Η παρουσία του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου στο φετινό φεστιβάλ του Μαρξισμού θα είναι ενισχυμένη με δύο νέα βιβλία.
Το πρώτο είναι το “Μιλιταρισμός και Αντιμιλιταρισμός” του Γερμανού
επαναστάτη Καρλ Λίμπκνεχτ, που είχε πρωτοκυκλοφορήσει στα ελληνικά το
1983 και είναι εξαντλημένο τουλάχιστον δυο δεκαετίες τώρα. Το δεύτερο
έχει τίτλο “Πώς νίκησε η Ρώσικη Επανάσταση” και είναι γραμμένο από τους
Νίκο Λούντο και Λέανδρο Μπόλαρη, μέλη της συντακτικής επιτροπής του
περιοδικού Σοσιαλισμός από τα Κάτω.
Η επέτειος των 100 χρόνων από το ξέσπασμα του Α' Παγκόσμιου Πολέμου
είναι ο βασικός λόγος τόσο για την πρώτη όσο και για τη δεύτερη έκδοση.
Το ίδιο το φεστιβάλ του Μαρξισμού είναι αφιερωμένο στον έναν αιώνα
“πολέμων, κρίσεων και επαναστάσεων” από τότε.
Οπως αναφέρει ο πρόλογος του Μιλιταρισμός και Αντιμιλιταρισμός: “Ο
Καρλ Λίμπκνεχτ (Karl Liebknecht) έγραψε το βιβλίο Μιλιταρισμός και
Αντιμιλιταρισμός, οκτώ χρόνια πριν το ξεκίνημα του σφαγείου. Ήταν μέλος
του SPD, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας, του ισχυρότερου
αριστερού κόμματος σε ολόκληρο τον κόσμο που ανάμεσα στους ιδρυτές του
ήταν ο ίδιος ο Ένγκελς... Όταν η ηγεσία του κόμματος ψηφίζει υπέρ της
συμμετοχής της Γερμανίας στον πόλεμο, διαγράφοντας μονοκονδυλιά όλες τις
διεθνιστικές και αντιπολεμικές παραδόσεις και διακηρύξεις της, ο
Λίμπνκνεχτ συγκρούεται μαζί της, αλλά απέχει από την ψηφοφορία για να
μην δημιουργήσει εσωκομματικό πρόβλημα. Στις 2 Δεκέμβρη του 1914 η ρήξη
είναι ολοκληρωτική: ο Λίμπκνεχτ αρνείται να υπακούσει και είναι ο
μοναδικός βουλευτής του Ράιχσταγκ που καταψηφίζει τις επιπλέον πολεμικές
πιστώσεις...
Το βιβλίο του Καρλ Λίμπκνεχτ Μιλιταρισμός και Αντιμιλιταρισμός, αν
και γράφτηκε πάνω από έναν αιώνα πριν σαν μέρος της διεθνιστικής
προσπάθειας των επαναστατών μέσα στο SPD να σταματήσουν τον «πατριωτικό»
κατήφορο της ηγεσίας του, είναι εκπληκτικά επίκαιρο και σήμερα... Στα
100 χρόνια από το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου, το Μαρξιστικό
Βιβλιοπωλείο πιστεύει ότι με αυτή την επανέκδοση θα βοηθήσει στο
δυνάμωμα της πάλης ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τη
στρατοκρατία, αλλά πάνω απ’ όλα στο δυνάμωμα της πάλης ενάντια στον
βασικό εχθρό που, όπως έλεγε ο Καρλ Λίμπκνεχτ «είναι μέσα στην ίδια μας
τη χώρα»”.
Επαναστατική δύναμη
Αυτή η τελευταία φράση του Λίμπκνεχτ έγινε πράξη λίγα χρόνια αργότερα
με τη Ρώσικη Επαναστάση το 1917, όταν οι εργάτες και οι εργάτριες της
Ρωσίας δε σταμάτησαν απλά το σφαγείο αλλά μετέτρεψαν τον πόλεμο σε
ταξικό. Αυτός είναι και ο στόχος της δεύτερης έκδοσης, να αναδείξει το
πώς η συσσωρευμένη οργή των απλών ανθρώπων για τη φτώχεια, την καταπίεση
και τον πόλεμο μπορεί να γίνει επαναστατική δύναμη ανατροπής και
αλλαγής ολόκληρης της κοινωνίας.
Γι' αυτό και το βιβλίο δεν παρουσιάζει απλά την πορεία της
επανάστασης σαν γεγονότα, αλλά δίνει έμφαση στις κρίσιμες καμπές της
διαδικασίας, στέκεται στην στάση των αριστερών κομμάτων και εξηγεί
“γιατί οι Μπολσεβίκοι κατάφεραν να ηγηθούν και, έχοντας κερδίσει την
πλειοψηφία της οργανωμένης σε συμβούλια εργατικής τάξης, να τολμήσουν
και να νικήσουν”. Τα πέντε κεφάλαια του βιβλίου προσδιορίζουν αυτές τις
κρίσιμες στιγμές: στο ξέσπασμα της επανάστασης το Φλεβάρη, στο σύνθημα
του Λένιν “Ολη η εξουσία στα σοβιέτ” τον Απρίλη, στις μέρες της πρόωρης
εξέγερσης τον Ιούλη, στο πραξικόπημα Κορνίλοφ τον Αύγουστο και στην
κατάληψη της εξουσίας από τα σοβιέτ τον Οκτώβρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου