υπάρχουν τα φτιάχνουν, διεκδικούν αυξήσεις και καλύτερες συνθήκες δουλειάς: Οι υπάλληλοι της Ιονικής Τράπεζας που ανήκε στον Ανδρεάδη ετοιμάζονται για απεργία διαρκείας με αίτημα να φτάσουν οι μισθοί τους αυτούς της Εθνικής.

Τα οικονομικά αιτήματα τέμνονται με το αίτημα της αποχουντοποίησης: “Ο σωστός δρόμος για να χτυπήσουμε την χούντα είναι να μην λυπηθούμε αυτούς που την στήριξαν, δηλαδή τους Ωνάσηδες, Νιάρχους και Ανδρεάδηδες”.

 

Στην ΔΕΗ οι εργαζόμενοι απειλούν με απεργία με αίτημα την απόλυση δύο χουντικών. Στη Ζίμενς μετά από 20 μέρες απεργίας “υποχρέωσαν τους εργοδότες να δεχτούν όλα τα αιτήματά τους”. Στις αμερικάνικες βάσεις 2000 εργαζόμενοι κατεβαίνουν σε απεργία “ενάντια στους ιμπεριαλιστές” για αυθαίρετες απολύσεις, απαιτώντας δικαίωμα στο συνδικαλισμό. Στην ΙΤΤ απεργούν οι πωλητές και οι πωλήτριες απαιτώντας συλλογικές συμβάσεις. Στις Γενικές Αποθήκες οι απεργοί πετυχαίνουν αύξηση 30%.

 

Στην ιστορική απεργία της Νάσιοναλ Καν οι εργάτες ξεσηκώνονται ακούγοντας το νέο της απόλυσης ενός συνδικαλιστή της βάσης: “Δεν δέχεται την απόλυση και τον πετάνε έξω. Αμέσως βγαίνει όλος ο κόσμος, παλιοί εργάτες αγανακτισμένοι φωνάζουν φτάνει πια, μας έχετε σαν τα σκυλιά. Την επόμενη μέρα η Χωροφυλακή βρίσκεται στο εργοστάσιο και εμείς απ' έξω. Ερχεται η ΓΣΕΕ, όταν βγήκαν μετά τη συζήτηση με την εργοδοσία είπαν πώς η απεργία ήταν άδικη, τον Δημουλέα τον έδιωξαν για απουσίες. Οι εργάτες τότε γιουχάισαν και έδιωξαν την ΓΣΕΕ. Την Πέμπτη είναι το κορύφωμα της απεργίας. Οι Πακιστανοί ετοιμάζουν τα δικά τους πανό, 'Ελληνες-Πακιστανοί, κοινός αγώνας'. Τα νέα παιδιά συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην απεργία. Ερχονται και οι φοιτητές που αρχίζουν να συνεργάζονται στενά με τους εργάτες...”.

 

Η έκρηξη αυτή διαπερνά ολόκληρη την κοινωνία, από τους καπνοπαραγωγούς που ζητάνε να πληρώνονται όλη την αξία του καπνού και τα Χανιά όπου οι μαθητές οργανώνουν αντιφασιστικές συγκεντρώσεις για το Πολυτεχνείο μέχρι τον Εβρο όπου οι φαντάροι στέλνουν επιστολή που ζητάνε να απολυθούν. Μετά το τέλος ομιλίας του Μακάριου στην πλ. Συντάγματος, όταν ένας φασίστας βγάζει μαχαίρι, “τρώει της χρονιάς του” και πλήθος κόσμου πολιορκεί τα γραφεία των φιλοβασιλικών στην Πανεπιστημίου: “Η αστυνομία προσπαθεί να απωθήσει τον κόσμο... κάποια ακακία ξεριζώθηκε, κάποιος σκουπιδοτενεκές ξηλώθηκε, η αστυνομία υποχώρησε άτακτα. Στα γραφεία των φίλων του γιου της Φρειδερίκης αφαιρέθηκαν από την πόρτα οι ελληνικές σημαίες και βασικό διακοσμητικό υλικό έγιναν τα αυγά και τα γιαούρτια..”

 

Nτοκουμέντα

 

Εχουν πολιτική αξία στο σήμερα από μόνα τους όλα αυτά τα ντοκουμέντα. Απέναντι σε όσους, π.χ, μέχρι πρόσφατα δεν ήθελαν συγκεντρώσεις ενάντια στους φασίστες της Χ.Α γιατί τάχα αυτά ωφελούν τους τελευταίους.  Ή σε όσους μέσα στην Αριστερά θεωρούν ότι οι αγώνες σήμερα δεν μπορούν να νικήσουν επειδή η εργατική τάξη είναι “αδύναμη”, δεν έχει συνδικάτα, δουλεύει κάτω από “κακές συνθήκες”, “φοβάται την απόλυση” κλπ.

 

Αν η μισή αξία αυτών των 6 φύλλων της Αγωνιστικής Πορείας, που διαδιδόταν χέρι με χέρι στις πύλες των εργοστασίων και τις διαδηλώσεις είναι αυτά τα ντοκουμέντα, ή άλλη μισή είναι στα ντοκουμέντα που αφορούν τις μεγάλες πολιτικές και ιδεολογικές μάχες που δίνονται μέσα σε αυτήν την περίοδο.

 

Η απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή να κάνει τις πρώτες εκλογές στην πρώτη επέτειο της 17 Νοέμβρη του 1974 είχε δύο στόχους: Από τη μια να σύρει την Αριστερά στην προοπτική ότι η συνέχεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου περνάει μέσα από τον συμβιβασμό με εκείνους που άνοιξαν το δρόμο και ανέχτηκαν την χούντα και από την άλλη να εκτονώσει το κίνημα. Αυτήν την μεθόδευση το ΚΚΕ και το ΚΚΕεσ την αποδέχτηκαν πλήρως με τον “ρεαλισμό” του ψεύτικου διλήμματος “Καραμανλής ή τανκς” χαρίζοντάς του και ένα 55% στις εκλογές.

 

Αντιπαράθεση

 

Μόνο οι οργανώσεις της νεαρής τότε επαναστατικής αριστεράς θα εναντιωθούν σε αυτόν τον συμβιβασμό. Το πρώτο φύλλο της Αγωνιστικής Πορείας έχει πρωτοσέλιδο τίτλο “Δεν θα περάσει το εκλογικό πραξικόπημα της Καραμανλοκρατίας” και το δεύτερο “Εμπρός για αγώνες λαϊκούς”. Τα έξι τεύχη της Αγωνιστικής Πρωτοπορίας περιέχουν μια σειρά από ντοκουμέντα, αφίσες, προκηρύξεις, αποφάσεις, που αφορούν αυτήν την συζήτηση και αντιπαράθεση μέσα στην Αριστερά, τους πρώτους μήνες της Μεταπολίτευσης, αλλά και τη ίδια την εξέγερση του Πολυτεχνείου ένα χρόνο πριν.

 

Η αντίθεση ανάμεσα στην αριστερά του ρεαλισμού που κήρυττε την “αυτοσυγκράτηση” και τον συμβιβασμό (ήδη από την εποχή της χούντας και τα παζάρια για κυβέρνηση εθνικής ενότητας) και την επαναστατική αριστερά, εκφράστηκε στην διαμάχη για τον πρώτο εορτασμό του Πολυτεχνείου με την δεύτερη να καλεί σε εορτασμό πριν τις εκλογές στις 15 Νοέμβρη και τα ΚΚΕ, ΚΚΕεσ, ΠΑΣΟΚ μετά, στις 24/11, προτάσσοντας τις εκλογές από τους αγώνες μέσα σε ένα όργιο προβοκατορολογίας.

 

Ισως πιο συμπυκνωμένα αυτήν την προοπτική εξέφρασε και κατάφερε εν τέλει να καρπωθεί το ΠΑΣΟΚ. “Μια νέα θεωρία περί σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της ελληνικής κοινωνίας κλείνει το σύνθημα 'Σοσιαλισμός στις 18'” διαβάζουμε στην Αγωνιστική Πορεία σε ένα σχόλιο που εξακολουθεί και σήμερα να φαντάζει επίκαιρο. “Σύμφωνα με αυτήν: Ο λαός ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ σχηματίζει κυβέρνηση, στις 18 Νοεμβρίου η χώρα μπαίνει στο σοσιαλισμό. Κρίμα που τόσοι εργάτες, τόσοι αγωνιστές που χύσανε το αίμα τους, σαπίσανε στα μπουντρούμια, πέσανε στα οδοφράγματα δεν είχαν υπόψη τους αυτήν την θεωρία. Αρκεί να ρίξεις ένα χαρτί σε ένα κουτί για να φτάσει η χώρα στο σοσιαλισμό...” (το “Σοσιαλισμός στις 18” ήταν το κεντρικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ και στις εκλογές του 1981).

 

Οι εκλογές της 17 Νοέμβρη 1974 δεν κατάφεραν να εκτονώσουν την κινηματική διάθεση. Εξι μόλις μέρες μετά τις εκλογές, στις 23 Νοέμβρη ξεκινάει η απεργία στην ΗΒΗ που κρατάει 4 μέρες. Οι απεργοί κερδίζουν 15% αύξηση στο μισθό. Στις 3 Δεκεμβρίου μια πορεία 6000 εργαζομένων της Ολυμπιακής με σύνθημα “Ή όλοι στην δουλειά μας ενωμένοι ή όλοι στο δρόμο τιμημένοι” δέχεται την σκληρή επίθεση της Αστυνομίας στην Λεωφόρο Συγγρού. Η σκληρή σύγκρουση με την κυβέρνηση Καραμανλή θα συνεχιστεί αμείωτα τα επόμενα χρόνια μέχρι την πτώση της Νέας Δημοκρατίας το 1981.

 

Ομως την δικαίωση της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, την δικαίωση των εργατικών αγώνων της Μεταπολίτευσης, πόσο μάλλον τον Σοσιαλισμό, τα αναζητούμε ακόμα - “στην προοπτική της συντριβής της εξουσίας των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, στην προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης” όπως ανέφερε και το εκδοτικό σημείωμα του πρώτου φύλλου της Αγωνιστικής Πορείας.

 

 

 

Διαβάστε τα φύλλα της Αγωνιστικής Πορείας ηλεκτρονικά

Το 1ο φύλλο της Αγωνιστικής Πορείας

• Το 2ο φύλλο
• Το 3ο φύλλο
• Το 4ο φύλλο
• Το 5ο φύλλο
• Το 6ο φύλλο

 

«Αναφορά στον Γκρέκο» από το ΔΗΠΕΘΕΚ

«Αναφορά στον Γκρέκο» από το ΔΗΠΕΘΕΚ

 

 «Αλάκερη η ψυχή μου μια κραυγή κι όλο μου το έργο το σχόλιο στην κραυγή αυτή. Φωνάζω τη μνήμη να θυμηθεί, περμαζώνω από τον αέρα τη ζωή μου, στέκουμαι σαν στρατιώτης και κάνω την αναφορά μου στον Γκρέκο, γιατί αυτός είναι ζυμωμένος από το ίδιο κρητικό χώμα με μένα και καλύτερα απ’ όλους τους αγωνιστές που ζουν η που έχουν ζήσει μπορεί να με νιώσει».
Ν. Καζαντζάκης

Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης για τη χειμερινή περίοδο 2014 θα παρουσιάσει τη θεατρική παράσταση «Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη. Η πρεμιέρα θα γίνει την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων και ώρα 9 μ.μ. Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο τύπου: «Στην παράσταση πρωταγωνιστούν ο Τάκης Χρυσικάκος, που ερμηνεύει τον Νίκο Καζαντζάκη και πρόσωπα του έργου του, καθώς και δύο μουσικοί, (Σταύρος Ψαρουδάκης λύρα – τραγούδι και Δημήτρης Τσούρτος κιθάρα – κοντραμπάσο) που με την μουσική τους και το τραγούδι συνομιλούν με τους πρωταγωνιστές του, τον Καπετάν Μιχάλη, τον Αλέξη Ζορμπά, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο και την ωραία Ελένη του Ομήρου!

Μια παράσταση, που μέσα από τους ήρωες των έργων του Νίκου Καζαντζάκη και τις εξομολογήσεις του (στον παππού του, όπως αποκαλεί τον Ελ Γκρέκο) συναντάμε το μεγαλείο της Ελλάδας και το ανυπόταχτο πνεύμα του ίδιου του συγγραφέα.

Η «Αναφορά στον Γκρέκο», είναι το τελευταίο έργο του μεγάλου Έλληνα-Κρητικού συγγραφέα. Ένα είδος πνευματικής αυτοβιογραφίας ή, όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος ο Καζαντζάκης, μια «αναφορά» με τη στρατιωτική έννοια του όρου, σχετικά με τους στόχους του και τις προσπάθειές του. Ο συγγραφέας ξεκινά από τα παιδικά του χρόνια (αφού προηγουμένως αναφέρεται στους προγόνους και τους γονείς του) και σταματά στην ημέρα της «κρητικής ματιάς» και στη σύλληψη της Οδύσσειας. Δεν αφηγείται το σύνολο της ζωής του, αλλά παρουσιάζει τους σταθμούς της πνευματικής του πορείας, χωρίς να ακολουθεί την αυστηρή χρονολογική σειρά της πραγματικής του βιογραφίας. Μια παράσταση, που μέσα από τους ήρωες των έργων του Νίκου Καζαντζάκη και τις εξομολογήσεις του (στον παππού του, όπως αποκαλεί τον Ελ Γκρέκο) συναντάμε το μεγαλείο της Ελλάδας και το ανυπόταχτο πνεύμα του ίδιου του συγγραφέα.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ – ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τάκης Χρυσικάκος
ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ – ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: Εμμανουέλα Αλεξίου
ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Βάλια Μαργαρίτη
ΛΥΡΑ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Σταύρος Ψαρουδάκης
ΚΙΘΑΡΑ-ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ: Δημήτρης Τσούρτος»

πηγή: Χανιώτικα Νέα

70 χρόνια από την Απελευθέρωση της Αθήνας από τους ναζί, 23/10

Γέμισε με κόσμο όλων των ηλικιών το αμφιθέατρο του 9.84 στο Γκάζι το απόγευμα της Τετάρτης 22 Οκτώβρη, στην εκδήλωση που οργάνωσε το περιοδικό “Σοσιαλισμός από τα Κάτω” για την Απελευθέρωση της Αθήνας από τη ναζιστική κατοχή το 1944.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με βιντεοπροβολή σπάνιου υλικού από τα Επίκαιρα της Φίνος Φιλμ με εικόνες των μαζικών συγκεντρώσεων του κόσμου τις μέρες της Απελευθέρωσης καθώς επίσης και απόσπασμα από την ταινία “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών” του Κώστα Χρονόπουλου με βρετανικά επίκαιρα της εποχής που δείχνουν βρετανικά τανκς στους δρόμους της Αθήνας.

Προκόπης Παπαστράτης, Μαρία Στύλλου,
Μιχάλης Λυμπεράτος, Κατερίνα Θωίδου, Λέανδρος Μπόλαρης

Για το κίνημα της Αντίστασης και τα μηνύματα που φέρνει στο κίνημα και την Αριστερά σήμερα, 70 χρόνια μετά, μίλησαν ο Μιχάλης Λυμπεράτος, ιστορικός και συγγραφέας του βιβλίου “Από το ΕΑΜ στην ΕΔΑ”, ο Λέανδρος Μπόλαρης, ιστορικός και συγγραφέας και του βιβλίου “Αντίσταση, η επανάσταση που χάθηκε”, ο Προκόπης Παπαστράτης, ιστορικός και συγγραφέας στο βιβλίο “Ιστορία της Ελλάδος του 20ου αιώνα” και η Μαρία Στύλλου, υπεύθυνη σύνταξης του “Σοσιαλισμός από τα Κάτω”. Χαιρετισμό έστειλε ο ιστορικός του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, Δημήτρης Λιβιεράτος.

 

Δεκάδες ήταν οι ερωτήσεις και οι παρεμβάσεις από το κοινό, ανάμεσά τους της 98χρονης αγωνίστριας της Αντίστασης, Κατίνας Σηφακάκη.

Κατίνα Σηφακάκη

Πάνος Γκαργκάνας

Μωυσής Λίτσης

Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο στην εκδήλωση για την Απελευθέρωση της Αθήνας από τη ναζιστική κατοχή το 1944, που οργάνωσε στο Γκάζι το περιοδικό “Σοσιαλισμός από τα Κάτω” (22/10/2014)

Φωτό: Κυριάκος Μπάνος

πηγή: εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη

Θέατρο: «Αντιγόνη» σε κείμενο Μπρεχτ από το Theatre 73100

Θέατρο: «Αντιγόνη» σε κείμενο Μπρεχτ από το Theatre 73100

Το Theatre 73100παρουσιάζει στα Χανιά την Αντιγόνη του Σοφοκλή, βασισμένη στο κείμενο τού B.Brecht, από την Πέμπτη 23 έως και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου στις 9.30μμ στο Στούντιο ‘’όξω νού’’ (Aγ. Κυριακής 29 Ταμπακαριά, Χαλέπα).

Σκηνοθεσία – Ιώ Ασηθιανάκη
Παίζουν – Ιώ Ασηθιανάκη , Κωνσταντίνος Ηλιάκης , Άκης Κασιωτάκης , Βένια Κωστοπούλου, Μαριάννα Λεδάκη
Σκηνικά / κοστούμια – Mικέλα Παπαδουλάκη
photo by:www.amarkakis.com
Τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ    -     τηλ.κρατήσεων – 6979733357

Ως πολιτικός -κατά βάση, θεατρικός συγγραφέας, ο Brecht εισάγει  την έννοια τής  «αποστασιοποίησης».  Δεν καλεί το κοινό  να πέσει μέσα στο μύθο της Αντιγόνης, όπως μέσα σε ένα ποτάμι, για να παρασυρθεί- άσκοπα,  πότε δω και πότε κει  και να εμπλακεί συναισθηματικά- ταυτιζόμενος  με τη σκηνική δράση.  Αντίθετα, με τους ηθοποιούς σε ρόλο έντονα αφηγηματικό, με ηθελημένη προφορικότητα, μακριά από στείρους φορμαλισμούς, επιδιώκει την παράθεση των γεγονότων, μέσα στα οποία θα παρεμβάλλεται ο θεατής,  με την κρίση του”.

πηγή 

Παρουσίαση ποιητικής συλλογής “Ευλύγιστες Μελαγχολίες” του Ντέμη Κωνσταντινίδη (εκδ. Βακχικόν)

Το Ποίημα της Εβδομάδας: Οἱ κύκνοι τὸ φθινόπωρο, Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944)

πηγή φωτογραφίας

 

Το Ποίημα της Εβδομάδας: Οἱ κύκνοι τὸ φθινόπωρο, Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944)*

Χειμωνιάτικο τοπίο

Ἕν᾿ ἀλλόκοτο φεγγάρι σὰν ἕνα κομμάτι πάγου,
πεθαμένο καὶ στημένο μέσ᾿ στὴ μέση του πελάγου,
μιὰ βουβή, μεγάλη ξέρα, πιὸ γυμνὴ κι ἀπὸ παλάμη,
μ᾿ ἕνα γέρικο, θλιμμένο, τραγικό, μικρὸ καλάμι
κι ἕνας ἴσκιος -ἕνα κάτι- ποὺ δὲ ξέρω τί ἔχει χάσει
κι ἀπὸ τότε φέρνει γύρα, μὴ μπορώντας νά ῾συχάσει.
Παγωμένο τὸ χαμένο κι ὅλο φῶς, ἐκεῖνο τρίο,
σιωποῦσε κι ἀγρυπνοῦσε, μέσ᾿ στὴ νύχτα, μέσ᾿ στὸ κρύο...

Οἱ κύκνοι τὸ φθινόπωρο

Οἱ κύκνοι τὸ φθινόπωρο ζητᾶνε τὴ χαρά τους
γιατὶ ἡ χαρά τους πέταξε μαζὶ μὲ τ᾿ ἁγιοκαίρι...
Θὰ ζήσουν τάχα νὰ τὴ βροῦν, τὴν ἄνοιξη; -Ποιὸς ξέρει;
...γιατὶ μπορεῖ καὶ νὰ χαθοῦν πρὶν βροῦνε τὴ χαρά τους...
Ἀπόψε τὴν περίμεναν, σχεδὸν ὅλο τὸ βράδι,
ὥσπου στὸ τέλος νύσταξαν κοιτώντας τὸ σκοτάδι,
κι ἔγειραν καὶ κοιμήθηκαν ἀπάνω στὰ φτερά τους...

Ὅταν βραδιάζει

Ὅταν βραδιάζει, μέσα μου, ξυπνοῦν τὰ περασμένα...
Ξυπνοῦν ἀργά, σὰ μουσικὲς νεκρὲς ἀπὸ καιρό,
- σὰ μουσικὲς ποὺ χάθηκαν, καὶ ποὺ τὶς λαχταρῶ,
κι ἔρχονται πάλι, μαγικὰ κι ἀνέλπιδα, σὲ μένα...
Πόθοι, παράπονα παλιά, νοσταλγικὲς φωνές,
λόγια βαθιὰ κι ἀξέχαστα, κι ὡστόσο ξεχασμένα,
παράξενα χειμαιρικὲς ἀγάπες μακρινές,
ὅπως ἡ φλόγα μιᾶς αὐγῆς, ὑψώνονται σὲ μένα
Μιὰ βρύση, τότε, μαγική, μοῦ λύνεται ξανά,
καὶ τὸ τραγούδι ρυθμικὸ στὰ χείλη μου ἀνεβαίνει,
- ἕνα τραγούδι καθαρό, καθὼς τὰ δειλινὰ
ποὺ μέσα του λυτρώνονται, καὶ ζοῦν οἱ πεθαμένοι...

*τα ποιήματα είναι σε επιλογή του ιστολογίου Λογοτεχνία και Σκέψη και αναδημοσιεύονται από σελίδα με μια ανθολογία ποιημάτων του Ν. Λαπαθιώτη

 

βιογραφία

Ποιητής, που άκμασε κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, ένας από τους «καταραμένους» και «ιδανικούς αυτόχειρες» της λογοτεχνίας μας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της νεοσυμβολιστικής και νεορομαντικής σχολής.
Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1888 στην Αθήνα. Ήταν γιος του Λεωνίδα Λαπαθιώτη (1852-1942), αξιωματικού του ελληνικού στρατού με καταγωγή από την Κύπρο, που έφτασε ως το βαθμό του αντιστρατήγου και έγινε υπουργός Στρατιωτικών μετά από συμμετοχή του στο κίνημα στο Γουδί, και της Βασιλικής Παπαδοπούλου, ανιψιάς του Χαρίλαου Τρικούπη. Σε ηλικία δέκα ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Ναύπλιο, όπου τέλειωσε το σχολείο, έμαθε αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά, ενώ παρακολούθησε μαθήματα πιάνου και ζωγραφικής. Το 1905 γράφτηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας, από την οποία αποφοίτησε κανονικά, χωρίς ν’ ασκήσει  το επάγγελμα του δικηγόρου.
Την ίδια χρονιά κι ενώ ήταν μόλις δεκαεφτά χρόνων δημοσίευσε στο περιοδικό «Νουμάς» το ποίημα «Έκσταση». Δεν ήταν το πρώτο του έργο, καθώς το 1901 σε ηλικία δεκατριών είχε γράψει το έμμετρο δράμα «Νέρων ο Τύραννος». Το 1907 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ποιητικού περιοδικού «Ηγησώ», στα δέκα συνολικά τεύχη του οποίου δημοσίευσε δεκαέξι ποιήματα ως το 1908, οπότε το περιοδικό έκλεισε και ο Λαπαθιώτης άρχισε τη λογοτεχνική και δημοσιογραφική συνεργασία του με την εφημερίδα «Εσπερινή» και το περιοδικό «Ελλάς» του Σ. Ποταμιάνου. Τον ίδιο χρόνο γνωρίστηκε με τον Κωνσταντίνο Χρηστομάνο και τον Άγγελο Σικελιανό.
Ακολούθησαν συνεργασίες του με τα περιοδικά «Δάφνη» και «Ανεμώνη» (1909-1910), την εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα» (από το 1924), το περιοδικό «Η Διάπλασις των παίδων» (1925), το περιοδικό «Μπουκέττο» (1931), με τη «Νέα Εστία», όπου δημοσίευσε μεγάλο μέρος του λογοτεχνικού του έργου, την «Πνευματική Ζωή» (1938) και τα «Νεοελληνικά γράμματα» (1940). Η μοναδική ποιητική συλλογή που εξέδωσε εν ζωή ήταν «Τα πρώτα ποιήματα» (1939).

 

διαβάστε περισσότερα εδώ (σαν σήμερα)

Κινητή Βιβλιοθήκη Ευκαιρίας

300 επιλεγμένα βιβλία, 200 ταινίες και 200 μουσικά cd που θα θέλαμε να έχουμε, σε τιμές που θα θέλαμε (ή και θα έπρεπε) να έχουν κι ο καφές δωρεάν - γιατί πολλοί από εμάς διαβάζουμε με συνοδεία καφέ, κατά προτίμηση ζεστού τώρα που μπήκε κι ο Χειμώνας. Που και Πότε; Κάθε Πέμπτη από τις 5.00 έως τις 9.00 μ.μ στο καινούργιο χώρο της Βιβλιοθήκης Βολανάκη, Στουρνάρη 11, πλατεία Εξαρχείων, τηλ. 21 0330 0423.

λεπτομέρειες στην εκδήλωση της Κινητής Βιβλιοθήκης στο facebook

επίσης: Βιβλιοθήκη Βολανάκη και Bibliotheque 

Το Λογοτεχνία και Σκέψη διαβάζει: Ανθολογία Αγγλικού Αστυνομικού Διηγήματος, Α' & Β' τόμος (εκδ. Άγρα)

Το Λογοτεχνία και Σκέψη διαβάζει: Ανθολογία Αγγλικού Αστυνομικού Διηγήματος, Α' & Β' τόμος (εκδ. Άγρα)

γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης

  

   Το σκανδιναβικό αστυνομικό μυθιστόρημα (Larsson, Nesbo, Lackberg), πολιτικοποιημένο, σκοτεινό, βίαιο, τραγικό και... πολυδιαφημισμένο έχει κατακτήσει ένα σημαντικό τμήμα του αναγνωστικού κοινού. Από την άλλη, το αμερικάνικο αστυνομικό μυθιστόρημα, παραμένει σταθερή αξία, διατηρώντας την αίγλη του - πριν βγουν στην δημοσιότητα διάφορες (παρα)φιλολογίες για σύνδεση του κοινωνικού μυθιστορήματος με το αστυνομικό οι Αμερικάνοι είχαν πετύχει ήδη αυτή τη σύζευξη (Κόκκινος Θερισμός, Ντάσιελ Χάμετ). Μην ξεχάσουμε ότι οι ΗΠΑ ήταν και παραμένουν έστω και αν η κρίση δημιουργεί ρήγματα, μητρόπολη του καπιταλισμού με ότι αυτό συνεπάγεται για την λογοτεχνία της και ιδιαίτερα την αστυνομική. Επίσης, το μεσογειακό νουάρ μυθιστόρημα (Μανουέλ Βάσκεθ Μονταλμπάν, Αντρέα Καμιλέρι, Ζαν-Κλωντ Ιζό) έχει ένα σταθερό κοινό - αν και είναι σχετικά υποτιμημένο, ιδιαίτερα μετά την αύξηση της δημοφιλίας του κατά τη δεκαετία του '90. Υπάρχουν βέβαια και δημιουργοί που δεν σχετίζονται άμεσα με τις προηγούμενες Σχολές, τουλάχιστον με την "εθνική" καταγραφή που παρουσιάζονται σε αυτό το σημείωμα. Όμως, ο μεγάλος άγνωστος της αστυνομικής λογοτεχνίας, παραμένει το βρετανικό αστυνομικό μυθιστόρημα, ιδιαίτερα το κλασικό (Σέγιερς, Κρίσπιν) αλλά και το νεότερο, εκτός εξαιρέσεων. Γι' αυτό κι έχω εντυπωσιαστεί διαβάζοντας την Ανθολογία Αγγλικού Αστυνομικού Διηγήματος, (εκδ.. Άγρα), μια πραγματικά σπουδαία εργασία που μας εισάγει με τον καλύτερο τρόπο στην άγνωστη λογοτεχνία του εγκλήματος και του μυστηρίου. Να σημειώσουμε εδώ, ξεφεύγοντας λιγάκι του σκοπού αυτού του σημειώματος, ότι δεν είναι τυχαίο που η αστυνομική λογοτεχνία ξεκίνησε σε χώρες όπου ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής ήταν ήδη πολύ εξελιγμένος και με ότι αυτό συνεπάγεται για τις κοινωνικές δομές και αναγκαιότητες των συγκεκριμένων χωρών. Όπου υπάρχει το κυνήγι της υπεραξίας, υπάρχει και ανταγωνισμός και κατ' επέκταση το έγκλημα. Και φυσικά, όχι μεμονωμένες υποθέσεις αλλά και το οργανωμένο έγκλημα, αυτό που εκπροσωπεί ο καθηγητής Μοριάρτι και με συναρπαστικό τρόπο παρουσιάζει ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ στην περιπέτεια του Σέρλοκ Χολμς, Το Ύστατο Πρόβλημα. 

     Στο θέμα μας τώρα, αυτή η συλλογή τριάντα τριών διηγημάτων, όπως μεταφράζεται εδώ από τις εκδόσεις της Οξφόρδης, δείχνει το εύρος, τη ρώμη και τη διαρκή δυναμική του αστυνομικού διηγήματος και υπογραμμίζει τη σημασία του ως βαρόμετρου των κοινωνικών τάσεων και των λογοτεχνικών πρακτικών. Συγκεντρώνει μια μεγάλη γκάμα διηγημάτων, και συγγραφείς που συγκαταλέγονται στην αφρόκρεμα της αγγλικής αστυνομικής λογοτεχνίας του 19ου και του 20ου αιώνα. Ο πρώτος τόμος περιέχει 15 διηγήματα των Clarence Rook, Arthur Conan Doyle, R. Austin Freeman, Arthur Morrison, G.K. Chesterton, E.C. Bentley, H.C. Bailey, Freeman Willis Crofts, John Rhode, Ronald Knox, Roy Vickers, G.D.H. Cole και M. Cole, Agatha Christie, Anthony Berkeley, Dorothy L. Sayers, καθώς και βιογραφικά και βιβλιογραφικά σημειώματα για τους συγγραφείς. Η σπουδαιότητα της συγκεκριμένης σειράς, έγκειται στο ότι ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την εξέλιξη της αστυνομικής μυθοπλασίας, από τις μεικτού ύφους περιπέτειες με τον Σέρλοκ Χολμς (που για ευνόητους λόγους δεν εμπεριέχονται στην συγκεκριμένη συλλογή), με το στεγνό ρεαλιστικό στυλ στο ξεκίνημά τους έως το διασκεδαστικό και πιο, διασκεδαστικό, τολμώ να πω, στο τέλος αλλά πάντα σκοτεινό μέχρι την περισσότερη πειστική αναπαράσταση του εγκλήματος στα νεότερα χρόνια, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1920 και μετά, με ένα δυνατότερο ρεαλισμό δηλαδή, έως η έκθεση του μοτίβου της διελεύκανσης ενός μυστηρίου να αποκτήσει σε μεγαλύτερο βαθμό  από πριν επιδεξιότητα, αυθεντικότητα και ευφυία. Η σειρά συμπληρώνεται με ένα δεύτερο τόμο που περιέχει 18 διηγήματα των Νgaio Marsh, Cyril Hare, Gladys Mitchell, Margery Allingham, Nicholas Blake, Carter Dickson, Michael Innes, Christianna Brand, Julian Symons, Michael Gilbert, Michael Underwood, P.D. James, Edmund Crispin και Geoffrey Bush, H.R.F. Keating, Ruth Rendell, Robert Barnard, Reginald Hill, Simon Brett

2ο Παζάρι Βιβλίου (των Εκδοτών), 1/10-29-11 στο Ηράκλειο

«το ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ ξανά στη ΚΡΗΤΗ»




Το μεγαλύτερο και πιο οργανωμένο παζάρι βιβλίου των  Εκδοτών,  για δεύτερη φορά στην Κρήτη στο Ηράκλειο


ΛΕΩΦ. ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ 70-72 ΣΕ ΔΥΟ ΟΡΟΦΟΥΣ (στο πρώην πολυκατάστημα ΦΩΚΑΣ)
Από 1/10  έως 29/11/2014

Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά  από τις 10 το πρωί έως 9 το βράδυ / Σάββατα από τις 10 το πρωί έως 8 το βράδυ / Κυριακές και Αργίες κλειστά.



Το ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΚΔΟΤΩΝ - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Σ.Ε.Β.Ε.) διοργανώνει με την συμμετοχή 150 εκδοτικών οίκων το  2Ο ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ στη Κρήτη στο Ηράκλειο.
Το πρώτο παζάρι βιβλίου είχε διοργανωθεί με πολύ μεγάλη επιτυχία το 2013 στο εμπορικό κέντρο TALOS PLAZA, αλλά φέτος μεταφέρθηκε σε δύο ορόφους στο κέντρο της πόλης στην Λεωφ.Καλοκαιρινού 70-72 (στο πρώην πολυκατάστημα Φωκάς) με περισσότερους εκδότες και τίτλους βιβλίων από την προηγούμενη φορά.
Το παζάρι βιβλίου έγινε θεσμός για την πόλη του Ηρακλείου αλλά και για ολόκληρη τη Κρήτη.
Στο παζάρι διατίθενται  Βιβλία που έχουν εκδοθεί τουλάχιστον δύο χρόνια πριν και που κατά κανόνα δεν βρίσκονται πλέον στα ράφια των  βιβλιοπωλείων με τιμή τουλάχιστον 70% λιγότερο, σε σχέση με την αρχική τιμή που είχαν στα βιβλιοπωλεία.
Όλα τα βιβλία διαθέτουν αυτοκόλλητη ετικέτα  barcode με την τελική τιμή πώλησης ώστε το κοινό να βλέπει την τιμή που αγοράζει το κάθε βιβλίο.
Στα αδιέξοδα της οικονομικής κρίσης απαντάμε με διέξοδο πολιτισμού.
250.000 βιβλία -  150 εκδοτικών επιχειρήσεων σε τιμές που αρχίζουν από 0,50 μόλις λεπτά.

Βιβλία όλων των κατηγοριών για όλες τις ηλικίες.
Λογοτεχνία κλασσική και μοντέρνα, ελληνική και ξένη, ποίηση, παιδική λογοτεχνία αλλά και εικονογραφημένα, κόμικς, άλμπουμ, λευκώματα,  βιβλία για μαγειρική, για το αυτοκίνητο. Βιβλία ιστορικά, κοινωνιολογίας, ψυχολογίας, πολιτικά αλλά και οικονομίας. Βιβλία για κάθε ηλικία, βιβλία ΟΛΩΝ των κατηγοριών.

Δεν υπάρχει κανείς περιορισμός στο ποσό η στην ποσότητα αγοράς και η ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ. Μπορεί να αγοράσει κανείς και ένα μόνο βιβλίο με 0,50 λεπτά.

Μόνο με μια επίσκεψη από κοντά, θα μπορέσει να δεί κανείς και την ποικιλία αλλά και τις απίστευτες τιμές που εκποιούνται τα βιβλία, κάνοντας τα προσιτά ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά  από τις 10 το πρωί έως 9 το βράδυ / Σάββατα από τις 10 το πρωί έως 8 το βράδυ / Κυριακές και Αργίες κλειστά.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ώστε να είναι πολύ προσεκτικό στα κάθε λογής bazzar-baazar- γιορτές και φεστιβάλ βιβλίου που διοργανώνονται από ιδιωτικές επιχειρήσεις, που μιμούνται  τις εκδηλώσεις του σωματείου, χωρίς στην πραγματικότητα να αντιπροσωπεύουν τους  150 εκδότες που το σωματείο αντιπροσωπεύει και φυσικά χωρίς κανένα έλεγχο τιμών. Στην πραγματικότητα διαθέτουν μικρές ποσότητες βιβλίων μερικών εκδοτών και πολλά βιβλία τα διαθέτουν σε πολύ υψηλή τιμή και για τον λόγο αυτό το κοινό πρέπει να είναι πολύ προσεκτικό στις αγορές του.

esebe.gr 

Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου "Κενό αέρος"

Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου "Κενό αέρος"

Οι εκδόσεις Vakxikon.gr σας προσκαλούν την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014 στις 20:00 στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής
 

                                                            Κενό αέρος του Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου
 

στο βιβλιοκαφέ Έναστρον, Σόλωνος 101, Αθήνα.
 

Θα μιλήσουν οι:
Ελένη Καρασαββίδου, ποιήτρια, φιλόλογος και κριτικός λογοτεχνίας
Χριστίνα Λιναρδάκη, κριτικός λογοτεχνίας

Ποιήματα θα διαβάσει η ηθοποιός Μέμη Αναστασοπούλου

πηγή 

Ποιήματα που τώρα γράφονται: δύο ποιήματα του Ντέμη Κωνσταντινίδη

Συναρμολογημένη από εβραίικα
Μνήματα η εκκλησία της γειτονιάς μου
Περασμένα με σοβά εξάλφα
Άγνωστα σκαλίσματα σβησμένα
Στ' αμέτρητα πατήματα των ευσεβών.

Το παλιό εβραϊκό νεκροταφείο της Θεσσαλονίκης σε φωτογραφία εποχής (από το ιστολόγιο Γλυπτοθήκη – glypto.wordpress.com) επίσης και εδώ

Κανονίζουμε ωραίους περιπάτους...
Σε ουδέτερα φωτισμένους διαδρόμους
Όπου ράχες βιβλίων κηπουρικής γεμίζουν ράφια
Δίπλα στη νιοστή χιλιάδα "θρύλων" εγχώριων
[Άδειο καρότσι ο στίχος...]
"Τετράδια για τα παιδιά, θυμήσου εξάπαντος και το σαλάμι!"
Τρίξιμο κλειδιών στη μέσα τσέπη· τα μεγάφωνα δεν σταματούν
Να διαλαλούν τις προσφορές τους.

από το ιστολόγιο σκόρπιες σκέψεις που διατηρεί ο ποιητής, το οποίο φιλοξενεί ποιήματα του και κριτικές για στο έργο του

Ντέμης Κωνσταντινίδης, εργογραφία

(2014)	Ευλύγιστες μελαγχολίες, Vakxikon.gr
(2014)	Ευλύγιστες μελαγχολίες, Vakxikon.gr
(2013)	Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες, University Studio Press
(2011)	Ιχθύων λόγος, University Studio Press
(2009)	Διαθέσεις, University Studio Press